Δύο μαριονέτες στην κεφαλή της Ευρώπης

Ο Θεός ας σώσει την Ευρώπη

Δύο «χλωμές» πολιτικά προσωπικότητες εξαιρετικά μικρού βεληνεκούς, χωρίς ιδιαίτερη πείρα στα ευρωπαϊκά πράγματα και άγνωστες εκτός κοινοτικής Ευρώπης, επέλεξαν χθες οι 27 κοινοτικοί ηγέτες, με την προτροπή και πίεση της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας και δευτερευόντως της Ιταλίας και της Ισπανίας, για τη θέση του προέδρου και του ύπατου επιτρόπου Εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε.
Πρόκειται για τον Βέλγο πρωθυπουργό Χέρμαν βαν Ρομπέι, ο οποίος εξελέγη στο αξίωμα του προέδρου της Κοινότητας και την Βρετανή επίτροπο-από το 2008- για το εμπόριο Κάθριν Άστον, η οποία ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εξωτερικών της Ε.Ε.
Με τον τρόπο αυτό και μέσα σ’ ένα κλίμα πλήρους αδιαφάνειας για τις μεταξύ τους διαβουλεύσεις και συναλλαγές τους όλες τις τελευταίες ημέρες, που θύμιζε, όπως χαρακτηριστικά ελέχθη «διαδικασίες εκλογών στην πρώην Σοβιετική Ένωση», οι «μεγάλοι» της Ένωσης πέτυχαν να «θάψουν» κυριολεκτικά τις φιλοδοξίες για μια αναβάθμιση της Ενωμένης Ευρώπης στον κόσμο και να κρατήσουν για λογαριασμό τους τις πρωτοβουλίες που κρίνουν σκόπιμες να αναλάβουν για τα συμφέροντα των χωρών τους.
Είναι γεγονός, ότι οι 27 όχι μόνον «σκότωσαν» τη σημαντική θέση του υπουργού εξωτερικών, αλλά παρέδωσαν χθες το βράδυ, στα χέρια της Μ. Βρετανίας την εξωτερική πολιτική της Ένωσης, επιλέγοντας για τη θέση του ύπατου εκπροσώπου της, την Βρετανή επίτροπο για θέματα εμπορίου, Κάθριν Άστον, βαρόνη του Απχόλλαντ.
Η επιλογή αυτή έγινε αρχικά από τους πρωθυπουργούς των οκτώ κοινοτικών χωρών, που οι κυβερνήσεις τους ανήκουν στον σοσιαλιστικό ή σοσιαλδημοκρατικό χώρο, δηλαδή την Ελλάδα, τη Μ. Βρετανία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία, τη Σλοβακία, την Αυστρία, την Ισπανία και τη Πορτογαλία.
Η απόφαση τους ήταν ομόφωνη, είπε ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, πράγμα που σημαίνει ότι και ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, συμφώνησε κι αυτός, αφού προηγουμένως είχε διαπιστώσει ότι ο Τόνι Μπλερ που τον υποστήριζε για τη θέση του προέδρου της Ένωσης δεν είχε καμία τύχη να επιλεγεί.
Είναι γεγονός, έλεγαν χθες το βράδυ στις Βρυξέλλες, πολιτικοί παρατηρητές ότι η κ. Άστον, οικονομολόγος και μητέρα πέντε παιδιών, είναι «άπειρη» σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά έχει το πλεονέκτημα να είναι Βρετανή, πράγμα που εξουδετερώνει όποιες αντιρρήσεις του κ. Μπράουν και να είναι γυναίκα, πράγμα που ικανοποιεί όσους και όσες ζητούσαν με επιμονή όλες τις προηγούμενες ημέρες το ένα από τα δύο ανώτατα αξιώματα της Ένωσης να το δώσουν οι 27 ηγέτες σε μια γυναίκα.
Κανείς όμως, δεν υπολόγισε ότι μέσω της βαρόνης Άστον - πρώην υφυπουργού στις κυβερνήσεις Μπλερ για το περιβάλλον, τις συνταγματικές υποθέσεις, την ύπαιθρο και τα… τρόφιμα- η εξωτερική πολιτική της Ένωσης περνάει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο Φόρειν Όφις, πράγμα ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αν ληφθεί υπόψη ότι η Κάθριν Άστον θα είναι καθ’ ύλην αρμόδια για την Διεύρυνση της Κοινότητας, που σημαίνει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, τις προβληματικές σχέσεις της με την Κύπρο και την επιμονή της να μην την αναγνωρίζει.
Έχει επίσης, ενδιαφέρον ότι η κοινοτική διπλωματία θα «ασκείται» από την εκπρόσωπο μιας χώρας, η οποία δε μετέχει σε μια σειρά ιδιαίτερα κρίσιμων για το μέλλον της Ένωσης, κοινοτικών πολιτικών, όπως η οικονομική και νομισματική πολιτική, το ενιαίο νόμισμα, το ευρώ και η συμφωνία του Σένγκεν για έναν ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο ασφάλειας.
Με την εκλογή της κ. Άστον επιβεβαιώνεται ο πλήρης αγγλοσαξωνικός έλεγχος τόσο του συμβουλίου των ΥΠΕΞ, στις εργασίες του οποίου θα προΐσταται και θα διοργανώνει η ίδια, ενώ παράλληλα ο πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο έχει προ πολλού δώσει γη και ύδωρ στην Μ. Βρετανία και μέσω αυτής, στις ΗΠΑ ταυτόχρονα και θα συμμετέχει από κοινού με το Λονδίνο, στον πολιτικό «έλεγχο» της πρώην υφισταμένης του μέχρι χθες, Κάθριν, η οποία θα προίσταται μιας …ορδής κοινοτικών διπλωματικών υπαλλήλων, που ο αριθμός τους φθάνει τις 3.200 άτομα, το ένα τρίτο εκ των οποίων θα προέρχεται από τις χώρες-μέλη, το άλλο τρίτο από το συμβούλιο των Υπουργών και το τελευταίο από την ίδια την Κομισιόν.
Η κ. Άστον, σε αντίθεση προς τον εκλεγέντα πρόεδρο της Ένωσης, επειδή είναι και αντιπρόεδρος της Κομισιόν, θα πρέπει να παρουσιάσει σε ειδική ακρόαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις πολιτικές προθέσεις της, για να διαπιστώσει αυτό αν είναι κατάλληλη γι 'αυτή τη θέση. Στη συνέχεια, τέλη Ιανουάριου με μέσα Φεβρουαρίου θα πρέπει να την επιψηφίσει μαζί με όλα τα μέλη της Επιτροπής η ολομέλεια του στο Στρασβούργο.
Η επιλογή του Βέλγου πρωθυπουργού Χέρμαν βαν Ρομπέι ήλθε ως φυσιολογικό γεγονός, αφού οι 19 κεντροδεξιοί πρωθυπουργοί είχαν πρώτα συμφωνήσει στο πρόσωπο της κ. Άστον. Πρόκειται για ένα χαμηλών τόνων πολιτικό, από το μεγαλύτερο κόμμα του Βελγίου τους Φλαμανδους χριστιανοδημοκρατες.
Ο κ.Ρομπέι που εκλέγεται για 2,5 χρόνια ανανεώσιμα μια ακόμη φορά είναι ένας πολιτικός έμπειρος στους συμβιβασμούς και τις συναινετικές αποφάσεις, συμβιβασμοί που είναι απολύτως αναγκαίοι για να επιβιώσει σε αυτή τη χώρα μια κυβέρνηση συνασπισμού με τέσσερα και πέντε κόμματα (χριστιανοδημοκράτες, φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες κ.λ.π) από τις δύο γλωσσικές κοινότητες της χώρας (ολλανδόφωνοι φλαμανδοί και γαλλόφωνοι) που εδώ και δεκαετίες βρίσκονται στα μαχαίρια, στα πρόθυρα μιας οριστικής ρήξης με τον διαμελισμό του Βελγίου.
Ως υπουργός οικονομικών την δεκαετία του 1980, είχε καταφέρει να βγάλει το Βέλγιο από μια δημοσιονομική κρίση πολλών ετών. Διανοούμενος που γράφει στα ολλανδικά, ιαπωνικού τύπου ποιήματα, τα γνωστά χαικού.Ο ρόλος του προέδρου της Ένωσης πολύ πιο ελαφρύς από αυτόν της Υπουργού Εξωτερικών υποθέσεων, αφού καλείται να προεδρεύει και να καθοδηγεί τις εργασίες του ευρωπαικού συμβουλίου κορυφής και να συμβάλλει στην προώθηση των θεμάτων, τα οποία πρέπει να βρουν μια λύση από αυτό.
Ο κ. βαν Ρομπέι είναι μια εξαιρετικά συμπαθής προσωπικότητα, η οποία όμως ποτέ δεν έχει ασχοληθεί με εξωτερικές υποθέσεις και γενικά η κυβερνητική εμπειρία του είναι μάλλον περιορισμένη. Με αυτόν υποτίθεται ότι η Ευρώπη θα έχει ένα πρόσωπο και ένα αριθμό τηλεφώνου για να επικοινωνούν μαζί του οι ηγέτες των άλλων μικρών και μεγάλων χωρών του κόσμου. Από την πλευρά της, η κ. Άστον θα πρέπει να συνεργάζεται με την εναλλασσόμενη ανά εξάμηνο προεδρία της Ένωσης για να οργανώνει και να καθοδηγεί τις εργασίες του συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών, παράγοντας συναινέσεις και συνεκτικές αποφάσεις.
Τέλος, θα εκπροσωπεί την Κοινότητα στο εξωτερικό και σε θέματα που αφορούν στην εξωτερική πολιτική της και στην πολιτική ασφάλειας. Υπέροχες συγκρούσεις ενόψει, μεταξύ αυτής και της εκάστοτε προεδρίας.
Μετά από αυτές τις τελευταίες εξελίξεις, οι ευρωπαίοι πολίτες έχουν την ευκαιρία ή την τελευταία ελπίδα τους να την στρέψουν προς τον Θεό...
Ο Θέος σώζοι την Ευρώπη.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση