Για νέα κοινωνική ενότητα
Πρώην Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
Ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων, που αποτυπώνεται στην εκλογο-κομματική γεωγραφία, μετά τις εκλογές του 2012 και τις ευρωεκλογές, εκτιμάται από αρκετούς, ως διαίρεση που προμηνύει τα χειρότερα: ακυβερνησία, αστάθεια, νέους διχασμούς, πρόσθετα δεινά στα μνημονιακά και τα παρελθόντα της μεταπολεμικής διαδρομής.
Το φορτίο των καταστάσεων που βιώνουμε (βίαιη πτώση βιοτικού επιπέδου, δικαιωμάτων,ελευθεριών) το προσπερνούν έντεχνα οι κάθε είδους και χρώματος ελίτ, με αναφορές στο παρελθόν, τον λαϊκισμό, την μεταπολίτευση. Ή το εκτοπίζουν, μέσα από διλήμματα, προσαρμοσμένα στις επιδιώξεις των επόμενων εκλογών.
Στο έδαφος αυτό, αξίζει να προσέξουμε την επιχειρούμενη χειραγώγηση των πολιτών, με το δίπολο "λαϊκισμού - αντιλαϊκισμού" ή την διαχείριση του φόβου για την "καταστροφή και τα χειρότερα".
Ουσιαστικά είναι μια "κοινή γραμμή ": Όλα τα διαφορετικά αλλά το ίδιο κατεστημένα, ξεπερασμένα και φθαρμένα, αμύνονται, απωθούν και αποκρούουν - για διαφορετικούς προφανώς λόγους - την γέννηση, από την κοινωνική διεργασία, από «τα κάτω», του νέου και διαφορετικού στο πολιτικό στερέωμα.
Έτσι, η πολυδιάσπαση των επιλογών των πολιτών ερμηνεύεται ως «κακοδαιμονία» και όχι ως διεργασία, αναζήτηση, συγκυριακά αμφίρροπη συμπεριφορά. Και αυτό, όταν καμιά πλευρά δεν μπορεί να πείσει αποτελεσματικά. Ούτε για τα αίτια, τις εκδοχές και την αντιμετώπιση της κρίσης ούτε για την υπέρβασή της.
Αυτό όμως είναι αναμενόμενο αφού καμιά πλευρά δεν διαθέτει σοβαρό, ειλικρινές και δεσμευτικό πλαίσιο, για δημιουργική εξέλιξη στην ζωή των απλών ανθρώπων, την πρόοδο και το μέλλον των νέων.
Το πατριωτικό, λαϊκό, δημοκρατικό, ευρωπαϊκό, σύγχρονο αίτημα και όραμα συγχέεται εντέχνως και σκοπίμως με το εθνικιστικό, λαϊκίστικο, συντεχνιακό, με τον απομονωτισμό και την οπισθοδρόμηση, καλλιεργώντας έτσι συνθήκες για την γέννηση ακραίων φαινομένων.
Δυνάμεις, με διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικά χρώματα και διαφορετικές οπτικές, ρίχνουν νερό στον ίδιο μύλο. Εναλλάσσουν ρόλους στην διελκυστίνδα "λαϊκισμού-αντιλαϊκισμού", αφού αρκούνται σε ρηχό πολιτικό παιχνίδι, με όρους που οι ίδιες θέτουν στην δημόσια σφαίρα.
Για αυτές, μικρός η μεγάλος δικομματισμός δεν έχει σημασία. Αρκεί "παίκτες", "πρακτικές", "περιεχόμενα” να είναι γνώριμα, προβλέψιμα και ανοιχτά στην αντιπροσώπευση από το "υπάρχον υλικό".
Στο πραγματικό όμως, δηλαδή στο κοινωνικό πεδίο, οι πολίτες μοιράζονται κοινή μοίρα, διατηρούν ισχυρούς δεσμούς στο αιτούμενο ζωής.
Είναι εκείνοι που επιθυμούν και αναζητούν ακριβώς την δημιουργία μιας νέας κοινωνικής ενότητας, που θα εκφραστεί με την συγκρότηση ενός δημοκρατικού, λαϊκού, υπεύθυνου και ελπιδοφόρου κοινωνικού πόλου. Χωρίς ονειροβασίες και ψευδαισθήσεις.
Εδώ είναι η ιστορική πρόκληση. Η πρόκληση μιας αξονικής τομής, που να διαπερνά τα πλαστά, τα κατασκευασμένα, τα αναποτελεσματικά, τα περιττά και τα άχρηστα.
Η πρόκληση, για την δημιουργία νέας ποιότητας στην καθημερινή ζωή.
Η πρόκληση, για την ενδυνάμωση της Δημοκρατίας, την καλύτερη προοπτική της κοινωνίας, της οικονομίας, της πατρίδας, της Ευρώπης και του πολιτισμού στον 21ο αιώνα.
Η πρόκληση για όλους.. Οι δυνάμεις της κοινωνίας, οι πολίτες είναι εδώ... Δυνατοί.. Σε πείσμα όσων νομίζουν ότι τελειώσανε…!
Πηγή «Η Αλήθεια»
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...