Δημοψήφισμα Uber Alles
Του Γιώργου Νούτσου
Μας ταλαιπωρεί δεκαετίες. Οι κομίζοντες λύσεις στη φαρέτρα τους σημερινοί κυβερνώντες, μιλάνε για ιστορική ευκαιρία. Το «Μακεδονικό» οφείλει να λυθεί εδώ και τώρα με υποτιθέμενες αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Όμως, αυτοί που δίνουμε ή έστω καλούμαστε να δώσουμε, είμαστε εμείς κι όχι εκείνοι που εδώ και λίγες δεκαετίες καπηλεύονται ιστορία, γλώσσα και ταυτότητα, αναζητώντας τρόπο να συσπειρώσουν το πολυεθνικό μωσαϊκό τους και να παραμείνουν ζωντανοί. Παρ όλα αυτά, είναι αυτοί οι ίδιοι, που χωρίς κανέναν ενδοιασμό προαποφάσισαν να θέσουν στην κρίση του κυρίαρχου λαού τους, υπό μορφή δημοψηφίσματος, όποια απόφαση επεξεργαστούν και καταλήξουν οι πολιτικοί των δύο χωρών.
Το μέγα ερώτημα που γεννάται λοιπόν, είναι:
Γιατί δεν κάνουν το ίδιο και οι δικοί μας πολιτικοί;
Γιατί αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι, οποιαδήποτε κουβέντα για παραπομπή της τελικής απόφασης τους στον δικό μας κυρίαρχο λαό;
Οι απαντήσεις φαντάζουν και είναι πασιφανείς.
Δεν διαπνέονται προφανώς στην πράξη από τα δημοκρατικά ιδεώδη που πομφωδώς και λεκτικώς μόνο διακηρύσσουν.
Λειτουργούν ως εντολοδόχοι τρίτων, με απόλυτα συγκεκριμένη αποστολή την οποία οφείλουν με επιτυχία να διεκπεραιώσουν.
Ξεπληρώνουν γραμμάτια με πρωθύστερες άνομες συμφωνίες, όπου κυριαρχεί ο νόμος όχι του γενικού κοινωνικού και Εθνικού καλού, αλλά του ιδιοτελούς προσωπικού συμφέροντος.
Σύσσωμη η Ελληνική πολιτική τάξη, πέρα από ιδεολογικές και όποιες άλλες διαφορές, ομονοεί στην ανάγκη μιας «λύσης–επιβολής», κατά παρέκκλιση του σεβασμού της λαικής κυριαρχίας, που κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο προβάλλεται στο Συνταγμά μας, ως η πηγή κάθε εξουσίας, πόσο μάλλον απόφασης, που παραχωρεί θέσφατα Εθνικά, όπως η μακραίωνη χιλιετής ιστορία μας, η γλώσσα και η ταυτότητα μας.
Σε όλα σχεδόν τα Ελληνικά κόμματα, ακούγονται φωνές αμφισβήτησης της δρομολογημένης λύσης, που από την μια υπονομεύουν την συνοχή τους, ενώ από την άλλη, μεθοδεύεται το πνίξιμο κάθε φωνής αντίδρασης, χωρίς όμως οι τριγμοί που προκαλούνται να σταματήσουν να έρχονται στην επιφάνεια.
Στα μεγάλα Εθνικά θέματα και δη σε εκείνα που αποτελούν το θεμέλιο της ύπαρξης της ίδιας της οντότητας ενός Κράτους, δεν είναι δυνατόν οι αποφάσεις να λαμβάνονται από έναν υπουργό ή έστω, έναν Πρωθυπουργό (που κάλλιστα μπορούν να εμφορούνται από περίεργες ιδεοληπτικές ματιές προσέγγισης των Εθνικών μας θεμάτων), δεσμεύοντας για δεκαετίες ή και εκατονταετίες το μέλλον και την υπόσταση ενός λαού.
Για όλους αυτούς τους λόγους και για πολλούς ακόμα, που πιθανά να μου διαφεύγουν, το αδιέξοδο, οφείλει να βρεί διέξοδο. Κι αυτή δεν είναι άλλη, από την προσφυγή στην κρίση του Ελληνικού λαού. Με ένα δημοψήφισμα, που είναι δεδομένο, πως και τους πολιτικούς μας θα απαλλάξει από την τεράστια ευθύνη να συνομολογήσουν το ξεπούλημα της Πατρίδας - με ό, τι αυτό συνεπάγεται την επαύριο για την πολιτική και προσωπική τους επιβίωση - και θα πειθαναγκάσει διαπρύσιους υποστηρικτές και αντιπάλους μιας προτεινόμενης λύσης, να σεβαστούν την κυρίαρχη και αδιαμφισβήτητη άποψη του κυρίαρχου λαού και φυσικά, θα λύσει τα χέρια των πολιτικών μας, ώστε χωρίς την δαμόκλειο σπάθη των μελλούμενων να συμβούν, θα επιχειρήσουν το καλύτερο για την χώρα, τα Εθνικά της δίκαια και τον λαό της.
Ειλικρινά απορώ, για ποιο λόγο αυτά τα πασιφανή και αυτονόητα, δεν γίνονται κατανοητά από το πολιτικό μας σύστημα, ώστε με μια φωνή να συναποφασίσει για το αυτονόητο…
Δημοψήφισμα uber alles.
Δημοψήφισμα ανοιχτό, πλουραλιστικό, δημοκρατικό.
Δημοψήφισμα αδιαμφισβήτητο και δεσμευτικό.
Δημοψήφισμα σαν εκείνα, που στο παρελθόν, αποτέλεσαν κατακλείδα εξελίξεων και αλλαγών, αν αναλογιστεί κανείς τα έξη δημοψηφίσματα που αφορούσαν το πολιτειακό και το ένα την αλλαγή Συντάγματος ή εκείνο στη Κύπρο μας για την αποδοχή του κατάπτυστου Σχεδίου Ανάν (αποφεύγω απόλυτα συνειδητά την αναφορά στην παρωδία δημοψηφίσματος του Τσίπρα, ως μέγιστο παράδειγμα κακοποίησης και προσβολής της επιθυμίας των πολιτών).
Δημοψήφισμα τέλος, καταλυτικό για την ίδια την συνοχή του πολιτικού μας συστήματος και την αυθυπαρξία μας ως Κράτους όπως σήμερα το γνωρίζουμε, στο εγγύς και απώτερο μέλλον.
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΛΟΙΠΟΝ…
Εδώ και τώρα και μόλις οι συνομιλίες των πολιτικών καταλήξουν σε μια σαφή και ολοκληρωμένη πρόταση προς αξιολόγηση και κρίση.
Κι ο Ελληνικός λαός –νά ‘στε σίγουροι- θα πράξει το καθήκον του, αναλαμβάνοντας φυσικά και την ευθύνη, που σε αυτόν και μόνο πλέον, θα αναλογεί…!!!
Αναρτήσεις
Ας προσέξουμε πάρα πολύ όσοι πονάμε για την Ελλάδα και τη Μακεδονία μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα τυχόν δημοψήφισμα έχει και αρκετες αρνητικές παραμέτρους, σε σημείο άκρως επικίνδυνο.
Για να ελαχιστοποιηθούν αυτές, αν γίνει δημοψήφισμα, θα πρέπει
α.Το ερώτημα να μην είναι θολο και διφορουμενο, ώστε να αφήνει παραθυρα για επαναφορα της προδοσίας στο άμεσο ή μακρυτερο μέλλον.
Οχι ερώτημα του τυπου: θέλετε αυτή τη συμφωνία (δηλαδή την προδοσια που θα φέρει στον ελληνικό λαό η κυβερνηση) ή όχι; Γιατι η κυβέρνηση (αυτή η κάποια επόμενη) στη συνέχεια μπορει να φερει μια διαφορετική που θα είναι ακόμα χειρότερη, όπως έγινε με το δημοψηφισμα της 5/7/2015!
Ένα είναι το καθαρό ερώτημα: ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΑΠΌ ΟΠΟΙΑΔΉΠΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΤΩΡΙΝΉ Η ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ, ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΔΟΘΕΊ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ, αυτούσιο, σύνθετο, ή με επιθετικό προσδιορισμό, ΣΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟ-ΣΛΑΒΟΥΣ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟΎ ΜΑΣ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ Η ΟΧΙ;
β.Να υπάρξουν παντού τοποτηρητές ώστε να μη συμβεί νοθεία.
γ. Να ψηφίσουν μόνον οι αυτόχθονες Έλληνες. Καμμια δουλειά δεν έχουν να φηφίσουν ούτε οι "ελληνοποιημένοι" ούτε οι ρομά, που καρφί δεν τους καίγεται που αύριο θα ακρωτηριαστεί η Ελλάδα, αν δοθεί το όνομα Μακεδονία στους Αλβανοσλάβους. Αφήστε που όλοι αυτοί εύκολα πουλάνε την ψήφο τους. Καθώς τα συμφέροντα πίσω από τις πιέσεις να παραδοθεί το όνομα είναι τεράστια, ακόμα και πολλοί κατ' όνομα Έλληνες μπορούν να εξαγοραστούν.
δ. Να έχει ενημερωθει καλά και ο τελευταιος ΕΛΛΗΝΑΣ πολιτης ποιες θα είναι οι φριχτές επιπτώσεις για την Ελλαδα αν παραδοθει το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Δεν εχει δοθεί πολυ βάρος στο θέμα αυτό. Τονίζεται διαρκώς στις ομιλίες και στα άρθρα ότι η Μακεδονία είναι ελληνική, αλλά ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί με τις επιπτώσεις μια τέτοιας προδοσίας. Ακόμα και τα αρχαιολογικά ευρήματα του μακεδονικού πολιτισμού θα μας ζητήσουν, ως ανήκοντα σε αυτούς, τη "Μακεδονική" εθνότητα! Έλεος, θεέ μου.
Σε τέτοιο σημείο λείπει η σωστή ενημέρωση στον μέσο Έλληνα, που τον απέκοψαν από την Παιδεία και τις ρίζες του, που επιτρέπει στους μισέλληνες δημοσιογραφίσκους (ο μισθουλης να πεφτει και ας καεί η Ελλαδα) να κάνουν ερωτήσεις του τυπου: "μα πώς θα δώσουμε εδάφη , αν δώσουμε το όνομα; Αυτό δεν πάει να κατοχυρωσει η κυβερνηση ζητώντας αλλαγή του σκοπιανού Συντάγματος;" Απευθύνονται ακριβώς στον ανενημέρωτο Έλληνα, ταϊζοντάς τον σανό. Ούτε καν σανό, αλλά θανατηφόρο δηλητήριο για την ύπαρξη της Ελλάδος!
ε. Εκ των προτέρων απόρριψη της Singular. Επειδή το τυχόν δημοψήφισμα θα αφορά την ίδια τη ύπαρξη της Ελλάδος και των Ελληνων, θα πρεπει να απαιτηθεί εκ των προτερων αντίστοιχη Εταιρεια χωρας που δεν εχει κανενα συμφέρον από αυτή τη διένεξη.
Διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη τς Ελλάδος, χωρίς να πέσει τουφεκιά. Το έχουμε άραγε όλοι οι Έλληνες καταλάβει; Αυτό που αυτή τη στιγμή πάει να στηθεί εις βάρος της Ελλάδος είναι τόσο, υπουλο, ανήθικο και επικίνδυνο που η Τουρκική απειλή έρχεται μακράν δεύτερη. Τουλάχιστον εκει, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, ο εχθρός δηλωνει τι θέλει και θα πάρει τη διαχρονική, μοναδική απάντηση των Ελλήνων: ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
Όμως τούτος ο ακρωτηριασμός που στήνεται τώρα είναι πέρα για πέρα ύπουλος, όπως ακριβώς αυτοί που τον έχουνε στήσει και τα εδώ υποχείρια τους.
Στη Birderberg ο "άλλος". Τι περιμένουμε από όλα αυτά τα υποχείρια της ΝΤΠ παρά μόνον το θάνατό μας, αν είμαστε έστω και στο ελάχιστο ρεαλιστές.
Γι αυτό χρειάζεται τεράστια προσοχή στο θέμα του δημοψίσματος, γιατί αν μας τρικλοποδιάσουν εκεί (και είναι ικανοί να το κάνουν, γιατί όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι δαιμόνιοι στην ψυχή και στη νόηση), το θέμα θα χαθεί για πάντα. Αλλιώς, και μετά τη συμφωνια/προδοσία θα παλεύεται, με έντονες ελπίδες για οριστική νίκη.
Και πανω απ ολα: ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ, "ΜΗ ΦΕΙΔΟΜΕΝΟΙ ΤΑΣ ΖΩΑΣ ΗΜΩΝ.." κατά το παράγγελμα των μεγαλων προγόνων μας.
Και προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι καλύτερα να τους νικήσουμε με τη δυναμική μας παρουσία (να φοβηθούν τόσο το πληθος και το πάθος μας, που να υποχωρήσουν) παρά με δημοψήφισμα που ενέχει μέγιστους κινδύνους. Και ένα τυχόν "μαγειρευμένο" αρνητικό αποτέλεσμα θα είναι οριστικά αμετάκλητο.