Απoψεις

[Απόψεις][bleft]

Ελλαδα

[Ελλάδα][threecolumns]

Ευρωπη

[Ευρώπη][bsummary]

Κοσμος

[Κόσμος][grids]

Οι πολιτικές ηγεμονίες που… ξεδοντιάζονται από τα Μνημόνια


Του Μάνου Οικονομίδη

Η Ελλάδα της κρίσης συνεχίζει, με σκανδαλιστική επιμονή να… καταπίνει πολιτικές ηγεμονίες.

Η οδυνηρή εθνική πραγματικότητα, με αφετηρία το 2009 και τον εθνικό αυτοπυροβολισμό του «λεφτά υπάρχουν», με την υπογραφή του τελευταίου των Παπανδρέου άνοιξε το δρόμο για την κοινωνική κατρακύλα.

Την ίδια στιγμή, όλες οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί τους, εκλεγμένοι και διορισμένοι, από τον Γιώργο Παπανδρέου στον Λουκά Παπαδήμο, από εκείνον στον Αντώνη Σαμαρά και σήμερα στον Αλέξη Τσίπρα, βιώνουν το δέος του… αφορισμού «ο επόμενος».

Η εμπειρία ζώσα και επώδυνη. Επιβεβαιώνει πλήρως ότι, στα χρόνια του εθνικού δράματος των Μνημονίων, η ελληνική κοινωνία δεν ψηφίζει με τη λογική και τον ρεαλισμό της. Ψηφίζει με βάση το θυμικό της.

Δεν επιλέγει θετικά. Απορρίπτει. Αποδοκιμάζει. Απαξιώνει.

Το 2004, και λιγότερο το 2007, η πλατιά κοινωνική πλειοψηφία που εμπιστεύτηκε τον Κώστα Καραμανλή, ήταν ο τελευταίος ψίθυρος του λαού μας, συντονισμένος με την προσδοκία της ελπίδας.

Από τότε, η σελίδα γύρισε. Και η ανάγνωση έγινε περισσότερο δύσκολη, περισσότερο σκοτεινή, περισσότερο ομιχλώδης.

Κάθε ψήφος στον επόμενο πρωθυπουργό, είναι ψήφος άρνησης και αποδοκιμασίας του προηγούμενου. Κάτι που σημαίνει ότι, η «πολιτική ηγεμονία» η οποία προκύπτει από τις κάλπες είναι θνησιγενής, και ανατροφοδοτεί μια κρίση από την οποία η χώρα αδυνατεί να εξέλθει, με όρους ρεαλισμού και ελπίδας.

Όταν η άνοδος ενός κόμματος στην εξουσία δεν συνδέεται με θετική προοπτική, αλλά προκύπτει από τη διχαστική πόλωση, και την εκδικητική… τύφλωση της κοινωνίας να αντικαταστήσει τον ένα πρωθυπουργό-θύμα με τον επόμενο… (επίσης πρωθυπουργό-θύμα), επιτρέπει η ίδια να διαμορφωθούν και να εδραιωθούν οι συνθηκες για την υπονόμευσή της.

Το ερώτημα ζωηρό και επίμονο: Πόσους πολιτικούς και κόμματα θα «καταπιεί» ακόμη η εθνική καταστροφή των Μνημονίων; Με μοναδική… υποψία γαλήνης, τη σκέψη ότι, το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την ανατολή. Στο τέλος, το φως βρίσκει το δρόμο του. Και νικάει πάντα το σκοτάδι…

Εφημ. "Αξία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Γράψτε τα δικά σας σχόλια
  • Blogger Σχόλια για χρήση στο Blogger
  • Facebook Σχόλια για χρήση στο Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...



Ελληνοτουρκικα

[Ελληνοτουρκικά][bleft]

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Γεωπολιτική][grids]

διαφορα

[διάφορα][bsummary]

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

[μυστικές υπηρεσίες][bleft]