Ωδή στην πολυπολιτισμική Ελλάδα του μέλλοντος, μέχρι να καταργηθούμε σαν έθνος...

Τη δεκαετία του '90, θυμάμαι, οι πιο μοδάτες λέξεις που κυκλοφορούσαν στα σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης ήταν οι λέξεις ''διαπολιτισμικός'' και ''διαπολιτισμική εκπαίδευση''. Είχαμε πάθει μάλιστα, εμείς οι φιλόλογοι της Γ' Λυκείου, κάτι σαν υστερία εμμένοντας στις διαστάσεις που έπαιρνε τότε η έλευση Αλβανών μεταναστών, που προστίθεντο στους συρρέοντες στην Ελλάδα πληθυσμούς των παλιννοστούντων Ποντίων και των τσιγγάνων απ' την Ανατολική Ευρώπη δημιουργώντας ένα χάος.

Αποτέλεσμα της υστερίας αυτής, ειδικά επί υπουργίας στο ΥΠ.Ε.Π.Θ του Γιώργου Παπανδρέου, ήταν να πιθανολογούμε κάθε χρονιά ως το πιο SOS θέμα των Πανελληνίων Εξετάσεων την ''διαπολιτισμικότητα'', ακολουθώντας παράλληλους δρόμους με τις εκτιμήσεις των συναδέλφων των φροντιστηρίων.

Τα όρια και οι δυνατότητες της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στη χώρα μας ήταν το ένα ζητούμενο, που εξαντλούνταν σε επίπεδο θεωρητικό. Το άλλο όμως, το πρακτικό, ήταν το πιο επιτακτικό, γιατί υπαγορευόταν απ' την πραγματικότητα του σχολείου, την εμφάνιση ξενόφοβων τάσεων σε αυτό και εκπαιδευτικών και κοινωνικών προβλημάτων που αφορούσαν τους μαθητές τους προερχόμενους από μετανάστευση.

Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι μόνο το εννέα τοις εκατό των παλιννοστούντων Ελλήνων φοιτούσε κανονικά στα σχολεία μας. Αυτοί μαζί με τους προερχόμενους απ' την Ανατολή νεαρούς αλλοδαπούς και τους τσιγγάνους αριθμούσαν σχεδόν το ένα εκατομμύριο.

Το γεγονός αποτελούσε, όπως καταλαβαίνετε, βόμβα μεγατόνων για τα τότε εκπαιδευτικά δεδομένα, που αποδεικνύονταν δυσλειτουργικά και μας έφερναν σε δύσκολη θέση, στην προσπάθειά μας να αποφύγουμε τη σχολική διαφοροποίηση και να υπηρετήσουμε την κοινωνική ένταξη των καινούριων μας μαθητών, με τους οποίους επικοινωνούσαμε δύσκολα λόγω γλώσσας.


Ήταν μια περίοδος, θυμάμαι, που (ακολουθώντας τις οδηγίες της εγκυκλίου) επαναλάμβανα με τέτοια συχνότητα τα περί διαπολιτισμικότητας και πολιτισμικών ταυτοτήτων από τάξη σε τάξη, ώστε τα είχα αποστηθίσει σαν το ''Πάτερ Ημών''.

Η εθνοκεντρική θεώρηση των περασμένων δεκαετιών πήγε περίπατο και ήμασταν πλέον υποχρεωμένοι εμείς οι εκπαιδευτικοί να εστιάσουμε μεγάλο μέρος της προσοχής μας στο εκπαιδευτικό έλλειμμα και το πολιτισμικό σοκ των νεαρών μεταναστών μαθητών μας, που καλούνταν ξαφνικά ''να προσαρμοστούν σε ένα τελείως ξένο κοινωνικό πολιτισμικό περιβάλλον με κοινό παρονομαστή τη διαφορετική μητρική τους γλώσσα''.

Οι σύμβουλοι, που μας είχαν από κοντά, σαν να ήθελαν να μας... μεταλαμπαδεύσουν τη διαπολιτισμική προπαγάνδα τους, δεν έπαυαν να μας λένε στις επισκέψεις τους πως ''η προσπάθειά μας συνίσταται στο να ανοίξουμε νέους δρόμους και να προσδώσουμε διαπολιτισμική διάσταση στη μορφή εκπαίδευσης που τους παρέχουμε...''. Μ' άλλα λόγια, το κυρίαρχο πολιτισμικό μοντέλο της περιόδου εκείνης απαιτούσε να υιοθετήσουμε νέους βασικούς άξονες στη θέση του παλιού εκπαιδευτικού γίγνεσθαι.

Με βάση το μοντέλο αυτό, η έγνοια μας θα έπρεπε να ήταν όχι η εθνοκεντρική θεώρηση της ιστορίας και του πολιτισμού μας, αλλά ''η αναγνώριση της σπουδαιότητας και των άλλων πολιτισμών μέσα από την ισότιμη αντιμετώπισή τους, την εξαφάνιση των στερεοτύπων κάθε μορφής, τον σεβασμό της διαφορετικότητας, την καλλιέργεια της ανεκτικότητας και την ενίσχυση της διαπολιτισμικής κοινωνίας''.

Τώρα θα μου πείτε, πού τα θυμήθηκα όλα αυτά της προ... μνημονιακής περιόδου και βάλε... Τα θυμήθηκα με αφορμή την μετεκλογική, απίστευτη κωλοτούμπα της ΝΔ σε δυο καίριας σημασίας θέματα: στο μεταναστευτικό και τη ''συμφωνία των Πρεσπών.

Τα δυο αυτά αποτελούσαν το κύριο προεκλογικό αφήγημα του αρχηγού της, Κυριάκου Μητσοτάκη. Για το μεν πρώτο, ο νυν πρωθυπουργός ασκούσε δριμεία κριτική στον προκάτοχό του για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που διαμορφωνόταν με τις μεταναστευτικές ροές, την οποία απέδιδε στην αναποτελεσματική πολιτική της αριστερής κυβέρνησης απέναντι στο υπ' αριθμόν ένα εθνικό πρόβλημα-εφιάλτη, ενώ για το δεύτερο έλεγε σ' όλους τους τόνους ότι ήταν μια κακή συμφωνία που δε θα την υπέγραφε ποτέ αν ήταν στη θέση του πρώην πρωθυπουργού.

Την ίδια στιγμή όμως, που τα έλεγε αυτά, αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσει βαρύτερους χαρακτηρισμούς, στελέχη του κόμματός του αποκαλούσαν ''προδότες'' και ''μειοδότες'' τους υπογράψαντες τη ''συμφωνία'' (Τσίπρα-Κοτζιά), σε σημείο που να υιοθετούν τη φήμη ότι οι τότε κυβερνώντες αντάλλαξαν τη μείωση των συντάξεων με τη ''συμφωνία των Πρεσπών''...

Όμως, φευ!.. Τα πάντα ρει, όπως έλεγε ο Ηράκλειτος (6ος αι. πΧ). Και μες στη ροή αυτή τα παλιά έγιναν καινούρια και τα καινούρια παλιά. Έτσι μεταλλάχτηκε και η ΝΔ και τώρα βρίσκει τη ''συμφωνία των Πρεσπών'' καλή, σε σημείο που να ζητά την πιστή εφαρμογή της!..

Τη σημαία που ανέμιζε προεκλογικά μέσω των φιλικών Μέσων της για παρέμβαση στους όρους της γλώσσας και της εθνότητας, που συγκροτούσαν τους Σκοπιανούς σε έθνος, την πήρε ο αέρας. Όμως γι' αυτό δεν έφταιγε η ίδια, αλλά η απίστευτη εμμονή των ξένων στην εκχώρηση των δυο αυτών ''δώρων'' στους ''Βορειομακεδόνες'', που δεν επέτρεψαν στον αρχηγό της να βγάλει ''κιχ'' μπροστά στην Γερμανίδα Καγκελάριο, παρά μόνο έριξε το βάρος στα εμπορικά σήματα των μακεδονικών προϊόντων.

- Ε, ήταν ένα επικοινωνιακό σόου αυτό, θα 'λεγε κάποιος της άλλης πλευράς. Αλλά μήπως ήταν το μόνο, άραγε, που τον διαφοροποιούσε προεκλογικά απ' τον κ. Τσίπρα, ενώ τώρα τον κάνει συνοδοιπόρο του;

Και θα είχε δίκιο!.. Στην ομιλία του στον ΟΗΕ ο Κυριάκος Μητσοτάκης υιοθέτησε τον περίφημο Συριζαίικο ισχυρισμό (που απάλλασσε τους υπεύθυνους από κάθε κατηγορία) ότι για την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι, που προκάλεσε εκατόμβη νεκρών, ευθυνόταν η κλιματική αλλαγή κι όχι η ανυπαρξία οργάνωσης κι ο αμοραλισμός των υπευθύνων!!!..

''Κοίτα να δεις τι σκέφτηκε''..., σκέφτομαι με ανατριχίλα κι αναρωτιέμαι γιατί δεν τα είπε αυτά στους συγγενείς των αδικοχαμένων ψυχών που τον περικύκλωναν μετεκλογικά, κατά την επίσκεψή του εκεί σαν πρωθυπουργού, αγανακτισμένοι για τη μη απόδοση δικαιοσύνης. ‟

” ''Αλλά πού να τα πει τώρα'', καταλήγω απογοητευμένη, ''αφού διόρισε τον π. Αρχηγό της ΕΛΑΣ Κωνσταντίνο Τσουβάλα (τον οποίο θεωρούσε αποκλειστικά υπεύθυνο ο κ. Τσίπρας) Γενικό Γραμματέα Προστασίας του Πολίτη!..

Ύστερα γυρίζει ο νους μου στα πιο πρόσφατα του μεταναστευτικού.

''... Η Μόρια αντέχει 3.500-4000 μετανάστες και έχει πολύ περισσότερο κόσμο σήμερα...'', διαβάζω. ''... Αν κλείσει η Μόρια, πρέπει να φτιάξουμε ένα άλλο κέντρο στη Μυτιλήνη...''

Κι έπειτα ταξιδεύω πάλι στην Αμερική και θυμάμαι τα λόγια του Κυριάκου, όταν αναφερόταν στους μετανάστες:

''... Υπάρχουν και ζητήματα εθνικής ασφάλειας με τους πρόσφυγες-μετανάστες. Κάποιοι απ' αυτούς μπαίνουν χωρίς έλεγχο από δύσκολες περιοχές με αρκετά χρήματα στη διάθεσή τους και δε φαίνεται να είναι και πολύ κατατρεγμένοι...''

Αυτά του τα λόγια με είχαν καθησυχάσει, ομολογώ, μα πάνω που είπα ''Δόξα Σοι ο Θεός'' που το κατάλαβε, ήρθα και φώναξα το ''Βοήθα Παναγιά μου'' ακούγοντας τη δευτερολογία του στη Βουλή (4-10-'19, ''Η Ώρα του Πρωθυπουργού''), που ήταν κεραυνός εν αιθρία.

Γιατί ενώ στην πρωτολογία του περιέγραφε το μεταναστευτικό σ' όλες τις τραγικές διαστάσεις του στέλνοντας αυστηρό μήνυμα στις χώρες του Βίσενγκραντ και την Τουρκία για τις αυξανόμενες ροές, στη δευτερολογία του θυμήθηκε τον προκάτοχό του που έλεγε πως θα λύσει το δημογραφικό με το μεταναστευτικό και ξεφούρνισε μια απ' τα ίδια με τον δικό του πλάγιο ευρωπαϊκό και καθ' όλα ευγενέστατο τρόπο.

- Αν η Ευρώπη ή η Ελλάδα θέλει να κάνει μια συγκεκριμένη μεταναστευτική πολιτική για να ενισχύσει το δημογραφικό της πρόβλημα, έχει τη δυνατότητα να το κάνει, αλλά θα το κάνει οργανωμένα και θα το κάνει με κανόνες...

Μάλιστα!.. Αυτά είπε!.. Θα τους καλούμε με πρόσκληση, οργανωμένα και θα τους... ευχαριστούμε κι από πάνω, όπως το είχε κάνει ως υπουργός - επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή - ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, όπως βλέπετε, αλλά η συνταγή μένει η ίδια : Θα συνευρεθούμε με τους μετανάστες στους δρόμους της πολυπολιτισμικότητας, μέχρι να μας απορροφήσουν και να καταργηθούμε σαν έθνος!..

''Βρε τι σαΐνια πολιτικούς βγάζει η Ελλάδα...'', σκέφτομαι αναστατωμένη. ''Ούτε η Μέρκελ δε θα τολμούσε να υπαινιχθεί κάτι τέτοιο στις συναντήσεις που είχε περιοδικά με τους ανθρωπιστές πρωθυπουργούς της Ελλάδας, τον Αλέξιο και τον Κυριάκο!..''

Όμως αυτοί τόλμησαν το ακατόρθωτο: να δώσουν τη δυνατότητα στην Ελλάδα να πολλαπλασιάσει τον πληθυσμό της με Αφροασιάτες επιβήτορες, που θα 'ρθουν σαν μουσαφιραίοι στο σπίτι μας και θα γίνουν με νόμιμο τρόπο νοικοκυραίοι.

Άλλωστε είχαμε αντέξει σ' αυτήν τη χώρα και τον προηγούμενο εποικισμό οικονομικών μεταναστών, στις τρεις προηγούμενες δεκαετίες, με Αλβανούς, Ρουμάνους και Βούλγαρους, που πλούτισαν τα τηλεοπτικά δελτία με τη μεγαλύτερη συνεισφορά τους στο οργανωμένο έγκλημα.

Η ανθρωπιστική ευαισθησία κι ο ''δικαιωματισμός του καναπέ'' ευτυχώς βρίσκουν στον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα και τη Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη μιμητές για να συνεχίζουν απτόητες το ''φιλανθρωπικό'' έργο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ της προμνημονιακής περιόδου.

Το μόνο που αλλάζει είναι οι χώρες προέλευσης των λαθρομεταναστών, όμως σ' αυτήν την περίπτωση οι αφροασιατικές είναι πιο... πολυπολιτισμικές από εκείνες της Αλβανίας και της Ανατολικής Ευρώπης, αφού θα εισάγουν στη χώρα μας τα πολιτιστικά τους στοιχεία: μουσουλμανικά ιεροδιδασκαλεία, μιναρέδες, μαντίλες, ισλαμικές προσμίξεις, μέχρι να παραδοθούμε αμαχητί ψάλλοντας μια ωδή στην πολυπολιτισμική Ελλάδα του μέλλοντος, πριν να καταρρεύσουμε σαν έθνος...

''Κρινιώ Καλογερίδου'' (Βούλα Ηλιάδου)
AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση