Tζιχάντ, μία ζωντανή απειλή που σκορπά τον θάνατο!

Η επικίνδυνη πολιτική ανυπαρξία της Ελλάδας στην κρίση της Μέσης Ανατολής
Η στάση της Ελλάδας στο Μεσανατολικό

Του Παναγιώτη Μποκοβού

Σύσσωμη η αντιπολίτευση και η η αξιωματική επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης γιατί δεν ανέλαβε πρωτοβουλίες στη Μέση Ανατολή, κατά τις πρόσφατες και συνεχιζόμενες αιματοχυσίες που προκαλούν οι τζιχαντιστές στο Ιράκ και την Συρία, όπου έχουν ιδρύσει το χαλιφάτο και το «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας» και εφαρμόζουν τον θρησκευτικό νόμο, τη σαρία, με ιδιαίτερη αγριότητα.

Οι τζιχαντιστές –φανατικοί μουσουλμάνοι πολεμιστές του ιερού πολέμου κατά των απίστων- απαιτούν ιδίως από τους χριστιανούς, αλλά και τις άλλες θρησκευτικές μειονότητες, να ασπαστούν το Ισλάμ ή να εγκαταλείψουν τις περιοχές που κατέχουν, ενώ κατά τις θρησκευτικές τους εξάρσεις, σφάζουν τους άπιστους, αλλά και τους αιχμάλωτους στρατιώτες του Ιράκ και της Συρίας.
Πρόκειται για συστηματική σφαγή και καταδίωξη των χριστιανών της περιοχής, που ζουν εκεί επί αιώνες. Η εξόντωση των χριστιανών συντελείται επί δεκαετίες σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής, και μόλις πρόσφατα αποφάσισε να αντιδράσει η χριστιανική, ευημερούσα και εφησυχάζουσα Δύση – Ευρώπη και ΗΠΑ.

Βεβαίως, η αντιπολίτευση δεν απαρίθμησε τα μέτρα που κατά την άποψή της θα έπρεπε να λάβει η κυβέρνηση, για να σώσει τους καταδιωκόμενους χριστιανούης και τις άλλες μειονότητες και να σταματήσει τις πολεμικές συγκρούσεις. Π.χ. δεν πρότεινε την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων για να θέσουν τέρμα στους τοπικούς πολέμους, ούτε την άμεση προσφορά ανθρωπιστικής βοήθριας σε τρόφιμα και φάρμακα για τους δοκιμαζόμενους λαούς ή έστω την μετάβαση εκεί του –ανύπαρκτου- αεροπλανοφόρου μας, το οποίο με τα μαχητικά αεροσκάφη του θα βομβαρδίσει τις θέσεις των ταραχοποιών και εγκληματιών τζιχαντιστών, όπως έπραξαν ήδη οι ΗΠΑ. Ούτε τον υπουργό Εξωτερικών δεν σκέφτηκαν να στείλουν εκεί, ίσως γιατί γνωρίζουν ότι ο ομόλογός του των ΗΠΑ τριγυρίζει σε αυτές τις περιοχέςε, αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία. Γνωρίζουν καλά οι τζιχαντιστές, ο δικτάτορας της Συρίας και οι αντάρτες που τον πολεμούν, οι διάφοροι πολέμαρχοι του Αφγανιστάν και οι ταλιμπάν, οι θρησκευτικο-τρομοκρατικές ομάδες, αλλά και οι φυλές της Λιβύης που αλληλοσφάζονται για την εξουσία, ότι ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε οι λαλίστατες Βρετανία και Γαλλία είναι διατεθειμένες να εμπλακούν σε πόλεμο αποστέλλοντας στρατιωτικές δυνάμεις στη Β. Αφρικη και στη Μέση Ανατολή, γιατί όλες οι χώρες έλαβαν τα μαθήματά τους από τις απερίσκεπτες στρατιωτικές εισβολές των ΗΠΑ, της Βρετανίας και μετά των άλλων χωρών του ΝΑΤΟ, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

Ακόμη είναι γνωστό από παλιά, ότι μόνο με πεζικό μπορείς να κατακτήσεις μία χώρα, και να επιβάλεις τις θελήσεις σου, ενώ ο στρατηγός των ΗΠΑ Πάουελ, ζητούσε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ μία αποτελεσματική επίθεση στο Ιράκ, με 500 χιλιάδες στρατιώτες και 100 χιλιάδες φέρετρα. Ακόμη, όλοι ξέρουν ότι οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, έφεραν το τέλος του δικτάτορα Καντάφι, αλλά και όλες τις παλιές διαφορές των διαφόρων φυλών στο οπροσκήνιο και την καταστροφή της χώρας. Ακόμη, όλοι έμαθαν ότι η δημοκρατία ούτε επιβάλλεται ούτε διδάσκεται σε σεμινάρια, αλλά έρχεται μόνη και εδραιώνεται, ως αποτέλεσμα της πολιτιστικής εξέλιξης ενός λαού και της κατά κεφαλήν καλλιέργειας των πολιτών του.

Εξάλλου, η ιστορία διδάσκει ότι οι πιστοί μουσουλμάνοι –και πολύ περισσότερο οι φανατικοί- δεν αποδέχονται την δημοκρατία, ενώ σχετικά δεν βοηθά και το Κοράνι, ούτε βέβαια ο θρησκευτικός τους νόμος, η σαρία, που υποβιβάζει άντρες και γυναίκες –ιδίως αυτές- στην κατηγορία του ζώου.
Και αυτά συμβαίνουν όχι μόνο στα κράτη με μουσουλμανικό πληθυσμό, αλλά και στις αμιγώς μουσουλμανικές κοινότητες που ζουν σε πολιτισμένα κράτη, π.χ. Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία… Ήδη βρίσκεται σε έξαρση το κίνηα των φανατικών ισλαμιστών που στρέφεται γενικά κατά των απίστων και έχει προ πολλού πάρει μορφή τρομοκρατικώ ν οργανώσεων σε πολλές χώρες με την Αλ Κάιντα να είναι απλώς η πιο γνωστή.
Η τάση για αυστηρή εφαρμογή του Κορανίου, της σαρία του και ιερού – τρομκρατικού πολέμου κατά των απίστων, κυριαρχεί πλέον και δεν ξέρει κανείς που μπορεί να καταλήξει. Στην Τουρκία, που ο Κεμάλ την ήθελε κοσμικό κράτος, πάνω από το 50% των πολιτών ψήφισαν για πρόεδρο της Δημοκρατίας του Τ. Ερντογάν που είναι πιστός μουσουλμάνος, ενώ το άλλο μισό που βρίσκεται στα παράλια της Μικράς Ασίας και στα νοτιοδυτικά, ψήφισε κοσμικά κόμματα. Θα δούμε που θα οδηγηθεί η Τουρκία. Ταυτόχρονα, πολλοί μουσουλμάνοι από τα Βαλκάνια –Βοσνία, Κόσοβο- έσπευσαν να ενωθούν εθελοντικά με τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία.

Ο κίνδυνος για τη Δύση και τον πολιτισμό της από φανατικούς ισλαμιστές, οπαδούς της σαρία, του ιερού πολέμου κατά των απίστων, τρομοκράτες και τζιχαντιστές στο Ιράκ και τη Συρία, αλλά και στο Αφγανιστάν – ταλιμπάν-, στην Αίγυπτο –αδελφοί μουσουλμάνοι- καθώς και σε χώρες της ΕΕ είναι υπαρκτός. Όλοι τους είναι εχθροί της δημοκρατίας και του δυτικού πολιτισμού και θέλουν να μας κάνουν όλους μουσουλμάνους με τη βία.
Κάποιες χώρες βγήκαν από τη μακαριότητά τους – ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία- και βοηθούν με την αποστολή σύγχρονων όπλων, τη μόνη αξιόπιστη στρατιωτική δύναμη, τους Κούρδους, στο αυτόνομο Β. Ιράκ, που μάχονται επιτυχώς τους τζιχαντιστές. Το ξαναγράφω: Η μετωπίκη σύγκρουση μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, μεταξύ δυτικού πολιτισμού και ισλαμιστών, θα επέλθει νωρίτερα από ότι σήμερα νομίζουμε.

Για να επανέλθουμε στα δικά μας: Οι πολίτες πρέπει να απαιτούν από τα κόμματα, πρώτο, να ξεκαθαρίζουν τις απόψεις και τις θέσεις τους σχετικά με την γενική πολιτική και την οικονομική πολιτική που θα ακολουθύησουν αν γίνουν κυβέρνηση και δεύτερον, να διευκρινίζουν που θα βρουν τα χρήματα για να υλοποιήσουν τις πολλές και παχυλές υποσχέσεις τους.
Αυτά, για να αντιμετωπίσουμε το θηρίο του λαϊκισμού.

Πηγή εφημ. «Εστία»


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση