Τα βαλκανικά κράτη "μαγειρεύουν" τους αριθμούς των μειονοτικών

Η περιοχή των Βαλκανίων επιλέχθηκε για πειραματισμό, αφού οι πολυπληθείς και αλληλομισούμενες εθνότητες συνυπάρχουν επί αιώνες 

Αυτά που συμβαίνουν με τις απογραφές στα Βαλκάνια, είναι προμήνυμα μελλοντικών εξελίξεων. Αλβανία και Σκόπια κυρίως, προσπαθούν να "μαγειρέψουν" τα αποτελέσματα, ώστε να δείξουν μεγαλύτερη ομοιογένεια. Στην Αλβανία θα εμφανίσουν μικρό αριθμό Ελλήνων, το ίδιο και Σλάβων. Στα Σκόπια, μικρό αριθμό Αλβανών, το ίδιο και Ελλήνων.

Είτε όμως εμφανιστούν "στα χαρτιά", είτε όχι, οι μειονότητες υπάρχουν. Και διεκδικούν -κυρίως οι Αλβανοί των Σκοπίων- μεγαλύτερο μερίδιο στην εξουσία. Η φυσική εξέλιξη είναι ότι με την πάροδο του χρόνου, αισθανόμενοι ότι τους τοποθετούν στο περιθώριο, θα αντιδράσουν.

Για τους Έλληνες δεν τίθεται θέμα, διότι χωρίς υποστήριξη από την ελληνική κυβέρνηση, το πιθανότερο είναι να εγκατασταθούν στην Ελλάδα και να σβήσουν οι ελληνικές κοινότητες των Βαλκανίων. Όπως συνέβη στην Βουλγαρία, όπου εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες υπέστησαν Γενοκτονία, όταν το κομμουνιστικό καθεστώς υπό τον Ζίβκοφ, απαγόρευε τους γάμους μεταξύ Ελλήνων. Και στους μικτούς γάμους, είναι προφανές ότι θα χανόταν σιγά-σιγά σε ένα καταπιεστικό καθεστώς η συνείδηση καταγωγής εξ Ελλήνων.

Οι Αλβανοί όμως θα ξεσηκωθούν. Η αδιαφάνεια στις απογραφές τους δίνουν έρεισμα. Όχι, φυσικά, ότι αυτό θα είναι αιτία. Και από αφορμές βρίσκουν όσες θέλουν. Απλώς, βαθαίνει περισσότερο το χάσμα. Τα αυταρχικά καθεστώτα - Οθωμανών, μοναρχίας και κομμουνισμού- με τα οποία έζησαν μαζί Αλβανοί και Σλάβοι επί αιώνες, τους συγκρατούσαν. Μόλις η βία της εξουσίας απομακρύνθηκε, πλησιάζει η ώρα της διάσπασης και η δημιουργία μικρών εθνικών κρατών, προτεκτοράτων στην ουσία.

Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι Έλληνες στην Αλβανία και Σκόπια, επειδή τα εκεί αντιδημοκρατικά καθεστώτα σε καμιά απογραφή δεν υπήρχε αναγραφή του όρου Έλληνες, για να το επιλέξουν οι ομογενείς. Και στις δύο χώρες αναγκάζονταν να επιλέγουν τον όρο Βλάχοι, λες και οι Βλάχοι αποτελούν ιδιαίτερη εθνότητα.



Η  αλβανική εφημερίδα Infopress, δημοσιεύει πληροφορίες από έναν ιστορικό, ο οποίος ζει " στα αλβανικά εδάφη" των Σκοπίων επί πολλά χρόνια. Δήλωσε, ότι δεν λέγεται η αλήθεια για την πληθυσμιακή κατάσταση στη χώρα και ότι σε όλη την επικράτεια των Σκοπίων, οι Σλάβοι δεν είναι πάνω από το 30 % του πληθυσμού.

Ανεβάζει δε τον αριθμό των Αλβανών που ζουν στα Σκόπια, σε 875 χιλιάδες ή 47,5% επί του συνολικού αριθμού κατοίκων. Προφανώς και είναι υπερβολικός ο αριθμός, αλλά προφανώς και δεν είναι μόνον 25% όπως υποστήριζε ο Γκρούεφσκι, ο οποίος δεν διεξήγαγε απογραφή το 2011, ακριβώς για να υπάρχει ασάφεια.

Η τακτική αυτή εξυπηρετεί τους εμπνευστές της πολυπολιτισμικότητας την οποία προπαγανδίζουν με επίταση επαγγελματίες και ερασιτέχνες της πολιτικής, συνειδητά ή από άγνοια των επιπτώσεων που επιφέρει. Θεώρησαν οι ισχυροί, ότι η Βοσνία θα αποτελούσε πρότυπο πολυπολιτισμικής κοινωνίας κι έδωσαν μεγάλη βαρύτητα στο μοντέλο συνύπαρξης τριών κοινοτήτων, καθολικών Κροατών, ορθοδόξων Σέρβων και μουσουλμάνων Βοσνίων.

Άφησαν εκεί για μια διετία δυνάμεις του Ο.Η.Ε. και δημιούργησαν κράτος. Πέρασε καιρός από τότε, κάθε κοινότητα ζει αυτόνομα στο δικό της χώρο, κι επειδή από καιρού εις καιρό τα αιματηρά επεισόδια δεν λείπουν, η διετής θητεία του Ο.Η.Ε. ανανεώνεται συνεχώς μέχρι σήμερα. Η πολυπολιτισμικότητα βολεύει τους ισχυρούς, διότι και με τη σκόπιμη προώθηση μεταναστών στην Ευρώπη επέρχεται ελαστικοποίηση των δεσμών που ενώνουν τα μέλη μιας κοινωνίας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εντάσεις και με αιματηρά αποτελέσματα πολλές φορές. Η αστάθεια των κρατών, που σημαίνει αδυναμία, τα καθιστά εύκολη λεία στην επιβουλή των ισχυρών, ώστε να μπει σε εφαρμογή το δεύτερο στάδιο: Η Κοσοβοποίηση.

Τα Βαλκάνια, επομένως, επιλέχθηκαν για πειραματισμό, αφού οι πολυπληθείς και αλληλομισούμενες εθνότητες συνυπάρχουν επί αιώνες. Με μια διαφορά όμως. Υπήρξαν εδώ πολυεθνικές κοινωνίες, οι οποίες διατηρούνταν έτσι μόνον με τη βία, και οι οποίες ζούσαν σε αυστηρά καθορισμένα από τις ίδιες πλαίσια.

Πόσοι γάμοι, πόσες κοινές γιορτές, πόσες κοινές πολιτιστικές εκδηλώσεις μπορεί κάποιος να απαριθμήσει στη Θεσσαλονίκη των προηγουμένων αιώνων, των τριών κατά βάση κοινοτήτων (Ελλήνων, Εβραίων, Οθωμανών); Συγκρούσεις όμως υπήρξαν πολλές, ακόμη και απαξιωτικά τραγούδια της μιας κοινότητας εναντίον της άλλης. Κι όταν ήρθε η ώρα να απελευθερωθεί η περιοχή, βρέθηκαν οι Έλληνες να πολεμούν -ένοπλα και διπλωματικά- εναντίον των δύο άλλων κοινοτήτων της πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

Μακεδών
Πηγή Voria

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση