WSJ: Μέρκελ και Σαρκοζί έχουν χάσει την αξιοπιστία τους

• Ζοφερό χαρακτηρίζει το μέλλον της Ευρωζώνης, ο συντάκτης της Wall Street Journal, Σίμον Νίξον, ο οποίος σε άρθρο του εστιάζει στην πολιτική κρίση σε Ελλάδα και Ιταλία και υπογραμμίζει ότι Μέρκελ και Σαρκοζί "έχουν χάσει την αξιοπιστία τους".

"Οι ΗΠΑ πολέμησαν έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο τον 19ο αιώνα για να αποτρέψουν τις πολιτείες να αποσχιστούν από την Ένωση. Ωστόσο, οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας έχουν αποφασίσει ότι η ευρωζώνη θα είναι μια εθελοντική ένωση, όχι λόγο κάποιας εμμονής στην αρχή του εθνικού αυτό-προσδιορισμού, αλλά για να προστατέψουν την αρχή ότι οι χώρες της ευρωζώνης δεν θα πρέπει να θεωρούνται υπεύθυνες για τα χρέη των άλλων", αναφέρεται στο άρθρο.

"Έξι εβδομάδες για να σωθεί το ευρώ", υποσχέθηκαν στον κόσμο οι ευρωπαίοι ηγέτες τον Σεπτέμβριο. Αυτή η προθεσμία παρήλθε στη συνεδρίαση των G20 την προηγούμενη εβδομάδα και η επίτευξη του στόχου φαίνεται πως απέχει περισσότερο από ποτέ. Τίποτα ουσιαστικό δεν αποφασίστηκε στις Κάννες ώστε να βοηθήσει την σκοπό της επιβίωσης του ευρώ, όμως ελήφθη μια γιγαντιαία απόφαση που θα μπορούσε να καθυστερήσει τον θάνατό του: Η ανακοίνωση των Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί ότι η Ελλάδα είναι ελεύθερη να φύγει από το ευρώ.

Η σημασία των διακηρύξεων των Μέρκελ και Σαρκοζί είναι τεράστια. Με μια κίνηση έφεραν το ρίσκο του ξένου συναλλάγματος σε μια αγορά κρατικού χρέους που προσπαθεί ακόμα να συμβιβαστεί με το ότι τα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης εμπεριέχουν πιστωτικούς κινδύνους. Ακόμα χειρότερα, καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης, οι δύο ηγέτες δήλωναν ότι θα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να σωθεί το ευρώ.

Όμως, οι διαβεβαιώσεις που έχουν δώσει δεν αξίζουν ούτε το χαρτί πάνω στο οποίο γράφτηκαν: Πρώτα, δεν θα υπήρχαν χρεοκοπίες κρατών. Μετά, το πρώτο "κούρεμα" ελληνικών ομολόγων θα ήταν "μοναδική κατάσταση". Το δεύτερο "κούρεμα" ήρθε 12 εβδομάδες αργότερα. Τώρα, είναι πιθανές οι έξοδοι χωρών από την ευρωζώνη. Δεν χρειάζεται να απορεί κανείς γιατί οι αγορές δεν δανείζουν και η Κίνα δεν επενδύει στα ταμεία διάσωσης της Ευρώπης. Ό,τι και να πουν αυτοί οι δύο ηγέτες πλέον δεν έχει καμία αξιοπιστία.

Όλα αυτά που μπορούν να οδηγήσουν στη λήξη της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους φαίνεται πως απομακρύνονται. Χωρίς τους κατάλληλους μηχανισμούς μεταφοράς κεφαλαίων, οι μικρότερες σε μέγεθος οικονομίες θα αναγκαστούν λόγω των προβλημάτων τους να προχωρήσουν σε μεγαλύτερη λιτότητα, πλήττοντας την ανάπτυξη και οδηγούμενες σε καθοδικό σπιράλ" αναφέρεται στο άρθρο.

Και συνεχίζει: "Στην απελπισία της η ευρωζώνη φαίνεται αποφασισμένη να εξαναγκάσει σε αποχώρηση τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και της Ιταλίας, ελπίζοντας ότι αυτοί ενδεχομένως θα αντικατασταθούν από κυβερνήσεις που θα επιταχύνουν τον ρυθμό των μεταρρυθμίσεων και θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα. Οι κ. Παπανδρέου και Μπερλουσκόνι προτίμησαν να ενδώσουν στις επιθυμίες της πολιτικής τους βάσης, αντί να προχωρήσουν σε σοβαρές δομικές μεταρρυθμίσεις, καταστρέφοντας έτσι τις όποιες ελπίδες υπήρχαν ότι μπορεί η χώρα τους να μειώσει το χρέος της.

Είναι, ωστόσο, δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η αλλαγή ηγεσιών θα φέρει στην εξουσία πιο αποτελεσματικές κυβερνήσεις.

Για την Ελλάδα, το καλύτερο σενάριο στο οποίο μπορεί να ελπίζει κάποιος είναι η κυβέρνηση συνεργασίας να επιβιώσει τόσο ώστε να επικυρώσει τα αποτελέσματα της συνόδου της 26ης Οκτωβρίου, εξασφαλίζοντας την επόμενη δόση και αποφεύγοντας τη χρεοκοπία τον επόμενο μήνα.

Πιθανότατα, η απειλή της χρεοκοπίας θα αναγκάσει τα μεγάλα κόμματα να στηρίξουν τη συμφωνία, αν και με βάση δημοσκοπήσεις το 60% της κοινής γνώμης διαφωνεί με αυτήν. Ωστόσο, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μια τέτοια συμφωνία δεν θα καταστεί εκλογικό διακύβευμα. Άσχετα από το ποια κυβέρνηση θα προκύψει στην Αθήνα, θα πρέπει να ακολουθήσει τους όρους της συνθήκης, οπότε η απειλή άτακτης χρεοκοπίας θα εξακολουθήσει να υφίσταται".

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση