"Νυν υπέρ πάντων ο αγών" για να επικρατήσει η λογική!

Γράφει ο Δημήτρης Ματσικούδης

Η ανάληψη καταθέσεων 40 δισ. τις τελευταίες εβδομάδες από το τραπεζικό μας σύστημα, οι ατελείωτες ουρές στα ΑΤΜ και στα βενζινάδικα, το άδειασμα των ραφιών των σούπερ-μάρκετ μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος από την Βουλή, δεν είναι εικόνες ενός λαού που εμπιστεύεται τον εαυτό του, που εμπιστεύεται την κυβέρνησή του!

Έχουν γεμίσει τα σόσιαλ μίντια με "υπερήφανες" πολεμικές ιαχές υπέρ του ΟΧΙ στις προτάσεις των εκπροσώπων των δανειστών, οι οποίες προτάσεις, ωστόσο, έχουν αποσυρθεί από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων!
Για ακόμα μια φορά η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έπεσε θύμα της παρορμητικότητας της, της ανοργανωσιάς και της τσαπατσουλιάς με την οποία αντιμετωπίζει τη διάσωση της πατρίδας από τις εγκληματικές, πλην απόλυτα επαγγελματικά οργανωμένες, ενέργειες της τρόικας και των ντόπιων παρακεντέδων της, συμπαρασύροντας στον όλεθρο έναν εκμαυλισμένο από τον ατομοκεντρικό καταναλωτισμό λαό.

Επανειλημμένα, μετά την δόλια υπαγωγή μας στην τρόικα από τον ΓΑΠ, ψύχραιμες φωνές ενεργών πολιτών και πολιτικών κινήσεων προσπαθήσαμε να προβάλουμε προτάσεις στην Ελληνική κοινωνία για τη θεραπεία των παθογενειών, που μας οδήγησαν στην κρίση.
Δυστυχώς, μόνοι μας τα λέγαμε μόνοι μας τα ακούγαμε: ούτε η τιμωρία των επίορκων πολιτικών για αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου του λαού μας, ούτε η συνταγματική αναθεώρηση έχουν δρομολογηθεί.
Ούτε τα κόμματα έχουν αρχίσει να λειτουργούν με τρόπο που να δικαιώνει το λόγο ύπαρξής τους ως παραγωγών κυβερνητικών σχεδίων διακυβέρνησης της χώρας και στελεχών που θα το υλοποιήσουν.
Ούτε οι θεσμοί, όπως το λαβωμένο Κοινοβούλιο απο αλλεπάλληλες και δυστυχώς συνεχιζόμενες ΠΝΠ, ούτε οι ελεγχόμενοι από την κεντρική εξουσία ΟΤΑ ούτε οι Ανεξάρτητες Αρχές έχουν απεξαρτηθεί από την κεντρική εξουσία.

Αντί λοιπόν να ξεκινήσει μια εργώδης οργανωτική προσπάθεια από το ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον μετά τις εκλογές του 2012 όπου έγινε φανερό ότι ήταν κόμμα στο δρόμο προς την εξουσία, προκειμένου να είναι έτοιμος στο τέλος της ασθμαίνουσας τετραετίας των Σαμαροβενιζέλων να αντιμετωπίσει τη σωτηρία της πατρίδας από τα ανάλγητα οργανωμένα διεθνή και ντόπια οικονομικά συμφέροντα, με τη δικαιολογία ότι "δεν πάει άλλο", παρέβλεψε την παγίδα που του είχαν στήσει και προκάλεσε πρόωρες εκλογές.
Ανέτοιμος, χωρίς επεξεργασμένο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, πάνω στο οποίο θα βάσιζε τις δικές του προτάσεις μεταρρυθμίσεων, μπήκε στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές προκειμένου να απαλλάξει τη χώρα από μνημόνια και δημόσιο χρέος.
Ευάλωτος ευθύς εξ αρχής από την έλλειψη Plan B, που σε περίπτωση ρήξης θα μπορούσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες της χώρας σε επισιτισμό, ενέργεια και φάρμακα, εφάρμοσε μια αλλοπρόσαλλη ερασιτεχνική τακτική τόσο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όσο και έξω από αυτό.

Ο επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης, ακαδημαϊκός με αλαζονική συμπεριφορά, αντί να προσέλθει στις διαπραγματεύσεις με ισχυρά επεξεργασμένα επιχειρήματα, προτίμησε να ακολουθήσει τις τακτικές της "θεωρίας των παιγνίων" της οποίας εμφανίζεται ως ειδικός, αφήνοντας τους γνώστες της με ανοιχτό το στόμα γι αυτή του την επιλογή, αφού οι ίδιος διδάσκει πως η θεωρία αυτή μπορεί να έχει εφαρμογή μόνο σε διαπραγματεύσεις μεταξύ ισοδυνάμων αντιπάλων!
Χωρίς αίσθηση χώρου και χρόνου, με αλλεπάλληλες ανακολουθίες και ψεύδη, κατάφερε να δημιουργήσει με την συμπεριφορά του αντιπάλους αντί για συμμάχους κι έτσι, παραβαίνοντας κάθε κανόνα της στρατηγικής των διαπραγματεύσεων, οδήγησε τις διαπραγματεύσεις σε ναυάγιο, αποτέλεσμα του οποίου είναι η επαπειλούμενη ρήξη με τους δανειστές και η έξοδος της Ελλάδος από την Ευρωζώνη.

Αναφέρθηκα πιο πάνω στην αλλοπρόσαλλη ερασιτεχνική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ τόσο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όσο και έξω από αυτό. Πράγματι, εκτός από τις παλινωδίες της διαπραγματευτικής ομάδας, που δίνουν το δικαίωμα στην Κ. Λαγκάρντ να μιλά για έλλειψη "ενηλίκων" στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, είχαμε κυβερνητικές ενέργειες που δίνουν το δικαίωμα στον Β. Σόιμπλε να μιλά για ασύμβατη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με τους κανόνες της ευρωπαϊκής συνύπαρξης.
Μερικά παραδείγματα αυτής της ασυντόνιστης κυβερνητικής πολιτικής: πριν ο ΥΠΟΙΚ μας πάει να υπογράψει το προσύμφωνο με τους δανειστές, ο ΥΠΕΞ μας συγκρούεται με ΕΕ και ΗΠΑ για τα μέτρα εναντίον της Ρωσίας, ταξιδεύει στην Κίνα για να προσφέρει το λιμάνι του Πειραιά χωρίς να ρωτήσει την ΕΕ που έχει εύλογο ενδιαφέρον γιαυτό, ο Υπ. Δικαιοσύνης νομοθετεί την απελευθέρωση του Ξηρού εξοργίζοντας τον Ομπάμα, τον πιο ένθερμο υποστηρικτή των θέσεών μας, ο Υπ. Εθνικής Άμυνας δωρίζει 500 εκ. στην Λοκχιντ για να επισκευάσει σαπάκια αεροσκάφη, ενώ λίγο καιρό αργότερα τα 400 εκ. περιστολές δαπανών που προτείνουν οι δανειστές, έναντι των δικών μας 200, θεωρούνται υπονόμευση της αμυντικής ικανότητας της χώρας.
Ο ίδιος Υπουργός θεωρεί μέσα στα καθήκοντά του να μοιράσει την εκμετάλλευση του Αιγαίου με τις ΗΠΑ ενώ κάποιος άλλος Υπουργός, του οποίου η γλώσσα του σώματος δείχνει πως συγχέει την πατρική μορφή του Στάλιν με εκείνη του Πούτιν, προσφέρει την ίδια εκμετάλλευση στους Ρώσους, καπάκι στον αγωγό φυσικού αερίου που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα εκείνου των ΗΠΑ!
Ένα μπάχαλο ασυνεννοησίας για το οποίο είναι πια ξεκάθαρα υπεύθυνος ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας. Και είναι κρίμα να χαθεί ο Αλέξης μέσα σε μια "αριστερή παρένθεση" που άνοιξε εξ αιτίας της απειρίας του και κινδυνεύει να κλείσει στέλνοντας αυτόν και τις ελπίδες μας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας...

Στις κρίσιμες αυτές ώρες που περνάει η πατρίδα πιστεύω πως ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πρέπει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων: να καλέσει τους αρχηγούς όλων των κομμάτων για τη συγκρότηση διακομματικής ομάδας διαπραγμάτευσης η οποία θα προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους μας για μια συμφωνία που είναι βέβαιο πως θα διασώσει την πατρίδα μας από την απομόνωση και την καταστροφή, όπου η απειρία και η αλαζονική συμπεριφορά της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την έχουν οδηγήσει.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση