«Λίφτινγκ» από τη ΜΙΤ για να μεταμορφωθεί το σκληρό της πρόσωπο!
Τον μήνα που πέρασε σημειώθηκε μία συστηματική εκστρατεία
δημοσίων σχέσεων της ΜΙΤ με πολλαπλούς στόχους, εκτός φυσικά από τη
βελτίωση της εικόνας της εντός Τουρκίας, όπου η φήμη της παραδοσιακά
ήταν πάντοτε από τις χειρότερες εξ όλων των κρατικών μηχανισμών και
οργάνων του κράτους. Η προπαγανδιστική αυτή εκστρατεία -προφανώς
εμπνεύσεως του αρχηγού της Χακάν Φιντάν-, που ξεκίνησε πέρυσι με μία
σειρά άρθρων στον τουρκικό Τύπο και συνεχίστηκε και εφέτος, έχει
ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία.
Προτού αναφερθούμε σε κάποια από αυτά, προέχει η αναφορά στο κεντρικό στοιχείο της προπαγανδιστικής αυτής εκστρατείας, που δεν είναι άλλο από τη βελτίωση της εικόνας της ΜΙΤ στο εσωτερικό της χώρας. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό στον τομέα αυτό είναι μία εμφανής προσπάθεια αποκοπής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών από το διαχρονικά χείριστο και εγκληματικό παρελθόν της και η δημιουργία της εικόνας μιας νέας εποχής διαφάνειας και εκδημοκρατισμού, η οποία, όμως, όπως θα δούμε παρακάτω, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με δράσεις και στοιχεία τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος.
Το βασικό στοιχείο εδώ είναι η «συνεργασία» της ΜΙΤ με τη Δικαιοσύνη, η οποία διερευνά ακόμη μία σειρά δολοφονιών της δεκαετίας του 1990. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, η συνεργασία αυτή αφορά την παροχή, από τη ΜΙΤ στη Δικαιοσύνη, στοιχείων που αναφέρονται σε ένα κείμενο 13 σελίδων σχετικά με 18 «ανεξιχνίαστες δολοφονίες» της εν λόγω δεκαετίας, γνωστές στην Τουρκία ως «faili mechul» (ανεξιχνίαστες δολοφονίες ή δολοφονίες παρ’ αγνώστων). Ιδιαίτερα στοιχεία δίδονται για δύο από τις πλέον πολύκροτες από αυτές, γνωστές ως υποθέσεις «12 Σεπτεμβρίου» και «28 Φεβρουαρίου». Θύματα των δολοφονιών αυτών ήταν κυρίως Κούρδοι επιχειρηματίες, ακτιβιστές και διανοούμενοι, μεταξύ των οποίων διάσημοι Κούρδοι τραγουδιστές και άλλες διακεκριμένες προσωπικότητες του κουρδικού στοιχείου, στο πλαίσιο της παραδοσιακής τουρκικής πολιτικής από την εποχή του οθωμανικού κράτους να «αποκεφαλίζει» τη φυσική, οικονομική και πνευματική ηγεσία κάθε μειονότητας που δημιουργούσε προβλήματα, έως και την εποχή μας.
Σε τουρκικό δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας η συνεργασία αυτή της ΜΙΤ με τη Δικαιοσύνη αναφέρεται ότι αποτελεί τμήμα του αγώνα του Τούρκου πρωθυπουργού για τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό, στον οποίο υποσχέθηκε δημόσια να προβεί άμεσα, με σκοπό τον περιορισμό της ισχύος του βαθέος κράτους, στο πλαίσιο του αγώνα αντιμετωπίσεως των ανομιών του παρελθόντος και εκκαθαρίσεως του κράτους από παράνομους μηχανισμούς και παράκεντρα εξουσίας. Κατά το δημοσίευμα, σε αυτήν την προσπάθεια η ΜΙΤ συνεργάζεται πλήρως με τις δικαστικές Αρχές και ικανοποιεί όλα τα αιτήματά τους, μία άνευ προηγουμένου στάση -όπως τονίζεται-, η οποία είναι σε πλήρη αντίθεση με την έως τώρα πρακτική της ΜΙΤ, που κατά πάγια πρακτική συγκάλυπτε τα πάντα. Την αλλαγή αυτή, κατά το δημοσίευμα, Τούρκοι παρατηρητές της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας σχολίασαν με τα λόγια «η διαφορά έγκειται στον Χακάν Φιντάν». Οπως τονίζεται μάλιστα στο παραπάνω δημοσίευμα, η ΜΙΤ υπερέβη την εκ του νόμου υποχρέωσή της να παρέχει στοιχεία, διότι τη φορά αυτή τα παρασχεθέντα στοιχεία ενοχοποιούν και την ίδια.
Στο ίδιο δημοσίευμα υπάρχει δήλωση υψηλόβαθμου Τούρκου κυβερνητικού αξιωματούχου, στην οποία γίνεται παραλληλισμός της νέας στάσεως της ΜΙΤ με την αντίστοιχη αμερικανική υπηρεσία (CIA), η οποία μοιράζεται πλέον στοιχεία για τις κεκαλυμμένες επιχειρήσεις της με τις αρμόδιες Αρχές και παραδέχεται την εμπλοκή της σε βασανιστήρια και σε άλλες απαράδεκτες ενέργειες του παρελθόντος. Στα απομαγνητοφωνημένα κείμενα συνομιλιών που παρεδόθησαν στις δικαστικές Αρχές όχι μόνο υπάρχει παραδοχή εμπλοκής υψηλόβαθμων στελεχών της ΜΙΤ στις εν λόγω υποθέσεις δολοφονίας, αλλά και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για αποφάσεις δολοφονιών που ελήφθησαν εν ψυχρώ και ακόμη διανομής των χρημάτων και των αντικειμένων των θυμάτων μεταξύ των εκτελεστών.
«Η υπηρεσία αυτή θέλει τώρα να ξεκαθαρίσει τις βρομιές του παρελθόντος»
Γιατί προέβη η ΜΙΤ στην αποκάλυψη τέτοιων ανατριχιαστικών, όπως αναφέρονται στο δημοσίευμα, λεπτομερειών, διερωτάται ο συντάκτης του άρθρου, για να παραθέσει αμέσως μετά την απάντηση μη κατονομαζόμενου αξιωματούχου της υπηρεσίας: «Γιατί ο θεσμός αυτός (σ.σ.: ΜΙΤ) είναι σε διαδικασία αναδιαρθρώσεως, θέλει να ξεκαθαρίζει τις βρομιές του παρελθόντος και να περάσει στο κοινό το μήνυμα ότι παρόμοιες μέθοδοι δεν πρόκειται να ξαναχρησιμοποιηθούν στο μέλλον».
Ποια είναι η πραγματικότητα; Τα στοιχεία που έδωσε η ΜΙΤ αφορούσαν 18 υποθέσεις δολοφονίας από άγνωστους δράστες, εκ των οποίων λεπτομέρειες δόθηκαν μόνο για δύο. Πόσες ήταν αυτές οι περίφημες ανεξιχνίαστες δολοφονίες τη δεκαετία του 1990 που αναφέρονται στα παραπάνω τουρκικά δημοσιεύματα, σύμφωνα με στοιχεία που είχαν δώσει κατά καιρούς η τουρκική οργάνωση προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΙΗD), περιλαμβάνονται σε ολόκληρο κεφάλαιο «Μυστικές Υπηρεσίες και Δολοφονίες» στο βιβλίο του συντάκτη του παρόντος για τις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες και τη ΜΙΤ (σελ. 399 και μετέπειτα, στην έκδοση του 2012).
Συγκεκριμένως, σύμφωνα με στοιχεία του ηγετικού στελέχους του κουρδικού κόμματος HADEP Λατίφ Καγιά (1997), οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες και οι «εξαφανίσεις» ήταν ως εξής: το 1991 ήταν τέσσερις εξαφανίσεις και 31 ανεξιχνίαστες δολοφονίες, το 1992 ήταν οκτώ εξαφανίσεις και 360 δολοφονίες, το 1993 υπήρξαν 13 περιπτώσεις εξαφανίσεων και 467 δολοφονίες, το 1994 οι εξαφανίσεις έφτασαν τις 49 και οι δολοφονίες τις 423, το 1995 οι εξαφανίσεις έγιναν 163 και οι δολοφονίες 84 και, τέλος, το 1996 οι εξαφανίσεις ήταν 191 και οι δολοφονίες 59. Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ότι, σύμφωνα με την τότε υπουργό Εσωτερικών Μεράλ Ακσενέρ, η οποία απάντησε σε σχετική ερώτηση στη Βουλή βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP) για το θέμα, οι «ανεξιχνίαστες δολοφονίες» την περίοδο 1990-1996 ανήλθαν σε 1.452!
Κουρδικές πηγές, δύο χρόνια μετά, ανέφεραν ότι οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες στο τέλος του 1998 είχαν φτάσει τις 5.000, ενώ ο αριθμός των αγνοούμενων (εξαφανισθέντων οριστικώς) ατόμων ήταν περίπου 1.000.
Από αυτές τις 1.452 δολοφονίες έως το 1996, σύμφωνα με την υπουργό Εσωτερικών, ή τις 6.000 έως το 1998 (5.000 συν άλλοι 1.000 που ουδέποτε ανευρέθησαν ή έδωσαν σημεία ζωής μετά την εξαφάνισή τους), σύμφωνα με κουρδικές πηγές, η ΜΙΤ προκειμένου να αποδείξει την πρόσφατη προσήλωσή της στη… νομιμότητα και τη διαφάνεια -στην περίοδο της ηγεσίας της ΜΙΤ από τον Χακάν Φιντάν, ευνοούμενο του Τούρκου πρωθυπουργού-, έδωσε στοιχεία για μόλις 18 δολοφονίες, ωσάν οι άλλες να μην υπήρχαν ή η ΜΙΤ να μην είχε καν ιδέα για τον τεράστιο αυτόν όγκο δολοφονιών. Ολα δε αυτά, χωρίς να αναφερθούν πλείστες δολοφονίες εκτός Τουρκίας, τόσο τη δεκαετία του 1980 όσο και του 1990, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του ηγετικού στελέχους του ΑΣΑΛΑ Αγκόπ Αγκοπιάν στην Αθήνα το 1988, του Θεόφιλου Γεωργιάδη στις 20 Μαρτίου του 1994 στην Κύπρο και αμέτρητες άλλες στη Συρία, στο Ιράκ και στην Ευρώπη. Τη δράση στην Ευρώπη είχε επιβεβαιώσει και ο τότε αρχηγός του γενικού επιτελείου Ντογάν Γκιουρές με δήλωσή του (περιοδικό «Νοκτά» 5-11/3/1995), σύμφωνα με την οποία η Τουρκία είχε στείλει στο εξωτερικό 160 πράκτορες με σκοπό την «εξουδετέρωση» των υποστηρικτών των Κούρδων.
Συνεχίζουν τα εγκλήματά τους
Σύμφωνα με αρκετές πηγές, δολοφονίες με άγνωστους δράστες έγιναν ακόμη και επί θητείας του Ερντογάν, αν και η «νέα» εκδημοκρατισμένη ΜΙΤ που προσπαθεί πλασάρει ο «αναμορφωτής» της Χακάν Φιντάν βαρύνεται με ακόμη βαρύτερα εγκλήματα. Πρώτο, μεταξύ αυτών, η εμπλοκή της ΜΙΤ στην περίφημη επίθεση με το φονικό αέριο ΣΑΡΙΝ στη Συρία στις 21 Αυγούστου 2013 (βλ. «κυριακάτικη δημοκρατία» 13 Απριλίου 2014), την οποία ανέφερε πρώτος ο βετεράνος Αμερικανός δημοσιογράφος Σέιμουρ Χερς στις 4 Απριλίου 2014, επικαλούμενος στοιχεία των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Στο δημοσίευμα, εκτός από τις άμεσες επαφές της ΜΙΤ με την εγκληματική οργάνωση Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα), αναφερόταν με συγκεκριμένα στοιχεία στην επίθεση αυτή, η οποία απέβλεπε να ενοχοποιηθεί η Συρία και να προκληθεί επέμβαση των ΗΠΑ.
Η επίθεση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 1.449 (!) ατόμων, εκ των οποίων 426 ήταν παιδιά.
Πηγή εφημ. "Κυριακάτικη Δημοκρατία"
Προτού αναφερθούμε σε κάποια από αυτά, προέχει η αναφορά στο κεντρικό στοιχείο της προπαγανδιστικής αυτής εκστρατείας, που δεν είναι άλλο από τη βελτίωση της εικόνας της ΜΙΤ στο εσωτερικό της χώρας. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό στον τομέα αυτό είναι μία εμφανής προσπάθεια αποκοπής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών από το διαχρονικά χείριστο και εγκληματικό παρελθόν της και η δημιουργία της εικόνας μιας νέας εποχής διαφάνειας και εκδημοκρατισμού, η οποία, όμως, όπως θα δούμε παρακάτω, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με δράσεις και στοιχεία τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος.
Το βασικό στοιχείο εδώ είναι η «συνεργασία» της ΜΙΤ με τη Δικαιοσύνη, η οποία διερευνά ακόμη μία σειρά δολοφονιών της δεκαετίας του 1990. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, η συνεργασία αυτή αφορά την παροχή, από τη ΜΙΤ στη Δικαιοσύνη, στοιχείων που αναφέρονται σε ένα κείμενο 13 σελίδων σχετικά με 18 «ανεξιχνίαστες δολοφονίες» της εν λόγω δεκαετίας, γνωστές στην Τουρκία ως «faili mechul» (ανεξιχνίαστες δολοφονίες ή δολοφονίες παρ’ αγνώστων). Ιδιαίτερα στοιχεία δίδονται για δύο από τις πλέον πολύκροτες από αυτές, γνωστές ως υποθέσεις «12 Σεπτεμβρίου» και «28 Φεβρουαρίου». Θύματα των δολοφονιών αυτών ήταν κυρίως Κούρδοι επιχειρηματίες, ακτιβιστές και διανοούμενοι, μεταξύ των οποίων διάσημοι Κούρδοι τραγουδιστές και άλλες διακεκριμένες προσωπικότητες του κουρδικού στοιχείου, στο πλαίσιο της παραδοσιακής τουρκικής πολιτικής από την εποχή του οθωμανικού κράτους να «αποκεφαλίζει» τη φυσική, οικονομική και πνευματική ηγεσία κάθε μειονότητας που δημιουργούσε προβλήματα, έως και την εποχή μας.
Σε τουρκικό δημοσίευμα της περασμένης εβδομάδας η συνεργασία αυτή της ΜΙΤ με τη Δικαιοσύνη αναφέρεται ότι αποτελεί τμήμα του αγώνα του Τούρκου πρωθυπουργού για τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό, στον οποίο υποσχέθηκε δημόσια να προβεί άμεσα, με σκοπό τον περιορισμό της ισχύος του βαθέος κράτους, στο πλαίσιο του αγώνα αντιμετωπίσεως των ανομιών του παρελθόντος και εκκαθαρίσεως του κράτους από παράνομους μηχανισμούς και παράκεντρα εξουσίας. Κατά το δημοσίευμα, σε αυτήν την προσπάθεια η ΜΙΤ συνεργάζεται πλήρως με τις δικαστικές Αρχές και ικανοποιεί όλα τα αιτήματά τους, μία άνευ προηγουμένου στάση -όπως τονίζεται-, η οποία είναι σε πλήρη αντίθεση με την έως τώρα πρακτική της ΜΙΤ, που κατά πάγια πρακτική συγκάλυπτε τα πάντα. Την αλλαγή αυτή, κατά το δημοσίευμα, Τούρκοι παρατηρητές της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας σχολίασαν με τα λόγια «η διαφορά έγκειται στον Χακάν Φιντάν». Οπως τονίζεται μάλιστα στο παραπάνω δημοσίευμα, η ΜΙΤ υπερέβη την εκ του νόμου υποχρέωσή της να παρέχει στοιχεία, διότι τη φορά αυτή τα παρασχεθέντα στοιχεία ενοχοποιούν και την ίδια.
Στο ίδιο δημοσίευμα υπάρχει δήλωση υψηλόβαθμου Τούρκου κυβερνητικού αξιωματούχου, στην οποία γίνεται παραλληλισμός της νέας στάσεως της ΜΙΤ με την αντίστοιχη αμερικανική υπηρεσία (CIA), η οποία μοιράζεται πλέον στοιχεία για τις κεκαλυμμένες επιχειρήσεις της με τις αρμόδιες Αρχές και παραδέχεται την εμπλοκή της σε βασανιστήρια και σε άλλες απαράδεκτες ενέργειες του παρελθόντος. Στα απομαγνητοφωνημένα κείμενα συνομιλιών που παρεδόθησαν στις δικαστικές Αρχές όχι μόνο υπάρχει παραδοχή εμπλοκής υψηλόβαθμων στελεχών της ΜΙΤ στις εν λόγω υποθέσεις δολοφονίας, αλλά και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για αποφάσεις δολοφονιών που ελήφθησαν εν ψυχρώ και ακόμη διανομής των χρημάτων και των αντικειμένων των θυμάτων μεταξύ των εκτελεστών.
«Η υπηρεσία αυτή θέλει τώρα να ξεκαθαρίσει τις βρομιές του παρελθόντος»
Γιατί προέβη η ΜΙΤ στην αποκάλυψη τέτοιων ανατριχιαστικών, όπως αναφέρονται στο δημοσίευμα, λεπτομερειών, διερωτάται ο συντάκτης του άρθρου, για να παραθέσει αμέσως μετά την απάντηση μη κατονομαζόμενου αξιωματούχου της υπηρεσίας: «Γιατί ο θεσμός αυτός (σ.σ.: ΜΙΤ) είναι σε διαδικασία αναδιαρθρώσεως, θέλει να ξεκαθαρίζει τις βρομιές του παρελθόντος και να περάσει στο κοινό το μήνυμα ότι παρόμοιες μέθοδοι δεν πρόκειται να ξαναχρησιμοποιηθούν στο μέλλον».
Ποια είναι η πραγματικότητα; Τα στοιχεία που έδωσε η ΜΙΤ αφορούσαν 18 υποθέσεις δολοφονίας από άγνωστους δράστες, εκ των οποίων λεπτομέρειες δόθηκαν μόνο για δύο. Πόσες ήταν αυτές οι περίφημες ανεξιχνίαστες δολοφονίες τη δεκαετία του 1990 που αναφέρονται στα παραπάνω τουρκικά δημοσιεύματα, σύμφωνα με στοιχεία που είχαν δώσει κατά καιρούς η τουρκική οργάνωση προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΙΗD), περιλαμβάνονται σε ολόκληρο κεφάλαιο «Μυστικές Υπηρεσίες και Δολοφονίες» στο βιβλίο του συντάκτη του παρόντος για τις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες και τη ΜΙΤ (σελ. 399 και μετέπειτα, στην έκδοση του 2012).
Συγκεκριμένως, σύμφωνα με στοιχεία του ηγετικού στελέχους του κουρδικού κόμματος HADEP Λατίφ Καγιά (1997), οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες και οι «εξαφανίσεις» ήταν ως εξής: το 1991 ήταν τέσσερις εξαφανίσεις και 31 ανεξιχνίαστες δολοφονίες, το 1992 ήταν οκτώ εξαφανίσεις και 360 δολοφονίες, το 1993 υπήρξαν 13 περιπτώσεις εξαφανίσεων και 467 δολοφονίες, το 1994 οι εξαφανίσεις έφτασαν τις 49 και οι δολοφονίες τις 423, το 1995 οι εξαφανίσεις έγιναν 163 και οι δολοφονίες 84 και, τέλος, το 1996 οι εξαφανίσεις ήταν 191 και οι δολοφονίες 59. Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ότι, σύμφωνα με την τότε υπουργό Εσωτερικών Μεράλ Ακσενέρ, η οποία απάντησε σε σχετική ερώτηση στη Βουλή βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP) για το θέμα, οι «ανεξιχνίαστες δολοφονίες» την περίοδο 1990-1996 ανήλθαν σε 1.452!
Κουρδικές πηγές, δύο χρόνια μετά, ανέφεραν ότι οι ανεξιχνίαστες δολοφονίες στο τέλος του 1998 είχαν φτάσει τις 5.000, ενώ ο αριθμός των αγνοούμενων (εξαφανισθέντων οριστικώς) ατόμων ήταν περίπου 1.000.
Από αυτές τις 1.452 δολοφονίες έως το 1996, σύμφωνα με την υπουργό Εσωτερικών, ή τις 6.000 έως το 1998 (5.000 συν άλλοι 1.000 που ουδέποτε ανευρέθησαν ή έδωσαν σημεία ζωής μετά την εξαφάνισή τους), σύμφωνα με κουρδικές πηγές, η ΜΙΤ προκειμένου να αποδείξει την πρόσφατη προσήλωσή της στη… νομιμότητα και τη διαφάνεια -στην περίοδο της ηγεσίας της ΜΙΤ από τον Χακάν Φιντάν, ευνοούμενο του Τούρκου πρωθυπουργού-, έδωσε στοιχεία για μόλις 18 δολοφονίες, ωσάν οι άλλες να μην υπήρχαν ή η ΜΙΤ να μην είχε καν ιδέα για τον τεράστιο αυτόν όγκο δολοφονιών. Ολα δε αυτά, χωρίς να αναφερθούν πλείστες δολοφονίες εκτός Τουρκίας, τόσο τη δεκαετία του 1980 όσο και του 1990, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του ηγετικού στελέχους του ΑΣΑΛΑ Αγκόπ Αγκοπιάν στην Αθήνα το 1988, του Θεόφιλου Γεωργιάδη στις 20 Μαρτίου του 1994 στην Κύπρο και αμέτρητες άλλες στη Συρία, στο Ιράκ και στην Ευρώπη. Τη δράση στην Ευρώπη είχε επιβεβαιώσει και ο τότε αρχηγός του γενικού επιτελείου Ντογάν Γκιουρές με δήλωσή του (περιοδικό «Νοκτά» 5-11/3/1995), σύμφωνα με την οποία η Τουρκία είχε στείλει στο εξωτερικό 160 πράκτορες με σκοπό την «εξουδετέρωση» των υποστηρικτών των Κούρδων.
Συνεχίζουν τα εγκλήματά τους
Σύμφωνα με αρκετές πηγές, δολοφονίες με άγνωστους δράστες έγιναν ακόμη και επί θητείας του Ερντογάν, αν και η «νέα» εκδημοκρατισμένη ΜΙΤ που προσπαθεί πλασάρει ο «αναμορφωτής» της Χακάν Φιντάν βαρύνεται με ακόμη βαρύτερα εγκλήματα. Πρώτο, μεταξύ αυτών, η εμπλοκή της ΜΙΤ στην περίφημη επίθεση με το φονικό αέριο ΣΑΡΙΝ στη Συρία στις 21 Αυγούστου 2013 (βλ. «κυριακάτικη δημοκρατία» 13 Απριλίου 2014), την οποία ανέφερε πρώτος ο βετεράνος Αμερικανός δημοσιογράφος Σέιμουρ Χερς στις 4 Απριλίου 2014, επικαλούμενος στοιχεία των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών. Στο δημοσίευμα, εκτός από τις άμεσες επαφές της ΜΙΤ με την εγκληματική οργάνωση Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα), αναφερόταν με συγκεκριμένα στοιχεία στην επίθεση αυτή, η οποία απέβλεπε να ενοχοποιηθεί η Συρία και να προκληθεί επέμβαση των ΗΠΑ.
Η επίθεση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 1.449 (!) ατόμων, εκ των οποίων 426 ήταν παιδιά.
Πηγή εφημ. "Κυριακάτικη Δημοκρατία"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...