Οι ευθύνες της Αριστεράς στη δημιουργία του Σκοπιανού

Από τον Αντώνη Αντωνάκο

«Ακούστε τώρα την ιστορία του Κεμάλ, ενός νεαρού πρίγκιπα της Ανατολής, απογόνου του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.»
Ν. Γκάτσος

Στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για τον χειρισμό του Μακεδονικού ο υπουργός Εξωτερικών επικαλέστηκε τις θέσεις επί του θέματος των κομμάτων που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία 25 χρόνια. Εχει δίκιο, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να λειτουργούν εν κενώ. Η Ιστορία έχει καταγραφεί και δεν παραγράφεται, έστω και αν τα κείμενα των προηγούμενων διαπραγματεύσεων είναι ακόμη απόρρητα. Οπως δεν παραγράφεται από τη συνείδηση των πολιτών το βέτο που άσκησε το 2008 ο Καραμανλής καταπρόσωπο στον πλανητάρχη, βέτο που προσωπικά το πλήρωσε και το πληρώνει ακόμα ακριβά.

Όμως, δεν έχουν μόνο τα κόμματα που κυβέρνησαν ιστορία επί του θέματος. Το ΚΚΕ αν και, ευτυχώς, δεν κυβέρνησε τη χώρα, έπαιξε σημαντικότερο ρόλο στη δημιουργία του προβλήματος. Οι ευθύνες του ΚΚΕ στο συγκεκριμένο θέμα είναι τεράστιες, ενώ σε αυτόν τον χώρο ανδρώθηκε πολιτικά και ο υπουργός Εξωτερικών.
Από την ίδρυση της Ομοσπονδίας Σοβιετικών Δημοκρατιών της Βαλκανικής το 1918 (μετονομάστηκε σε Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία το 1920) έως την απόφαση της πέμπτης ολομέλειας το 1949, που διακήρυττε ότι μετά τη νίκη του ΔΣΕ «ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του», το ΚΚΕ με ενέργειες και προπαγάνδα έστρωσε βελούδινο χαλί για τη δημιουργία της πλαστής «Μακεδονικής Εθνικής Συνείδησης». Είναι χαρακτηριστικό το πρωτοσέλιδο (19/9/1932) του «Νέου Ριζοσπάστη» με τίτλο: «Προκήρυξη προς τον μακεδονικό λαό που ζει κάτω από την ελληνική κυριαρχία!»

Αλλά και μετά το 1949, έστω και λιγότερο συστηματικά, η θέση της Αριστεράς δεν ήταν ξεκάθαρη. Οπως αναφέρει ο Ν. Κακλαμάνης, όταν ο Καραμανλής έδινε τη μάχη του Βουκουρεστίου, η «Αυγή» (13/3/2008) με πρωτοσέλιδο άρθρο-διακήρυξη, το οποίο υπέγραφαν 200 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριζε ότι η Ελλάδα πρέπει να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Μακεδονία.

Ο κύριος υπουργός τελικά κατανόησε ότι ο δρόμος του Κεμάλ είναι αδιέξοδος και, ως άλλος Σαούλ στον δρόμο για τη Δαμασκό, είδε το «φως το αληθινό», ακολουθώντας άλλους «συντρόφους» του στο «σοσιαλιστικό στρατόπεδο». Ομως, οι ευθύνες της ελληνικής Αριστεράς και όσων τη στελέχωσαν για τη δημιουργία του Μακεδονικού είναι τεράστιες και δεν παραγράφονται.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση