Η πολιτική ρευστότητα «βούτυρο στο ψωμί των Γερμανών

Πέντε χρόνια παρακολουθήσαμε όλο αυτό το θέαμα δολοφονίας του ελληνικού λαού από τους καναπέδες μας, επιδεικνύοντας συμπεριφορά ραγιάδων με καμένη την ψυχή και χωρίς αντιστάσεις, με νοοτροπία, όπως λέει ο λαός «κουραμπιέδων»

Γράφει ο Γιώργος Τράγκας

Ολοκληρώθηκε ο πέμπτος χρόνος κατοχής και μνημονίου. Το χρέος θεωρείται ακόμη μη βιώσιμο. Οι διαβόητες «διαρθρωτικές αλλαγές» συνεχίζονται εξοντώνοντας χιλιάδες Έλληνες – μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού. Η περιοχή που γέννησε τον πολιτισμό αντιμετωπίζεται χωρίς κανένα έλεος για τη φυλή που την κατοικεί εδώ και 5.000 χρόνια.

Το Βερολίνο επιδιώκει τον αέναο πολιτικό και οικονομικό ασφυκτικό έλεγχο με ιταμό ύφος και βάρβαρη συμπεριφορά απέναντι στους «ιθαγενείς» της αποικίας. Είναι ολοφάνερο ότι δεν επιθυμεί καμία ουσιαστική απομείωση του χρέους. Όλα τα μέτρα που λαμβάνει και επιβάλλει στοχεύουν στο ξεζούμισμα – λεηλασία κάθε ενεργού εναπομείνατος οικονομικού πόρου. Δεν θέλει καμία πολιτική σταθερότητα. Δεν ενδιαφέρεται αν είναι σε αυτή τη δήθεν «εξουσία» δεξιά ή αριστερή κυβέρνηση. Αρκεί να υπακούει και να προχωρεί το «πείραμα» στην επόμενη φάση του. Θέλουν, όπως έκαναν και με τις εβραϊκές περιουσίες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να βάλουν στο χέρι το μεγαλύτερο μέρος όλων των ελληνικών περιουσιών. Δεν έχει σημασία αν σε αυτό βοηθήσει δεξιός ή αριστερός πρωθυπουργός. Ετοιμάζονται, μέσα σε ένα πλέγμα περαιτέρω ποινικοποίησης της ζωής των Ελλήνων, να επιβάλουν τον εφάπαξ φόρο επί της καταγεγραμμένης περιουσίας με το επιχείρημα ότι έτσι… θα γίνει «βιώσιμο» το χρέος, χωρίς όμως (όπως αναφέρει και έκθεση της Bundesbank) να απαλειφθούν τα υπόλοιπα μέτρα λιτότητας!

Πέντε χρόνια παρακολουθούμε όλο αυτό το θέαμα δολοφονίας του ελληνικού λαού από τους καναπέδες μας, επιδεικνύοντας συμπεριφορά ραγιάδων με καμένη την ψυχή και χωρίς αντιστάσεις, με νοοτροπία, όπως λέει ο λαός «κουραμπιέδων». Ουδείς πολιτικός ή άλλος συνήγειρε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε γιγαντιαίες κινητοποιήσεις ή σε επιλογές που θα φόβιζαν τους δανειστές για την απώλεια των χρημάτων τους και θα πυροδοτούσαν ένα εκρηκτικό ντόμινο αναταραχών που θα συγκλόνιζε τη Γηραιά Ήπειρο και την Γερμανική κηδεμονία. Παραμείναμε σιωπηλοί και υπέστημεν τη φρίκη και τη θηριωδία της οικονομικής κατοχής με το ίδιο βλέμμα που έχουν τα θύματα των δολοφόνων της τζιχάντ, την ώρα που τελειώνουν οι «μαύροι» δήμιοι τις απειλές και απλώνουν τον σουγιά στον λαιμό του τραγικού θύματος.

Οι καιροί είναι δηλητηριώδεις. Οι Γερμανοί (αλλά, όπως φαίνεται και άλλοι σύμμαχοί μας) δεν έχουν καμία διάθεση να βοηθήσουν. Αντίθετα, με τα μέτρα που παίρνουν, οξύνουν το δημογραφικό πρόβλημα, μειώνουν το προσδόκιμο ζωής και αυξάνουν τη μετανάστευση των εναπομεινάντων νέων και παραγωγικών ανθρώπων που φεύγουν στα πέντε σημεία του ορίζοντα, αναζητώντας εργασία, καριέρα, ευκαιρίες.

Το Βερολίνο χαίρεται να βλέπει να μαχαιρώνεται η Δεξιά με την Αριστερά στην Ελλάδα, και τούμπαλιν. Ανοίγει σαμπάνιες για την ακυβερνησία που μπορεί να προκύψει από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις.
Η καλύτερή του, αν συνεχίσουν οι Έλληνες να παράγουν το κυρίαρχο στοιχείο του DNA τους: διχόνοια και φθόνο.

Μέχρι τώρα έβαζαν την κεντροδεξιά να μαζεύει τους φόρους, μιλώντας για επανεκκίνηση της οικονομίας. Όλα τα λεφτά πήγαιναν στην μαντάμ Μέρκελ και στις όπισθεν αυτής τράπεζες. Αύριο δεν θα τους ενδιαφέρει αν κάνουν την ίδια δουλειά οι αριστεροί με το επιχείρημα: «τώρα αποδίδεται μεγαλύτερη φορολογική δικαιοσύνη». Αυτό που θέλουν είναι να «πολτοποιήσουν» κινητές και ακίνητες περιουσίες, να «κουρέψουν» καταθέσεις και να προστάξουν τους Έλληνες να παραδώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν, προκειμένου –προσέξτε!- όχι να εξοφλήσουν, αλλά να ανακουφιστούν… εφαρμόζοντας απαραιτήτως τα υπόλοιπα μέτρα λιτότητας!

Την ίδια ώρα, η «αγαπημένη» μας κυρία Μέρκελ μηχανεύεται στα παρασκήνια μία λύση του Μακεδονικού που να βολεύει τους φίλους της, τα Σκόπια ή προωθεί μαζί με άλλους «συνταγές» για το Κυπριακό, το Αιγαίο και τη Θράκη, που αποσκοπούν στη συρρίκνωση του Ελληνισμού, κι έτσι στον αποτελεσματικότερο έλεγχο ενός γερασμένου πληθυσμού, που ούτε λεφτά έχει ούτε την παραγωγική ηλικία για να «ανάψει» πάλι τη «στάχτη» της οικονομίας που θυμίζει το τέλος ενός πολέμου σε ισοπεδωμένη από τους βομβαρδισμούς περιοχή.

Σαμαράς και Τσίπρας μοιάζουν με δύο ξένους στην ίδια πόλη. Ο πρώτος, μιλώντας για απεμπλοκή από το μνημόνιο μέσα στο Βερολίνο, ένιωσε δίπλα του την παγωνιά της πολιτικής απομόνωσης. Ο δεύτερος αντιλαμβάνεται ότι είναι πολύ δύσκολο να βάλεις την πλάτη σου είτε εκείθεν του Ατλαντικού είτε στο Βερολίνο, χωρίς να λες συνεχώς “yes” και χωρίς να κινδυνεύεις από βίαιο τράβηγμα του χαλιού στα εθνικά θέματα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (είμαι βέβαιος) αισθάνεται πόσο δηλητηριασμένη είναι η ατμόσφαιρα στον Βαλκανικό νότο όσο και στην γύρω περιοχή.

Φωνάζω κάθε πρωί από το ραδιόφωνο ότι πρέπει να υπάρξει ένα πανεθνικό δημοκρατικό μέτωπο πριν η οικονομική κατοχή περάσει σε ερείπια μιάς τραγωδίας παρόμοιας με εκείνης του ’74 στην Κύπρο. Ίσως αυτό που λέω να φαίνεται ουτοπικό, εντελώς εξωπραγματικό, στην Ελλάδα του μνημονίου, όπου οι μισοί θεωρούν τους άλλους μισούς υπεύθυνους για ό,τι συμβαίνει. Έτσι όπως πάμε, όμως, σε λίγο το ισόγειο θα βρίζει τον πρώτο όροφο και ο πρώτος όροφος τον από πάνω όροφο της πολυκατοικίας. Και αυτός που δεν έχει δουλειά θα μισεί αυτόν που έχει και ολιγόωρη απασχόληση. Αυτό επιδιώκουν οι δυνάμεις κατοχής. Γίνεται πιο εύκολη η συγκομιδή των υπολοίπων περιουσιακών στοιχείων της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Αν οι πολιτικές δυνάμεις πέσουν στην παγίδα μιάς αυξημένης πολιτικής ρευστότητας και αφεθούν ως μαριονέτες στα χέρια των ξένων που αποδεικνύεται ότι δεν είναι καθόλου φίλοι μας, αυτό που θα ζήσουμε (εύχομαι να διαψευστώ) θα είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης μετά το ολοκαύτωμα που έζησε η πατρίδα μας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σκεφτείτε ότι αυτή την εποχή τα αλληλομαχαίρωματα είναι «βούτυρο στο ψωμί» των δανειστών.

Πηγή περιοδικό “Crash”
Τεύχος 34, Οκτώβριος 2014

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση