Η βόμβα του παγκοσμίου χρέους

Μπορεί η Ελλάδα να συνεχίζει να βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα, με τη δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας, καθώς επίσης της εξόδου της από το ευρώ περισσότερο επίκαιρη από ποτέ, κανένας όμως δεν μπορεί να την κατηγορήσει ότι θέτει σε κίνδυνο την παγκόσμια οικονομία – αφού το χρέος της αντιπροσωπεύει ένα ελάχιστο ποσοστό του συνολικού, το οποίο είναι ασφαλώς αμελητέο απέναντι στα συνεχώς αυξανόμενα βουνά χρεών στον πλανήτη.

Πόσο μάλλον όταν πολύ μεγαλύτερες χώρες, όπως η Ιαπωνία, η Ιταλία ή η Ισπανία, έχουν οδηγηθεί ήδη στο σπιράλ του θανάτου – χωρίς να εξαιρούνται οι Η.Π.Α., οι οποίες μπορούν ακόμη να εξυπηρετούν τα τεράστια χρέη τους, δημόσια και ιδιωτικά, λόγω της θέσης του δολαρίου, ως το ηγετικό παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.

Σε κάθε περίπτωση, η βόμβα του χρέους θα εκραγεί αργά ή γρήγορα – ενώ όσο μεγαλύτερο είναι το μερίδιο της κάθε χώρας, τόσο πιο καταστροφική θα αποδειχθεί για όλες τις υπόλοιπες.

Στο επόμενο γράφημα, φαίνεται το ΑΕΠ της κάθε χώρας, ενώ η ανοιχτή σκιά αντιστοιχεί στην πλέον πρωτόγονη οικονομική δραστηριότητα (γεωργία), η μεσαία στη βιομηχανία και η πιο σκούρα στις υπηρεσίες – οι οποίες χαρακτηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ των ανεπτυγμένων κρατών.

Όσο και να προσπαθούν δε οι κεντρικές τράπεζες να την εξουδετερώσουν, αυξάνοντας συνεχώς τη ρευστότητα στο σύστημα, φουσκώνοντας ξανά και ξανά τη φούσκα δηλαδή, δεν πρόκειται να τα καταφέρουν – οπότε ο πλανήτης απλά περιμένει τη σταγόνα που θα γεμίσει το ποτήρι ή τη σπίθα που θα προκαλέσει την πυρκαγιά, μη έχοντας καμία επιλογή.

Η αντίστροφη μέτρηση πάντως έχει ξεκινήσει το 2000, όπου η κρίση αντιμετωπίσθηκε πρόχειρα, με απλές ασπιρίνες (χαμηλά επιτόκια) – ενώ επανήλθε δριμύτερη το 2008, όπου οι ασπιρίνες αντικαταστάθηκαν με εξαιρετικά επικίνδυνες ενέσεις κορτιζόνης (ρευστότητα, αύξηση των ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών), οι οποίες θεραπεύουν μεν την ασθένεια, αλλά επιταχύνουν το θάνατο.

Η πραγματική θεραπεία της απαιτεί τη διαγραφή χρεών, δημοσίων και ιδιωτικών, σε παγκόσμιο επίπεδο, με την οποία όμως δεν συμφωνούν οι ελίτ και οι τοκογλύφοι, με την έωλη δικαιολογία του ηθικού κινδύνου (ετεροβαρές ρίσκο) – σύμφωνα με τον οποίο οι άνθρωποι και τα κράτη θα συνέχιζαν να χρεώνονται, περιμένοντας την επόμενη διαγραφή.

Πιθανολογούμε λοιπόν πως δεν θα συμβεί, οπότε ο πλανήτης θα υποχρεωθεί να βιώσει μία τεράστια χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία θα μοιάζει με μία πυρηνική οικονομική βόμβα τεραστίου μεγέθους – καθόλου απίθανο να μας οδηγήσει στην κατάρρευση του σημερινού πολιτισμού, η οποία δεν θα ήταν βέβαια η μοναδική στην ανθρώπινη ιστορία.

Ο νομισματικός πόλεμος που διεξάγεται (ανάλυση) μάλλον επιβεβαιώνει τις προβλέψεις μας – ενώ η ισορροπία του τρόμου, μεταξύ πληθωρισμού και αποπληθωρισμού, δεν θα διαρκέσει ασφαλώς για πάντα.

Εάν δε οι ελίτ πιστεύουν ότι θα μπορεί να κρύβεται στο διηνεκές το πρόβλημα πίσω από την Ελλάδα, κάνουν μεγάλο λάθος – ενώ το γεγονός ότι, η Κίνα ξεκίνησε να πουλάει μαζικά τα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου, χωρίς να ενημερώνεται η κοινή γνώμη, για να μην τρομοκρατηθεί, είναι ένα επόμενο σημάδι της επερχόμενης καταιγίδας.

Πηγή Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση