Με Κοτζιά - Καμμένο, ο Τσίπρας θα δυσκολευθεί να φτάσει ακόμα και στις τριπλές εκλογές

Του Γιάννη Κ. Τρουπή

Τελικά στο Μέγαρο Μαξίμου θα πρέπει να πάρουν απόφαση ότι εκτός από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουν έναν ακόμα πολιτικό αντίπαλο, αυτή τη φορά, «εκ των έσω». Όσο περνάει ο καιρός ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η διαμάχη του κυβερνητικού του εταίρου με τον τέως υπουργό Εξωτερικών αποτελεί μία «βραδυφλεγή» βόμβα στα θεμέλια του κυβερνητικού του συνασπισμού, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της συγκυβέρνησης.

Η παραπάνω παραδοχή επιβεβαιώθηκε με ξεκάθαρο τρόπο τα τελευταία 24ωρα, όταν και ο κ.Κοτζιάς κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στη δικαιοσύνη, με την οποία ουσιαστικά από την μία απαντούσε στις κατηγορίες Καμμένου και από την άλλη έστελνε το μήνυμα ότι είναι αποφασισμένος να τραβήξει το σχοινί, στην κόντρα του με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ.

Η κίνηση αυτή του μέχρι πρότινος στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού κατάφερε κάτι που αναμφίβολα ο κ.Τσίπρας θα ήθελε να είχε αποφύγει.

Η επιλογή του κ. Κοτζιά ήταν αρκετή για να αλλάξει η ατζέντα στο δημόσιο διάλογο, σε μία χρονική στιγμή η οποία είναι εξαιρετικά κρίσιμη για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.


Την στιγμή που το Μέγαρο Μαξίμου επιχείρησε να διαμορφώσει τους όρους της πολιτικής αντιπαράθεσης στη χώρα μέσα από το πόρισμα για το «Ερρίκος Ντυνάν», η κατάθεση της αναφοράς του κ. Κοτζιά αλλά και η αναπόφευκτη αντίδραση της δικαιοσύνης με την προκαταρκτική έρευνα, την οποία διέταξε ο αρμόδιος λειτουργός, έφεραν επικοινωνιακά τα πάνω κάτω, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

Με άλλα λόγια, ούτε σε αυτή την περίπτωση το Μαξίμου κατάφερε να μεταφέρει την συζήτηση εκεί που επιθυμούσε, έχοντας όμως ως υπεύθυνους γιαυτό, αυτή την φορά, τον υπουργό Άμυνας και τον τέως υπουργό Εξωτερικών. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο κ. Τσίπρας όποτε προσπαθεί να ξεδιπλώσει ένα αφήγημα, το οποίο εκτιμά ο ίδιος ότι θα έχει οφέλη για την κυβέρνησή του, σχεδόν πάντοτε κάτι προκαλεί μία έντονη ενδοκυβερνητική εσωστρέφεια, με αφετηρία την ίδια του την κυβέρνηση.

Πώς λοιπόν μπορεί με τέτοιες συνθήκες να φτάσει μέχρι τις τριπλές εκλογές του Μαΐου, όπως τουλάχιστον φημολογείται ότι είναι ο στόχος του; Εάν κάθε φορά που επιχειρείς να αλλάξεις προς όφελός σου την ατζέντα, κάτι γίνεται και μάλιστα από το δικό σου «στρατόπεδο» και η συζήτηση εκτρέπεται σε άλλα μονοπάτια τότε το μέλλον σου είναι ασφαλώς ναρκοθετημένο.

Η βεντέτα πάντως στην οποία μοιάζει να εξελίσσεται η κόντρα Καμμένου-Κοτζιά, δείχνει να αποτελεί έναν αστάθμητο παράγοντα για την κυβερνητική συνοχή, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.

Η εικόνα του κυβερνητικού συνασπισμού παρά την αντίθετη εικόνα που επιχειρεί το Μαξίμου να καλλιεργήσει, παραμένει βαθιά τραυματισμένη.

Σε αυτό το ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο η επιλογή του κ. Τσίπρα να επιμείνει στην λογική των ίσων αποστάσεων μπροστά στην κόντρα των δύο, φαίνεται να προκαλεί περισσότερα ερωτήματα από το να δίνει διέξοδο. Δύο μοιάζουν να είναι οι πιθανές αιτίες για την παθητική στάση του πρωθυπουργού μπροστά σε αυτή την κόντρα Καμμένου - Κοτζιά:
Ή ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έχει το ελεύθερο και το ακαταλόγιστο από το Μέγαρο Μαξίμου να λέει ό,τι θέλει.
Ή ο πρωθυπουργός συμφωνεί με τον κ. Καμμένο ότι «κάτι δεν πάει καλά» με τον τέως υπουργό Εξωτερικών, τον άνθρωπο που σχεδίασε τη συμφωνία των Πρεσπών και άρα δε θέλει να πάρει θέση, αδειάζοντας τον κ. Κοτζιά, τον μέχρι πρότινος βασικό διαμορφωτή της κυβερνητικής πολιτικής.

Όποια και αν είναι η πραγματικότητα, το συμπέρασμα είναι ότι ο «μπελάς» είναι μεγάλος για τον πρωθυπουργό, ο οποίος έχει μπροστά του να διαχειριστεί την συμφωνία των Πρεσπών, στις αρχές του χρόνου.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση