Η Ιντλίμπ «μεγάλος πονοκέφαλος» για την Τουρκία
Του Υasar Υakis
πρώην υφυπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας
Η συριακή επαρχία Idlib αντιμετωπίζει τα πρώτα στάδια του πολέμου από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης Salafi-jihadist. Μια από τις πιο σκληρές επιθέσεις, πραγματοποιήθηκε στο Jisr al-Shoughur, Idlib, στις 5 Ιουνίου 2011. Μια ομάδα τζιχάντ πολιορκούσε αστυνομικό τμήμα και σφαγίασε 123 αστυνομικούς και τα ακρωτηριασμένα χέρια και τα πόδια των θυμάτων ρίχτηκαν στον ποταμό Ορόντη
Καθώς ο πόλεμος άρχισε να στρέφεται υπέρ της κυβέρνησης, οι αγωνιστές της αντιπολίτευσης πολιορκημένοι από τις δυνάμεις του καθεστώτος σε διάφορους θύλακες αντίστασης κατάφυγαν στο Idlib, επειδή θεωρούσαν ότι η επαρχία θα ήταν ασφαλέστερη γι’ αυτούς από άλλους τόπους.
Η πρώτη ομάδα που μετακόμισε στο Idlib ήρθε από το Χαλέπι. Η Τουρκία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εκκένωση τους. Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους οι μαχητές της αντιπολίτευσης συμφώνησαν να εκκενωθούν από την Ανατολική Γκούτα και τελικά οι μαχητές που πολιορκούνταν στη νοτιοδυτική Συρία συμφώνησαν να εκκενωθούν στο Idlib.
Αυτό το κίνημα έμοιαζε με μια σιωπηρή συμφωνία μεταξύ της Δαμασκού και των ομάδων της αντιπολίτευσης: η Δαμασκός μπορεί να έχει σκεφτεί ότι η διασπορά τους σε ολόκληρη τη χώρα θα δημιουργούσε μεγαλύτερη δυσκολία για την εξάλειψή τους όταν έφτασε η ώρα και μπορεί να συμφώνησαν να τους μαζέψουν σε ένα μέρος και να τους εξαλείψουν αργότερα.
Για τους μαχητές της αντιπολίτευσης, ίσως έχουν σκεφτεί ότι θα είναι λίγο πιο ασφαλείς σε ένα μέρος όπου υπάρχουν άλλες αντιπολιτευτικές ομάδες. Ως εκ τούτου, συμφώνησαν να μετακομιστούν στο Idlib. Ο αγώνας ανάμεσα σε κάποιες από αυτές τις ομάδες ήταν πολλοί νεκροί από τον αγώνα τους με τις δυνάμεις του καθεστώτος, τόσο πριν όσο και μετά την εκκένωση τους στο Idlib.
Ορισμένες αντιπολιτευτικές ομάδες προτίμησαν να μετακομίσουν σε συριακές περιοχές που ελέγχονται από τον τουρκικό στρατό, όπως την Αφρίν, ο Γιάρμπαλς ή την Αλ Μπαμπ, ελπίζοντας ότι η Τουρκία θα μπορούσε να επεκτείνει την προστασία της ή να διαπραγματευτεί συμφωνία με το συριακό καθεστώς.
Το Idlib είναι σημαντικό και για τη Δαμασκό. Βρίσκεται κοντά στην Qardaha, την πατρίδα της οικογένειας Assad και στη Ρωσική αεροπορική βάση της Hmeimin. Βρίσκεται δίπλα στα τουρκικά σύνορα και στη συριακή περιοχή Afrin, που ελέγχεται από τον τουρκικό στρατό.
Η Δαμασκός έχει εντείνει τη στρατιωτική της προετοιμασία για μια μεγάλη επίθεση στο Idlib. Έχει κατακτήσει μέρος του εναπομείναντος 15% του Jabal al-Turkman στα βορειοανατολικά της Λατάκιας, στο δρόμο προς την Idlib. Οι στρατιωτικές μονάδες που σταθμεύουν στη Χάμα και στην Αλ-Γκάμπ άρχισαν να κινούνται προς την Idlib. Τα φυλλάδια ρίχτηκαν από τα αεροσκάφη προσκαλώντας τους ανθρώπους να σηκώσουν τα χέρια τους και να παραδοθούν.
Ενόψει της επικείμενης Συριακής στρατιωτικής επιχείρησης στην Idlib, η Τουρκία σκοπεύει να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερες μετριοπαθείς φατρίες να εγκαταλείψουν την Jabhat al-Nusra που συνδέεται με την Αλ Κάιντα ή την μετονομασθείσα της έκδοση Tahrir al-Sham και να τις ενσωματώσει στις μέτριες φατρίες, αποφεύγοντας έτσι την εξάλειψή τους από το συριακό στρατό. Η δύσκολη πλευρά αυτής της αξιέπαινης προσπάθειας είναι ότι αυτό που χαρακτηρίζει η Τουρκία ως μέτριο δεν χαρακτηρίζεται με τον ίδιο τρόπο από το καθεστώς και τη Ρωσία. Η διαφορά αυτή εμφανίστηκε και πάλι κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου που πραγματοποίησε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Mevlut Cavusoglu με τον Ρώσο ομόλογό του Sergei Lavrov.
Η δεύτερη δυσκολία είναι οι ξένοι μαχητές, οι οποίοι χωρίζονται σε τρεις ομάδες:
H μία αποτελείται από καυκάσιες παρατάξεις όπως η Jaish al-Mouhajiroon wal Ansar, η Jaish al Usra, η Junood al-Sham και η Ajnad al Kawkas. Είναι όλοι πολίτες της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Η δεύτερη αποτελείται από Κινέζους πολίτες και έχει ένα τουρκικό όνομα, Islami Turkistan Partisi(Ισλαμικό Κόμμα Τουρκιστάν). Έχει 5.000 έως 6.000 μαχητές.
H τρίτη ονομάζεται ταξιαρχίες Imam Bouhari και αποτελείται από πολίτες του Ουζμπεκιστάν και Κιργιζιστάν και συνδέεται με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Η Τουρκία θα πρέπει να βρει λύση για αυτούς τους μαχητές που δεν θα βλάψει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και την Κίνα και αυτό δεν θα διακινδυνεύσει την αντίδραση του εθνικιστικού εκλογικού σώματος στην Τουρκία.
Μια τετραμερής συνάντηση για τη Συρία μεταξύ Τουρκίας, Ρωσίας, Γερμανίας και Γαλλίας έχει προγραμματιστεί για τις 7 Σεπτεμβρίου. Η Τουρκία πρέπει να αντλήσει διδάγματα από τις ελλείψεις της σημερινής πολιτικής της Συρίας. Ως εκ τούτου, πρέπει να φέρει μια νέα πειστική στρατηγική σε αυτή τη συνάντηση. που δεν ωθεί τη σκόνη κάτω από το χαλί και η οποία θα ξεπεράσει τη συριακή κρίση και θα θέσει τα θεμέλια για καλές σχέσεις γειτονίας με τη Δαμασκό στο μέλλον
Σημειώσεις
Αναρτήσεις
Αστο "υφυπουργε",δεν το' χεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://greeknation.blogspot.com/2018/08/h.html
"H ρωσική πολεμική αεροπορία βομβάρδισε τρομοκράτες κοντά στο Idlib, και σκοτώθηκαν αρκετοί από αυτούς που κατάγονταν κυρίως από το Τουρκεστάν. Υπάρχει μια τελευταία αναφορά από στρατιωτική πηγή που λέει ότι έρχονται εκπλήξεις υψηλού επιπέδου και ότι το Ιντλίμπ θα πέσει αμαχητί ή ότι η μάχη θα είναι σύντομη και ότι η Τουρκία έχει κάνει πίσω. Επίσης αναφέρεται ότι οι τουρκικές ενισχύσεις που μπήκαν χθες ήταν για την αντικατάσταση σε 90% του στρατιωτικού προσωπικού που είναι στα διάφορα σημεία επιτήρησης όπως στη Β Χάμα. Έχουν θορυβηθεί οι »αντιπολιτευόμενοι» από το γεγονός ότι ανακοινώθηκε πως τη Δευτέρα 20.8 ανοίγει το πέρασμα του Abu Duhur εντός επαρχίας Ιντλίμπ για εκκένωση των πολιτών που θέλουν να εκκενωθούν από τις περιοχές που ελέγχουν οι τρομοκράτες καθώς όπως εκτιμούν αυτό σημαίνει ότι επίκειται επίθεση συριακού στρατού στο βορρά.
dimpenews.com"