Με μακροπρόθεσμη πολιτική η Τουρκία

Η Αθήνα έχει μόνο... εκνευρισμό!

Η υπερδραστηριότητα που επιδεικνύει η Αγκυρα την τελευταία περίοδο στο Αιγαίο, ενόσω μάλιστα υποτίθεται ότι βρίσκεται σε εφαρμογή το θερινό μορατόριουμ με βάση τη συμφωνία Παπούλια - Γιλμάζ, προβληματίζει έντονα την Αθήνα.
Το υπουργείο Εξωτερικών εκτιμά ότι δεν είναι στις προθέσεις της Τουρκίας να προκαλέσει συνειδητά «θερμό επεισόδιο», ωστόσο αναμένει, όπως και η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας, ότι η περίοδος έως τον Δεκέμβριο, οπότε θα εξετασθεί η ευρωπαϊκή πορεία της γειτονικής χώρας, θα είναι τουλάχιστον προβληματική.
Η εύκολη, αλλά και συνήθης, εξήγηση για την έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας θέλει να την αποδίδει είτε στην εσωτερική διαπάλη μεταξύ της ισλαμιστικής κυβέρνησης και του κεμαλικού κατεστημένου είτε στην πρακτική της Αγκυρας να «εξαγάγει» τα εσωτερικά της προβλήματα, ασκώντας πίεση προς την Ελλάδα.
Η ερμηνεία αυτή όμως παραβλέπει την επιμονή της τουρκικής πλευράς, είτε βρίσκεται στην εξουσία ισλαμιστής πρωθυπουργός είτε εκπρόσωπος του κοσμικού κεμαλισμού, να προωθεί με συστηματικό τρόπο τις μονομερείς, πάγιες διεκδικήσεις της εις βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Οι οποίες προφανώς εντάσσονται σε έναν μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό, τομέας στον οποίο πάσχει πασιφανώς η ελληνική πλευρά, ασχέτως του ποιο κόμμα βρίσκεται στην κυβέρνηση. Το θέμα των ερευνών για πετρέλαιο σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας δεν προέκυψε τον τελευταίο χρόνο, αλλά η Αγκυρα το χρησιμοποιεί ως μέσο πρόκλησης εντάσεων υψηλού ή χαμηλού επιπέδου από τη δεκαετία του 1970, με αποκορύφωμα την κρίση του 1987.
Η θεωρία των «γκρίζων ζωνών», την οποία επαναφέρει με κάθε ευκαιρία, καλλιεργείται συστηματικά μετά το 1996 και την κρίση των Ιμίων με στόχο, εκτός των άλλων, να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το καθεστώς στο Αιγαίο είναι προβληματικό και για τη «διόρθωσή» του απαιτείται διαμεσολάβηση. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται επίσης οι υπερπτήσεις και οι παραβιάσεις.
Η Αθήνα εκνευρίζεται και δυσφορεί για τον αναβαθμισμένο ρόλο που έχουν προσφέρει στην Τουρκία τόσο ο Μπαράκ Ομπάμα όσο και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, λόγω των ενεργειακών συμφερόντων της Μόσχας. Το θέμα όμως δεν είναι απλώς να παρακολουθεί τις εξελίξεις, αλλά να εγκαταλείψει την εσωστρέφεια και να κινηθεί δυναμικά σε διεθνές επίπεδο.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση