Ένταση παντού

• Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος

Τα νέα σκληρά μέτρα που περιλαμβάνουν ταυτόχρονα νέες μειώσεις μισθών και στον ιδιωτικό τομέα , συνδυασμένες με μια ακόμη φορολογική καταιγίδα, αποτελούν απλώς το πρελούδιο των όσων περιλαμβάνει για τη χώρα το Μνημόνιο 2 και η δανειακή σύμβαση που θα το συνοδεύει.

Η απλά ερώτηση ποιος θα τα υπογράψει όλα αυτά και με ποια αιτιολογία, δεν έχει εύκολες απαντήσεις, ειδικά για τους πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την πρωθυπουργία Παπαδήμου σε πρώτη φάση, αλλά και για τους βουλευτές των κομμάτων τους στην επόμενη.

Η τελευταία δημοσκόπηση, δίνει την πραγματική απεικόνιση που έχει η κοινωνία των Ελλήνων για κόμματα, πρόσωπα και θεσμούς.

Η ξεκάθαρη επίσης στάση Παπαδήμου, ο οποίος έχει ταχθεί από την πλευρά των ξένων δανειστών, των ελλήνων τραπεζιτών και κάποιων συγκεκριμένων παραγόντων της ελληνικής επιχειρηματικότητας, αυξάνει το πρόβλημα νομιμοποίησης πλέον και της σημερινής , ενδιάμεσης διακυβέρνησης.

Τα τελεσίγραφα του Παπαδήμου προς τους αρχηγούς, η απαίτηση του Βερολίνου να ψηφίσουν με κομματική πειθαρχία οι βουλευτές τη νέα δανειακή και τα «τυφλά» μέτρα εξαθλίωσης των Ελλήνων καταρρακώνουν κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας στην χώρα. Τα μηνύματα διεθνούς συμπαράστασης της ανθρωποσφαγής που γίνεται στην Ελλάδα από την τρόικα, και τη γερμανική Ευρώπη , ανεβάζουν τη θερμοκρασία σε ολόκληρη την ευρωζώνη.

Η αμηχανία των ίδιων των πολιτικών αρχηγών για το τι πρέπει να κάνουν απέναντι στην διπλή διάσταση χρεοκοπίας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είτε δηλαδή δεχθεί το Μνημόνιο 2 , είτε προχωρήσει σε παύση πληρωμών, εξηγεί την δυνατότητα που έχουν μηχανισμοί και συστήματα εντός της Ελλάδος, χρηματοδοτούμενα τα περισσότερα από ευρωπαϊκά ή γερμανικά κονδύλια να συνεχίζουν την εκστρατεία τρομοκράτησης, των Ελλήνων.

Η κατ' ευφημισμό διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδος και τρόικας, έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Έχει μετατραπεί σε μια διαδικασία απαιτήσεων συνεχώς αυξανόμενων, χωρίς κριτήριο από την Ευρώπη και τους δανειστές , με πλήρη παράκαμψη του νομικού και συνταγματικού πλαισίου της Ελλάδος, τις αρχές συγκρότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ύφεση, η ανεργία, η καταστροφή κεφαλαίου και επιχειρήσεων δεν αποτελούν δείκτες που απασχολούν το Βερολίνο ή την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που δείχνει απολύτως ανίκανη να εκλογικεύσει τις εξελίξεις στην Ελλάδα.

Η ένταση ανεβαίνει εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Εντός και εκτός Ελλάδας. Οι υπογραφές στο Μνημόνιο 2 και οι ψήφοι σε νέα μέτρα εξαθλίωσης στερούνται ήδη νομιμοποίησης. Εάν Παπανδρέου, Σαμαράς, Καρατζαφέρης συνυπογράψουν την εξαθλίωση της χώρας και την παραχώρηση της η εξέλιξη θα είναι εκρηκτική. Εάν δεν το κάνουν, ο δρόμος για τις εκλογές ανοίγει, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να υπάρξουν εναλλακτικές διαδρομές για την επόμενη μέρα στην Ελλάδα, όταν το PSI και νέα δανειακή σύμβαση θα είναι παρελθόν. Οι συνθήκες θα είναι και πάλι εκρηκτικές.

Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Μόνον το μίσος που αυξάνεται και τείνει να γίνει μανία. Αυτήν την ιδιότυπη υστερία που φέρνει η απόγνωση. Μανία εναντίον της Ευρώπης, της τρόικας, των πολιτικών, των κομμάτων, της διαπλεκόμενης κλεπτοκρατίας. Απέχουμε ελάχιστα από την γενικευμένη έκρηξη. Βρισκόμαστε στο έλεος κάποιου κ. Τόμσεν και νοιώθουμε ότι δεν διαπραγματεύεται κανείς για μας...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση