Πέρα απ' το «παραπέτασμα πυρός» ορθώνεται το μέλλον της Ελλάδας

Το ότι ο Ταγίπ Ερντογάν γράφει εδώ και δεκαέξι χρόνια... ιστορία διαγράφοντας σελίδα σελίδα την ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας με ήρωα τον Μουσταφά Κεμάλ είναι γεγονός αναντίρρητο. Όπως αναντίρρητο είναι και το γεγονός ότι αρέσκεται στις ιστορικές αναδρομές, στα έργα και τις ημέρες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά και της προ αιώνος τουρκικής εποποιίας, που ταυτίζεται για μας με τη Μικρασιατική Καταστροφή μας.

Σε αντίθεση με αυτόν, που πασχίζει να ηρωοποιήσει το αιματοβαμμένο παρελθόν της πατρίδας του έστω κι αν κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η ισλαμιστική βία, οι δικοί μας - του χθες και του σήμερα - όχι μόνο δεν κάνουν αναφορά στο ολόφωτο ελληνικό παρελθόν της δικής μας ιστορίας, αλλά επιλέγουν συνειδητά τα ανιστόρητα μονοπάτια της λήθης, που θέλουν προκαθορισμένα συρρικνωμένη τη χώρα μας εδαφικά και πληθυσμιακά.

Μια πρώτη απόδειξη γι' αυτό είναι η από κοινού (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) πολιτική ενσωμάτωσης των μεταναστών στον κοινωνικό ιστό της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, για να λυθεί (σε βάρος της ομοιογένειάς της) το δημογραφικό της πρόβλημα...

Μια δεύτερη είναι η ευκολία εκχώρησης εκ μέρους των πολιτικών ηγεσιών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, με στόχο τον κατευνασμό των εχθρών μας. Κάτι που αποδείχτηκε ''χθες'' στο ''Μακεδονικό'' (''Συμφωνία Πρεσπών'') και προοιωνίζεται σήμερα στην περίπτωση του Αιγαίου, εφόσον η κατευθυντήρια γραμμή μας παραμένει η Χάγη και δέλεαρ πίσω απ' το παραπέτασμα πυρός των ελληνοτουρκικών διαφορών τα νησιά και ο υποθαλάσσιος πλούτος του Αιγαίου.

Μια τέτοια ενδοτική πολιτική, όμως, μόνο έλλειψη ιστορικής γνώσης αποδεικνύει, αφού αντιμετωπίζει την πατρίδα μας σαν μια μικρή και αδύναμη χώρα που είναι ανίκανη να σηκώσει το βάρος της κυριαρχίας της, την οποία θεμελίωσε διαχρονικά το αίμα των θυσιών των παιδιών της.

Την αντιμετωπίζει σαν ''αδέσποτη μονάδα'', φτερό στον άνεμο και ''άχυρο στο αλώνι'', κι ας έχει ρίζες μακραίωνες που την πονούν βιολογικά όταν πάνε να τις κόψουν... διπλωματικά οι εκάστοτε ''πρόθυμοι'', για να την ακρωτηριάσουν.


Γι' αυτό λέω πως όποιος φιλοδοξεί αξιώματα και μεγαλεία διακυβέρνησης, πρέπει να περνάει προηγουμένως - αξιοκρατικά και άσχετα με την ευρυμάθεια και γλωσσομάθειά του - από εξεταστήριο ιστορικής γνώσης, για να κριθεί ο βαθμός ''Πατριδογνωσίας'' του, η γνώση της ελληνικής Ιστορίας και η εθνική ευαισθησία του.

Έτσι δε θα γινόμαστε μάρτυρες της θλιβερής εικόνας υπουργών Εξωτερικών, και πολύ περισσότερο πρωθυπουργών, που επαναλαμβάνουν τα τετριμμένα και χιλιοφθαρμένα νομικά επιχειρήματα για να στηρίξουν τα εθνικά μας δίκαια απέναντι στους δόλιους συνομιλητές τους , αντί να μιλήσουν τη γλώσσα της Ιστορίας και να την έχουν ως όπλο αντιμετώπισης απέναντι στον αναθεωρητικό επεκτατισμό τους.

Δε θα γινόμαστε μάρτυρες της σημερινής αδυναμίας μας να δώσουμε αποστομωτικές απαντήσεις στην προπαγανδιστική αμετροέπεια των Τούρκων και τις ιστορικές ανακρίβειες, προσβολές και χυδαιότητες που εκστομίζουν καθημερινά με όχημα την εξοπλιστική τους ισχύ και με στρατηγική επιλογή τον μεγαλοϊδεατισμό της ''Γαλάζιας Πατρίδας''.

Αντίθετα, με όπλο την ιστορική γνώση, θα μπορέσουμε να κατατροπώσουμε τους αντιπάλους μας και να υπερφαλαγγίσουμε τη στρατηγική εκμηδένισης του Ελληνισμού που εφαρμόζουν αυτοί προβάλλοντας ιστορικά δεδομένα τα οποία τους διαψεύδουν. Και σαν... τελειωτικό χτύπημα θα εφαρμόσουμε μια στρατηγική διαρκείας προς ενίσχυση του φρονήματος του λαού και των Ενόπλων Δυνάμεών μας.

Έτσι θα φέρουμε εις πέρας με επιτυχία έναν διπλό στόχο μας. Αφενός να ρίξουμε κάθετα την εκτοξευμένη στα ύψη τουρκική έπαρση και ψυχολογία αναζωπυρώνοντας τα αρνητικά σύνδρομα που κουβαλάνε ως άχθος οι γείτονες απ' τη Συνθήκη της Λωζάνης και αφετέρου να κάνουμε την ελληνική κοινωνία να πάψει να μηρυκάζει την ηττοπάθειά της λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής και των λοιπών εθνικών αποτυχιών μας και να οπλιστεί με σθένος και πίστη στην ενοποιητική δυναμική του λαού και την ποιοτική ανωτερότητα των Ενόπλων Δυνάμεών μας.

Έτσι δε θα αφήσουμε κανένα περιθώριο στο ''θηρίο'' απέναντι να μας καταβάλει είτε με επικαιρικές σκοπιμότητες είτε με προκλητικές πρωτοβουλίες ή δια των απειλών που εκστομίζουν Ερντογάν και Τσαβούσογλου, εναλλάξ, παράλληλα με τον εθνικιστή συνοδοιπόρο τους, που ηγείται των ''Γκρίζων Λύκων''.

Έτσι δε θα επιτρέψουμε να εμφιλοχωρούν στην Εξωτερική μας πολιτική φωνές μειοδοτικές, ραγιαδίστικων αποκλίσεων και ηττοπαθών προδιαγραφών, που κυοφορούν την τουρκική προπαγάνδα των ''καζάν-καζάν'' συνευρέσεων με τους Τούρκους.

Προπαγάνδα που βρίσκει ευήκοα ώτα στην ελιτίστικη κάστα των ''Ανανιστών'' και αυτής της κυβέρνησης, που δουλεύουν... αόκνως για τα ''θέλω'' των Τούρκων, αφ' ης στιγμής υποκύπτουν στην ατιμία και τη δολιότητά τους και δέχονται να συρθεί η Ελλάδα - υπό τον φόβο των απειλών και των εκβιασμών - στα πόδια τους (γιατί αυτό θα γίνει, αν δεχτεί να υπογράψει ''συνυποσχετικό'', πριν να καθίσει στο Τραπέζι διαπραγματεύσεων της Χάγης).

Προπαγάνδα που μεταφέρουν στην ημεδαπή και δικοί μας πανεπιστημιακοί ξένων πανεπιστημίων (μεταξύ των οποίων και τουρκικών) ή Έλληνες διανοούμενοι, διπλωμάτες και σύμβουλοι υπουργών και πρωθυπουργών, που λειτουργούν υπονομευτικά σε βάρος των εθνικών συμφερόντων με το να γίνονται συνήγοροι των τουρκικών απαιτήσεων ζητώντας να δώσουμε κάτι στους Τούρκους απ' τα κεκτημένα μας στο Αιγαίο.

Κι αυτό την ώρα που ο Ερντογάν παραβιάζει καθ' έξιν κατάφωρα τα χωρικά μας ύδατα και τον εναέριο χώρο μας στοχοποιώντας επιδεικτικά το συγκρότημα της Μεγίστης (Καστελόριζο), που αποτελεί πλέον διεθνώς το ''σημείο αναγνωρίσεως'' των κατακτητικών σκοπών του.

Αλλά αυτά ουδόλως συγκινούν, ως φαίνεται, τους ''ρεαλιστές'' του Μαξίμου και το ΥΠΕΞ μας, οι οποίοι δείχνουν να λειτουργούν με βάση τα ''ναι'' και τα ''όχι'' της Ντόρας (του μόνιμου ''λαγού'' της κυβέρνησης) και έχουν κάνει ''moto'' τους εκείνο τον ανεπίτρεπτο (για π. υπουργό Εξωτερικών) που είπε: ''... Δεν με ενδιαφέρει αν έκανε ή όχι έρευνες το Oruc Reis στο Αιγαίο''...

Και δε βρέθηκε ένας απ' την κυβέρνηση να τη ρωτήσει αυτό που καίει στα χείλη όλων μας:

- Αν είναι έτσι και δεν ενοχλεί τους κυβερνητικούς η παραβίαση των κόκκινων γραμμών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας απ' το τουρκικό ερευνητικό, τότε προς τι η αγρύπνια, η αγωνία και η διατεταγμένη παρακολούθηση και παράταξη εν είδει μάχης των πληρωμάτων του Στόλου μας; Έγιναν για το θεαθήναι όλα αυτά ή μήπως για να καλύψουν μυστικά ''συμπεφωνημένα'' τα οποία άφηνε να εννοηθούν ο π. σύμβουλος σε θέματα Άμυνας του πρωθυπουργού κ. Διακόπουλος και γι' αυτό τον απομάκρυναν;

Κι αν είναι έτσι, είναι ενήμερη η στρατιωτική ηγεσία για όσα δρομολογούνται στο πνεύμα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, το οποίο συνηγορεί ουσιαστικά στην κατάτμηση του ελληνικού κράτους, αφού θα έχει σαν αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της νησιωτικής επικράτειάς μας;

Είναι ενήμεροι αυτοί που ορίστηκαν να φυλάνε τις Θερμοπύλες του Ελληνισμού στο Αιγαίο για το τι κυοφορείται στις μυστικές συναντήσεις των κρυφών τριμερών (ο ρόλος του διαιτητή έχει ήδη δοθεί στην Γερμανία αμετάκλητα) ή των φανερών του ''τεχνικού διαλόγου'' υπό την αιγίδα του φιλότουρκου ΓΓ του ΝΑΤΟ;

Έχουν συνειδητοποιήσει ότι πίσω απ' το ''παραπέτασμα του πυρός'' στο ελληνικό Αρχιπέλαγος ορθώνεται απαιτητικά το μέλλον της Ελλάδας; Ή θα έχουν άγριο ξύπνημα κάποιο πρωί, σε περίπτωση εισβολής, και θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τις ευθύνες των άλλων;

Κρινιώ Καλογερίδου
(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Antinews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση