Κρίσιμες ώρες

• Γράφει ο Ν. Λυγερός
  

Δεν αρκεί πια να λέμε στο λαό μας ότι περνάμε δύσκολες στιγμές, διότι δεν είναι πια στιγμές. Δεν αρκεί πια να λέμε ότι πρέπει να αντέξει, διότι δεν βλέπει το όραμα. Ακόμα και οι μαχητές θέλουν να ξέρουν ποιος είναι ο στόχος, ποιος είναι ο σκοπός. Και οι φοιτητές δεν ξέρουν πια σε ποιο τομέα να σπουδάσουν, διότι όλοι τους εξηγούν ότι είναι δύσκολα τα πάντα λόγω κρίσης.

Ποιος μπορεί όμως να κοροϊδέψει τους πιο έξυπνους, αυτούς που βλέπουν ότι η κρίση αποτελεί την τέλεια λύση για την αποτροπή κάθε ενθουσιασμού εκ μέρους του λαού μας, της νεολαίας μας. Με τις κοινωνίες της ευτυχίας να καταρρέουν, έχουμε την εντύπωση, κι αν δεν την έχουμε μας την δίνουν οι άλλοι, ότι δεν υπάρχει λύση. Βέβαια, εξακολουθούν να μας εξηγούν ότι υπάρχει ελπίδα, αλλά αυτό το κάνουν μόνο και μόνο για να μη γίνει καμιά λαϊκή εξέγερση.

Η πραγματικότητα είναι άλλη. Και όποιοι δεν έχουν σοβαρές γνώσεις σε έναν τομέα είναι καταδικασμένοι να ακούσουν κάποιους ειδικούς που τους καθηλώνουν και τους πείθουν για να μην κάνουν τίποτα. Η πατρίδα μας όμως είναι διαφορετική. Η γη μας, είναι η θάλασσά μας.

Πρέπει, λοιπόν, να έχουμε ειδικούς επιστήμονες της θάλασσας. Αυτό μας εξηγεί ακόμα και το Δίκαιο της θάλασσας. Πρέπει οι νέοι μας να μελετήσουν τομείς, όπως η γεωλογία, η χημεία, η φυσική, διότι χωρίς αυτούς θα συνεχίζουν να ακούν άτομα δίχως ορθολογική σκέψη να τους εξηγούν ότι είμαστε μια φτωχή χώρα.

Την ώρα που μερικοί προτείνουν φράχτες για να πείσουν τους αγαθούς ότι παράγουν έργο, ενώ απλώς οργανώνονται εκλογικά, ο λαός μας χρειάζεται αληθινές λύσεις. Δεν πρέπει να καθυστερήσουμε πια το θέμα της θέσπισης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Οι αποζημιώσεις του γερμανικού κράτους, λόγω των εγκλημάτων πολέμου του ναζιστικού καθεστώτος, είναι δίκαιες και απαραίτητες και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να υλοποιηθεί η θεραπεία αυτή.

Απλώς, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι το πλαίσιο είναι καθαρά ευρωπαϊκό, πράγμα που σημαίνει ότι πρόκειται για μια αλλαγή κατανομής χρημάτων μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενώ το θέμα της ΑΟΖ, είναι ριζικά διαφορετικό. Το όφελος της ΑΟΖ είναι για την Ελλάδα και έμμεσα για την Ε.Ε. Το σημαντικό, όμως, ότι αποτελεί μια καθαρή εισφορά, όπως το βλέπουμε και με το χειροπιαστό παράδειγμα της Κύπρου χάρη σε επιστήμονες και τεχνικούς σαν τον Σόλωνα Κασσίνη.

Σε αυτόν τον τομέα χρειαζόμαστε ειδικούς. Διότι η θέσπιση είναι μόνο η αρχή, οι υπογραφές σε διμερείς σχέσεις είναι η συνέχεια και όχι το τέλος. Η έρευνα σε αυτόν τον τομέα είναι μόνο στην αρχή. Οι δικοί μας έχουν σε αυτό το πλαίσιο ένα αληθινό όραμα. Δεν είναι ανάγκη, λοιπόν, να μιλάμε μόνο για αντίξοες συνθήκες και τεράστιες δυσκολίες, αλλά να αναδείξουμε επί του πρακτέου τις λύσεις που προσφέρουν τα μαθηματικά του Voronoi και η ορθολογική σκέψη περί ΑΟΖ. Έτσι, για τους πολιτικούς η λύση είναι απλή και ονομάζεται ΑΟΖ.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση