Το αποτέλεσμα της επίσκεψης Ερντογάν στη Γερμανία…

Ένα σαρανταοκτάωρο μετά τον τερματισμό της επίσημης επίσκεψης του Τούρκου προέδρου, Recep Tayip Erdogan, στη Γερμανία είναι πλέον ξεκάθαρο πως δεν κατόρθωσε να ανορθώσει, όπως ανάμενε, τις Γερμανό- Τουρκικές σχέσεις κι ειδικότερα αυτές που αφορούν την οικονομία και τα εξοπλιστικά του προγράμματα.

Η αδυναμία του να καταλάβει τη λειτουργία της δυτικής δημοκρατίας τον έσπρωξε όχι μόνο σε άρνηση αποδοχής των όποιων αιτημάτων της Γερμανικής κυβέρνησης αποσκοπούσαν να διευκολύνουν τι διμερείς σχέσεις τους (απελευθέρωση Γερμανών κρατουμένων, άρση των διώξεων του τύπου, κ.λ.π.) αλλά σε επίθεση κατά της Γερμανικής δημοκρατίας κατηγορώντας την για στήριξη τη τρομοκρατίας και των αντιπάλων του…Ozdemir, Trump,

Η Γερμανίδα καγκελάριος έθεσε το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στον απόηχο των ισχυρών πιέσεων και τον έντονων αντιδράσεων που προκάλεσε η επίσκεψη Erdogan στο Βερολίνο. Αυτό ήταν και το νόημα της παρουσίας του δημοσιογράφου Doudar στη συνέντευξη Τύπου, σύμφωνα με την «Bild»: να θέσει η Merkel το ζήτημα των Γερμανών που κρατούνται στη Γερμανία ως προϋπόθεση για την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων. «Ζήτησα να επιλυθούν οι υποθέσεις αυτές το συντομότερο δυνατό», υπογράμμισε η Merkel.


Η συμπεριφορά του αυτή, σε μια στιγμή που κατά τη δική του παραδοχή έχει ανάγκη στήριξης από την ΕΕ, δείχνει πόσο βαθύτερες είναι οι τόσο οι Ισλαμιστικές «αξίες» στις οποίες πρεσβεύει αλλά και πόσο πιστεύει στην ισχύ της δικής του προσωπικότητας. Το ταξίδι αυτό στη Νέα Υόρκη (ΟΗΕ) και το Βερολίνο όμως, κυρίως έπεισε τους πιο αφελείς ή δύσπιστους, για την αδυναμία του Erdogan να συνεργαστεί με τη Δύση, στη βάση κοινών αξιών και συμφερόντων.

Για ορισμένους «κέρδισε» ένα σημαντικό χαρτί, από την αποδοχή του Παρισιού και του Βερολίνου να είναι παρόντες στην σχεδιαζόμενη «τετραμερή» για τη Συρία, μαζί με τη Ρωσία. Μια διάσκεψη καταδικασμένη σε αποτυχία εκ των προτέρων καθώς ο τελικός στόχος των μερών είναι διαφορετικός αλλά και γιατί η Μόσχα (σύμφωνα με τα γραφόμενα στον ημερήσιο τύπο της) δεν σκοπεύει να αφήσει την ανασυγκρότηση της χώρας σε «ξένα χέρια». Γιατί τόσο η Τουρκία, όσο και Ρωσία, επιθυμούν τη συμμετοχή Γαλλίας και Γερμανίας μέσω των κεφαλαίων τους και όχι στους πραγματικούς σχεδιασμού

Τα μεγάλα όμως έργα της Τουρκίας δεν κέρδισαν τίποτε από την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου, την ώρα μάλιστα που το Ευρωκοινοβούλιο υπερψήφισε απόφαση διακοπής μεταφοράς στην Τουρκία 75 εκατομμυρίων ευρώ. Το ποσό δεν είναι σημαντικό, αλλά η αιτιολογία πίσω από την απόφαση δείχνει πως η ροή χρήματος προς την Άγκυρα έληξε. «Πολλές γερμανικές εταιρείες θα επενδύσουν ξανά στην Τουρκία, εφόσον η χώρα επιστρέψει στις δημοκρατικές και συνταγματικές αρχές», υπογράμμισε ο υφυπουργός Εξωτερικών Michael Rot.

Η επίσκεψη όμως του Tayip Erdogan στην Τουρκία, αποτέλεσε και από μια άποψη την απόλυτη διπλωματική καταστροφή. Ενώ είχαν όλα συμφωνηθεί και σχεδιαστεί, με τον υπεξ Mevsut Cavusoglu να εμφανίζεται εξαιρετικά αισιόδοξος λίγες ώρες πριν φθάσει ο Πρόεδρός του στη Γερμανία, στη συνέχεια από τη στιγμή που ο ίδιος ο τούρκος πρόεδρος «ανάλαβε την πρωτοβουλία» οδηγήθηκε σχεδόν στη σύγκρουση, με Γερμανούς διπλωμάτες να μιλούν για «αδυναμία να διορθώσουν ο,τιδήποτε!).

Σε αυτό συνέβαλε το γεγονός, πως ο Τούρκος επίσημος επισκέπτης, με το που πάτησε το πόδι του σε Γερμανικό έδαφος, εξαπέλυσε επίθεση σε βάρος των ΗΠΑ και προσωπικά του Αμερικανού προέδρου Donald Trump, επιχειρώντας να καταδείξει τις διαφορές ΗΠΑ και Ευρώπης, που μπορεί να είναι υπαρκτές, αλλά με τη διαφορά πως η ΕΕ σε καμιά περίπτωση δεν διακινδυνεύει τις Διατλαντικές της σχέσεις.

Στην τελευταία της συνάντηση (το Σάββατο πρωί) η Angela Merkel φέρεται να κατέβαλε τις τελευταίες της προσπάθειες να κατευνάσει τις παράλογες αντιδράσεις του Tayip Erdogan, σχετικά με την ελευθερία που παρέχει η χώρα της, σε όλους τους τούρκους υπηκόους που αρνούνται να αποδεχθούν τον τρόπο διακυβέρνησης του «σουλτάνου», αλλά με μικρά αποτελέσματα. Εντούτοις προχώρησε (και δημόσια) παροτρύνοντας την Άγκυρα να συνεχίσει το διάλογο με το Βερολίνο προκειμένου να διατηρηθεί η διακρατική του φιλία.

Οι αντιδράσεις τόσο της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, όσο και των σοσιαλδημοκρατών (που μετέχουν στην κυβέρνηση) εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο ο τουρκικής υπηκοότητας βουλευτής των Πρασίνων, Cem Ozdemir, που τόνισε πως δεν πρέπει εξαιτίας του Erdogan, να αφεθεί στη τύχη τους ο λαός της Τουρκίας…

Με μικρό καλάθι επέστρεψε τελικά στην Τουρκία ο «σουλτάνος» και με ακόμη λιγότερη συμπάθεια για την Ισλαμό – εθνικιστική πολιτική του και την κατάργηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, που όλα μαζί κινδυνεύουν να στοιχήσουν στον ίδιο και την Τουρκία ένα δυσοίωνο μέλλον.

Σημειώσεις


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση