Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «εφεδρείες» του…

Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας

Βαδίζουμε ολοταχώς προς τις εκλογές.
Ήδη έχει αρχίσει η προεκλογική περίοδος με παροχές και υποσχέσεις από την κυβέρνηση, αλλά και πανηγυρισμούς για μέτρα που η ίδια επέβαλε και ψήφισε και που ευτυχώς ένα από αυτά δεν θα εφαρμοστεί.
Και αυτό γιατί όπως φαίνεται, πάμε προς την αναβολή του μέτρου για την μείωση των συντάξεων και αν η κυβέρνηση καταφέρει να πείσει ότι αυτό το μέτρο είναι "δημοσιονομικό" και όχι "διαρθρωτικό", τότε μάλλον θα πετύχει και την ακύρωσή του, με το αιτιολογικό ότι σήμερα η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας είναι πολύ καλύτερη από την περίοδο εκείνη που θεσπίστηκε το μέτρο.

Ότι η χώρα έχει πάρει την ευθεία προς τις εκλογές το έδειξε και ο πρόσφατος ανασχηματισμός.
Όλοι έμειναν στις μικρές αλλαγές και στα καινούρια πρόσωπα που μπήκαν στην κυβέρνηση και πιο πολύ στις υπουργοποιήσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, Μυρσίνης Ζορμπά, αλλά και της προερχόμενης από την ΝΔ Κατερίνας Παπακώστα.
Η ουσία όμως αυτού του ανασχηματισμού ήταν η μετακίνηση του Πάνου Σκουρλέτη από το Υπουργείο Εσωτερικών στη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Ενός στελέχους που μπορεί να προέρχεται από το ΚΚΕ, αλλά είναι ταυτισμένο τόσο πολύ με τον νεοφιλελευθερισμό του ΣΥΡΙΖΑ, που αυτή του η ταύτιση έχει διαγράψει όλο του το αγωνιστικό παρελθόν.

Ο Πάνος Σκουρλέτης ενόψει των εκλογών που έρχονται αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να οργανώσει το κόμμα και να αποκαταστήσει τον σκόρπιο του κομματικό μηχανισμό.
Γιατί όλοι εκεί στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας γίγαντας με ξύλινα πόδια.
Και αυτό, γιατί είναι γνωστή η ανομοιογένεια που υπάρχει στο εσωτερικό του από τις πολλές ιδεολογικές διαφορές που έχουν τα στελέχη του και μπορεί η προοπτική παράτασης της παραμονής τους στην εξουσία να τις έχει κρύψει κάτω από το χαλί, όμως δεν τις ακυρώνει κιόλας.
Γιατί το κόμμα δεν έχει μια ενιαία βάση, κάθε συνιστώσα έχει την δική της νεολαία, τους δικούς της αρχηγούς, με την πιο ισχυρή να ακολουθεί τον Παναγιώτη Λαφαζάνη στην δική του αυτόνομη πορεία, αλλά ούτε και ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα.
Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» το συνδικαλιστικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την ΔΑΚΕ, την ΠΑΣΚΕ, αλλά ούτε και το ΠΑΜΕ, σε κανέναν σχεδόν εργασιακό χώρο.
Αν σε κάτι μπορεί να στηριχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο βάσης, που το έχει κάνει στο παρελθόν και θα το κάνει και στο μέλλον, είναι οι «μπαχαλάκηδες», τα «ανήσυχα» παιδιά των Εξαρχείων, η νεολαία της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και ο «Ρουβίκωνας».
Και αυτό φαίνεται και από τον τρόπο που τους κλείνει σήμερα το μάτι.
Το επιβεβαιώνουν άλλωστε και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με την συμπεριφορά τους, άλλοτε φραστική και άλλοτε έμπρακτη.

Γ. Κυρίτσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ:
«Ο Ρουβίκωνας είναι πολιτική ομάδα που κάνει ακτιβισμό» και πιο κάτω: «οι πρακτικές του δεν είναι εγκληματικότητα αλλά παραβατικότητα»
Κάτι σαν την παραβίαση του ορίου ταχύτητας ας πούμε.
Αυτές τις δηλώσεις τις έκανε μάλιστα μετά την επίθεση του Ρουβίκωνα στην Γαλλική πρεσβεία.

Νίκος Τόσκας. Ως αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη θεωρούσε τον Ρουβίκωνα «ιδεολογικό μωρό που μπουσουλάει», (όπως «μπουσούλαγε» κάποτε η «Χρυσή Αυγή», κανείς δεν της έδινε σημασία και είδαμε το μόρφωμα που έγινε μετά). Απαντούσε δε στις κατηγορίες γιατί ως υπουργός δεν προβαίνει σε συλλήψεις: «Οι επιθέσεις του Ρουβίκωνα μου θυμίζουν τα χαρτάκια που πετούν οι διαδηλωτές έξω από τον Λευκό Οίκο, αλλά δεν συλλαμβάνονται».

Πάνος Λάμπρου. Στέλεχος πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Συνομιλούσε με τους έγκλειστους τρομοκράτες των «Πυρήνων της φωτιάς»
διαπραγματευόμενος μαζί τους την ικανοποίηση των αιτημάτων τους και την κατάρτιση νομοσχεδίων που αφορούσαν την τρομοκρατία, όπως προκύπτει μέσα από διαλόγους τους που είχε καταθέσει στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου ο Γιάννης Πανούσης σαν υπουργός προστασίας του πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ.

Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ: Θα τα δούμε όλα. Θα τα δούμε νομοθετικά: Σάββα Ξηρό, DNA, αποφυλακίσεις, όλα...
Μέλος των Πυρήνων: Τίποτα δεν κάνετε!
Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν είμαστε μόνο εμείς, υπάρχει και ο «υπερυπουργός»* και αυτός δεν είναι δικός μας
Μέλος των Πυρήνων: Καλά κάναμε τότε και του βάλαμε βόμβα*
Μέλος των Πυρήνων: «Μας κοροϊδέψατε ρε! Τί ήταν αυτό που κάνατε; Ήταν αυτά που είχαμε πει; Μας κοροϊδέψατε!».

Μέχρι και σε αυτούς ψέματα είπαν.
*Αναφέρονται προφανώς στον Γιάννη Πανούση

Την σφιχτή σχέση κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τους «μπαχαλάκηδες» και τους τρομοκράτες την επιβεβαιώνει και ο Γιάννης Πανούσης που ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε καταγγείλει ότι: «Κάθε φορά που γίνονταν συλλήψεις δεχόμουν απειλές από τρομοκράτες που είχαν ανοιχτή γραμμή με συγκεκριμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ».
Για να συμπληρώσει: «Όταν γίνονταν συλλήψεις δεχόμουν τηλεφωνήματα να “αφήσω τα παιδιά”». Αναφερόμενος σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Που ακούστηκε!
Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλει στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι συνεργάζονται με τρομοκράτες και παρεμποδίζουν το έργο του.

Αναρωτιέμαι σε ποια άλλη χώρα του κόσμου μια οργάνωση που τραμπουκίζει, παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο, απειλεί, τρομοκρατεί και ασκεί βία σε πολίτες, καταστρέφει δημόσια περιουσία, αναλαμβάνει την ευθύνη αυτών των εγκληματικών πράξεων, τις αναρτά στο διαδίκτυο, είναι γνωστή η αρχηγική της ομάδα και πολλά από τα μέλη της στα κόμματα, στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές (ο υπαρχηγός της μάλιστα ήταν παρέα με τον υιό Βούτση έξω από την πόρτα των φυλακών Κορυδαλλού να υποδεχτεί τον Κουφοντίνα κατά την άδεια του) δεν θα είχαν ασκηθεί διώξεις εναντίον της αρχηγικής της ομάδας με τις διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου, έστω για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας;

Μην γελιόμαστε. Αυτές είναι οι «εφεδρείες» του ΣΥΡΙΖΑ.
Τον βοήθησαν στο παρελθόν, ξέρει ότι μπορεί να τους υπολογίζει και στο μέλλον.
Και ας μην εκπλήσσονται γι αυτό κάποιοι. Το δόγμα του ΣΥΡΙΖΑ αυτό ήταν:
«Κατάργηση των ΜΑΤ και διάλογος με τους κουκουλοφόρους».
Μην ξεχνάμε άλλωστε τον Δεκέμβρη του 2008
Τότε με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, τα «ανήσυχα» παιδιά των Εξαρχείων, οι οπαδοί της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, οι αντιεξουσιαστές, πολιτικά προσκείμενοι σε συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, περνούσαν για μια εβδομάδα και κάθε βράδυ την κόκκινη γραμμή της βίας.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ μικρό κίνημα τότε και όχι ενιαίο κόμμα, να αναγκάζεται να καταδικάσει μεν την βία, μετά από τις κατηγορίες ότι αν δεν είναι πίσω από τα γεγονότα κάποια στελέχη του τα υποκινούν, με πολλούς όμως αστερίσκους. Κάνοντας λόγο για «κοινωνικό φαινόμενο με την εξέγερση της νεολαίας»
Τους χάιδευε τα αυτιά τότε, τους τα χαϊδεύει και σήμερα.

Σύμφωνα με τον απολογισμό του ΕΒΕΑ:
Στην Αθήνα είχαν υποστεί ζημιές 374 μεσαία και μικρά καταστήματα ( 37 με ολοσχερή καταστροφή), 40 μεγάλα, 16 τράπεζες, 3 θέατρα και κινηματογράφοι, 2 σουπερμάρκετ.
Στη Θεσσαλονίκη 88 καταστήματα και 14 τράπεζες,
Στον Βόλο 14 τράπεζες και 2 καταστήματα,
Στο Ηράκλειο 20 τράπεζες,
Στη Λάρισα 36 τράπεζες, 3 δημόσια κτίρια και 3 καταστήματα
Παρόμοιες ζημιές και στην Πάτρα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά, την Κομοτηνή, τον Βόλο, τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη, την Κέρκυρα και το Αγρίνιο...

Λίγα χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλο κόμμα πια βρίσκεται στην εξουσία.
Τον Προκόπη Παυλόπουλο, τον τιμά με το ανώτατο αξίωμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας για την ανοχή που επέδειξε το 2008 προς τους «μπαχαλάκηδες» σαν υπουργός δημόσιας τάξης και αρκετούς από αυτούς που συμμετείχαν στα γεγονότα του Συντάγματος τους επιβραβεύει διορίζοντας τους σαν μετακλητούς υπαλλήλους σε υπουργεία και δημόσιους οργανισμούς.
Αυτή τους την συμμετοχή κάποιοι την επικαλούνται με καμάρι και στο βιογραφικό τους.
Νίκος Τρευλάκης. «Ηργάσθην» ως βοηθός λογιστή ενώ όπως δήλωνε: «συμμετείχε στην εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008».
Αυτό το κριτήριο, του εξασφάλισε μια θέση μετακλητού υπαλλήλου στο πρωθυπουργικό γραφείο του Αλέξη Τσίπρα.

Και μετά από όλα αυτά που έχουν συμβεί και που ενδέχεται να ξανασυμβούν, τίθεται το εξής δίλημμα προς όλους εκείνους που θα πάνε να ψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές:

Τι είναι άραγε πιο ωφέλιμο για την χώρα;
Να έχεις αυτούς τους ανθρώπους ανίκανους ψεύτες στην κυβέρνηση με τις «εφεδρείες» τους σε μια ελεγχόμενη «ανωμαλία» όπως σήμερα, η να τους έχεις επικίνδυνους στην αντιπολίτευση με τις «εφεδρείες» τους να σπάνε και να καίνε, αν όχι με την δική τους προτροπή, αλλά δείχνοντας την «συμπάθεια» τους στις πράξεις τους;

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση