Το τυρί και η φάκα στο Αιγαίο… ιδού ο μεγάλος κίνδυνος

«Μάλλον γαρ πεφόβημαι τας οικείας ημών αμαρτίας ή τας των εναντίον διανοίας».
(Διότι περισσότερο φοβούμαι τα δικά μας σφάλματα παρά τα σχέδια των εχθρών μας)

Θουκυδίδου, Ιστορία, Α΄ 144

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός αναλυτής

Η ένταση που επικρατεί στην ελληνική κοινή γνώμη, η οποία συνδέεται με τις φλέγουσες εξελίξεις λόγω του επικείμενου δημοψηφίσματος, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επηρεάσει την ορθή κρίση της πολιτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων (Εννοείται σαφέστατα ότι η ηγεσία και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελούν το πλέον ψύχραιμο τμήμα για την αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης.), ούτε να αποτελέσει εργαλείο «ηρωϊκής εξόδου» με αφορμή κάποιο συμβάν στο Αιγαίο ή στην Ανατολική Μεσόγειο.

Για το καλά οργανωμένο και άριστα εκπαιδευμένο στις προβοκάτσιες και τα στημένα επεισόδια (σ.σ. βλέπε σχετικές παραμέτρους του σχεδίου Balyoz), νέο-οθωμανικό καθεστώς, η κατάσταση στο ελληνικό εσωτερικό μέτωπο μπορεί να αποτελέσει ελκυστικό πεδίο εφαρμογής αποσταθεροποιητικής σχεδίασης. Μια φάκα στήνεται εύκολα αρκεί να υπάρχει και το κατάλληλο τυρί για να προκαλέσει…

Η παρούσα κατάσταση στην χώρα δεν προοιωνίζεται ευοίωνη για τους επόμενους δύο θερινούς μήνες Ιούλιο και Αύγουστο συν τον Σεπτέμβριο, χρονικό διάστημα κατάλληλο για την υλοποίηση ειδικών σχεδίων στη νησιωτική αιγιακή περιφέρεια. Στις επόμενες εβδομάδες η χώρα – ασχέτως αποτελέσματος του δημοψηφίσματος – θα οδηγηθεί σε μια δύσκολη πορεία, με πολλές άγνωστες μεταβλητές.

Την ίδια περίοδο η Τουρκία βρίσκεται ενώπιον μιας νέας πολιτικής πραγματικότητας, καθώς το κουρδικό HDP εισήλθε για πρώτη φορά στην Εθνοσυνέλευση καταλαμβάνοντας 80 έδρες. Η ηγεσία του AKP υπό τον Αχμέτ Νταβούτογλου καθοδηγούμενη από τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογάν προσπαθούν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας με πιθανότερο – όχι όμως σίγουρο – εταίρο το εθνικιστικό κόμμα MHP των «Γκρίζων Λύκων» του Ντεβλέτ Μπαχτσελί.

Η αστάθεια η οποία «κυβερνά» τις δύο ακτές του Αιγαίου επηρεάζει ένα γεωγραφικό σύμπλοκο από το Ιόνιο (Διαπόντιοι νήσοι) μέχρι την Μαύρη Θάλασσα, τον Καύκασο, τα σύνορα με το Ιράν, το Ιράκ, την Συρία, έως την Μεσόγειο. Το πρώτο κοινό στοιχείο αυτής της προβληματικής περιόδου αφορά τον χρόνο που θα διαρκέσει, καθώς και στις δύο όμορες χώρες τα προβλήματα (με διαφορετικές αφετηρίες και σε άλλα επίπεδα) εκτιμάται ότι θα συνεχίσουν να δημιουργούν κραδασμούς για τους τρεις επόμενους μήνες. Η Τουρκία όπως και η Ελλάδα είναι πιθανό να οδηγηθεί σε εκλογές (επαναληπτικές στην Τουρκία), ενώ είναι σαφές ότι και στις δύο χώρες αναζητούνται συμμαχίες που θα συγκροτήσουν εθνικά μέτωπα προκειμένου να υπάρξει πολιτική σταθερότητα.

Η γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας όπως ερμηνεύεται από τον Νταβούτογλου (συγγραφέα του «Στρατηγικού Βάθους») έχει οδηγήσει την εξωτερική της πολιτική σε αδιέξοδα και σφάλματα, τα οποία έχουν δημιουργήσει στρατηγικό εκνευρισμό. Η πρόσφατη διπλή επιτυχία του κουρδικού στοιχείου στο εσωτερικό της χώρας και στο συριακό μέτωπο, χρησιμοποιείται ως μοχλός συνεννόησης προκειμένου να καταστεί πιο «εύπεπτη» η συνεργασία με τους εθνικιστές.

Όμως, καθώς θεωρείται εξαιρετικά δύσκολη η εκτέλεση στρατιωτικής επιχείρησης στην Συρία και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η εκλογική επιτυχία του φιλοκουρδικού HDP, η μοναδική διέξοδος για την εφαρμογή προβοκάτσιας με άμεσα αποτελέσματα στο εσωτερικό (σ.σ. και εν όψει νέας εκλογικής αναμέτρησης) συνεχίζει να αποτελεί το δίπολο Ελλάδας-Κύπρου. Η Κύπρος εξαιρείται από ενδεχόμενες τουρκικές ενέργειες καθώς έχει τεθεί στην ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ-Ισραήλ και δε αποτελεί υπό τις τρέχουσες συνθήκες «στόχο ευκαιρίας».

Η Ελλάδα αντίθετα συνιστά έναν ελκυστικό χώρο – και δια της εις άτοπον απαγωγής – τον μοναδικό για την ωμή προβολή ισχύος εκ μέρους των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς ερχόμενη σε ρήξη με τον σκληρό πυρήνα της ΕΕ και αποστασιοποιούμενη από τις ΗΠΑ (σ.σ. λόγω της στάσης της στο ενεργειακό και των δηλώσεων του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα) και εν όψει μιας εντελώς άκαιρης πρωτοβουλίας αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους, δείχνει να έχει στερηθεί σημαντικά ερείσματα.

Η έντονη πόλωση που επικρατεί στο εσωτερικό ενισχύει την εικόνα μιας χώρας, η οποία μαστίζεται από μια διαρκώς μεγεθυνόμενη κρίση σε πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο, η οποία αντανακλάται και στην ασφάλειά της, στέλνει σαφώς λάθος μηνύματα στο εξωτερικό. Η αλβανική στάση για παράδειγμα στο ζήτημα καθορισμού της ΑΟΖ και των ερευνών υδρογονανθράκων, συνιστά ένα ενδιαφέρον δείγμα του πως εκλαμβάνονται και αναλύονται από ορισμένους κύκλους (με επίκεντρο την Άγκυρα) οι τρέχουσες ελληνικές αρρυθμίες.

Συμπερασματικά, η εκδήλωση μιας τουρκικής προσχεδιασμένης ενέργειας στον χώρο της ΑΣΔΕΝ με επίκεντρο το νησιωτικό σύμπλεγμα από την Κω μέχρι και το Καστελόριζο, δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί, ούτε και βεβαίως να επιδιωχθεί εκ μέρους μας και να προκληθεί ως απόρροια εσφαλμένων εκτιμήσεων ή βεβιασμένων ενεργειών. Σε καμία περίπτωση δεν εννοούμε ούτε υπονοούμε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τέτοια ενδεχόμενα, καθώς απόδειξη αποτελούν οι συνεχείς ασκήσεις των τριών κλάδων και οι αιφνιδιαστικές τύπου «Πυρπολητής», οι οποίες διεκπεραιώνονται υπό την συνεχή επίβλεψη των επιτελών του ΓΕΕΘΑ και ιδιαιτέρως του Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγού Μ. Κωσταράκου.

Το σημείο που πρέπει να προσέξουμε με ιδιαίτερη προσοχή είναι το «τυρί» που μπορεί να μας δείξουν οι Τούρκοι, οι οποίοι θα το έχουν εντάξει σε μια «φάκα», αναμένοντας να ενεργήσουν προβοκατόρικα και αποσταθεροποιητικά. Ένα τέτοιο δόλωμα στην παγίδα θα μπορούσε να είναι το ζήτημα έρευνας και διάσωσης εντός της ελληνικής περιοχής με αντικείμενο επιχείρηση σωτηρίας λαθρομεταναστών, οι οποίοι θα έχουν ξεκινήσει από τουρκικό έδαφος. Το σκάφος ερευνών της TPAO (τουρκική εταιρεία πετρελαίου) «Barbaros» επίσης θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόκληση, ενώ στο όλο περιβάλλον εντάσσονται και οι μαζικές παραβιάσεις συν τις αβλαβείς διελεύσεις από μαχητικά αεροσκάφη και πλοία.

Η ελληνική πλευρά οφείλει να γνωρίζει και να βρίσκεται σε ετοιμότητα για την εκτέλεση κατάλληλων χειρισμών, ενώ υπενθυμίζουμε (σ.σ. και θα συνεχίζουμε να το πράττουμε και στο μέλλον) ότι η συνεχιζόμενη απουσία Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΑΕ) συνιστά σημαντικό μειονέκτημα στην χάραξη αποτελεσματικής εθνικής στρατηγικής και στο ζωτικής σημασίας επίπεδο του χειρισμού κρίσεων.

Ιδιαιτέρως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές εκτιμούμε ότι εάν διαπιστώσει την πιθανότητα εκδήλωσης ενός στοχευμένου επεισοδίου με ευθύνη της γείτονος, να το αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, γνωρίζοντας ότι οι φύλακες που έχουν γνώση δεν βρίσκονται μόνο στα πιλοτήρια των μαχητικών και των επιθετικών ελικοπτέρων, στα περισκόπια των υποβρυχίων, στα ΚΠΜ των ΤΠΚ και των φρεγατών, στα σκόπευτρα των πυροβολητών και των αρματιστών, πίσω από τους όλμους, τα πολυβόλα και τα τυφέκια των οπλιτών, αλλά και εκτός της Ελλάδας, εντός της Ανατολικής Μεσογείου…

Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση