Η μονιμότητα της Τουρκικής επιθετικότητας

Γράμμα από την Ουάσιγκτον

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Οι προκλήσεις της Αγκυρας στο Αιγαίο και την Κύπρο δεν πρόκειται να σταματήσουν, ειδικά εάν η Αθήνα και η Λευκωσία συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν το μείζον αυτό θέμα παθητικά και με αναιμικές δηλώσεις, τις οποίες δεν πιστεύουν ούτε οι ίδιοι οι αξιωματούχοι που τις σκαρφίζονται.
Το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ ό,τι παρουσιάζεται, διότι δεν αποτελεί μόνο επιβεβαίωση της μόνιμης τουρκικής επιθετικότητας, αλλά αφορά μία στρατηγική, η οποία μελετήθηκε για πολλά χρόνια και απλά βρίσκεται στο στάδιο της υλοποίησης. Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι από το 1972 η Τουρκία επιχειρεί να βάλει πόδι στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Η εισβολή της 20ής Ιουλίου 1974 υλοποίησε ένα μέρος της στρατηγικής αυτής και οι διαπραγματεύσεις, με τον τρόπο που διεξάγονται, αποδεικνύουν πως το μοναδικό ενδιαφέρον του Ταγίπ Ερτογάν και των στρατηγών είναι να νομιμοποιηθεί η κατοχή με την υπογραφή των Ελληνοκυπρίων.
Τα τουρκικά αιτήματα είναι ξεκάθαρα. Επιθυμούν οτιδήποτε άλλο εκτός της επανένωσης, την οποία προωθεί ειλικρινά ο πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας, αλλά αποκλείεται να την εξασφαλίσει.
Για το δεύτερο μέρος του σχεδίου, που αφορά κυρίως την περιοχή των Δωδεκανήσων, η Αγκυρα προς το παρόν κάνει τα απαραίτητα τεστ αντοχής της ελληνικής κυβέρνησης. Τα αποτελέσματα αυτών των δοκιμών, δεν είναι ενθαρρυντικά για την Ελλάδα, η οποία δείχνει να αδυνατεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις.
Σε όλα αυτά έχει προστεθεί ένας παράγοντας, που λογικά θα έπρεπε να λειτουργήσει υπέρ των ελληνικών θέσεων, υπό την έννοια ότι εμφανίζεται επίμονα και επιτακτικά ένα πρόβλημα, που αφορά την επίλυση του Κουρδικού. Μετά από 25 χρόνια κουρδικής αντίστασης και ενός πολυετούς πολέμου με χιλιάδες νεκρούς, η Τουρκία σκέφτεται σοβαρά να κλείσει αυτό το αιματηρό κεφάλαιο με πολιτική συμφωνία, που ίσως είναι πρόδρομος ενός είδους αυτονομίας για τους Κούρδους.
Είχαν προηγηθεί δύο γεγονότα, που ανάγκασαν την τουρκική κυβέρνηση να «δει» το πρόβλημα με διαφορετική ματιά: Η αναγγελία του πολύπαθου Οτσαλάν ότι θα παρουσιάσει το Δεκαπενταύγουστο σχέδιο λύσης του Κουρδικού και η διαρροή του υπουργού Εσωτερικών ότι η Αγκυρα σκέφτεται να νομιμοποιήσει τις λέξεις «Κούρδος», «κουρδικό» και λοιπά. Εάν τα τουρκικά σχέδια προχωρήσουν ομαλά, η κυβέρνηση θα έχει κλείσει τη μεγαλύτερη πολιτική και στρατιωτική πληγή της. Ομως, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος αντιδράσεων από τους φανατικούς. Ηδη, πολιτικοί, αλλά και στρατιωτικοί, όπως και οι συγγενείς των χιλιάδων νεκρών, ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις εναντίον της κυβέρνησης Ερντογάν.
Υπό το φως των παραπάνω γεγονότων και διαπιστώσεων, είναι λογικό να αναμένει κανείς πολλαπλασιασμό των προκλήσεων στο Αιγαίο. Τα τελευταία 40 χρόνια, είναι μόνιμη πρακτική της Τουρκίας να επιλέγει την «εξαγωγή» στο Αιγαίο και την Κύπρο των εσωτερικών της προβλημάτων. Το ίδιο πράττει και τώρα. Με δεδομένη την αντίσταση μερίδας του λαού στην απόφαση για διευθέτηση του Κουρδικού, η Τουρκία δεν πρόκειται να τερματίσει την πολιτική των προκλήσεων. Αντίθετα, θα αυξήσει τις προκλήσεις. Αλλωστε, είναι τυχαίο ότι η ελληνική κυβέρνηση και η αντιπολίτευση, ενώ διαφωνούν στα πάντα, συμφωνούν σε ένα σημείο; Οτι η Αγκυρα θα δημιουργήσει θερμό επεισόδιο τη φετινή χρονιά στο Αιγαίο.
Εχοντας ως όπλο στη διπλωματική της φαρέτρα την συμφωνία για τα Ιμια, την οποία αναλύει πολύ διαφορετικά ακόμα και από τους Αμερικανούς, η Αγκυρα εκμεταλλεύεται την πολιτική «Ποντίου Πιλάτου» της Ουάσιγκτον και επιμένει να δημιουργεί προβλήματα σ’ ένα πέλαγος όπου εάν υπήρχε η ελάχιστη σοβαρότητα στην Αθήνα, θα μπορούσε να γίνει το ναυάγιο της...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Λευκωσία με «τιμά» συχνά-πυκνά με τα σχόλια του και τις αναφορές στα τηλεγραφήματά του... Οντως το τελευταίο κ. Πρέσβη έδειξε την αδυναμία σας να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα... Κάντε ακόμα μία προσπάθεια.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ακουσον, άκουσον... Η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας ανακοίνωσε πως εξέτασε αυτεπάγγελτα και αποφάσισε ότι η γλώσσα και οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποίησε η εφημερίδα ‘’Κυπριακό Ποντίκι’’ για τον... «μέγα» Αλεξάντερ Ντάουνερ «παραβιάζουν την πρόνοια του Κώδικα που προβλέπει ότι το επαγγελματικό επίπεδο των λειτουργών των ΜΜΕ πρέπει να είναι της υψηλότερης δυνατής στάθμης». Γιατί η εν λόγω «Επιτροπή» δεν αντέδρασε όταν ο κύριος αυτός μίλησε απαξιωτικά για τον «Φιλελεύθερο» και άλλα ΜΜΕ, όπως και για δημοσιογράφους; Να θυμίσουμε ότι οι εφημερίδες «Τhe Αge» της Αυστραλίας και «Το ΒΗΜΑ» αποκάλυψαν ότι ο κ. Ντάουνερ εμπλέκεται στον «σκοτεινό κόσμο της σύγχρονης κατασκοπείας» μέσω της βρετανικής εταιρείας Ηackluyt & Co. Ηταν ακόμα ένα μεγάλο λάθος της «Επιτροπής».

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση