Σκόπια, ένας μικρομέγαλος γείτονας

Του Ιωάννη Αναστασάκη

Τα Σκόπια ή πΓΔΜ είναι ένα νεόκοπο κράτος των δύο εκατομμυρίων κατοίκων περίπου, που σχεδιάστηκε σε πρώιμη εικονική πραγματικότητα πριν από 70 χρόνια, για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Είναι ένα συγκριτικά μικρό κράτος των Βαλκανίων, που όμως έχει μεγάλες φιλοδοξίες. Η παραποίηση της ιστορικής πραγματικότητας υπηρετεί αυτές τις φιλοδοξίες και είναι η βάση για την εθνική Στρατηγική του αλυτρωτισμού.

Όπως διδάσκεται στα Κολλέγια, από τις Αρχές της Στρατηγικής η «εμμονή στο σκοπό» είναι προϋπόθεση της επιτυχίας. Και τα Σκόπια έχουν και διατηρούν αυτή την εμμονή στο σκοπό, σε υπέρμετρο βαθμό.

Τι συμβαίνει όμως από την πλευρά της Ελλάδας;

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή το συλλαλητήριο για το Μακεδονικό στη Θεσσαλονίκη, δήλωσε σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες: «δεν θα δεχτώ να διχάσουμε τους Έλληνες για να ενώσουμε τους Σκοπιανούς».

Μεγάλη κουβέντα με βαρύ εθνικό νόημα για όσους μπορούν να το αντιληφθούν και να το εφαρμόσουν.

Από την πλευρά της κυβέρνησης, σε πολλαπλές δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών, χαρακτηρίστηκαν όλοι οι συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο ως κατ’ ελάχιστον ακροδεξιοί – φασίστες! Σίγουρα εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στρατηγικής, με έμφαση στην λανθασμένη θεώρηση των πραγμάτων στην αληθινή τους διάσταση.

Για να εγκλιματιστούμε καλύτερα στο θέμα, αξίζει να γυρίσουμε μερικά χρόνια πιο πίσω και να παρακολουθήσουμε ένα περιληπτικό οδοιπορικό με τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Ελλάδα, ανάμεσα στο ΥΠΕΞ και το ΥΠΕΘΑ, τα οποία προκλήθηκαν από την… συμπεριφορά των γειτόνων. Ειδικότερα θα εστιάσουμε στην περίπτωση των ελικοπτέρων που διατέθηκαν στην πΓΔΜ:

«Προ δεκαετίας και πλέον, διατέθηκαν από την Ελλάδα για εκμετάλλευση στην πΓΔΜ δύο (2) ελικόπτερα τύπου UH-1H. Για περίπου 24 μήνες αυτά έμειναν στο έδαφος χωρίς να τους γίνει η προβλεπόμενη συντήρηση μακράς απόθεσης. Όταν η κυβέρνηση της πΓΔΜ αποφάσισε να τα αξιοποιήσει, ζήτησε την τεχνική συνδρομή της Ελλάδας για την επαναφορά τους σε πτήσιμη κατάσταση, σύμφωνα με το ισχύον MOU. Σύμφωνα με αυτό, προβλεπόταν ότι το κόστος επισκευής των υπόψη Ε/Π βαρύνει τον χρήστη (πΓΔΜ) και όχι τον έχοντα την Κυριότητα (Ελλάδα).

Στις 14 Ιουλ. 20ΧΧ το ΥΠΕΞ, πρότεινε την ανάληψη του κόστους επισκευής από την Ελλάδα, κατά παρέκκλιση του ισχύοντος MOU. Μνημονεύτηκε σχετική αναφορά του Έλληνα Στρατιωτικού Συνδέσμου, ο οποίος είχε αναφέρει την πρόταση που του έγινε από αρμόδιο επιτελή της πΓΔΜ για την δωρεάν επισκευή, σχολιάζοντας ότι πρέπει να εξεταστεί η πολιτική σκοπιμότητα σε συνδυασμό με την οικονομική επιβάρυνση που προκύπτει.

Στις 27 Ιουλ. 20ΧΧ το ΓΕΣ πρότεινε να εξισορροπηθεί το κόστος επισκευής των Ε/Π, με το κόστος διέλευσης των στρατιωτικών φαλαγγών από την ΠΓΔΜ που είχε επιβληθεί προς τη χώρα μας. Με την πρόταση αυτή συμφώνησε η Ηγεσία του ΓΕΕΘΑ και του ΥΠΕΘΑ.

Στις 10 Σεπ. 20ΧΧ το ΓΕΣ αιτήθηκε προς το ΓΕΕΘΑ την επίτευξη συμφωνίας με τις Αρχές της πΓΔΜ για την υλοποίηση της ανωτέρω απόφασης. Όμως από τον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων που ζητήθηκαν, προέκυψε ότι το κόστος επισκευής των Ε/Π ήταν κατ’ ελάχιστο 440.000 ευρώ, ενώ εκτιμήθηκε ότι συνολικά η όλη διαδικασία θα ξεπερνούσε το μισό εκατομμύριο ευρώ. Αντίστοιχα το συνολικό ετήσιο κόστος διέλευσης φαλαγγών από την ΠΓΔΜ ήταν 41.000 ευρώ περίπου και θα μειωνόταν δραστικά στο άμεσο μέλλον λόγω της μεγάλης μείωσης της δύναμης στο Κόσοβο, όπως είχε ήδη αποφασίσει το ΝΑΤΟ. Τα δύο ποσά δεν ήταν σε καμία περίπτωση συγκρίσιμα.

Κατόπιν αυτού, στις 03 Νοε. 20ΧΧ ενημερώθηκε σχετικά το ΥΠΕΞ για τα οικονομικά μεγέθη, με απώτερο σκοπό την επανεκτίμηση βάσει των νέων οικονομικών δεδομένων, της πολιτικής σκοπιμότητας ανάληψης του κόστους επισκευής από την Ελλάδα, καθώς επίσης και την εξέταση της δυνατότητας κάλυψης του ποσού από κονδύλια του ΥΠΕΞ». Σε κάθε περίπτωση θα ήταν εθνικά κονδύλια των Ελλήνων φορολογουμένων.

Αυτά λοιπόν συνέβαιναν το σωτήριον έτος 20ΧΧ, όταν το χρήμα έρρεε άφθονο και η Ελλάδα διέθετε σοβαρά εθνικά κονδύλια προς όφελος της πΓΔΜ, στα πλαίσια της εξωτερικής Πολιτικής και Στρατηγικής για την ειρήνη στα Βαλκάνια.

Στο σημείο αυτό, τίθεται αβίαστα το ερώτημα εάν οι βόρειοι γείτονες το αναγνώρισαν και έδειξαν έστω προς στιγμή ευγνωμοσύνη; Εάν βελτίωσαν έστω παροδικά ή προσωρινά τις αλυτρωτικές και εν πολλοίς επεκτατικές βλέψεις τους;

Η απάντηση που αβίαστα και πάλι συνάγεται είναι πως όχι.

Δεν εκτίμησαν και δεν είπαν ευχαριστώ για τον στρατιωτικό εξοπλισμό (στρατιωτικά οχήματα και άλλα υλικά) που τους χάρισε η Ελλάδα, ούτε για την διάθεση των δύο ελικοπτέρων, αλλά ούτε και για τις ενέργειες της Ελλάδας σε πολλαπλά επίπεδα για την σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της χώρας τους. Αντιθέτως, όπως προαναφέρθηκε, επέβαλαν δασμούς και διόδια στις ελληνικές στρατιωτικές φάλαγγες που διέρχονταν από το έδαφός τους από και προς το Κόσοβο.

Δυστυχώς οι γείτονες μέχρι σήμερα έχουν αποτύχει στις εξετάσεις, επιδεικνύοντας μία σταθερά αρνητική συμπεριφορά, αρκούντως καιροσκοπική, ωφελιμιστική, αντιδεοντολογική και αποσταθεροποιητική.

Αυτά για την ιστορική πραγματικότητα.

Σήμερα άλλαξαν συμπεριφορά;

Στην Πολιτική Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας καθορίζεται ότι συνεχής επιδίωξη της Εθνικής Στρατηγικής είναι η διατήρηση φιλικών και συμμαχικών σχέσεων με τα όμορα κράτη.

Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα μπορεί και σήμερα να εγγυηθεί την σταθερότητα και την ευημερία της πΓΔΜ, καθώς επίσης να υποστηρίξει ένθερμα την αποδοχή της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Με μία όμως ουσιαστική προϋπόθεση, να μην δημιουργεί προβλήματα. Η πΓΔΜ πρέπει εμπράκτως να γίνει ένα κράτος που θα σέβεται την ειρήνη και την σταθερότητα στην περιοχή, θα αποδέχεται την ιστορική πραγματικότητα στα Βαλκάνια και θα εφαρμόζει τις αρχές της καλής γειτονίας.

* Ο αντιπτέραρχος (Ι) εα Ιωάννης Αναστασάκης ασχολείται με την Ασφάλεια για την οικονομική ανάπτυξη στην Ανατολική Μεσόγειο (ROSED). Στο παρελθόν έχει διδάξει το μάθημα Πολιτική Εθνικής Άμυνας στη Σχολή Ικάρων
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση