Ανοιχτή επιστολή στον αδαή και βραδύνοα ψηφοφόρο...
Προσπαθώ να μη σε σκέπτομαι. Προσπαθώ να το ρίχνω στην τρελή, για να μη μου ανεβάζεις την πίεση. Σε σένα απευθύνομαι, αδαή και βραδύνοα ψηφοφόρε. Σε σένα ο οποίος χωρίς αυτοσεβασμό, χωρίς αίσθηση κοινωνικής συνοχής κι αλληλεγγύης, διαποτισμένος από κοινωνικό μιθριδατισμό, αναζητάς τον Μεσσία που θα σε σώσει από τον κακό σου εαυτό. Τη μια στα επαρχιώτικα «τζάκια» μας, την άλλη στους φαφλατάδες λαϊκιστές, την παρ' άλλη σε αυτούς που εμπορεύονται το μίσος και σου υπόσχονται εκδίκηση, ή ακόμα, σε εκείνους που σου υπόσχονται αναβίωση αποτυχημένων παραδείσων.
Το να σου ζητήσω αυτοκριτική είναι μάταιο. Γιατί κανένας από αυτούς που επιλέγεις να σε κυβερνήσουν δεν σου δίδαξε ποτέ τι πράγμα είναι η αυτοκριτική.
Ο μόνος τρόπος για να αποκτήσεις αυτογνωσία είναι να ξαπλώσεις στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή. Εκεί ίσως θυμηθείς πώς έχασες τον αυτοσεβασμό σου, αφήνοντας να σε κυβερνά επί επτά ολόκληρα χρόνια μια παρέα γελοίων καραβανάδων.
Ίσως, θυμηθείς, ακόμα, πώς ψαλίδισες τον κοινωνικό σου ιστό παραδομένος, επί τέσσερις δεκαετίες που ακολούθησαν τη χούντα, στον ακραίο ατομοκεντρικό καταναλωτισμό ο οποίος, τελικά, στέρησε, από σένα και τα παιδιά σου, το όραμα και την πίστη στην Πατρίδα και το λαό της.
Ίσως θυμηθείς, τέλος, πως στα χρόνια της κρίσης, τα οποία ακολούθησαν τις δεκαετίες της πλαστής ευημερίας, έβλεπες την πατρίδα σου στα χέρια των ξένων και ντόπιων εκπροσώπων του αχαλίνωτου καπιταλισμού να σκοτώνουν το κοινωνικό σου κράτος, να λεηλατούν τη χώρα σου και το έμψυχο υλικό της.
Κι εσύ, αντί να βγεις στο δρόμο και να πολεμήσεις, «μέχρι να γυρίσει ο ήλιος», τους άρπαγες, κλείστηκες στο καβούκι σου. Αδιάφορος για την περιφερόμενη δυστυχία συμπολιτών σου, την εγκληματικότητα που θέριευε, τα μικρά παιδιά που βιάζονται τώρα στη Μόρια, ή τις γυναίκες που γίνονται σφαχτάρια στις όχθες του Έβρου.
Και τώρα τι; Με υποθηκευμένη τη χώρα σου για τα επόμενα 99 χρόνια, με νομοθετημένη την οικονομική σου υποτέλεια και οικονομική αφαίμαξη για τις επόμενες δεκαετίες, πιστεύεις ότι θα βγεις ποτέ από τα Μνημόνια;
Θα αναστήσεις το κοινωνικό σου κράτος, θα επιστρέψουν τα ξενιτεμένα σου παιδιά, θα πάψει ο λαός σου να συρρικνώνεται καταντώντας εθνοτική μειονότητα στον ίδιο του τον τόπο;
Θα έχεις ακούσει πώς βγήκαν οι άλλες χώρες από τα Μνημόνια: με ενότητα και σύμπνοια των πολιτικών τους δυνάμεων.
Πιστεύεις ότι με αγελαία συστράτευση στο επόμενο «ώριμο φρούτο» της πολιτικής ζωής του τόπου σου, θα αλλάξει κάτι;
Μήπως ήρθε η ώρα να κόψεις τα φτερά όλων των διεκδικητών της εξουσίας αναγκάζοντας τους σε κοινή συμπόρευση για τη σωτηρία της Πατρίδας;
Δημήτρης Ματσικούδης
Η "λογική"του αρθρογράφου δε διαφέρει καθόλου από αυτού που καταγγέλλει αν και η αφετηρία της είναι διαφορετική. Αυτό συμπεραίνεται από την προτροπή, υπό μορφή ερωτήσεως, με την οποία κλείνει το άρθρο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ερωτάσαι, αγαπητέ αρθρογράφε, αν μερικα μεμονωμένα φίδια τα συγκεντρώσουμε όλα μαζι "σε κοινή συμπόρευση" αυτά ξαφνικά θα εργαστούν "για τη σωτηρία της πατρίδος", ενω το καθένα ως ξεμοναχιασμένο φίδι επιθυμούσε διακαώς να τη δαγκώσει; (Και το έπραττε, όποτε του δινόταν η ευκαιρία -της διακυβέρνησης). Ή όλα μαζί θα τη δαγκώσουν πιο δυνατά και πιο θανατηφόρα και χωρίς αντίλογο;
Δε γνωρίζω τον αρθρογράφο και συνεπώς δε μπορώ να αποφανθώ για τα κίνητρα της "λαγικής" του, που μας παρουσίασε εδώ.
Αλλά μια τετοια λογική δύο μόνον αφετηρίες μπορεί να έχει: ή κάποιος είναι πολιτικά αφελής ή είναι λαγός του συστήματος. Γιατί το σύστημα αυτόν έχει βάλει ως επόμενο στόχο του: να συνεργαστούν όλα τα φίδια μαζί για το θάνατο, συγγνώμη, για τη "σωτηρία" της Ελλάδος!
Είναι προφανές Φιλόπατρι πως για σένα η πολιτική αφενός προκύπτει από παρθενογένεση αφετέρου τα πολιτικά κόμματα είναι στελεχωμένα με κάθε λογής απατεώνες οι οποίοι το μόνο που αποζητούν είναι ο προσωπική τους ικανοποίηση. Για τη παρθενογένεση δεν θα συζητήσω θεωρώντας την άποψη εκτός τόπου και χρόνου. Για την ποιότητα όμως των κομμάτων και του πολιτικού μας προσωπικού, θα βάλω μια σειρά από ερωτήματα: 1. Οι Έλληνες ψηφοφόροι όταν προσέρχονται στις κάλπες έχουν μελετήσει ποτέ τα καταστατικά των κομμάτων τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές, μιας και το συμβόλαιο μαζί τους είναι πιό σημαντικό από ένα επιχειρηματικό συμβόλαιο, στο οποίο θα είχαν ζητήσει και τη βοήθεια δικηγόρου ; 2. Έχουν μελετήσει τα βιογραφικά των υποψηφίων βουλευτών, όπως θα έκαναν προκειμένου να προσλάβουν κάποιον από από αυτούς στη δουλειά τους; 3. Έχουν ελέγξει την ύπαρξη καταρχήν κι εν συνεχεία την ποιότητα των προγραμμάτων διακυβέρνησης, επεξεργασία, κοστολόγηση, κ.λπ.; 4. Έχουν αξιολογήσει το έργο των κομμάτων και υποψηφίων από τις προηγούμενες θητείες τους είτε στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση; Αν λοιπόν η απάντηση σ´αιτά τα ερωτήματα είναι αρνητική και η ψήφος τους δίνεται είτε με πελατειακή λογική ή για τη φανέλα, μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να κατηγορούμε τα κόμματα και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας εμείς οι Έλληνες πολίτες; Να αναλογιστούμε πόσο σεβόμαστε το πολίτευμα της Δημοκρατίας όταν τη σύνεση, την αλληλεγγύη και τη δικαιοσύνη, που είναι τα κυρία χαρακτηριστικά της, τα γράφουμε στα παλιότερα των υποδημάτων μας;
ΔιαγραφήΚαι να επιβάλουμε στα τα πολιτικά κόμματα τη συνεργασία πάνω σε πέντε αρχές ούτως ώστε να άλλξουμε τη μοίρα του τόπου μας;
Κύριε Ματσικούδη, σας ευχαριστώ για την απάντηση, αλλά δεν με πείσατε. Διότι:
Διαγραφήα. Τα καταστατικά αφορούν την εσωτερική λειτουργία των κομμάτων, ενώ οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα είναι "ενός ανδρός Αρχή".
β. Οι υποψήφιοι βουλευτές είναι επιλογές των αρχηγών και μπορούμε πολύ καλά να φανταστούμε ποιους επιλέγουν -πειθήνιους κομματικούς νενέκους. Από αυτές τις επιλογές καλούμεθα εμείς να επιλέξουμε. Αστεία πράγματα!
γ. Γνωρίζετε πολλά κόμματα στην Ελλάδα που να τήρησαν το προεκλογικό τους πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτό;
δ. Ναι, το έργο τους οι νουνεχής και μη ιδιοτελείς Έλληνες το έχουν αξιολογήσει. Βαθμιαία καταστροφή της Ελλάδος με ανελέητη σκυταλοδρομία, από κόμμα σε κόμμα.
Αν αυτό το πολίτευμα που έχουμε το θεωρείτε δημοκρατία, τότε τύφλα να έχει η Αθηναϊκή δημοκρατία. Είναι δυνατόν ποτέ η ενός ανδρός Αρχή - και τι ανδρών!- να είναι δημοκρατία; Ή αν αυτοί γίνουν πέντε ή έξι, αυτομάτως το πολίτευμα μεταβάλλεται σε δημοκρατία;
Λέτε ακόμη "να ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ στα πολιτικά κόμματα πέντε αρχές, ώστε να αλλάξουμε τη μοίρα του τόπου μας"!
Εδώ δεν μπόρεσαν οι τεράστιες κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού να επιβάλουν τη μη υπογραφή της συμφωνίας των ΠΡΕΣΠΩΝ, που έχει να κάνει με την ίδια τη μοίρα της Ελλάδος, θα τους επιβάλουμε Αρχές; Ξεχνάτε φαίνεται τα ΜΑΤ και τη νεκρή Ελληνίδα στο Πολυδέρι από τα χτυπήματα τους, για την οποία δυστυχώς δε μίλησε, ούτε μιλάει κανείς. Οποία δημοκρατία!
Το βαριά γαγγραινιασμένο μέλος δυστυχώς δε θεραπεύεται, κ. Ματσικούδη. Όποιος το προσπαθήσει απλά πεθαίνει. Το βαριά γαγγραινιασμένο μέλος κόβεται και πετιέται για αποτέφρωση. Αυτή τη μοίρα πρέπει να επιφυλάξει ο ελληνικός λαός σε ολόκληρο το τωρινό πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος. Αν θέλει να ζήσει.
Δυστυχώς με τις ακραία απαισιόδοξες απαντήσεις σας επιβεβαιώνετε αυτά που λέω: Ένα, ένα:
Διαγραφήα. Τα καταστατικά των κομμάτων στο πρώτο συνήθως άρθρο τους καθορίζουν τους στόχους τους. Όσον αφορά στη λειτουργία τους μπορούμε να αντιληφθούμε στη συνέχεια αν το κομμμα θα έχει μηχανισμούς, επιτροπές κ.λπ. Για την παραγωγή προγραμμάτων ή για συλλογή ψήφων.
β. Οι υποψήφιοι βουλευτές, αν εξαιρέσουμε την περίπτωση εκλογών με λίστα, της οποίας είδαμε την κατάντια της στην παρούσα Βουλή, προτείνονται από τις τοπικές επιτροπές κι εγκρίνονται από τον αρχηγό του κόμματος. Ανάμεσα σ´αυτούς που προτείνονται υπάρχουν αξιόλογοι συμπολίτες μας τους οποίους όμως η δική μας παθογένεια, πελατειασμός και φανέλα, δεν επιτρέπει την επιλογή τους.
γ. Το αν τα περισσότερα κόμματα δεν τηρούν στον τόπο μας τα προγραμματά τους αυτό πάλι πρέπει να το αναζητήσουμε στην δική μας έλλειψη πολιτικής ευθύνης. Δεν μπορεί π.χ. να δίνεις εντολή στον πρωθυπουργό της χώρας να πει ΟΧΙ στη λιτότητα, να το μετατρέπει αυθαίρετα σε ΝΑΙ κι εσύ να τον ΞΑΝΑΨΗΦΙΖΕΙΣ! Ή, το ακόμα χειρότερο, να ΑΠΕΧΕΙΣ από τις εκλογές κι έτσι να επιτρέπεις να αναδεικνύεται νικητής με ένα πραγματικό ποσοστό 20%!
δ. Το έργο των κομμάτων το έχουν αξιολογήσει, οι μηδενιστές Έλληνες. Όχι οι νουνεχείς και μη ιδιοτελείς, όπως λες. Αυτή τη Δημοκρατία, στην οποία αναφέρεσαι με τέτοια απαξίωση, περισσότερες από τις μισές χώρες του πλανήτη θα ήταν ευτυχείς να την έχουν. Όμως οι πραγματικά νουνεχεις και μη ιδιοτελείς Έλληνες, οι οποίοι έχουν βιώσει της αρνητικές πλευρές της παλέβουν να την βελτιώσουν κι όχι να την αντικαταστήσουν με κάποιο καθεστώς το οποίο να υπόσχεται νεκρανάσταση καταδικασμένων αυταρχικών πρακτικών και μεθόδων.
Για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι δουλεύουμε σε σχετικές επιτροπές από την αρχή της κρίσεως, πάνω σε αμεσοδημοκρατικές προτάσεις όπως η συμμετοχή του λαού στη λήψη αποφάσεων που τον αφορούν, η ανακλητότητα επίορκων αιρετών κ.λπ.
Το θέμα είναι το εξής: Συνταγματική Αναθεώρηση υπό την εποπτεία των δανειστών πιστεύεις πως θα έχει καμιά τύχη σε ότι αφορά τις αμεσοδημοκρατικές πρόταση στις μας; Φυσικά όχι! Γιατί; Απλά, γιατί οι, κατά την δική σου αντίληψη, νουνεχείς και μη ιδιοτελείς συμπολίτες μας δεν θα προβάλουν τη απαιτούμενη, συνεχή κι ανυποχώρητη αντίσταση αφού εκ των προτέρων δεν πιστεύουν πως θα έχει αποτέλεσμα...
Όσον αφορά στο κατά πόσο ως λαός μπορούμε να «ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ στα κόμματα να συλλειτουργήσουν πάνω σε πέντε αρχές» την πρόταση μου αυτή δεν την έβγαλα πατώντας την κοιλιά μου. Όταν οι Τούρκοι θέλησαν να απαλλαγούν από το διεφθαρμένο καθεστώς της Τανσού Τσίλλερ, ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ αφού κανένα από αυτά δεν πήρε πάνω από 15% με πρώτο και καλύτερο το κυβερνών κομμμα της Τσίλλερ το οποίο μετά βίας συγκέντρωσε ποσοστό 10%.
Κυριε Ματσικούδη έχουμε ένα κοινο σημείο, το νοιάξιμο για την Ελλάδα. Ας σταθουμε σε αυτο, γιατι στις θεωρητικές θέσεις μας χωρίζει τόση απόσταση που δεν γεφυρώνεται με σχόλια, όσο μακροσκελή και αν τα κάνουμε.
ΔιαγραφήΥ.Γ. Σίγουρα έχουν μεγάλη δόση αλήθειας αυτά που γράφετε, όμως το θέμα για μένα είναι ότι η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, από κάθε άποψη, που έχει υποστεί η Ελλάδα δε διορθώνεται με μικροεπισκευές και το κυριότερο δεν μπορεί να "επισκευαστεί" από τους ίδιους που την κατέστρεψαν.
"Το πολλάκις εξαμαρτείν ουκ ανδρών σοφών".Ας σκεφτουμε κάτι δημιουργικότερο από το να ανκυκλώνουμε σάπια πολιτικά υλικά, αναμένοντας από την ανακύκλωση ή τη συνένωση να προκύψει κάτι το υγιές για την πατρίδα μας.
.. κοινή συμπόρευση για τη σωτηρία της Πατρίδας..ΟΧΙ άλλο σώσιμο από τις φατρίες και τις οικογένειες που χρόνια λυμαίνονται την πατρίδα μας. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα αλλάξουν πολλά πράγματα από την επόμενη κυβέρνηση, όμως οι εθνομηδενιστές πρέπει να φύγουν άμεσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή