«Ξενοδοχείον η Ωραία Ελλάς»

Πραγματικότητα και λύσεις για μεταναστευτικό-ελληνοτουρκικά

Του Βασίλη Φασούλα

Η ελληνική κοινωνία έχει να αντιμετωπίσει πλέον σε πλήρη έκταση ό,τι οι παλαιότεροι ανέφεραν ως «ανέμους της ιστορίας». Η μία πλευρά είναι το μεταναστευτικό, η άλλη τα ελληνοτουρκικά. Ας μείνουμε στο πρώτο.

Όντως σόκαραν οι πρόσφατες εικόνες της πυρπολημένης Σάμου, από την άλλη, «ξίνισαν» τα ανθρωπιστικά μας ένστικτα οι αντιδράσεις των κατοίκων της Κω. Πολύ. Το θέμα είναι αν ήσαν αναμενόμενες. Νομίζω ήσαν. Ας γίνει μια καταγραφή των μέχρι σήμερα δεδομένων.

Η Τουρκία εισέπραξε τo 2016 τρία δισεκατομμύρια από την Ε.Ε. για την «λύση του μεταναστευτικού».

Αρχικώς έδειξε συμβατικά πρόθυμη. Mετά τον Φεβρουάριο του 2016 και το ανακοινωθέν Συμφωνίας με την ΕΕ από 1400 άτομα ημερησίως έρχονταν 50 περίπου άτομα ημερησίως, μία μεν «απλή υπενθύμιση» της γείτονος ότι το πρόβλημα υπάρχει, πλήν όμως ο μικρότερος αριθμός ροών στην Ελλάδα από το 1990. Πλέον τους τελευταίους μήνες η «κάνουλα άνοιξε» εισέρχονται περί τα 1500 άτομα ημερησίως.

Και η κάνουλα στην Τουρκία είναι μεγάλη.

Κατά τους επίσημους υπολογισμούς και καταμετρήσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ υπάρχουν αυτήν την στιγμή 3.654.000 Σύριοι ως πρόσφυγες στην Τουρκία επίσημα καταγεγραμμένοι, συν περίπου 500.000 τουλάχιστον μη καταγεγραμμένοι. Επίσης τουλάχιστον ένα εκατομμύρια μετανάστες από Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μαρόκο Μπαγκλαντές, Σομαλία κλπ. Σύνολο; 5 εκατομμύρια. Σήμερα. Φυσικά για να συγκεντρωθούν τέτοιες μάζες η Τουρκία έκανε ό,τι μπορούσε: φθηνά σωρηδόν εισιτήρια από αραβικές χώρες χωρίς καμμία τυπική προϋπόθεση με ανάλογη διαφημιστική καμπάνια.


Στην Ευρωτουρκική Συμφωνία υπήρξε και η αυθαίρετη ερμηνεία της Τουρκίας περί γεωγραφικού περιορισμού των μεταναστευτικών μαζών στα νησιά, άλλως άρση της υποχρεώσεώς της για επαναπροώθηση. Τούτη η απαίτηση έγινε για κάποιον αδιευκρίνιστο, λόγο αποδεκτή από την ΕΕ και την τότε Ελληνική Κυβέρνηση.

Η γείτων φυσικά δεν κάνει τίποτε τυχαία ή άδολα.

Συγκέντρωσε τόσους πληθυσμούς ώστε να δημιουργείται ζήτημα ευρωπαϊκό και φυσικά σήμερα αυξάνει τις ροές και για έναν απλό λόγο: Στην ζώνη που θέλει να δημιουργήσει εντός συριακού εδάφους με Άραβες και Τουρκομάνους ομοδόξους της Σουνίτες πρέπει να κτίσει πόλεις και εγκαταστάσεις με αντίστοιχη εθνοκάθαρση Κούρδων, Γεζίντι, Αλεβιτών, Ασσύριων Χριστιανών. Ζητεί λοιπόν εκβιαστικά χρήματα για να κτίσει αυτές τις πόλεις. Γενοκτονία, άντε εθνοκάθαρση, με χορηγία .
Τα πράγματα στο μέλλον, εγγύς και απώτερο, δεν θα καλυτερεύσουν στο μεταναστευτικό, καθόσον ο αλφαβητισμός και η σύγχρονη αστική ζωή που «υπογονιμοποιούν» κοινωνίες αποτελούν ακόμη δυτικό «προνόμιο». Τα δημογραφικά στοιχεία των αναπτυσσόμενων ή υποανάπτυκτων περιοχών είναι συντριπτικά: Μόνον για την Αφρική, από 228 εκατομμύρια ψυχών την δεκαετία του 50 έχουν φθάσει πλέον τα 1,32 δισεκατομμύρια, προβλέπεται δε να φθάσει τα 1,6 δισεκατομμύρια το 2030 , 2,5 δις το 2050 και 4,3 δις (!) το 2100, υπερβαίνοντας σε μέγεθος την Ινδία, την Κίνα και, βεβαίως, την Ευρώπη.

Η δε Ευρώπη, ενώ κατείχε την πρώτη θέση στα μέσα του 20ού αιώνα, έχει ήδη υποβαθμισθεί στην τέταρτη θέση και έπεται συνέχεια καθόσον η δημογραφική της γήρανση άρχισε ήδη από την δεκαετία του 1960 με την Ελλάδα από τέλη του 1970 να αρχίζει να γερνά. Μόνες εξαιρέσεις η Γαλλία, όπου η παράδοση τρίτεκνων οικογενειών είναι ισχυρή ακόμη ενώ «κρατούν» κάπως τόσο το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και η Ιρλανδία (με την παράδοση των επιδοματούχων γονέων).

Η Τουρκία από πλευράς της δημογραφικά αν και έπεσε από την αύξηση του 50% της δεκαετίας του 50 στο 20% την τελευταία δεκαετία, με το έτος 2018 να καταγράφει για πρώτη φορά ρυθμούς γεννήσεων οριακά κάτω του 2 (1,99), συνεχίζει να πληθύνεται και το 2050 από 80 εκατομμύρια σήμερα υπολογίζεται ότι θα φθάσει στα 97 με 100 εκατομμύρια. Στην δε Τουρκία οι μεν αστικοί πληθυσμοί του Αιγαίου και της Μαύρης Θάλασσας ακολουθούν την πτώση των Βαλκάνιων λαών , η βαθιά όμως αμόρφωτη και ισλαμιστική Ανατολία γεννά και γεννά πολλά παιδιά. Στους ελληνοτουρκικούς πολέμου του 1922 οι Τούρκοι δεν ήσαν ούτε 13 εκατομμύρια με τους Έλληνες συν τους πρόσφυγες να εγγίζουν τα 6 εκατομμύρια.

Φυσικά ως πολιτισμός ανήκων στην Δύση δεν βυθίζουμε, δεν σκοτώνουμε και δεν εξαθλιώνουμε ως μέσον αποτροπής. Αυτήν όμως την υψηλού πολιτισμού απόφασή μας, κάποιοι, όχι και τόσο υψηλόφρονες άλλων πολιτισμών, την εκλαμβάνουν ως αδυναμία ή ως ευκαιρία διακινήσεως με σημαία την ανάγκη και την συγκίνηση .

Πχ. οι ζάμπλουτοι της Αραβίας για να μεταλαμπαδευθεί πληθυσμιακά το θέλημα του Αλλάχ στην σταυροφορική Ευρώπη. Πχ οι διακινητές. Εξ ου και τα σκισίματα βαρκών παλαιότερα όπου η εις βάρος μας διέλευση γινόταν με ηθικό εκβιασμό για έρευνα και διάσωση. Tώρα πλέον δεν χρειάζεται ιδιαίτερα, η frontex αλλά και πλείστες ΜΚΟ λειτουργούν ως ξενοδόχοι.

Σε όλην αυτή την ωραία ατμόσφαιρα, λίγες ημέρες πριν είχε προηγηθεί η ανακοίνωση – πρόσκληση ενδιαφέροντος σε ξενοδόχους και ιδιοκτήτες ακινήτων του υπουργού Χρυσοχοΐδη. Αυτή κρύβει διάφορες παραμέτρους:

Η πρώτη και φυσικά «πιασάρικη» είναι παντελώς αρνητική. Καταλύματα ακόμη και ξενοδοχειακά ήτοι στέγη και τροφή με όλες τις βασικές ανέσεις για ανθρώπους από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Υποσαχάρεια Αφρική, το Μαρόκο κ.οκ. σημαίνει περίπου διαφημιστική καμπάνια για τέτοιες πληθυσμιακές ομάδες με συγκεκριμένες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές συνθήκες.

Η δεύτερη είναι πραγματιστική: «Πρέπει να βρεθεί λύση αμεσότατη για την στέγαση τόσων ανθρώπων, κάτι πρέπει να γίνει» είναι σαν να διαμηνύει το υπουργείο. Πράγματι, η προτεινόμενη μετατροπή παλαιών στρατοπέδων σε κλειστά κέντρα κρατήσεως, γιατί περί αυτών πρόκειται, δεν είναι μία διαδικασία … λίγων ημερών. Θα χρειασθούν (πολλοί) μήνες, διαγωνισμοί, ανάδοχοι έργου κοκ.

Εν τω μεταξύ κάθε ημέρα ένα μουσουλμανικό χωριό θα αφικνείται στα νησιά μας, ώστε η πραγματικότητα να ξεπερνά την σκοπιμότητα της παραμονής τους εκεί. Από την άλλη επιπρόσθετο στοιχείο υπέρ τέτοιων λύσεων είναι η αποφυγή γκετοποίησης η οποία γίνεται με διασκορπισμό πληθυσμών , όχι με συσσώρευση. Δυστυχώς η ανωτέρω «ερμηνεία» της Τουρκίας καθιστά προβληματική την επαναπροώθηση όσων φεύγουν από τα νησιά. Αλλά είναι αναγκαία τόσο τα κέντρα όσο και η αποσυμφόρηση με προσωρινά καταλύματα, δεν μας αρέσει αλλά είναι η πραγματικότητα.

Τα νομοτεχνικά της ταχείας απονομής ασύλου είναι αντικείμενο άλλου άρθρου, το θέμα είναι ότι μπορεί να επιτευχθεί ΤΑΧΕΩΣ και συνταγματικά. Και πώς διασφαλίζεται πρακτικά η ταχεία απονομή ασύλου ; Απλά πράγματα: με διορισμό πληθώρας συνταξιούχων δικαστικών αλλά και νομικών του δημοσίου και μη στις υποστελεχωμένες επιτροπές, εκεί μπορεί ως χώρα να απαιτήσουμε ευρωπαϊκά κονδύλια .

Επίσης : Βαρύτατες έως εξοντωτικές ποινές καθείρξεως για διακινητές με άμεση εκδίκαση των υποθέσεών τους με ειδική δικονομική μεταρρύθμιση προς τούτον ώστε να μην υπάρχει περιθώριο αποφυλακίσεώς τους προ εκδίκασης της υποθέσεως.

Χέρι στις ΜΚΟ με βάση τις αρχές της διαφάνειας και με εντατικοποίηση ελέγχων τους με καθιέρωση ειδικού σχετικού μητρώου και ανασύσταση της FRONTEX ή αλλιώς κονδύλια στην χώρα μας με ευρωπαϊκή χορήγηση των πλωτών μέσων αποτροπής. Αυτό θέλει διπλωματία στην Ευρώπη. Επιθετική και στοχευμένη. Όχι φοβική.

Υψηλόφρονες διακηρύξεις – νόμοι όπως αυτόματη απονομή ιθαγενείας σε όποιο παιδί γεννάται στην Ελλάδα, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και δωρεάν στέγη για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα για όλους τους αιτούμενους ασύλου κοκ πρέπει να επανεξετασθούν ως συνολικές λύσεις.

Και κυρίως πίεση, με τρόπους που δεν χρειάζεται να αναλυθούν εντός του παρόντος άρθρου, για κοινή Ευρωπαϊκή πολιτική. Από απαίτηση αναθεώρησης του Δουβλίνου μέχρι, ακόμη πιο εφικτό, απαίτηση κυρώσεων σε κράτη που δεν αναλαμβάνουν καμμία μα καμμία υποχρέωση, όπως οι χώρες Βίζεγκραντ, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία. Τις τελευταίες πολλοί εγχωρίως τις αποθεώνουν αλλά λησμονούν ότι οι ίδιες ευτυχούν με την αποθήκευση ψυχών στην αυλή μας και το επιδιώκουν. Εφόσον θέλουν ευρωπαϊκά δικαιώματα πρέπει να αποδέχονται και ευρωπαϊκά σύνορα.

Καλώς ή κακώς ένα κράτος και ένας λαός πρώτα αυτοσυντηρείται και μετά φιλανθρωπεί. Αν συμβαίνει το αντίστροφο βαίνει κοντόφθαλμα και ιδεοληπτικά προς την καταστροφή του για να κερδίζουν κοντόφθαλμα και καπιταλιστικά κάποιοι ολίγοι. Για όσους τα κρίνουν όλα αυτά σκληρά : Είναι εύκολο να δηλώνεις ευαίσθητος και ανθρωπιστής και να κρίνεις από το απυρόβλητο. Είναι δύσκολο να αναλαμβάνεις τον ρόλο του κακού για να προλάβεις ανεξέλεγκτες απάνθρωπες καταστάσεις. Τις οποίες καμία ευαισθησία δεν πρόκειται να τις αμβλύνει.

Οι εποχές που υπήρχε η δυνατότητα για «Ξενοδοχείον η Ωραία Ελλάς» παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Εκτός αν πλέον το «Ξενοδοχείον» μετονομασθεί. Μάλλον η πλειοψηφία της κοινωνίας δεν εκτιμά ιδιαίτερα μία τέτοια καθόλου ανθρωπιστική για τους Έλληνες εξέλιξη.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση