Τουρκία: Έξω απαιτούν δικαιώματα που δεν παραχωρούν εντός…

Οι ισλαμιστές δεν κρύβουν τα πιστεύω τους. Υποστηρίζουν την, κατ’ αυτούς, Δημοκρατία, όπου έχουν την πλειοψηφία, αλλά μισούν τη Δημοκρατία εκεί που αποτελούν μειονότητα. Τσακίζουν τους πιστούς άλλων θρησκειών και δογμάτων και ασκούν τη δική τους λατρεία όταν έχουν αυτοί στα χέρια τους την ισχύ. 

Του Μπουράκ Μπεγκντίλ
ΤΙΤΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ: The Islamist Way
ΠΗΓΗ: The Gatestone Institute
Μετάφραση - Απόδοση: Παντελής Καρύκας

Σε αυτό το «ευτυχές» κλίμα η λέξη ανοχή προκαλεί. Ο σεβασμός έναντι μιας μειονότητας είναι σπάνια πολυτέλεια. «Αυτή είναι η γη μας, είμαστε η πλειοψηφία και κάνουμε ότι θέλουμε και αν δεν σας αρέσει να πάτε να χαθείτε», λένε. 

Παρόλα αυτά οι ισλαμιστές μπορεί να αποδειχθούν και αφοσιωμένοι μαχητές της ανοχής, της θρησκευτικής ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλων φανταχτερών εννοιών, όταν όμως ζουν, με δική τους επιλογή, σε μια χώρα όπου αποτελούν μειοψηφία.

Φανταστείτε, απλώς, τι θα συνέβαινε αν στη Λωρίδα της Γάζας ζούσαν 1,5 εκατ. Ισραηλινοί και δίπλα τους υπήρχε ένα προηγμένο οικονομικά, τεχνολογικά και στρατιωτικά παλαιστινιακό κράτος το οποίο θα κυβερνούσε η Χαμάς. Θα υπήρχε ανοχή, ή θα δίδονταν δικαιώματα στους Εβραίους;

Φυσικά και το μυαλό των Τούρκων ισλαμιστών δεν είναι προγραμματισμένο να σκέφτεται διαφορετικά. «Ας συντρίψουμε τους άπιστους εντός της πατρίδας μας και ας απαιτήσουμε δικαιώματα για τους μουσουλμάνους στη μη μουσουλμανική Ευρώπη, Αμερική και Ασία». Ο πλουραλισμός στην σκέψη τους αποτελεί τον κανόνα, όπου οι μουσουλμάνοι αποτελούν τη μειοψηφία.

Ο πρόσφατος νόμος που ψηφίστηκε στην Αυστρία, ο οποίος καθορίζει τους όρους έκφρασης των μουσουλμάνων στη χώρα, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε, στις 25 Φεβρουαρίου, στην Αυστρία έχει ως στόχο τον περιορισμό του ισλαμικού φονταμενταλισμού, προωθώντας ένα «Ισλάμ με αυστριακό χαρακτήρα». 

Βάσει του νόμου, απαγορεύεται η έξωθεν χρηματοδότηση των αυστριακών μουσουλμανικών οργανώσεων, των στην Αυστρία ιμάμηδων και τη χρηματοδότηση για την ανέγερση τζαμιών. Επίσης, ο νέος νόμος τονίζει ότι ο αυστριακός νόμος υπερέχει έναντι του ισλαμικού νόμου, της σαρία, ακόμα και για τους μουσουλμάνους που ζουν στη χώρα. 

Ο νέος νόμος αναγνωρίζει επίσης τις επίσημες αργίες των αλεβιτών, οι οποίοι αποτελούν τη μεγαλύτερη θρησκευτική μειονότητα στην Τουρκία. Οι Αυστριακοί θα χρηματοδοτήσουν επίσης μαθήματα θρησκευτικών για τους αλεβίτες μαθητές στη χώρα τους.

Οι Τούρκοι ισλαμιστές όμως, σε πολιτικό και θρησκευτικό επίπεδο, οι οποίοι απαιτούν περισσότερα δικαιώματα για τους μουσουλμάνους, αρνούνται να τα παραχωρήσουν στους μη σουνίτες, εντός της ίδια τους της χώρας. Δεν αποτελεί έκπληξη πως ο πρόεδρος Ερντογάν κατηγόρησε την Αυστρία για τον νέο νόμο, λέγοντας πως δεν συνάδει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. 

«Η Ελβετία και η Αυστρία ψήφισαν νόμους που επηρεάζουν αρνητικά τις ζωές των εκεί μουσουλμάνων», είπε. «Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε τη βλάβη που γίνεται στους μουσουλμάνους, βάσει του νόμου αυτού», συμπλήρωσε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μποζκίρ. 

Ο δε Τούρκος αρχιμουφτής Μεχμέτ Γκερμέζ, κατηγορώντας την Αυστρία ότι με τον νόμο αυτό δεν τιμά την Ιστορία της, καθώς ο νόμος προωθεί την «ισλαμοφοβία». Ο ίδιος προέτρεψε μάλιστα τους μουσουλμάνους της Αυστρίας να δείξουν τη δυσαρέσκειά τους, «με δημοκρατικές διαδικασίες». Οι Τούρκοι δεν ντρέπονται καθόλου να επιδείξουν την συνήθη τους υποκρισία.

Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη θρησκευτική ελευθερία στην Τουρκία είναι ενδεικτική. Η έκθεση κάνει λόγο για φυλακίσεις και διώξεις, για θρησκευτικούς λόγους. Επίσης, τονίζει την τουρκική άρνηση να επιτρέψει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, ενώ μη μουσουλμάνοι και αλεβίτες παρακολουθούνται και διώκονται, με δικαιολογία υποτιθέμενους προσηλυτισμούς. Επίσης, άτομα που θέλουν να ακολουθήσουν άλλη θρησκεία, εγκαταλείποντας το Ισλάμ, αντιμετωπίζουν κάθε είδους πίεση και διώξεις, ενώ διάχυτος είναι ο αντισημιτισμός. 

Οι Τούρκοι ισλαμιστές καταγγέλλουν την Αυστρία για την αναγνώριση των επισήμων αργιών των αλεβιτών, την ώρα που οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουν τους τόπους λατρείας τους και επιβάλουν στα παιδιά την εκμάθηση του σουνιτικού Ισλάμ. 

Η εξάπλωση και η κατάκτηση αποτελούν τους πυλώνες του ισλαμικού δόγματος. Για τον λόγο αυτό, κρυφά ή φανερά, το Ισλάμ αγωνίζεται για την συρρίκνωση των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, στις χώρες που ελέγχουν, και για την απόδοση περισσότερων δικαιωμάτων στους μουσουλμάνους στις χώρες που δεν ελέγχουν. Είναι λοιπόν μάταιο να αναμένει κανείς, ψήγματα ακόμα, της ανοχής που απαιτούν από τα μη μουσουλμανικά κράτη.

Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση