Ελλάδα: Η κατάρρευση της Δημοκρατίας

Του David Malone*
Ιστολόγιο Golem XIV
4/11/2011
Aπόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Ό,τι και αν συμβεί σήμερα στην Ελλάδα, ένα πράγμα είναι σαφές: η περιφρόνηση του ηγέτη της για τη Δημοκρατία είναι πλέον κραυγαλέα και σαφής.

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, τάχθηκε υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος, όπως αυτή εξαγγέλθηκε από τον πρωθυπουργό, μέχρι που πήγε στη σύνοδο της G20, οπότε ξαφνικά είδε τα πράγματα διαφορετικά και τάχθηκε κατά του δημοψηφίσματος. Ο κ. Βενιζέλος δεν είναι υπουργός του λαού για τον έλεγχο των οικονομικών. Είναι υπουργός Οικονομικών για τον έλεγχο του λαού. Kαι το πρώτο καθήκον του ήταν να βεβαιωθεί ότι δεν θα δοθεί στον ελληνικό λαό η ευκαιρία να έχει λόγο για τα σχέδια "διάσωσης" της χώρας, ούτε για τα μέτρα λιτότητας που του επιβάλλονται από ξένες δυνάμεις.

Θα αναγκαστεί ο Παπανδρέου να παραιτηθεί από την κυβέρνηση; Εάν δεν παραιτηθεί, τότε οι πολιτικοί αντίπαλοί του θα απαιτήσουν αναγκαστικά να διεξαχθεί ψηφοφορία για ψήφο εμπιστοσύνης, ενώ οι τράπεζες θα κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσουν την ήττα του και την παραίτησή του. Είτε φύγει λόγω παραίτησης, είτε χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης, οι επενδυτές και οι διεθνείς τράπεζες ίσως να ελπίζουν ότι θα ξεμπερδέψουν με το "πρόβλημα" που ενδεχομένως θα προέκυπτε με το δημοψήφισμα. Το δημοψήφισμα το είχε "προσφέρει" ο Παπανδρέου. Αν εξαφανιστεί από την ηγεσία του κυβερνητικού σχήματος, σκέφτονται τα "κοράκια" της αγοράς, τότε θα εξαϋλωθεί και η "προσφορά" του.

Και τότε θα προκηρύξουν εκλογές αντί να πάνε σε δημοψήφισμα. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα γίνει σαφές εάν η θέση του ελληνικού λαού είναι υπέρ ή κατά των μέτρων λιτότητας και ενός νέου μηχανισμού στήριξης. Με λίγα λόγια, ο λαός θα έχει φιμωθεί.

Η αντικατάσταση του δημοψηφίσματος με εκλογές θα είναι μια σημαντική νίκη για όσους έχουν λόγο να μην θέλουν να δοθεί λόγος στον λαό. "Εκείνοι" είναι φυσικά η τρόικα και οι μεγάλες τράπεζες. Αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι το τι θα επιδιώξουν να προωθήσουν στο διάστημα από σήμερα μέχρι τις εκλογές. Νομίζω ότι θα δούμε ένα είδος κυβέρνησης συνασπισμού, όπως έχει ήδη συζητηθεί, και το έργο αυτής της κυβέρνησης θα είναι να "προτείνει" τη σύσταση, πριν από τις εκλογές, μιας "επιτροπής εμπειρογνωμόνων". Θα την παρουσιάσουν σαν μια υπερκομματική ομάδα "εθνικής ενότητας", η οποία θα αναλάβει να απομακρύνει από τον ασταθή χώρο της κομματικής πολιτικής τις ζωτικές εκείνες αποφάσεις που πρέπει να λαμβάνονται από "εμπειρογνώμονες ανεπηρέαστους από κομματικές πολιτικές εκτιμήσεις". Τέτοια ακριβώς προβλέπω ότι θα ακούσουμε από αυτούς.

Φυσικά, αυτό που στην πραγματικότητα θα συμβεί είναι ένα πραξικόπημα. Mε αυτό τον τρόπο θα πάψουν να διεξάγονται δημοκρατικές διαδικασίες για όλες εκείνες τις αποφάσεις που αυτή τη στιγμή "καίνε" τον ελληνικό λαό, δηλαδή όλα εκείνα τα ζητήματα που τα θεωρεί επείγοντα για διαβούλευση. Η "επιτροπή εμπειρογνωμόνων" θα είναι στην πραγματικότητα μια μη εκλεγμένη κλίκα, που θα αναλάβει τον ρόλο των de facto κυβερνητών της Ελλάδας. Δεν θα είναι "κυβέρνηση", αλλά "κυβερνήτες". Γιατί από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί μια τέτοια "επιτροπή" και θα αναλάβει αρμοδιότητες σχετικές με θέματα χρηματοοικονομικά και ζητήματα που αφορούν στο χρέος, όπως εικάζω ότι θα συμβεί, η Ελλάδα θα γίνει μια χώρα υποτελής στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Θα διευθύνεται από και για τις τράπεζες. Ο ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης θα περιοριστεί μόνο στην παρουσία της σε επίσημες εκδηλώσεις, ή θα ποζάρει για τους τουρίστες. Δράση θα αναλαμβάνει μόνο όταν θα καλείται να επαναφέρει στην τάξη, έστω και με οδυνηρό τρόπο, κάποιους που ίσως να χρειάζονται υπενθύμιση για το ποια είναι πραγματικά η θέση τους στη νέα μετα-δημοκρατική Ελλάδα.

Εικάζω, επίσης, ότι θα κάνουν συχνές αναφορές στην "Επιτροπή για τη μείωση του χρέους" (Joint Select Committee on Deficit Reduction) της Αμερικής, τώρα γνωστή ως "Σούπερ Επιτροπή". Αλλά αντίθετα με την αμερικανική επιτροπή, την οποία θεωρώ θλιβερή και ήδη πορευόμενη σε ατραπό που οδηγεί μακριά από τη Δημοκρατία, η ελληνική "επιτροπή" δεν θα είναι υπόλογη σε κανέναν μέσα στην ίδια την Ελλάδα. Σε ποιόν θα είναι στη πραγματικότητα υπόλογη θα παραμείνει, κατά την άποψή μου, ένα ζήτημα ασαφές και συγκεχυμένο. Θα δέχεται "συμβουλές" από και θα υποβάλλει εκθέσεις στην ΕΚΤ, στο ΔΝΤ και χωρίς αμφιβολία σε ό,τι θα έχει απομείνει από το ελληνικό σύστημα αυτοδιαχείρησης. Όμως, η υποβολή εκθέσεων στο Υπουργείο Οικονομικών θα είναι περισσότερο συμβολική παρά ουσιαστική.

Να υποθέσω, επίσης, ότι στο νέο καθεστώς θα γίνονται συχνές αναφορές στην "Ενιαία Ειδική Επιτροπή για τη Μείωση του Χρέους" (Joint Select Committee on Deficit Reduction) των ΗΠΑ, επίσης γνωστή ως "Σούπερ Επιτροπή". Αλλά αντίθετα με την αμερικανική επιτροπή, την οποία θεωρώ ότι είναι θλιβερή και ήδη έχει πάρει ένα δρόμο που οδηγεί μακριά από τη Δημοκρατία, η ελληνική "επιτροπή" δεν θα είναι υπόλογη σε κανέναν μέσα στην ίδια την Ελλάδα. Το σε ποιόν θα είναι στη πραγματικότητα υπόλογη θα παραμείνει, κατά την άποψή μου, ένα ζήτημα ασαφές και συγκεχυμένο. Θα δέχεται "συμβουλές" από και θα υποβάλλει εκθέσεις στην ΕΚΤ, στο ΔΝΤ και χωρίς αμφιβολία σε ό,τι θα έχει απομείνει από το ελληνικό σύστημα αυτοδιαχείρισης. Όμως, η υποβολή εκθέσεων στο Υπουργείο Οικονομικών θα είναι περισσότερο συμβολική παρά ουσιαστική.

Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν έχει συμβεί ακόμη. Και ελπίζω να αποδειχθούν εσφαλμένες οι εκτιμήσεις μου. Αλλά φοβάμαι ότι ήδη έχουμε αρχίσει να βλέπουμε τις "δοκιμές beta" των νέων μετα-δημοκρατικών δομών, τις οποίες θα μας πουν ότι πρέπει να "διαχειριστούν" άτομα αρκετά έμπειρα ώστε να υπάρχει η εμπιστοσύνη ότι θα επιτελέσουν αυτό το έργο και δεν θα "ελέγχονται", όπως στο παρελθόν, από αυτούς που τώρα θεωρούνται ανίκανοι να πράξουν κάτι τέτοιο - δηλαδή ανθρώπους όπως εσείς και εγώ.

Ο λόγος που την αποκαλώ "δοκιμή beta" είναι επειδή πιστεύω ότι η ρύθμιση αυτή είναι ακριβώς αυτό που σίγουρα θα χρειαστούν και θέλουν να εφαρμόσουν και στην μετά Μπερλουσκόνι Ιταλία. Νομίζω, επίσης, ότι θα τους άρεσε πολύ να είναι σε θέση να πουν, τη στιγμή που θα δηλώσουν ότι είναι απαραίτητο να την εφαρμόσουν στην Ιταλία, ότι "επεκτείνεται" - αυτή θα είναι η λέξη που πιστεύω ότι θα επιλέξουν - και στην Ιταλία ένας "μηχανισμός" που έχει ήδη διαπιστωθεί ότι έχει "εξασφαλίσει" την σταθερότητα στην Ελλάδα.

----------------------------------------

*O David Malone, εκτός από ιδιοκτήτης του ιστολογίου Golem XIV, είναι σκηνοθέτης και παραγωγός ντοκιμαντέρ, κάποια από τα οποία προβλήθηκαν αποκλειστικά στο ΒΒC και στο Channel 4. Κάποια από τα ντοκιμαντέρ του, όπως η σειρά Τesting God ("Δοκιμάζοντας τα όρια του Θεού"), προτάθηκαν για το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ της Royal Television Society της Βρετανίας. Το 2008 σκηνοθέτησε για το ΒΒC το High Anxieties - The Mathematics of Chaos ("Η μεγάλη αγωνία ή Τα μαθηματικά του χάους"), μια από τις πρώτες ταινίες γύρω από την οικονομική κρίση, στην οποία γίνονται ακριβείς προβλέψεις για όσα επακολούθησαν στα επόμενα χρόνια. To βιβλίο του The Debt Generation ("Η γενιά του χρέους") εκδόθηκε το Νοέμβριο του 2010.

Πηγή

Διαβάστε επίσης:
Το δημοψήφισμα των Ελλήνων είναι μια μοναδική ευκαιρία αντίστασης στο νέο ολοκληρωτισμό

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση