Πόσο θα τους ανέχεσαι ακόμα…;

Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας 

Αυτό που στις δημοκρατίες ήταν κανόνας, ότι δηλαδή: η ψήφος είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ, το παρόν σαθρό πολιτικό σύστημα το κατάντησε ΠΑΓΙΔΑ, ΕΚΒΙΑΣΜΟ και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.
Γιατί θα πρέπει κάποιος να πάει να ψηφίσει, όταν νοιώθει ότι κανείς δεν αξίζει την ψήφο του, την εκτίμηση του και την εμπιστοσύνη του;

Μαύρο στους Μαυρογιαλούρους….
Μην τους ακούς.
Όταν με την ψήφο σου δεν μπορείς να αλλάξεις το σάπιο πολιτικό σύστημα, που αναπαράγει διεφθαρμένες, άθλιες και καρμπονιζέ κυβερνήσεις, γιατί να πας να ψηφίσεις;
Αν κοιτάξεις πίσω σου να δεις που πήγε η ψήφος σου, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που συμμετείχες θα φρίξεις.

Με την ψήφο σου, ανέδειξες επί δεκαετίες, ότι πιο ανίκανο και άθλιο υπήρξε στην πολιτική σκηνή, στην προσπάθειά σου να δώσεις λύσεις στα προβλήματά σου και τις αγωνίες σου.

Δεν κουράστηκες να νοιώθεις οργή, πίκρα, αγανάκτηση, απογοήτευση και προδοσία από τις επιλογές σου;
Πόσες φορές θα πεις ακόμα, «δεν το έκοβα καλύτερα από την ρίζα» για να αλλάξεις; Και δέκα χέρια να είχες δεν θα σου είχε μείνει ούτε ένα.

Το 2004 ψήφισες τον Καραμανλή, τον πιο τεμπέλη Έλληνα πρωθυπουργό, γιατί σου είπε τρώγοντας γαρδούμπα και σουβλάκια στον «Μπαϊρακτάρη», ότι θα αρχίσει ανένδοτο αγώνα με τους νταβαντζήδες και σου υποσχέθηκε την επανίδρυση του κράτους.
Τι έκανε;
Έδωσε τα κλειδιά στον ανεκδιήγητο Ρουσόπουλο, εκείνος έπαιζε play station στην Ραφήνα και ο Αλογοσκούφης προετοίμαζε το έδαφος για την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο.

Το 2009 επέλεξες  για πρωθυπουργό το «βλαμμένο», γοητευμένος ίσως από την ευφράδεια του, -τι να πει κανείς; -,που σου υποσχέθηκε ότι λεφτά υπάρχουν και λίγους μήνες μετά σε έβαλε στο μνημόνιο από το Καστελόριζο.
Πάει και αυτός.

Ύστερα έφερες με την ψήφο σου στην εξουσία, τον ακροδεξιό γαμπρό της Μεσσηνίας, γιατί έβγαζε αντιμνημονιακές κορώνες, από τους κήπους του Ζαππείου με τα Ζάππειο 1 και 2.
Τι έκανε τούτος;
Θεώρησε ότι είναι πιο ασφαλές να είσαι στα τέσσερα με κάτω τα σώβρακα, από το να περπατάς όρθιος.

Και πάμε στο τελευταίο πολιτικό φρούτο τον Αλέξη.

Αυτόν τον ερωτεύτηκες.

Σε σαγήνεψε το γλαρό του βλέμμα, η δήθεν τάχα μου επαναστατική ορολογία, οι ιδεοληψίες, τα χάρτινα συνθήματα, οι λεονταρισμοί και υποκλίθηκες.

Πήρες στις πλάτες σου ένα κόμμα του 4.5% και το ανέβασες στην αίθουσα του θρόνου, πιστεύοντας ότι ανέβηκες και εσύ μαζί του.

Τρίχες κατσαρές.

Σε 6 μήνες αποδείχτηκε ότι ήταν επαναστάτης την πορδής.

Χρειάστηκαν 6 μήνες για την μεγαλύτερη πολιτική μετάλλαξη που έγινε ποτέ στην ιστορία της χώρας.

Όλες, μα όλες οι υποσχέσεις αποδείχτηκαν ότι ήταν κούφια λόγια.

Είτε γιατί συνειδητά σου έλεγε ψέματα και ήταν ο μεγαλύτερος υποκριτής και απατεώνας, είτε γιατί τα πίστευε και πρόκειται για έναν ανεπαρκή και επιπόλαιο πολιτικό.

Δεν ξέρω πραγματικά τι είναι χειρότερο και πιο επικίνδυνο από τα δύο.

Οι αυταπάτες του, σε κατέστρεψαν.

Θα μου πεις τώρα: «να ψηφίσω τότε κάποιο από τα μικρά κόμματα».

Μπορεί η ασφάλεια του μεγέθους τους, να τα κάνει πιο ελκυστικά, όταν όμως κλήθηκαν και αυτά να παίξουν πιο υπεύθυνους ρόλους, έγιναν μια από τα ίδια.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Τους ακροδεξιούς του Καρατζαφέρη;

Την ΔΗΜΑΡ του μπάρμπα Φώτη;

Τους ψεκασμένους του Καμένου;

Με κορυφαίο όλων φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτός μικρό κόμμα ήταν.

Εσύ το έκανες κόμμα εξουσίας με την ψήφο σου, μην το ξεχνάς αυτό.

Για να επιβεβαιωθεί, ο Ζώρζ Κλεμανσώ που έλεγε κάποτε: 
«Στην πολιτική, διαδέχεται κανείς ηλίθιους και αντικαθίσταται από ανίκανους.»

Πόσες εκλογικές αναμετρήσεις θέλεις ακόμα για να αλλάξεις θέση;
Πόσες φορές θα παρακολουθείς αδρανής τις μεταμορφώσεις των κομμάτων;
Πότε θα καταλάβεις, ότι και να ψηφίσεις, οι μυλόπετρες του άθλιου πολιτικού συστήματος που γεννά κυβερνήσεις τέρατα, δεν θα σταματήσουν να γυρνούν.
Συμμετέχεις και συμμορφώνεσαι, για να σε κάνουν κιμά και να σε χωνέψουν πιο εύκολα. 

Δεν κουράστηκες να επιλέγεις τους δημίους σου;

Στηρίζεις κόμματα, αποκόμματα όλων των θεωριών και των αποχρώσεων, που επί δεκαετίες ολόκληρες, ασελγούν στο κορμί το δικό σου και της χώρας, αναγκάζοντας πολίτες να πηδούν από τα παράθυρα και εσύ το μόνο που κάνεις είναι να ψάχνεις τον επόμενο αφέντη.

Δεν υπάρχουν πια διαχωριστικές γραμμές. Δεξιοί-αριστεροί, κεντρώοι-σοσιαλιστές, μικρά και μεγάλα κόμματα. Μόνο υποψήφιοι της κακιάς ώρας, που κρατούν το μαχαίρι για την τελευταία πισώπλατη μαχαιριά.
Άλλα σκέφτονται, άλλα λένε και άλλα πράττουν.

Πολιτικός αμοραλισμός, δημοκρατία αλά κάρτ. 
Άλλος την τραβά από εδώ, άλλος από εκεί, την έχουν ξεσκίσει.
Στο όνομα αυτής της ξεσκισμένης δημοκρατίας σε στέλνουν στις κάλπες.

Μην τους ακούς, γύρνα τους την πλάτη, δείξε τους την αδιαφορία σου, αυτό ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ
Συνενόχους  ψάχνουν, συνυπεύθυνους στα εγκλήματα τους.
Αγνόησε τους. Στείλ΄τους το μήνυμα ότι ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ.
Πόσο θα αντέχεις ακόμα το ξεπούλημα, την μετριότητα και το ψέμα;

Σε έπεισαν ότι η ψήφος είναι η δύναμή σου. ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
Δική τους δύναμη είναι. Αυτή τους τρέφει, χωρίς αυτήν δεν ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Το γνώρισες από μέσα το τέρας, έχεις ζήσει στα σπλάχνα του τόσα χρόνια.
Απελευθερώσου, βγες από το κλουβί που σε έβαλαν, αυτή είναι η πραγματική σου δύναμη, αυτή σου την απόφαση ΤΡΕΜΟΥΝ.

Απόδειξε αυτό που λένε: πως οι λαοί διατηρούν ψηλά στην κλίμακα των αξιών, χαρακτηριστικά που έχουν απωλέσει στην τροχιά της παρακμής τους. 
Το φιλότιμο, την υπερηφάνεια, τον εγωισμό και την αξιοπρέπεια τους.

Τώρα τους έμαθες τους κανόνες, ξέχνα το παιχνίδι, γιατί είναι πουλημένο από την αρχή. Οπότε πες μου έναν καλό λόγο για να παίξεις; για να κερδίσεις ότι σου πούλησαν;
Τιμώρησέ τους, μην τους δώσεις άλλη μια ευκαιρία να σε πατήσουν πάλι κάτω.
Πάρτο χαμπάρι, δεν υπάρχεις όταν οι άλλοι ορίζουν ποιος είσαι.

ΥΓ. Και για όσους πιστεύουν ότι η αποχή δεν είναι λύση, αναφέρω ένα παράδειγμα.
Αν από τα καραγκιοζιλίκια του δημοψηφίσματος, ο Ελληνικός λαός απείχε μαζικά, πιστεύει κανείς ότι θα τολμούσε  το ανόητο, εγωκεντρικό σχολιαρόπαιδο να ζητήσει πάλι εκλογές;
Εγώ πιστεύω πως όχι.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση