Ο αλλοπρόσαλλος Οθωμανός

Η αλήθεια είναι πως η Τουρκία βαδίζει ολοταχώς προς τη χρεοκοπία, με εξωτερικό χρέος που υπερβαίνει τα 450 δις $, με τεράστια ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της και με ένα νόμισμα που κυριολεκτικά καταρρέει.

Γράφει ο Ιάκωβος Ιωάννου

Στην Ελλάδα επικρατεί παροξυσμός με την Τουρκία, εκθειάζεται η δήθεν ευρωστία της από ορισμένους και κατηγορούνται αυτοί που θεωρούν πως ο μεγαλομανής πρόεδρος της θέλει να αποκρύψει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας με τις πολεμικές του κραυγές – ισχυριζόμενοι ότι, η Τουρκία έχει μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, παρά το ότι την ίδια στιγμή χαρακτηρίζουν τον ηγέτη της ως παρανοϊκό δικτάτορα, ο οποίος ασφαλώς δεν σέβεται τους σχεδιασμούς του στρατιωτικού επιτελείου του, ένα μεγάλο μέρος του οποίου έχει φυλακίσει αδυνατίζοντας σημαντικά την ισχύ του.

Η αλήθεια είναι όμως πως η Τουρκία βαδίζει ολοταχώς προς τη χρεοκοπία, με εξωτερικό χρέος που υπερβαίνει τα 450 δις $, με τεράστια ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, με πολύ υψηλό πληθωρισμό και με ένα νόμισμα που κυριολεκτικά καταρρέει – ενώ ο δανεισμός του ιδιωτικού της τομέα έχει τετραπλασιαστεί από το 2008 (γράφημα) και θεωρείται από την HSBC ως η πλέον ευάλωτη οικονομικά αναπτυσσόμενη χώρα μαζί με τη Ν. Αφρική.

Επί πλέον γράφονται πολλές ανακρίβειες, οι οποίες δεν απεικονίζουν σωστά την οικονομική κατάσταση της χώρας, όπως η εξής: «Ότι κι αν καταλογίσει κανείς στον Τούρκο πρόεδρο, δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι, κατά την πρώτη δεκαετία διακυβέρνησής του τριπλασίασε το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας» (πηγή). Πρόκειται όμως για έναν από τους πολλούς μύθους που κυκλοφορούν, όπως φαίνεται από το γράφημα, σύμφωνα με το οποίο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Τουρκίας από το 2001 έως σήμερα αυξήθηκε από τα 8.000 $ στα 14.000 $, οπότε ασφαλώς δεν τριπλασιάστηκε – κυρίως όμως μετά το 2010, με την κατανάλωση επί πιστώσει που θα κληθούν κάποια στιγμή να πληρώσουν πολύ ακριβά οι Πολίτες της.

Όσον αφορά το ΑΕΠ της αυξήθηκε μεν στα 857 δις $, αλλά μόνο λόγω της ανόδου του πληθυσμού της, όπως συμβαίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες σαν τη Νιγηρία (γράφημα) – ενώ ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που συγκρίνεται πάντοτε το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και όχι το ΑΕΠ. Το γεγονός βέβαια ότι, τα οικονομικά της προβλήματα είναι μεγάλα, ενώ θα επιδεινωθούν σημαντικά από τους πανάκριβους πολέμους που διεξάγει (θυμίζουμε πως ακόμη και η πάμπλουτη Σ. Αραβία κινδύνευσε από τον πόλεμο της Υεμένης, έχοντας βυθιστεί στα ελλείμματα), δεν είναι καθόλου καθησυχαστικό για την Ελλάδα – επειδή αποτελεί ένα ακόμη μέτωπο συγκάλυψης του αλλοπρόσαλλου Οθωμανού, ο οποίος ασφαλώς δεν ακολουθεί κάποιον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.

Πώς αλλιώς θα μπορούσε να αξιολογήσει κανείς το ότι έχει χάσει όλους τους συμμάχους του, την ανακοίνωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Ιράκ την Κυριακή (SINJAR, χάρτης) και τις επανειλημμένες ιστορικές αναφορές του στην οθωμανική αυτοκρατορία; Ή τις προτροπές του να εγκαταλείψουν οι Η.Π.Α. το MANBIJ στους πραγματικούς ιδιοκτήτες του το συντομότερο δυνατόν, παρά το ότι το έχει αρνηθεί η υπερδύναμη;

Σωστά πάντως έχει χαρακτηρισθεί ως «Ο τρελός σουλτάνος» από τους Βρετανούς το 2016 (πηγή), οι οποίοι θεωρούν πως ολόκληρο το τουρκικό μοντέλο είναι νεκρό και υπερβολικό για τον πρόεδρο της χώρας – ενώ το να λέει κανείς πως έχει μεθύσει από την εξουσία, μεταξύ άλλων χτίζοντας ένα παλάτι μεγαλύτερο από το Λευκό Οίκο που σατιρίστηκε από έναν Γερμανό κωμικό (βίντεο), είναι μάλλον συντηρητικό.

Ολοκληρώνοντας, ο αλλοπρόσαλλος Οθωμανός αποτελεί ασφαλώς απειλή για την Ελλάδα επειδή είναι απρόβλεπτος και ψυχοπαθής – ενώ είναι ικανός να κάνει τα πάντα για να  κερδίσει τις επόμενες εκλογές, για να αποπροσανατολίσει τους Πολίτες της χώρας του από τα οικονομικά τους προβλήματα, από την απολυταρχική συμπεριφορά του (μόνο από τον Αύγουστο του 2014 έως το Μάρτιο του 2015 ερευνήθηκαν 236 άτομα για προσβολή του αρχηγού του κράτους με τη χρήση του παλαιού άρθρου 299 του τουρκικού κώδικα που την απαγορεύει), από τη διαφθορά ολόκληρης της οικογένειας του κοκ.

Εν τούτοις, η Ελλάδα είναι ικανή να προστατεύσει τα σύνορά της, ενώ ήδη οχυρώνεται διαθέτοντας μεγάλη αποτρεπτική δύναμη – οπότε δεν θεωρείται πιθανή μία τουρκική επίθεση, ειδικά αφού η γειτονική χώρα ήταν ανέκαθεν θρασύδειλη. Φυσικά κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος όταν έχει απέναντι του έναν άνθρωπο που δεν ντρέπεται να μιμείται εξευτελιζόμενος ακόμη και το Ρώσο πρόεδρο – οπότε πρέπει όλοι μας να είμαστε προετοιμασμένοι.

Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση