Το (αριστερό) όνειδος των παράνομων απελάσεων

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης

Τα ξημερώματα της 24ης Μαΐου 2017 τρεις άνδρες διέσχισαν πάνω σε βάρκα τον ποταμό Εβρο. Ο τούρκος δημοσιογράφος Μουράτ Τσαπάν δεν είχε και άλλη επιλογή. Ηταν ήδη καταδικασμένος σε φυλάκιση 22 ετών, για πράξεις που είχαν ως σκοπο την ανατροπή του πολιτεύματος. Πέρασε παράνομα στην Ελλάδα, μαζί με δύο φίλους του.

Εφτασαν στο Διδυμότειχο. Εντοπίστηκαν από αστυνομικούς και οδηγήθηκαν στο Τμήμα. Εκεί ζήτησαν να καταθέσουν αίτηση για την παροχή ασύλου. Στο Τμήμα συνάντησαν και ένα ζευγάρι Τούρκων, με τρία παιδιά. Ολοι μαζί επιβιβάστηκαν σε βαν, με προορισμό, όπως τους είπαν, την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Πέντε αμίλητοι ένοπλοι μασκοφόφοι, με φόρμες παραλλαγής, τους έδεσαν τα χέρια και τους υποχρέωσαν να ανέβουν σε μία βάρκα. Μαζί τους επιβιβάστηκαν και δύο μασκοφόροι. Οδήγησαν τη βάρκα στην απέναντι όχθη. Αφησαν τους Τούρκους και επέστρεψαν σε ελληνικό έδαφος. Λίγο αργότερα οι φυγάδες βρέθηκαν στα χέρια των συμπατριωτών τους. Ο δημοσιογράφος Μουράτ Τσαπάν είναι στη φυλακή. Η Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, από την οποία προέρχεται η καταγγελία, δεν έχει πληροφορίες για την τύχη των άλλων. Η Ενωση έχει καταθέσει μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Στην ίδια Αρχή κατέθεσε φάκελο με σχετικά στοιχεία ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης. Γενικώς, όμως, η αντιπολίτευση, ειδικά η αξιωματική, δεν δείχνει να ιδρώνει για το θέμα.

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 2 Ιουνίου 2017, ο Επίτροπος Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, κάλεσε τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν άμεσα τις απελάσεις προς την Τουρκία και παράλληλα να εξασφαλίσουν σε όλους τους πρόσφυγες τη δυνατότητα αίτησης ασύλου. «Ακόμη και σε ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις, τα κράτη δεν μπορούν να καταφεύγουν σε πρακτικές – όπως οι ομαδικές απελάσεις – οι οποίες δεν συμμορφώνονται με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την αρχή της μη επαναπροώθησης που κατοχυρώνεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες» είπε ο Επίτροπος.

«Βαθιά ανησυχία της για τις συνεχιζόμενες αναφορές σχετικά με επιστροφές και επαναπροωθήσεις» που φέρονται να λαμβάνουν χώρα στα χερσαία σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, εξέφρασε η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Σχετική έρευνα έχει ξεκινήσει και ο Συνήγορος του Πολίτη.

Οι οκτώ τούρκοι αξιωματικοί ήταν τυχεροί. Ηρθαν με ολόκληρο ελικόπτερο, σηκώθηκε θόρυβος για την περίπτωση τους και έτσι δεν διέσχισαν τον Εβρο δεμένοι χειροπόδαρα πάνω σε μία βάρκα. Αρκετοί άλλοι συμπατριώτες τους δεν έχουν την ίδια τύχη. Αδύναμοι, ανώνυμοι, μόνοι και απελπισμένοι, η τελευταία εικόνα που έχουν από την πατρίδα μας είναι το πρόσωπο ενός μασκοφόρου. Ισως τελικά η μάσκα να χρησιμοποιείται για να μαζέψει κάπως τη ντροπή από το πρόσωπο του ανθρώπου που τη φοράει…

Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πρέπει να αισθάνεται προδομένος από τη μπέσα του Αλέξη Τσίπρα. Οταν του υποσχέθηκε ότι θα στείλει πίσω τους αξιωματικούς σε 15 μέρες, πρέπει να το πίστευε, να το εννοούσε. Ο Πρωθυπουργός θα σκέφτηκε ότι αν τα απλά περιστατικά επιστρέφουν πίσω αυθημερόν, δύο εβδομάδες θα είναι αρκετές για τους αξιωματικούς. Ατύχησε. Επέσε πάνω σε αληθινά -και όχι γιαλαντζί- δημοκρατικούς πολίτες που δεν επέτρεψαν στη ντροπή να κηλιδώσει περισσότερο την εικόνα της χώρας.

Ολα δείχνουν ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς επαναπροωθεί κυνικά και παρανόμως ανθρώπους που δεν θα έχουν δίκαιη δίκη. Και κανένας δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι οι άνθρωποι αυτοί θα ζήσουν μέχρι να δικαστούν. Ακούγεται σαν ανέκδοτο που επαναλαμβάνεται, αλλά αν αυτά είχαν γίνει επί Σαμαρά, θα είχαμε απεργούς πείνας και αλυσοδεμένους έξω από την τουρκική πρεσβεία. Τώρα απλώς βγάζουμε τον σκασμό και κρατάμε τα τρολ μας στους στάβλους.

Καμία κυβέρνηση στο παρελθόν δεν έχει ασκήσει έφεση σε απόφαση χορήγησης ασύλου. Καμία. Το έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα που, όπως αποδεικνύεται, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό όταν πρόκειται να πετάξει από πάνω της ενοχλητικές περιπτώσεις όπως των Τούρκων που ζητούν άσυλο.

Ναι, ξέρω, θα βγουν και θα πουν ότι προέχουν τα εθνικά συμφέροντα. Ανοησίες. Το εθνικό συμφέρον εξυπηρετείται πρωτίστως από πράξεις που διασφαλίζουν και επιβεβαιώνουν τη λειτουργία του κράτους δικαίου. Και είναι εξοργιστικό να βλέπεις εκείνους που έλεγαν ότι θα αλλάξουν την Ευρώπη να μην εξυπηρετούν το αυτονόητο ανθρωπιστικό καθήκον των πολιτισμένων κρατών. Ντροπή!

Protagon


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση