Ο δρόμος, από το παράξενο και πολιτικά δύσκολο 2017, στο απρόβλεπτο και επικίνδυνο 2018
Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης
Η άνοδος της ακροδεξιάς, η είσοδος σε κυβερνητικά σχήματα αλλά και στα κοινοβούλια των νοσταλγών του ναζισμού στην Ευρώπη, τα επικίνδυνα μηνύματα «πολέμου» στην δύσκολη εποχή που ζούμε, όμοια της δεκαετίας του 1930 και το «μίνι» καλοκαιρινό μνημόνιο που ίσως «βρει» την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2018.
Μια παράξενη χρονιά φεύγει, μια απρόβλεπτη και επικίνδυνη χρονιά έρχεται.
Ναι, σε μερικές ώρες το 2017 θα είναι παρελθόν και η ανθρωπότητα θα μπορεί να μην ευχηθεί «auf Wiedersehen 2017».
Τα τελευταία μνημονιακά, κατά κυβέρνηση, Χριστούγεννα μας άφησαν, βρισκόμαστε στο τέλος, στο «λυκόφως», του 2017, μιας πραγματικά δύσκολης αλλά ιστορικής, όπως θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί από τον ιστορικό του μέλλοντος, χρονιά.
Ο κόσμος και η Ευρώπη ετοιμάζεται να υποδεχθεί το 2018, έτος σωτήριο για την ελληνική οικονομία ,καθώς βάση ισχυρισμών των κυβερνητικών κύκλων, έστω και αν διαφωνεί η αντιπολίτευση, τους θερινούς μήνες του 2018 θα αποτελέσουν παρελθόν από την Ελλάδα τα μνημονιακά προγράμματα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το 2017 ήταν μια χρονιά σταθμός, ορόσημο, ως προς τη συνοχή και τη συνέχεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξαιτίας των παρενεργειών των συνεχών εκλογών σε όλη την επικράτεια της Ένωσης.
Το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα, μέσα στο 2017, έχει αμφισβητηθεί όσο ποτέ, ακροδεξιοί σχηματισμοί αναδεικνύουν το τέλμα στο οποίο βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το πάλαι ποτέ ισχυρό, ως προς τους δημοκρατικούς λαούς της Ευρώπης, αφήγημα της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης δεν μετατρέπεται, μεταξύ μας δεν θα μετατραπεί ποτέ, σε «United States of Europe», αν προτιμάτε στα ελληνικά, σε «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».
Στο λυκόφως του τρομερού και αποκρουστικού αλλά και πλήρως φοβικού για την ανθρωπότητα 2017, στην Ευρώπη εμφανίζονται και κυριαρχούν αποσχιστικά κινήματα είτε μέσα από «αυτόνομα – παράνομα» δημοψηφίσματα, είτε μέσα από νόμιμες εκλογές, οι οποίες διεξάγονται υπό το πράσινο φως των Συνταγματικών Δικαστηρίων.
Πως κρίνεται, στ` αλήθεια, το 2017;
Μπορεί να χαρακτηριστεί ως το έτος που, ολοκληρωτικά, ανήκει στον 45ο Αμερικανό πρόεδρο κ. Ντόναλντ Τραμπ ή απλά μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα τυχαίο έτος που ,ενδεχομένως, η παγκόσμια κοινότητα θα θυμάται ως την αρχή του τέλους της παγκοσμιοποίησης και την αρχή απρόβλεπτων γεγονότων «γεννημένων» εξαιτίας των αλυσιδωτών και συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Τι θα φέρει στην παγκόσμια κοινότητα το 2018;
Θα είναι το 2018 η αρχή του τέλους της παγκοσμιοποίησης ή αν μπορούμε να αποδώσουμε πιο σωστά, θα είναι ο κόσμος, ελέω των απρόβλεπτων ηγετών, διαφορετικός και πιο επικίνδυνος από τον κόσμο στον οποίο είχαμε συνηθίσει να ζούμε;
Μερικά εικοσιτετράωρα πριν από την έλευση των απερχόμενων, πλέον, Χριστουγέννων του 2017, ο απερχόμενος 44ος Αμερικανός Πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα, σε ομιλία του στο Σικάγο του Ιλινόις, αναφέρει, τεκμηριώνει και κυρίως επιβεβαιώνει τους φόβους όλων των πολιτικών αναλυτών για τον ερχομό του δύσκολου, χωρίς καλούς οιωνούς, 2018.
Ο κ. Μπαράκ Ομπάμα, πρώτος αφροαμερικανός Αμερικανός Πρόεδρος ήταν ο άνθρωπος που με την επιθετική οικονομική πολιτική έσωσε το 2008 τις Η.Π.Α , αλλά και μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου, από την κρίση.
Ο 44ος Αμερικανός πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα σε ομιλία στο Σικάγο, τονίζει τον φόβο, ως προς τις διεθνείς εξελίξεις, εξαιτίας και της πολιτικής παρουσίας στον Λευκό Οίκο του 45ου Αμερικανού Προέδρου κ. Ντόναλτ Τράμπ στον Λευκό Οίκο.
Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τυχαίο το γεγονός πως ο τέως Αμερικανός πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα, συγκρίνει την περίοδο που ζούμε με αυτή της προπολεμικής περιόδου του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.
Στα προπολεμικά χρόνια, η αμερικανική κοινωνία ήταν αντιμέτωπη με μια σκληρή οικονομική κρίση, η οποία είχε ως δυσάρεστο γεγονός το χρηματιστηριακό «Κραχ» της Wall Street, την «Black Thursday», την «Μαύρη Πέμπτη» του 1929.
Την ώρα που η αμερικανική κοινωνία προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, την Ευρώπη, είχαν ήδη κυριαρχήσει φασιστικά, ακροδεξιά, εθνικοσοσιαλιστικά σχήματα που επέβαλαν την επικράτησή τους ανά τον κόσμο με πόλεμο.
Η ιστορία γνωστή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα των ανησυχιών «Ομπάμα», προσπαθεί να σταθεί στα πόδια από το ισχυρό σοκ που δέχεται εξαιτίας του «Brexit».
Στην Γαλλία, η πολιτική σκηνή βιώνει βρίσκεται μια πολύπλευρη ανατροπή του πολιτικού συστήματος.
Ο Γάλλος Πρόεδρος κ. Εμμανουέλ Μακρόν έχει επικρατήσει στις Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές, αλλά υψηλά είναι τα ποσοστά που λαμβάνει η γαλλική ακροδεξιά.
Η κυρία Μαρία Λεπέν, η επικεφαλής της γαλλικής ακροδεξιάς, σίγουρα πανηγύρισε και χαμογέλασε την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, ημέρα διεξαγωγής των πρόσφατων γερμανικών εκλογών που έγιναν την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου του 2017, εξαιτίας της ανόδου αλλά και εισόδου στο 19ο «Βundestag», του ξενοφοβικού – ακροδεξιού σχηματισμού «Εναλλακτική για την Γερμανία AfD».
Πλέον, περίπου τρεις μήνες μετά τις γερμανικές εκλογές, η διάθεση των Γερμανών ψηφοφόρων είναι διαφορετική, αλλάζει μέσα στην περίοδο της ακυβερνησίας. επηρεάζει δε ακόμα και τους Σοσιαλδημοκράτες του «SPD» του κ. Μάρτιν Σούλτς.
Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, μέσα από το συνέδριό τους στο Βερολίνο, ανακοινώνουν πως την 7η Ιανουαρίου του 2018, εκ νέου θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με τους χριστιανοδημοκράτες «CDU/CDS» της Γερμανίδας Καγκελαρίου κα Άντζελα Μέρκελ.
Στόχος; Η σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνηση που θα αποτελέσει τη συνέχιση του «Μεγάλου Συνασπισμού» παρά τις αντιδράσεις στην αριστερή πτέρυγα του «SPD».
H επίτευξη, στην Γερμανία, της κυβερνητικής συμφωνίας Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, έρχεται να σημειώσει την ανάγκη της αποφυγής μιας κυβέρνησης τύπου «Jamaica», η οποία ενδεχομένως θα δυνάμωνε το ακροδεξιό, φοβικό αίσθημα, οδηγώντας την Γερμανία αλλά και την Ευρώπη σε αχαρτογράφητα – επικίνδυνα νερά.
Στην Αυστρία, τα ξαδέρφια των Γερμανών, επιλέγουν στις πρόσφατες αυστριακές εκλογές, την δημιουργία μιας κυβερνητικής συμμαχίας μεταξύ συντηρητικών και των ακροδεξιών απόγονων του Αδόλφου Χίτλερ.
Δυο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2017, ο νέος Αυστριακός καγκελάριος κ. Σεμπάστιαν Κουρτς, πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στις Βρυξέλλες, εν` όψει του σχηματισμού της νέας Αυστριακής κυβέρνησης και συναντάται με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν Κλοντ – Γιουνκερ.
Ο εκπρόσωπος των χωρών του «Βίζεγκραντ», o τριανταενός ετών αυστριακός καγκελάριος κ. Σεμπάστιαν Κουρτς, τονίζει πως η Αυστρία θα βοηθήσει με κάθε τρόπο την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς το θέμα της παράνομης μετανάστευσης.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλοντ Γιουνκερ, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου με αφορμή τη συνάντηση με τον Αυστριακό καγκελάριο κ. Σεμπάστιαν Κουρτς, δέχεται ερώτηση από τους δημοσιογράφους για τον τρόπο που θα συνεργαστεί με την νέα αυστριακή κυβέρνηση.
Στον κυβερνητικό συνασπισμό της Αυστρίας, συμμετέχει ως κυβερνητικός εταίρος από τη θέση του αντικαγκελαρίου, ο προερχόμενος από το ναζιστικό – ακροδεξιό αυστριακό κόμμα ο κ. Χάνς Κρίστιαν Στράχε, πολιτικός απόγονος και θιασώτης του Αδόλφου Χίτλερ.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλοντ Γιουνκερ απαντάει στους δημοσιογράφους με «χρώμα ελληνικό», σημειώνοντας πως συνεργάζεται ήδη επιτυχημένα με την ετερόκλητη ελληνική κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα, στην οποία θυμίζει, πως κυβερνητικός εταίρος είναι ο «ακροδεξιός» κ. Πάνος Καμμένος.
Είναι αρκετό, στην εποχή που ζούμε, πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλοντ Γιουνκερ, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να έχουν πρόσημο ευρωπαϊκό. Αυτό είναι αρκετό στο νέο αφήγημα της παγκόσμιας πολιτικής ζωής.
Στην Ελλάδα η έβδομη «μνημονιακή» χρονιά κλείνει με την αμφίβολη και αχρείαστη επίσημη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν στην Αθήνα και στην Θράκη, κατά τη διάρκεια της οποίας τίθεται από τον ίδιο τον Σουλτάνο η αναγκαιότητα της επαναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης της Λωζάννης.
Λίγες μέρες μετά από την επίσκεψη του Τούρκου Σουλτάνου Ερντογάν στην Ελλάδα, συγκεκριμένα δυο μέρες μετά από τα Χριστούγεννα, οι Τούρκοι προβαίνουν σε ένα «μίνι» θερμό επεισόδιο στα Ίμια, όμοιο με αυτό του 1996, καθώς διώχνουν από την περιοχή ελληνικά ψαροκάικα.
Θυμίζουμε, πως ακριβώς την ίδια μέρα, το 1996, εξαιτίας του «πολέμου της τσιπούρας», ξεσπάει η κρίση των Ιμίων, με τα γνωστά, δυσάρεστα για την ελληνική πλευρά αποτελέσματα της 31ης Ιανουαρίου του όχι μακρινού 1996.
Αν και η 31η Ιανουαρίου του 2018 δεν έχει έρθει ακόμα, ο κυβερνητικός εταίρος κ. Πάνος Καμμένος, κάνει σαφές προς κάθε πλευρά, πως δεν πρόκειται να δεχθεί , κυρίως να ψηφίσει, προτεινόμενη ονομασία που θα περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία», ως προς το ζήτημα διευθέτησης του ονόματος της «FYROM».
H ελληνική κυβέρνηση, πραγματικά, ταλαντεύεται πάνω σε μια λεπτή γραμμή την ώρα που με ανυπομονησία το Μέγαρο Μαξίμου περιμένει τον Αύγουστο του 2018, μήνας κατά τον οποίο η χώρα θα εξέλθει των δυσβάσταχτων μνημονίων, παρά τις αντίθετες διατυπώσεις της αντιπολίτευσης.
Τι θα συμβεί, αν οι εταίροι – δανειστές προτείνουν τον Αύγουστο του 2018 στον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, ένα νέο «μίνι» μνημόνιο, ικανό να οδηγήσει τη χώρα στη μεταμνημονιακή εποχή, που μπορεί να λειτουργήσει ως ανταποδοτικό, πάνω σε μια πρόταση που θα οδηγεί σε μια μεγάλη μείωση του ελλείμματος;
Θα δεχθεί ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας μια ενδεχόμενη Αυγουστιάτικη πρόταση των δανειστών – εταίρων για συγκεκριμένου τύπου «μίνι μνημόνιο» ή θα σταθεί στην εκφρασμένη θέση του ιδίου, «ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε», από την συνέντευξη τύπου που έδωσε στην τελευταία σύνοδο κορυφής;
Σας θυμίζω, τα γεγονότα του Σαββάτου 21 Νοεμβρίου 2009, όπως διαδραματιστήκαν και περιγράφονται στο βιβλίο «Τρόικα, ο δρόμος προς την καταστροφή», του Μιχάλη Ιγνατίου, διευθυντή της ιστοσελίδας.
Εκείνη την ημέρα, οι κ. Γιούνκερ, Αλμούνια και Τρισέ, πρότειναν στον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου, ένα μίνι μνημόνιο, ικανό ώστε να αντιμετωπιστεί και να τερματιστεί η κρίση στην αρχή.
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν απάντησε ποτέ. Η συνέχεια γνωστή.
Με ενδιαφέρον, περιμένουμε τον Αύγουστο του 2018.
Θα είναι ο μήνας όπου η χώρα θα βγει οριστικά από τα μνημόνια, ή θα έχουμε την ίδια δυσάρεστη ιστορία με τους εταίρους – δανειστές, να προτείνουν ένα νέο «μίνι» μνημόνιο, με τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα να μη δέχεται και να επαναλαμβάνεται η γνωστή δυσάρεστη ιστορία του Νοεμβρίου του 2009;
Οι Έλληνες πολίτες με ανυπομονησία αναμένουν το 2018, πάντα με τις προτροπές της ελληνικής κυβέρνησης για την οριστική έξοδο από τα μνημόνια, όχι όμως την οριστική έξοδο της χώρας από τις «μνημονιακές επιταγές».
Το 2017 μας αφήνει, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με ανυπομονησία ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε το 2018.
Η Ιταλία, είναι η χώρα του δυτικού κόσμου που μπαίνει πρώτη στον χορό των εκλογών για το 2018, καθώς μόλις προχθές, ο Ιταλός Πρόεδρος κ. Σέρτζιο Ματαρέλα ανακοινώνει την διάλυση της ιταλικής βουλής και την διενέργεια των Ιταλικών Εκλογών, «Elezioni Italiani 2018», στις 4 Μαρτίου 2018.
Η ιταλική οικονομία, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια τραπεζική κρίση, ικανή να αποτελέσει «ντόμινο» τραπεζικών κρίσεων σε όλες τις μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βάζοντας «βόμβα» στα θεμέλια ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Νωρίτερα των Ιταλικών Εκλογών, την Κυριακή 28 Ιανουαρίου του 2018, διεξάγονται οι «Κυπριακές Εκλογές 2018».
Το πολύπαθο νησί της Αφροδίτης, βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, ενδεχομένως τις πιο κρίσιμες εκλογές της ιστορίας της Κύπρου, την ώρα της εργασίας των γεωτρύπανων στην κυπριακή ΑΟΖ, με την Τουρκία να απαντάει δεσμεύοντας παρανόμως θαλάσσιες περιοχές.
Η παράνομη κατοχή των Τούρκων συνεχίζεται, η «ελεύθερη» Κύπρος μπαίνει στην εκλογική μάχη, χωρίς να έχει δοθεί λύση στο Κυπριακό, έξι μόλις μήνες μετά από την δεύτερη, μόλις σε ένα χρόνο, κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, με υπαιτιότητα της Τουρκίας, στο ελβετικό θέρετρο του Κράνς Μοντανά.
Δεν είμαι σε θέση να ξέρω ή να γνωρίζω, καθώς ούτε τις δυνατότητες του μάντη Τειρεσία έχω, ούτε επισκέπτομαι το μαντείο των Δελφών, αν τελικά επιβεβαιωθούν οι δυσάρεστες για την ανθρωπότητα προβλέψεις του 44ου Αμερικανού προέδρου κ. Μπαράκ Ομπάμα.
Όμως, είμαι σε θέση να ευχηθώ, – πέρα από την υγεία σε όλους μας, αδιαπραγμάτευτο συστατικό ώστε η ανθρωπότητα να μπει και να αντέξει το απρόβλεπτο 2018 -, να ανοίξει και να πέσουν οι φράχτες στη γέφυρα του Μπρουνέλο στην Βόρεια Ιταλία ώστε να υπάρξει και να συνεχιστεί η διαδρομή στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών, κουλτούρων και πάνω από όλα ανθρώπων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευχόμαστε το απρόβλεπτο και αρχικά δυσοίωνο 2018, να μας εκπλήξει αποτελώντας χρονιά σταθμός για την παγκόσμια κοινότητα, με τους λαούς να επιστρέψουν στην εποχή της κανονικότητας, μακριά από κρίσεις οικονομικές – ανθρωπιστικές ή πολεμικές συρράξεις που οδηγούν στη βίαιη μετανάστευση και προσφυγιά και από στοιχεία ικανά που μπορούν να οδηγήσουν όλη την υφήλιο σε ένα νέο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υστερόγραφο: Σε μερικές ώρες «εισβάλει» στις ζωές μας το 2018. Είθε να είναι ειρηνικό, να τερματιστούν οι ανθρωπιστικές κρίσεις και ο ελληνισμός να εξέλθει από μνημόνια, επιτροπείες και παράνομες κατοχές από παράνομους εισβολείς. Χρόνια πολλά σε όλους, ευχές για ένα γεμάτο σε υγεία 2018!!!
Η άνοδος της ακροδεξιάς, η είσοδος σε κυβερνητικά σχήματα αλλά και στα κοινοβούλια των νοσταλγών του ναζισμού στην Ευρώπη, τα επικίνδυνα μηνύματα «πολέμου» στην δύσκολη εποχή που ζούμε, όμοια της δεκαετίας του 1930 και το «μίνι» καλοκαιρινό μνημόνιο που ίσως «βρει» την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2018.
Μια παράξενη χρονιά φεύγει, μια απρόβλεπτη και επικίνδυνη χρονιά έρχεται.
Ναι, σε μερικές ώρες το 2017 θα είναι παρελθόν και η ανθρωπότητα θα μπορεί να μην ευχηθεί «auf Wiedersehen 2017».
Τα τελευταία μνημονιακά, κατά κυβέρνηση, Χριστούγεννα μας άφησαν, βρισκόμαστε στο τέλος, στο «λυκόφως», του 2017, μιας πραγματικά δύσκολης αλλά ιστορικής, όπως θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί από τον ιστορικό του μέλλοντος, χρονιά.
Ο κόσμος και η Ευρώπη ετοιμάζεται να υποδεχθεί το 2018, έτος σωτήριο για την ελληνική οικονομία ,καθώς βάση ισχυρισμών των κυβερνητικών κύκλων, έστω και αν διαφωνεί η αντιπολίτευση, τους θερινούς μήνες του 2018 θα αποτελέσουν παρελθόν από την Ελλάδα τα μνημονιακά προγράμματα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το 2017 ήταν μια χρονιά σταθμός, ορόσημο, ως προς τη συνοχή και τη συνέχεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξαιτίας των παρενεργειών των συνεχών εκλογών σε όλη την επικράτεια της Ένωσης.
Το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα, μέσα στο 2017, έχει αμφισβητηθεί όσο ποτέ, ακροδεξιοί σχηματισμοί αναδεικνύουν το τέλμα στο οποίο βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το πάλαι ποτέ ισχυρό, ως προς τους δημοκρατικούς λαούς της Ευρώπης, αφήγημα της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης δεν μετατρέπεται, μεταξύ μας δεν θα μετατραπεί ποτέ, σε «United States of Europe», αν προτιμάτε στα ελληνικά, σε «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».
Στο λυκόφως του τρομερού και αποκρουστικού αλλά και πλήρως φοβικού για την ανθρωπότητα 2017, στην Ευρώπη εμφανίζονται και κυριαρχούν αποσχιστικά κινήματα είτε μέσα από «αυτόνομα – παράνομα» δημοψηφίσματα, είτε μέσα από νόμιμες εκλογές, οι οποίες διεξάγονται υπό το πράσινο φως των Συνταγματικών Δικαστηρίων.
Πως κρίνεται, στ` αλήθεια, το 2017;
Μπορεί να χαρακτηριστεί ως το έτος που, ολοκληρωτικά, ανήκει στον 45ο Αμερικανό πρόεδρο κ. Ντόναλντ Τραμπ ή απλά μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα τυχαίο έτος που ,ενδεχομένως, η παγκόσμια κοινότητα θα θυμάται ως την αρχή του τέλους της παγκοσμιοποίησης και την αρχή απρόβλεπτων γεγονότων «γεννημένων» εξαιτίας των αλυσιδωτών και συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Τι θα φέρει στην παγκόσμια κοινότητα το 2018;
Θα είναι το 2018 η αρχή του τέλους της παγκοσμιοποίησης ή αν μπορούμε να αποδώσουμε πιο σωστά, θα είναι ο κόσμος, ελέω των απρόβλεπτων ηγετών, διαφορετικός και πιο επικίνδυνος από τον κόσμο στον οποίο είχαμε συνηθίσει να ζούμε;
Μερικά εικοσιτετράωρα πριν από την έλευση των απερχόμενων, πλέον, Χριστουγέννων του 2017, ο απερχόμενος 44ος Αμερικανός Πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα, σε ομιλία του στο Σικάγο του Ιλινόις, αναφέρει, τεκμηριώνει και κυρίως επιβεβαιώνει τους φόβους όλων των πολιτικών αναλυτών για τον ερχομό του δύσκολου, χωρίς καλούς οιωνούς, 2018.
Ο κ. Μπαράκ Ομπάμα, πρώτος αφροαμερικανός Αμερικανός Πρόεδρος ήταν ο άνθρωπος που με την επιθετική οικονομική πολιτική έσωσε το 2008 τις Η.Π.Α , αλλά και μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου, από την κρίση.
Ο 44ος Αμερικανός πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα σε ομιλία στο Σικάγο, τονίζει τον φόβο, ως προς τις διεθνείς εξελίξεις, εξαιτίας και της πολιτικής παρουσίας στον Λευκό Οίκο του 45ου Αμερικανού Προέδρου κ. Ντόναλτ Τράμπ στον Λευκό Οίκο.
Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τυχαίο το γεγονός πως ο τέως Αμερικανός πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα, συγκρίνει την περίοδο που ζούμε με αυτή της προπολεμικής περιόδου του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.
Στα προπολεμικά χρόνια, η αμερικανική κοινωνία ήταν αντιμέτωπη με μια σκληρή οικονομική κρίση, η οποία είχε ως δυσάρεστο γεγονός το χρηματιστηριακό «Κραχ» της Wall Street, την «Black Thursday», την «Μαύρη Πέμπτη» του 1929.
Την ώρα που η αμερικανική κοινωνία προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, την Ευρώπη, είχαν ήδη κυριαρχήσει φασιστικά, ακροδεξιά, εθνικοσοσιαλιστικά σχήματα που επέβαλαν την επικράτησή τους ανά τον κόσμο με πόλεμο.
Η ιστορία γνωστή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα των ανησυχιών «Ομπάμα», προσπαθεί να σταθεί στα πόδια από το ισχυρό σοκ που δέχεται εξαιτίας του «Brexit».
Στην Γαλλία, η πολιτική σκηνή βιώνει βρίσκεται μια πολύπλευρη ανατροπή του πολιτικού συστήματος.
Ο Γάλλος Πρόεδρος κ. Εμμανουέλ Μακρόν έχει επικρατήσει στις Γαλλικές Προεδρικές Εκλογές, αλλά υψηλά είναι τα ποσοστά που λαμβάνει η γαλλική ακροδεξιά.
Η κυρία Μαρία Λεπέν, η επικεφαλής της γαλλικής ακροδεξιάς, σίγουρα πανηγύρισε και χαμογέλασε την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, ημέρα διεξαγωγής των πρόσφατων γερμανικών εκλογών που έγιναν την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου του 2017, εξαιτίας της ανόδου αλλά και εισόδου στο 19ο «Βundestag», του ξενοφοβικού – ακροδεξιού σχηματισμού «Εναλλακτική για την Γερμανία AfD».
Πλέον, περίπου τρεις μήνες μετά τις γερμανικές εκλογές, η διάθεση των Γερμανών ψηφοφόρων είναι διαφορετική, αλλάζει μέσα στην περίοδο της ακυβερνησίας. επηρεάζει δε ακόμα και τους Σοσιαλδημοκράτες του «SPD» του κ. Μάρτιν Σούλτς.
Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, μέσα από το συνέδριό τους στο Βερολίνο, ανακοινώνουν πως την 7η Ιανουαρίου του 2018, εκ νέου θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με τους χριστιανοδημοκράτες «CDU/CDS» της Γερμανίδας Καγκελαρίου κα Άντζελα Μέρκελ.
Στόχος; Η σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνηση που θα αποτελέσει τη συνέχιση του «Μεγάλου Συνασπισμού» παρά τις αντιδράσεις στην αριστερή πτέρυγα του «SPD».
H επίτευξη, στην Γερμανία, της κυβερνητικής συμφωνίας Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, έρχεται να σημειώσει την ανάγκη της αποφυγής μιας κυβέρνησης τύπου «Jamaica», η οποία ενδεχομένως θα δυνάμωνε το ακροδεξιό, φοβικό αίσθημα, οδηγώντας την Γερμανία αλλά και την Ευρώπη σε αχαρτογράφητα – επικίνδυνα νερά.
Στην Αυστρία, τα ξαδέρφια των Γερμανών, επιλέγουν στις πρόσφατες αυστριακές εκλογές, την δημιουργία μιας κυβερνητικής συμμαχίας μεταξύ συντηρητικών και των ακροδεξιών απόγονων του Αδόλφου Χίτλερ.
Δυο μέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2017, ο νέος Αυστριακός καγκελάριος κ. Σεμπάστιαν Κουρτς, πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στις Βρυξέλλες, εν` όψει του σχηματισμού της νέας Αυστριακής κυβέρνησης και συναντάται με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν Κλοντ – Γιουνκερ.
Ο εκπρόσωπος των χωρών του «Βίζεγκραντ», o τριανταενός ετών αυστριακός καγκελάριος κ. Σεμπάστιαν Κουρτς, τονίζει πως η Αυστρία θα βοηθήσει με κάθε τρόπο την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς το θέμα της παράνομης μετανάστευσης.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλοντ Γιουνκερ, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου με αφορμή τη συνάντηση με τον Αυστριακό καγκελάριο κ. Σεμπάστιαν Κουρτς, δέχεται ερώτηση από τους δημοσιογράφους για τον τρόπο που θα συνεργαστεί με την νέα αυστριακή κυβέρνηση.
Στον κυβερνητικό συνασπισμό της Αυστρίας, συμμετέχει ως κυβερνητικός εταίρος από τη θέση του αντικαγκελαρίου, ο προερχόμενος από το ναζιστικό – ακροδεξιό αυστριακό κόμμα ο κ. Χάνς Κρίστιαν Στράχε, πολιτικός απόγονος και θιασώτης του Αδόλφου Χίτλερ.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλοντ Γιουνκερ απαντάει στους δημοσιογράφους με «χρώμα ελληνικό», σημειώνοντας πως συνεργάζεται ήδη επιτυχημένα με την ετερόκλητη ελληνική κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα, στην οποία θυμίζει, πως κυβερνητικός εταίρος είναι ο «ακροδεξιός» κ. Πάνος Καμμένος.
Είναι αρκετό, στην εποχή που ζούμε, πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλοντ Γιουνκερ, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να έχουν πρόσημο ευρωπαϊκό. Αυτό είναι αρκετό στο νέο αφήγημα της παγκόσμιας πολιτικής ζωής.
Στην Ελλάδα η έβδομη «μνημονιακή» χρονιά κλείνει με την αμφίβολη και αχρείαστη επίσημη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγιπ Ερντογάν στην Αθήνα και στην Θράκη, κατά τη διάρκεια της οποίας τίθεται από τον ίδιο τον Σουλτάνο η αναγκαιότητα της επαναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης της Λωζάννης.
Λίγες μέρες μετά από την επίσκεψη του Τούρκου Σουλτάνου Ερντογάν στην Ελλάδα, συγκεκριμένα δυο μέρες μετά από τα Χριστούγεννα, οι Τούρκοι προβαίνουν σε ένα «μίνι» θερμό επεισόδιο στα Ίμια, όμοιο με αυτό του 1996, καθώς διώχνουν από την περιοχή ελληνικά ψαροκάικα.
Θυμίζουμε, πως ακριβώς την ίδια μέρα, το 1996, εξαιτίας του «πολέμου της τσιπούρας», ξεσπάει η κρίση των Ιμίων, με τα γνωστά, δυσάρεστα για την ελληνική πλευρά αποτελέσματα της 31ης Ιανουαρίου του όχι μακρινού 1996.
Αν και η 31η Ιανουαρίου του 2018 δεν έχει έρθει ακόμα, ο κυβερνητικός εταίρος κ. Πάνος Καμμένος, κάνει σαφές προς κάθε πλευρά, πως δεν πρόκειται να δεχθεί , κυρίως να ψηφίσει, προτεινόμενη ονομασία που θα περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία», ως προς το ζήτημα διευθέτησης του ονόματος της «FYROM».
H ελληνική κυβέρνηση, πραγματικά, ταλαντεύεται πάνω σε μια λεπτή γραμμή την ώρα που με ανυπομονησία το Μέγαρο Μαξίμου περιμένει τον Αύγουστο του 2018, μήνας κατά τον οποίο η χώρα θα εξέλθει των δυσβάσταχτων μνημονίων, παρά τις αντίθετες διατυπώσεις της αντιπολίτευσης.
Τι θα συμβεί, αν οι εταίροι – δανειστές προτείνουν τον Αύγουστο του 2018 στον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, ένα νέο «μίνι» μνημόνιο, ικανό να οδηγήσει τη χώρα στη μεταμνημονιακή εποχή, που μπορεί να λειτουργήσει ως ανταποδοτικό, πάνω σε μια πρόταση που θα οδηγεί σε μια μεγάλη μείωση του ελλείμματος;
Θα δεχθεί ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας μια ενδεχόμενη Αυγουστιάτικη πρόταση των δανειστών – εταίρων για συγκεκριμένου τύπου «μίνι μνημόνιο» ή θα σταθεί στην εκφρασμένη θέση του ιδίου, «ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε», από την συνέντευξη τύπου που έδωσε στην τελευταία σύνοδο κορυφής;
Σας θυμίζω, τα γεγονότα του Σαββάτου 21 Νοεμβρίου 2009, όπως διαδραματιστήκαν και περιγράφονται στο βιβλίο «Τρόικα, ο δρόμος προς την καταστροφή», του Μιχάλη Ιγνατίου, διευθυντή της ιστοσελίδας.
Εκείνη την ημέρα, οι κ. Γιούνκερ, Αλμούνια και Τρισέ, πρότειναν στον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου, ένα μίνι μνημόνιο, ικανό ώστε να αντιμετωπιστεί και να τερματιστεί η κρίση στην αρχή.
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν απάντησε ποτέ. Η συνέχεια γνωστή.
Με ενδιαφέρον, περιμένουμε τον Αύγουστο του 2018.
Θα είναι ο μήνας όπου η χώρα θα βγει οριστικά από τα μνημόνια, ή θα έχουμε την ίδια δυσάρεστη ιστορία με τους εταίρους – δανειστές, να προτείνουν ένα νέο «μίνι» μνημόνιο, με τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα να μη δέχεται και να επαναλαμβάνεται η γνωστή δυσάρεστη ιστορία του Νοεμβρίου του 2009;
Οι Έλληνες πολίτες με ανυπομονησία αναμένουν το 2018, πάντα με τις προτροπές της ελληνικής κυβέρνησης για την οριστική έξοδο από τα μνημόνια, όχι όμως την οριστική έξοδο της χώρας από τις «μνημονιακές επιταγές».
Το 2017 μας αφήνει, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με ανυπομονησία ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε το 2018.
Η Ιταλία, είναι η χώρα του δυτικού κόσμου που μπαίνει πρώτη στον χορό των εκλογών για το 2018, καθώς μόλις προχθές, ο Ιταλός Πρόεδρος κ. Σέρτζιο Ματαρέλα ανακοινώνει την διάλυση της ιταλικής βουλής και την διενέργεια των Ιταλικών Εκλογών, «Elezioni Italiani 2018», στις 4 Μαρτίου 2018.
Η ιταλική οικονομία, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια τραπεζική κρίση, ικανή να αποτελέσει «ντόμινο» τραπεζικών κρίσεων σε όλες τις μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βάζοντας «βόμβα» στα θεμέλια ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Νωρίτερα των Ιταλικών Εκλογών, την Κυριακή 28 Ιανουαρίου του 2018, διεξάγονται οι «Κυπριακές Εκλογές 2018».
Το πολύπαθο νησί της Αφροδίτης, βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, ενδεχομένως τις πιο κρίσιμες εκλογές της ιστορίας της Κύπρου, την ώρα της εργασίας των γεωτρύπανων στην κυπριακή ΑΟΖ, με την Τουρκία να απαντάει δεσμεύοντας παρανόμως θαλάσσιες περιοχές.
Η παράνομη κατοχή των Τούρκων συνεχίζεται, η «ελεύθερη» Κύπρος μπαίνει στην εκλογική μάχη, χωρίς να έχει δοθεί λύση στο Κυπριακό, έξι μόλις μήνες μετά από την δεύτερη, μόλις σε ένα χρόνο, κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, με υπαιτιότητα της Τουρκίας, στο ελβετικό θέρετρο του Κράνς Μοντανά.
Δεν είμαι σε θέση να ξέρω ή να γνωρίζω, καθώς ούτε τις δυνατότητες του μάντη Τειρεσία έχω, ούτε επισκέπτομαι το μαντείο των Δελφών, αν τελικά επιβεβαιωθούν οι δυσάρεστες για την ανθρωπότητα προβλέψεις του 44ου Αμερικανού προέδρου κ. Μπαράκ Ομπάμα.
Όμως, είμαι σε θέση να ευχηθώ, – πέρα από την υγεία σε όλους μας, αδιαπραγμάτευτο συστατικό ώστε η ανθρωπότητα να μπει και να αντέξει το απρόβλεπτο 2018 -, να ανοίξει και να πέσουν οι φράχτες στη γέφυρα του Μπρουνέλο στην Βόρεια Ιταλία ώστε να υπάρξει και να συνεχιστεί η διαδρομή στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών, κουλτούρων και πάνω από όλα ανθρώπων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευχόμαστε το απρόβλεπτο και αρχικά δυσοίωνο 2018, να μας εκπλήξει αποτελώντας χρονιά σταθμός για την παγκόσμια κοινότητα, με τους λαούς να επιστρέψουν στην εποχή της κανονικότητας, μακριά από κρίσεις οικονομικές – ανθρωπιστικές ή πολεμικές συρράξεις που οδηγούν στη βίαιη μετανάστευση και προσφυγιά και από στοιχεία ικανά που μπορούν να οδηγήσουν όλη την υφήλιο σε ένα νέο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υστερόγραφο: Σε μερικές ώρες «εισβάλει» στις ζωές μας το 2018. Είθε να είναι ειρηνικό, να τερματιστούν οι ανθρωπιστικές κρίσεις και ο ελληνισμός να εξέλθει από μνημόνια, επιτροπείες και παράνομες κατοχές από παράνομους εισβολείς. Χρόνια πολλά σε όλους, ευχές για ένα γεμάτο σε υγεία 2018!!!
- Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής
@mail: Andreas.tsilogiannis@gmail.com
Twitter: TsiloyannisAnd – Facebook: Andreas Tsiloyannis
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...