Η κυβέρνηση των εκβιαστών… και των τραπεζιτών

Οι εξελίξεις στην Ελλάδα είναι πλέον τόσο γρήγορες, που δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν, αφού η ταχύτητα εναλλαγής των δεδομένων είναι τέτοια που καθιστά οποιαδήποτε προσέγγιση σχεδόν άκαιρη.

Τις τελευταίες ημέρες ζήσαμε ένα δράμα. Ένα προσχεδιασμένο δράμα, που οδήγησε την χώρα σε μία ευθεία εκβιαστική στάση των Ευρωπαίων αρχηγών. Πώς έγινε όμως αυτό; Ήταν ένα «τυχαίο» γεγονός (που είχε επικαλεστεί ο Γιώργος Παπανδρέου πριν ένα περίπου μήνα) ή ήταν το αποτέλεσμα ηλιθιωδών χειρισμών εκ μέρους της κυβέρνησης (και προσωπικά του ιδίου του πρωθυπουργού);

Με βάση όλα όσα εξελίχθηκαν μέχρι ενός κομβικού σημείου, η Ελλάδα έδειχνε να έχει μπει σε μία κατάσταση διολίσθησης, απόλυτα ελεγχόμενης τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Οι συνεχεία εκβιασμοί της κυβέρνησης προς το Κοινοβούλιο (αλλά και έμμεσα προς τους πολίτες) κατέστησαν δυνατή τη συνέχιση της λειτουργίας της κυβέρνησης, η οποία νομοθετούσε το ένα μετά το άλλο όλα τα αποτρόπαια νομοσχέδια που στερούσαν δικαιωμάτων (εργασιακών, ασφαλιστικών, πολιτικών και ανθρωπίνων) των Ελλήνων πολιτών. Μέσα σε αυτό το κλίμα, όλα έβαιναν «καλώς» και το σχέδιο πώλησης της δημοσίας περιουσίας κυλούσε απροβλημάτιστα, αφού η κυβέρνηση Παπανδρέου έδειχνε αρκετά ισχυρή στο Κοινοβούλιο. Όμως, δεν συνέβαινε το ίδιο και προς την Ελληνική κοινωνία, όπου είχε απωλέσει κάθε έρεισμα και σύμφωνα με δημοσκοπήσεις τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος κινούνταν περί του 7%!!!

Όμως, ξαφνικά (και με υπαιτιότητα της κυβέρνησης που δεν ήθελε να γίνει η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και υπάρχουν περιστατικά που το αποδεικνύουν αυτό) την ημέρα της εθνικής επετείου υπήρξε πρόβλημα. Οι Έλληνες πολίτες αποφάσισαν να «κατέβουν στο πεζοδρόμιο» και σε αρκετές περιπτώσεις εκπρόσωποι κομμάτων και ιδιαίτερα της κυβέρνησης, γνώρισαν ένα απειροελάχιστο μέρος της λαϊκής οργής… Η κατάσταση έδειχνε πως ήταν δυνατόν να βγει εκτός ελέγχου από την κυβέρνηση, αφού οι πολίτες απέδειξαν πως η πτώση Παπανδρέου ήταν υπόθεση μερικών ωρών, εάν οι ίδιοι αποφάσιζαν κάτι τέτοιο. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, η κυβέρνηση αποφάσισε να… επιταχύνει τις «διαδικασίες»…

Πρώτο βήμα ήταν η αποπομπή των αρχηγών – διοικητών του Ελληνικού Στρατού. Μία κίνηση που συνοδεύτηκε από πολλά σχόλια, ενώ η ίδια η κυβέρνηση έβαλε τους παπαγάλους της να διαδίδουν πως οι αρχηγοί καρατομήθηκαν επειδή προετοίμαζαν «πραξικόπημα»… Το ίδιο φέρεται να ισχυρίστηκε και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου μερικές ημέρες αργότερα, στις Κάννες, όταν κλήθηκε από την Ε.Ε. να δώσει εξηγήσεις, σχετικά με την ανακοίνωση δημοψηφίσματος… Ο Έλληνας πρωθυπουργός ισχυρίστηκε πως το έκανε για να δώσει δικαίωμα εκτόνωσης της λαϊκής οργής, παράλληλα με το πραξικόπημα που ετοιμαζόταν και που ανέστειλε…!

Δεν γνωρίζουμε εάν θα μπορούσε να γίνει ταινία στο Χόλιγουντ, αλλά το «σενάριο» έμπαζε από πολλές πλευρές και άφησε εκτεθειμένο τόσο τον Γιώργο Παπανδρέου, όσο και τους Ευρωπαίους αρχηγούς, οι οποίοι διαπίστωσαν πως εάν οι Έλληνες πολίτες κάνουν το «βήμα εμπρός», τότε αυτοί που θα έχαναν θα ήταν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι, το ΔΝΤ κα φυσικά οι ανά τον κόσμο τραπεζίτες. Με τον φόβο μιάς αιφνίδιας απομάκρυνσης της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ, με τον φόβο της παύσης πληρωμών προς τους δανειστές και με τον τεράστιο φόβο της ανάληψης της εθνικής αυτοκυριαρχίας από ένα σχήμα αμιγές Ελληνικό, αποφασίσθηκε η άμεση μεταβολή της ταχύτητας ικανοποίησης των στόχων που είχαν θέσει όλοι όσοι είχαν σχεδιάσει να αρπάξουν τα πάντα από την Ελλάδα. Με δεδομένη την αντισυνταγματική ψήφιση όλων των νόμων της κυβέρνησης Παπανδρέου, οι δανειστές φοβήθηκαν πως τελικά θα χάσουν και δεν θα κερδίσουν. Ο φόβος τους ήταν (και συνεχίζει να είναι) η αντίδραση των Ελλήνων πολιτών. Για τους πολιτικούς δεν έχουν καμία ανησυχία, αφού επιλέχθηκαν και προετοιμάστηκαν πριν από πολλά χρόνια, προκειμένου να υλοποιήσουν όλα όσα σήμερα εφαρμόζουν.

Τώρα όμως έπρεπε να περάσουν γρήγορα και με κάθε τρόπο και μέσο (έστω και εκβιάζοντας μία χώρα, έστω και παρεμβαίνοντας στα εσωτερικά μίας χώρας –μην ξεχνάμε τον ορισμό ημερομηνίας του περίφημου δημοψηφίσματος-) την απαίτηση να νομιμοποιηθούν όλες οι παράνομες – αντισυνταγματικές αποφάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου. Μάλιστα, προκειμένου να κερδίσουν περισσότερο χρόνο, πίεσαν και κατάφεραν να βάλουν στην κυβέρνηση έκτρωμα και τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, ευελπιστώντας πως το «σοκ» των Ελλήνων θα ανακόψει την οργή τους…

Σήμερα, λοιπόν, η Ελλάδα είναι προ ενός βήματος από την δημιουργία μίας κυβέρνησης που προέρχεται από εκβιασμούς, είτε από το εσωτερικό είτε από το εξωτερικό της χώρας. Πόσο ηθική μπορεί να είναι μία τέτοια κυβέρνηση; Σε τι ποσοστό θα εργαστεί για τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών; Τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα της ορκωμοσίας της και πόση θα είναι η διάρκειά της; Αυτή η κυβέρνηση γνωρίζει τη δανειακή σύμβαση που καλείται να υπογράψει και να εκτελέσει; Γνωρίζουν τα μέλη της τις επιπτώσεις που θα υπάρχουν στην Ελληνική κοινωνία από τον ρόλο που καλούνται οι μαριονέτες πολιτικοί να εκπληρώσουν; Τέλος, γνωρίζουν όσοι πρόκειται να μετάσχουν σε αυτό το εξαμβλωτικό σχήμα πως η επόμενη ημέρα της πτώσης τους θα σημάνει την σίγουρη φυλάκισή τους;

Πώς μπορούν οι Έλληνες και η Ελλάδα ως χώρα να γλιτώσουν από το σχέδιο της απολύτου κατάπτωσης που εφαρμόζεται; Η λύση είναι μία: οργάνωση σε πολιτικούς φορείς που σήμερα δεν βρίσκονται εντός του Κοινοβουλίου και αγώνας κατά της πολιτικής χούντας των δανειστών και των εντός της Ελλάδας υποποδίων τους. Δεν υπάρχουν λύσεις που δεν θα πονέσουν, ισχυρίζονται οι εκτελεστές μας. Και πρέπει να ομολογήσουμε πως έχουν δίκιο. Μόνο, που εμείς θέλουμε να προσθέσουμε πως δεν υπάρχουν λύσεις που δεν θα πονέσουν τους ίδιους. Και αυτό όχι μόνο πρέπει να το κατανοήσουν, αλλά θα πρέπει να προετοιμαστούν ψυχολογικά και γι αυτό που θα τους συμβεί όταν οι πολίτες πάρουν την χώρα στα χέρια τους. Και αυτό είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα συμβεί. Οι κυβερνήσεις εκβιαστών, θα έχουν το τέλος που τους αρμόζει…

Αναγνώστης

Η φωτοσύνθεση είναι από το "Γρέκι"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση