Σε τεντωμένο σκοινί ο Ερντογάν, ανοίγει μέτωπο με όλους

Του Νίκου Μελέτη

Μέτωπα εναντίον όλων ανοίγει ο Ταγίπ Ερντογάν θέτοντας σε κίνδυνο πλέον την συμμαχία του με τον πρόεδρο Πούτιν στην Συρία και την «φιλία» του με τον πρόεδρο Τραμπ, πρωτοστατώντας στην απόρριψη του ειρηνευτικού σχεδίου του για το Παλαιστινιακό. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που έχει ανοικτούς λογαριασμούς με όλο τον Αραβικό κόσμο (εκτός Κατάρ), προκαλεί καθημερινά την Ελλάδα και την Κύπρο και αγνοεί προσβλητικά και επιδεικτικά την Ε. Ε..

Η νέα κρίση στην Ιλντίμπ της Συρίας δημιουργεί όμως και σοβαρή ανθρωπιστική κρίση για τα 3 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στην περιοχή.

Ο Ερντογάν έσπευσε ήδη να επιστρατεύσει το αγαπημένο του «χαρτί», το προσφυγικό και προειδοποίησε ότι 1 εκατομμύριο άνθρωποι κινούνται προς τα σύνορα με την Τουρκία προαναγγέλλοντας ουσιαστικά νέες προσφυγικές ροές προς τα ελληνικά νησιά με προορισμό την Ευρώπη.

Σύμφωνα με πληροφορίες από την Βόρεια Συρία ακτιβιστές με αναρτήσεις στο διαδίκτυο οργάνωσαν διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις με σύνθημα «From Idlib to Berlin» δίνοντας το σύνθημα για την «έξοδο» από την βόρεια Συρία με προορισμό την Γερμανία, με ενδιάμεσο (και συνήθως τελικό) σταθμό τα ελληνικά νησιά.


Η πολύ λεπτή και ευαίσθητη ισορροπία στις σχέσεις του Ερντογάν με τον Πούτιν έχουν αρχίσει να διαταράσσονται κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο καθώς για την Ρωσία βασικός όρος για την επαναφορά της στην Μέση Ανατολή είναι η διάσωση του καθεστώτος Άσαντ και προϋπόθεση γι αυτό είναι η αποκατάσταση του ελέγχου της συριακής κυβέρνησης επί του συνόλου του εδάφους της χώρας. Ο Άσαντ ελέγχει αυτή την στιγμή περισσότερο από τα 2/3 του συριακού εδάφους με την ύπαρξη θυλάκων στη βόρεια Συρία κυρίως γύρω από την Ιντλιμπ που ελέγχονται από τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα αλλά και από αντάρτες που ελέγχονται από την Τουρκία, σε μια περιοχή που κατοικούν 3 εκατομμύρια άνθρωποι σε δραματικές πλέον συνθήκες

Και εμπόδιο σε αυτή την διάσωση του καθεστώτος Ασαντ προβάλει στην συγκεκριμένη στιγμή η Τουρκία η οποία επιδιώκει την διατήρηση επί μακρόν του ελέγχου της «Ζώνης Ασφαλείας» εντος του Συριακού εδάφους με πρόσχημα την «ασφάλεια» της χώρας, την μετέγκατασταση Σύρων προσφύγων και φυσικά με στόχο την εξουδετέρωση των Κούρδων της Συρίας.

Η επίθεση των συριακών δυνάμεων εναντίον τουρκικών θέσεων στην βορειοδυτική Συρία και μάλιστα με ρωσική αεροπορική κάλυψη και η ανταπόδοση των πυρών και οι οξύτατες δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων με πρώτο τον Ερντογάν ότι η Τουρκία θα εκδικηθεί τον θάνατο των τούρκων στρατιωτών, πυροδοτεί το κλίμα στην Συρία.

Αυτές οι εντάσεις απειλούν να κλιμακωθούν καθώς δυνάμεις ανταρτών που ελέγχονται από την Τουρκία εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων που ελέγχουν το Χαλέπι από το 2016 ,ως αντιπερισπασμό για να μειωθεί η πίεση που ασκείται στην Ιντλίμπ.

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο Ερντογάν χθες σε προγραμματισμένη επίσκεψη του στο Κίεβο ,δήλωσε ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία .(Θέση την οποία φυσικά θα πρέπει να του υπενθυμίσουν ,όταν βαφτίζει «ανεξάρτητο» κράτος την αποσχιστική οντότητα στην Κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο).

Πάντως μετά την αποκατάσταση των σχέσεων Πούτιν -Ερντογάν, μετά την κρίση με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού στα τουρκοσυριακά σύνορα, η σχέση μεταξύ των δύο χωρών έχει εμβαθύνει και διευρυνθεί και δεν θα οδηγηθεί εύκολα σε οριστική ρήξη, παρά τους σοβαρούς κλυδωνισμούς που δημιουργούνται και το γεγονός ότι όλο και περισσότερο αυξάνονται τα σημεία τριβής και η έλλειψη εμπιστοσύνης..

Την ίδια στιγμή ο κ. Ερντογάν και η κυβέρνηση του ηγούνται της εκστρατείας για την απόρριψη του αμερικανικού σχεδίου για το Παλαιστινιακό, που αποτελεί και ένα προσωπικό στοίχημα του προέδρου Τραμπ. Οι τούρκοι αξιωματούχοι μάλιστα και ο ίδιος ο Ερντογάν χρησιμοποιούν ακραία ρητορική που δεν περιορίζεται μόνο στις επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ αλλά ουσιαστικά κατηγορούν τον κ. Τραμπ ότι είναι αυτός που βάζει φωτιά στην Μέση Ανατολή και ότι επιχειρεί να νομιμοποιήσει το «απαρτχάιντ» εις βάρος των Παλαιστίνιων.

Ο Ταγίπ Ερντογάν επιλέγει να βαδίσει και πάλι σε τεντωμένο σχοινί την μια σε σύγκρουση με την Μόσχα, σε σύμπνοια με την Ουάσιγκτον, πότε το αντίθετο και τώρα σε αντιπαράθεση και με τους δύο. Είναι ένα παιχνίδι το οποίο τα τελευταία χρόνια οδηγεί σε οριακές καταστάσεις αλλά τελικά του έχει «βγει». Απλώς στα παιχνίδια αυτά κάποια στιγμή η «ρέντα» τελειώνει ακόμη και για τους καλύτερους παίκτες.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση