Το σενάριο ξαφνικής …αποβλάκωσης του Αλέξη Τσίπρα είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό…
Του Γιώργου Χαρβαλιά
Δεν ξέρω ποιος είναι ο μοιραίος άνθρωπος στην αυλή του Αλέξη Τσίπρα. Και λίγο με ενδιαφέρει… Μου λένε ότι δεν είναι ο συνήθης ύποπτος. Και φωτογραφίζουν ένα σχετικά «new entry» του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.
Τον υπουργό επικρατείας (με αδιευκρίνιστες αρμοδιότητες) Χριστόφορο Βερναρδάκη που εμφανίζεται ως αριστερός γκουρού των μυστικών δημοσκοπήσεων. Αυτών που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας (γιατί θα πέσουν γιαούρτια), αλλά αφουγκράζονται τάχα μου τον παλμό της κοινωνίας και λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ παλεύουν «μπάρα-μπάρα».
Το έχω ξαναδεί αυτό το έργο με τα ίδια μου τα μάτια σε άλλες πρωθυπουργικές αυλές. Να πλησιάζει η ώρα της πανωλεθρίας, ο αρχηγός να μην θέλει να δει την πραγματικότητα και διάφοροι επιτήδειοι μυαλοπώληδες να του σερβίρουν «δράκους» με πετραχήλια. Βγάζοντας όλους τους νορμάλ δημοσκόπους «άσχετους», «βλάκες» ή «νυχτωμένους» που αδυνατούν να ανιχνεύσουν τις πραγματικές προθέσεις του εκλογικού σώματος.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι σμπίροι της κυβερνητικής καμαρίλας. Αυτοί που έχουν ζεστάνει την καρέκλα τους και δεν θέλουν με τίποτα να την αποχωριστούν πριν εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια. Και έτσι σερβίρουν απίθανες θεωρίες του τύπου: «Θα καταλάβει ο λαός όταν έρθει η ώρα να ξεδιπλώσουμε το πρόγραμμα μας…Λίγους μήνες ακόμη χρειαζόμαστε Προεδράρα, να αφήσουμε τις παροχές για το τέλος και το ματσάκι θα γυρίσει».
Δεν ξέρω αν ο παμπόνηρος Τσίπρας που επέλεξε άριστα το τάιμιγκ της δεύτερης (προ επιρροής Βερναρδάκη…) εκλογικής αναμέτρησης, τον Σεπτέμβριο του 2015, έχει πέσει θύμα χαλκευμένης πληροφόρησης και αποφάσισε τον πολιτικό του αυτοχειριασμό. Κι όπως σας είπα λίγο με ενδιαφέρει.
Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι ότι το σενάριο της ξαφνικής αποβλάκωσης του πρωθυπουργού, είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα εκλογικά σχέδια της Νέας Δημοκρατίας.
Το ματσάκι λοιπόν δεν γυρίζει που να χτυπιέται κάτω ο κάθε Βερναρδάκης. Και τον Οκτώβριο η ήττα θα έρθει με double score από αυτή των Ευρω-εκλογών. Ενώ τα χέρια του Κυριάκου θα είναι λυμένα για την προεδρική εκλογή του 2020. Με την αναθεώρηση του άρθρου 32 δεν τίθεται πλεον θέμα προσφυγής στις κάλπες και ο αρχηγός της ΝΔ, σε περίπτωση αυτοδυναμίας που είναι και η πιθανότερη, θα μπορεί να επιβάλει πρόεδρο της αρεσκείας του.
Ηταν κι αυτό ένα από τα παράδοξα των ημερών που συνέτεινε στην άποψη ο Τσίπρας έχει χάσει εντελώς τη μπάλα. Κατά παράβαση βασικής πρόνοιας του ισχύοντος συντάγματος που ως ασφαλιστική δικλείδα «οικουμενικότητας» μιας προεδρικής υποψηφιότητας απέτρεπε την εκλογή από μια μονοκομματική πλειοψηφία εκτός κι αν αυτή ήταν συντριπτική(άνω των 180 εδρών), ο ΣΥΡΙΖΑ συναίνεσε στην αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από την πλατιά της κοινοβουλευτική νομιμοποίηση.
Στην πράξη θα πρόκειται για μια τυπική διαδικασία αν ο νικητής των εκλογών εξασφαλίσει αυτοδυναμία, γεγονός που στην περίπτωση της επερχόμενης αναμέτρησης και στο βαθμό που αυτή γίνει τον Οκτώβριο ακυρώνει την προοπτική μιας «δεξιάς παρένθεσης» με νέα προσφυγή στις κάλπες τον Φεβρουάριο.
Θέλετε να μου πείτε ότι ο μακιαβελικός Τσίπρας της «απλής αναλογικής», σε μία κρίση μεγαθυμίας έκανε αυτό το δώρο στον Κυριάκο, προτάσσοντας την πολιτική σταθερότητα της χώρας με την αποφυγή διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων; Η μήπως κατά το κοινώς λεγόμενο…έμπλεξε τα μπούτια του και πιάστηκε κορόιδο από τον αρχηγό της ΝΔ υπό την υψηλή καθοδήγηση του Βενιζέλου; Θα σας έλεγα το δεύτερο, αλλά και αυτό έχει ελάχιστη σημασία.
Το σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά τους τελευταίους μήνες διαφαίνεται η προοπτική μιας σταθερής και αδιατάρακτης πρωθυπουργικής θητείας Κυριάκου, γεγονός που να είστε βέβαιοι ότι θα συγκινήσει και τους ξένους…
Αυτό βέβαια υπό την αυστηρή προυπόθεση ότι ο Τσίπρας θα επιμείνει στην απόφαση του να κάνει εκλογές τον Οκτώβριο. Εχοντας περάσει στο Μέγαρο Μαξίμου και την μαύρη επέτειο από την τραγωδία στο Μάτι…
Ότι παροχές και να κάνει η κατάσταση σήψης και φθοράς δεν ανατρέπεται, αλλά θα εντείνεται. Too little to late που λένε και οι Αγγλοσάξονες.
Εκτός βέβαια και αν ο πρωθυπουργός …γαργαληθεί επαρκώς από το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης και στήσει εθνικές κάλπες μέσα στο γενικότερο εκλογικό μπουλκουμέ του Μαίου. Οπου ο Πατούλης θα τρέχει για την Περιφέρεια, η Ντόρα για τον Κωστάκη Μπακογιάννη, ο Μειμαράκης για την Ευρωβουλή, οι σπόνσορες για τον Πειραιά και πάει λέγοντας.
Θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα με αποτέλεσμα ο εκλογικός μηχανισμός της ΝΔ να εμφανιστεί κατακερματισμένος σε επιμέρους επιδιώξεις. Και σ’ αυτή τη περίπτωση πολλά μπορούν να συμβούν. Κυρίως όμως να απωλέσει την αυτοδυναμία ο Κυριάκος. Και τότε θα αποτελέσει αγκάθι η προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου, όπου θα πρέπει να αναζητηθούν νέες συμμαχίες με αδιευκρίνιστο αντίτιμο.
Γι αυτό σας λέω μην προτρέχετε. Τίποτα δεν έχει κριθεί. Θα πρέπει να δούμε ποιος θα γαργαλήσει καλύτερα τον Τσίπρα…
HellasJournal
Αναρτήσεις
την τρίτη περίπτωση να έχει δρομολογήσει καταστάσεις που θα προκύψουν τα επόμενα χρόνια και θα εξαφανίσουν πολιτικά τη ΝΔ ή έστω το Μητσοτακέικο δεν το συζητάμε;Π.χ. η ΕΡΕ εξαφανίστηκε με την δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967;
ΑπάντησηΔιαγραφή