Το θρίλερ κατασκοπείας με την εξαφάνιση του Τούρκου αξιωματικού

Σε απύθμενο βάθος κινδυνεύει να ενταφιαστεί η χώρα από τους ερασιτεχνισμούς Τσίπρα και αντιπολίτευσης στην πολύκροτη υπόθεση των 8 Τούρκων στρατιωτικών που 1,5 χρόνο τώρα αποτελεί εστία σύγκρουσης με την Άγκυρα. Ένα αμιγώς διαδικαστικό ζήτημα εξελίχθηκε σε μείζον θέμα στο οποίο ο ίδιος ο Ερντογάν επανέρχεται συχνά – πυκνά εξαπολύοντας απειλές εναντίον της Ελλάδας.

Του Δ. Γιαννακόπουλου

Η ανησυχία είναι εμφανής για την τύχη αυτών των ανθρώπων, εις βάρος των οποίων εκκρεμούν εντάλματα σύλληψης από τις τουρκικές αρχές, και για το δεδικασμένο που τροφοδοτείται διαρκώς με νέες αποφάσεις αναφορικά με τη χορήγηση ασύλου αφού μοιραία θα πολλαπλασιαστούν οι σχετικές αιτήσεις από χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες.

Στο αμιγώς ενδιαφέρον μέρος, η κυβέρνηση απέκρυψε αρχικώς ότι στον 3ο και τελευταίο βαθμό η Ανεξάρτητη Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου ικανοποίησε το αίτημα του αιτούντος και μάλιστα με μη επιδεχόμενου αμφισβήτησης σκεπτικό. Η απόφαση εκδόθηκε παραμονές Χριστουγέννων, επιδόθηκε στον υπαξιωματικό αμέσως και εκείνος αφέθηκε ελεύθερος στις αρχές της περασμένης εβδομάδας.

ΠΑΝΙΚΟΣ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Ο σάλος δημιουργήθηκε όταν δημοσιεύτηκε το σκεπτικό της επιτροπής στις 31/ 12 και αμέσως, μέσα στον πανικό του, το Μαξίμου διά του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλα έσπευσε να υποβάλλει αναίρεση στο Διοικητικό Εφετείο μπας και πετύχει την έκδοση προσωρινής διαταγής και γυρίσει πίσω στον ειδικό χώρο κράτησης του Ολυμπιακού Χωριού τον στρατιωτικό μέχρι να τελεσιδικήσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (σε 6-8 μήνες δηλαδή) η υπόθεσή του.

Ποιος όμως εφέτης θα βρεθεί να αντικρούσει το σκεπτικό της επιτροπής όταν τα δύο εκ των τριών μελών αυτής είναι ομόβαθμοί του διοικητικοί εφέτες σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο του 2016 (ν. 4375/2016); Και μάλιστα όταν το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, κινούμενο στο ίδιο μοτίβο τον Ιανουάριο του 2017, είχε αποφασίσει τη μη έκδοση των 8 στην Τουρκία;

Σημειώνεται ότι τον νόμο για τη συγκρότηση των Επιτροπών Εξέτασης Ασύλου τον είχαν αλλάξει ο Μουζάλας και οι λοιποί… αστέρες του Υπουργικού Συμβουλίου, αφαιρώντας από την Αστυνομία και το Συμβούλιο Προσφύγων τη σχετική αρμοδιότητα την οποία μετέφεραν στους δικαστές, ήτοι την πήραν από έμπειρους και τη μεταβίβασαν στη Δικαιοσύνη, θεωρώντας ότι οι δικαστές θα εφάρμοζαν το γράμμα του νόμου χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις ιδιαιτερότητες όσων ζητούν προστασία κι έτσι θα κατάφερναν να αναχαιτίσουν τα κύματα μεταναστών προς την Ευρώπη.

ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΖΕΙ

Φυσικά έπεσαν μέσα στην παγίδα που προσπάθησαν να στήσουν και τώρα προσπαθούν με την ίδια προχειρότητα να διορθώσουν τα πράγματα. Οι αστυνομικοί επιτελείς αναφέρουν επισήμως ότι ο συγκυβερνήτης του ελικοπτέρου αποδεσμεύτηκε ωστόσο είναι γνωστός ο χώρος διαμονής του ενώ παρακολουθείται από την ΕΥΠ. Κι εδώ αναφύεται ένας δεύτερος κύκλος ερωτημάτων σχετικά με την οικονομική δυνατότητα του υπαξιωματικού ο οποίος μαζί με τους 7 συναδέλφους του εγκατέλειψε άρον άρον τα χαράματα της 16ης Ιουλίου 2016 την Κωνσταντινούπολη και όλοι μαζί προσγειώθηκαν στην Αλεξανδρούπολη χωρίς να έχουν μαζί τους ούτε ρούχα ούτε χρήματα.

Επομένως, πού και πώς διαβιεί αυτός ο άνθρωπος από τη στιγμή που η οικογένειά του στην Τουρκία ευρίσκεται σε καθεστώς αποκλεισμού; Πώς θα αντέξει οικονομικά τον πολύμηνο δικαστικό αγώνα που έχει μπροστά του; Έχει διασφαλιστεί η παραμονή του και, αν ναι, υπό ποιο θεσμικό καθεστώς λαμβάνονται περαιτέρω μέτρα για την προστασία του; Κι επειδή τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και χρήζουν πρακτικών απαντήσεων, όσο αυτές δεν δίδονται, τόσο αυξάνεται ο φόβος των Αστυνομικών Αρχών για την τύχη του το επόμενο διάστημα.

Στις 26 Ιανουαρίου 2017, η εισαγγελέας Εκδόσεων Μαρία Μαλούχου είχε παραγγείλει την άρση της κράτησης και των 8 ύστερα από την απόφαση του Αρείου Πάγου, καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο είχε κρίνει πως επ’ ουδενί πρέπει να εκδοθούν στην Τουρκία. Ωστόσο, την ίδια μέρα ο διευθυντής της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Κων. Λουζιώτης απέρριψε την εισαγγελική παραγγελία αναφέροντας ότι πρέπει να παραμείνουν στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Χωριού έως την εξέταση των αιτήσεών τους από την Επιτροπή Ασύλου, τονίζοντας ότι «η συμπεριφορά τους αποτελεί πραγματική ενεστώσα και αρκούντως σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη και εθνική ασφάλεια της χώρας».

Τότε, όπως και σήμερα, ο παροξυσμός της τουρκικής πλευράς ήταν ακραίος. Ο πρόεδρος της γείτονας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τους χαρακτήριζε πραξικοπηματίες παρά το γεγονός ότι τα όσα έγγραφα είχαν διαβιβαστεί από την Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης στην ελληνική Δικαιοσύνη δεν στοιχειοθετούσαν τέτοιες κατηγορίες. Και, τέλος πάντων, αν τον Ιανουάριο του 2017 αποτελούσαν «πραγματική και αρκούντως σοβαρή απειλή» για τη δημόσια τάξη, τι μεσολάβησε και αποκαταστάθηκε η τάξη; Ενώ όλοι πίστευαν ότι η Άγκυρα θα ξεχάσει τους «8» καταφαίνεται πως η ρητορική της εναντίον της Ελλάδας γίνεται ολοένα και περισσότερο εχθρική.

ΟΤΣΑΛΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ

Η υπόθεση γεννά μνήμες από τα όσα τραγικά είχαν συμβεί με την περίπτωση του ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στις αρχές του 1999, ο οποίος μετά την περιπέτειά του στην Ελλάδα με τους πράκτορες της ΕΥΠ, τους αστυνομικούς και τον εσμό των παρακρατικών να τον πηγαινοφέρνουν από «χωρίο εις χωρίο», τον έβγαλαν στην Κένυα και τον συνέλαβαν οι Τούρκοι της ΜΙΤ.

Το ίδιο δίκτυο έχει ενεργοποιηθεί και τώρα με άλλους πρωταγωνιστές που πάντως κουβαλούν τα ίδια μυαλά. Κι αυτή τη φορά δεν θα τον πάνε στην Κένυα, στην έδρα της CIA στην αφρικάνικη ήπειρο αλλά δίπλα στα Σκόπια, στους «σταθμάρχες» της γείτονας, γιατί τέτοιες πληροφορίες διακινούνται εσχάτως. Κι όπως επίσης λέγεται (σ.σ. συνέβη και με Οτσαλάν) από αυτή την ομάδα των ανευθυνο- υπεύθυνων έχει ζητηθεί η συνδρομή «κεφαλών» του οργανωμένου εγκλήματος. Όταν όμως ο υπόκοσμος τους ρώτησε αν απλώς θα έκρυβε τον στρατιωτικό σε «καβάντζες» ή αν θα τον μετέφεραν εκτός Ελλάδος, εκείνοι δεν απάντησαν. Κι έτσι η κουβέντα κατέληξε άδοξα αφού οι «παστρικές δουλειές» του «πεζοδρομίου» δεν έχουν καμία σχέση με τις περίεργες διαδρομές αλλοδαπών μυστικών υπηρεσιών.

ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Τα όσα ψιθυρίζονται για το δίκτυο υποστήριξης των 8, δεν εξάπτουν μόνο τη συνωμοσιολογία αλλά εγείρουν το ενδιαφέρον των Τούρκων. Άλλοι λένε ότι προστατεύονται από παραδοσιακή οικογένεια των Αθηνών με… ευαισθησίες στους κατατρεγμένους και… παρελθόν στα λάθη και την απύθμενη βλακεία. Άλλοι ότι οι στρατιωτικοί προσεγγίστηκαν από την «αόρατη ομάδα» των Κούρδων μέλη της οποίας όμως συνελήφθησαν παραμονές της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα και προφυλακίστηκαν με κατηγορίες συμμετοχής σε τρομοκρατικές οργανώσεις.

Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε εξηγείται η άρνηση της Αστυνομίας να ενεργήσει πέραν των προβλεπόμενων για την προστασία των στρατιωτικών. Και τούτο διότι οι 9 Κούρδοι, που συνελήφθησαν στα τέλη Νοεμβρίου, ήταν ύποπτοι για την προετοιμασία δολοφονικής επίθεσης εναντίον του Ρ. Ερντογάν. Η Αντιτρομοκρατική έλεγε τότε ότι ήταν μέλη του DHKP-C (Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα – Μέτωπο).

Μάλιστα, το γεγονός ότι για έναν από τους εννέα συλληφθέντες εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης για την παλιά ιστορία των Οινουσσών, περιέπλεκε ακόμα περισσότερο την υπόθεση. Οι Αρχές σε συνεργασία με τους Τούρκους συναδέλφους τους εξέταζαν το πότε μπήκαν οι εν λόγω στη χώρα μας, από ποια σύνορα, ενώ μέσω των κινητών τηλεφώνων και των λαπ-τοπ προσπαθούν έως σήμερα να «ξεκλειδώσουν» διασυνδέσεις και επαφές στη χώρα μας. Σύμφωνα με την ΕΛ. ΑΣ., μέσα στα διαμερίσματα βρέθηκαν πυροκροτητές, ύλη που χρησιμοποιείται για κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών, ταξιδιωτικά έγραφα. Ένας τέτοιος συσχετισμός (σ.σ. επ’ ουδενί αποδεικνύεται ακόμη) θα διευκόλυνε αφάνταστα την κυβέρνηση για να στερήσει το άσυλο από τους υπαξιωματικούς.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Σύμφωνα με την απόφαση της επιτροπής έγινε δεκτό το αίτημα του προσφεύγοντα υπό το πρίσμα ότι οι αποδιδόμενες σε αυτόν πράξεις έχουν πολιτικό χαρακτήρα, ότι «η περιγραφή των σχετικών πράξεων, όπως αναφέρονται στην αίτηση έκδοσης της Εισαγγελίας της Κωνσταντινούπολης, είναι εντελώς αόριστη ενώ ούτε από άλλα έγγραφα του φακέλου της υπόθεσης, σε συνδυασμό με όσα εκτέθηκαν από τον προσφεύγοντα, προέκυψαν κρίσιμα στοιχεία και περιστατικά που να θεμελιώνουν “σοβαρούς λόγους”, οι οποίοι να οδηγούν στην κρίση ότι ο προσφεύγων συμμετείχε στη διάπραξη του πραξικοπήματος».

Κατά την κρίση της Επιτροπής, «δεν συντρέχει λόγος αποκλεισμού του προσφεύγοντος από το καθεστώς διεθνούς προστασίας, κατά τα άρθρα 1 ΣΤ της Σύμβασης της Γενεύης και 12 της Οδηγίας 2011/95/ ΕΕ, ενώ συντρέχει σοβαρός κίνδυνος σε περίπτωση επιστροφής του προσφεύγοντος στην Τουρκία, να κρατηθεί από τις αστυνομικές και σωφρονιστικές αρχές της Τουρκίας και να υποστεί βασανιστήρια και απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση».

Επίσης, «συντρέχει εύλογος κίνδυνος ο προσφεύγων, σε περίπτωση επιστροφής του στην Τουρκία, να δικασθεί από δικαστήριο το οποίο δεν θα παρέχει τα αναγκαία εχέγγυα για ανεξάρτητη και αμερόληπτη δικαστική κρίση, δεδομένης της αθρόας αποπομπής μεγάλου αριθμού δικαστικών λειτουργών, καθώς και της ύπαρξης πλήθους ενδείξεων για ισχυρές πολιτικές πιέσεις και παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στο έργο των δικαστών μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος στην Τουρκία».

Το Καρφί


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση