Ποιοι επωάζουν "το αυγό του φιδιού" στην Θράκη;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Η ερώτηση του τίτλου είναι, φυσικά, ρητορική. Κι αυτό, επειδή οι δραστηριότητες που αναπτύσσει η Τουρκία, μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και των «εργαλείων» που έχει αναπτύξει στην Θράκη (την Ελληνική Θράκη), μεταμορφώνονται σε καθημερινή βάση, μεταλλάσσονται και αποκτούν χαρακτηριστικά λίαν προβληματικά έως και επικίνδυνα.

Στον αντίποδα αυτών των «δραστηριοτήτων» της Άγκυρας (εντός ελληνικού εδάφους) υπάρχει η παγερή αδιαφορία, η προσέγγιση ήπιων τόνων και μια εν γένει χαλαρότητα των «αρμοδίων» (αλλά ποτέ υπευθύνων) πολιτικών και κυβερνήσεων από τα μέσα του 1920 και τούδε. Ελάχιστες εξαιρέσεις υπήρξαν, από πρόσωπα που θέλησαν να «χτίσουν άμυνες» αλλά δεν το κατόρθωσαν λόγω «ανωτέρας βίας» (κομματικής).
Οι αρμόδιες υπηρεσίες λειτουργούν (όσο τους επιτρέπει η εκάστοτε κυβέρνηση), καταγράφουν τα όσα συμβαίνουν και ενημερώνουν επαρκέστατα τους «ιθύνοντες», οι οποίοι με τη σειρά τους είτε υπακούουν τυφλά σε εντολές ισχυρών συμμάχων της χώρας (εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της συμμαχίας, αλλά όχι της χώρας), είτε υπακούουν στις επιταγές – εντολές του κόμματος και των αναγκών του στη συλλογή ψήφων για τις επόμενες εκλογές (δημοτικές, βουλευτικές ή και ευρωεκλογές).

Την ίδια στιγμή, αυτοί οι ιθύνοντες (πολιτικά πρόσωπα) είτε με πράξεις είτε με παραλείψεις τους αποδυναμώνουν την ύπαρξη και την επαρκή λειτουργία και παρουσία της Πολιτείας στην περιοχή, παραδίδουν σημαντικό ζωτικό χώρο κινήσεων στις υπηρεσίες και τα όργανα της Τουρκίας που έχουν δημιουργηθεί με πολύ συγκεκριμένους σκοπούς δράσης προς την κατεύθυνση υλοποίησης του τελικού στόχου, που δεν είναι άλλος από την τουρκοποίηση (εμφύτευση τουρκικού φρονήματος ή αποδοχή της τουρκικής παρουσίας ως ισχυρού παράγοντα διαμόρφωσης των εξελίξεων στην περιοχή) σημαντικής μερίδας κατοίκων της Θράκης.

Μπορεί η τακτική του στρουθοκαμηλισμού (αποφεύγω να κοιτάξω το πρόβλημα, άρα πρόβλημα που δεν βλέπω δεν υφίσταται) να είναι γνώρισμα του σύγχρονου έλληνα, όμως αυτή ακριβώς η τακτική είναι απαγορευτική σε ζητήματα που χαρακτηρίζονται ως μείζονος εθνικής σημασίας και άπτονται αποφασιστικών χειρισμών, πριν αυτά τα προβλήματα μεταμορφωθούν σε παράγοντες δημιουργίας κλίματος ανωμαλίας και σοβαρότατων εσωτερικών εξελίξεων.

Με απλά λόγια, οι «εθνοπατέρες» μπορούν να βαυκαλίζονται πως διασώζουν την χώρα, όμως επ’ ουδενί δεν μπορούν να συμπορεύονται με τακτικές και πρακτικές υλοποίησης σχεδιασμών ενάντια των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας και της ελληνικής ασφάλειας επί και εντός των γεωγραφικών συνόρων της Ελλάδας. Τακτικές απεμπόλησης ευθυνών και μετατόπισής τους σε θεσμικούς ή άλλους παράγοντες (όπως συνέβη πρόσφατα με την απόφαση του Κοινοβουλίου να μεταφέρει την πολιτική ευθύνη ουσιαστικής αντιμετώπισης του όρου «τουρκικός» εντός της Ελληνικής Επικράτειας) προκειμένου να μην θιγούν τα κομματικά – ψηφοθηρικά συμφέροντα, ξεπερνούν ακόμη και την τακτική του στουθοκαμηλισμού, αφού με αυτή την τακτική εμμέσως πλην σαφώς οι «εθνοπατέρες» εμφανίζονται ανεπαρκείς (στον απόλυτο βαθμό) να υπηρετήσουν τα εθνικά συμφέροντα (με όσα αυτά συνεπάγονται) και αφού αναγνωρίζουν εμμέσως πλην σαφώς την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ως ανώτερη της Συνθήκης της Λωζάνης, διατάσσουν την Ελληνική Δικαιοσύνη (στους ώμους της οποίας μεταφέρουν την δική τους προσωπική πολιτική –και όχι μόνο- ευθύνη) να ασχοληθεί με ένα θέμα (αναγνώριση του όρου «τουρκικός» σε συλλόγους και σωματεία της Ελλάδας) το οποίο έχει τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο.

Ενδεχομένως οι εθνοπατέρες κάποια στιγμή στο μέλλον (πιθανότατα πολύ κοντινό) να επικαλεστούν πως δεν γνώριζαν, δεν είχαν ενημερωθεί, δεν ήξεραν τα όσα πραγματικά συνέβαιναν στην Ελληνική Θράκη. Προς γνώσιν και επίρρωσή τους, τους παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα - περιστατικό των τελευταίων ημερών από την Θράκη και την υπόγεια δράση της Τ.Ε.Ξ. και των διαφόρων οργάνων της Άγκυρας στην Ελληνική αυτή περιοχή.

Ἐπειδή τελευταίως ἔγινε πολύς λόγος γιά τήν “Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης” καί τή νομιμότητα ἤ μή τῆς λειτουργίας της, ἄς πάρουμε ἄλλη μία γεύση ἀπό τό τί πουλάει αὐτό τό μαγαζάκι στήν περιοχή. Στή φωτογραφία ὁ μουσικός τῆς ΤΕΞ (ἀριστερά μέ τήν κόκκινη μπλούζα) τραγουδάει – πάλι! – τό τραγούδι “Πεθαίνω γιά σένα Τουρκία μου”, ἐνώπιον τοῦ Τούρκου ὑποπροξένου ἐπί τῶν θρησκευτικῶν ὑποθέσεων καί μπροστά στό πομακικό κοινό τοῦ χωριοῦ Ὡραῖον στήν Ξάνθη (22/10/2017). Εἶναι αὐτός λόγος γιά νά παρεξηγηθοῦμε ἐμεῖς πού ἀσκοῦμε κυριαρχία (…) στή Θράκη; Τί λέτε;
Την περασμένη Κυριακή έλαβε χώρα στο χωριό Ωραίον της ορεινής Ξάνθης μια εκδήλωση (Kermes) φιλανθρωπική, υποτίθεται, που είχε και το μουσικοχορευτικό της κομμάτι. Οργανώθηκε από τον Αθλητικό και πολιτιστικό σύλλογο Ωραίου αλλά ουσιαστικά ήταν μια εκδήλωση “καπελωμένη” από την Τουρκική Ένωση Ξάνθης (ΤΕΞ). Χορευτικό συγκρότημα της ΤΕΞ, χορωδία της ΤΕΞ, μουσικό σχήμα της ΤΕΞ κ.λ.π.
Στο κοινό διακρίναμε τον υποπρόξενο και αρμόδιο της Diyanet Οσμάν Σαχίν, τον πρόεδρο της ΤΕΞ Οζάν Αχμέτογλου, τον βοηθό του τουρκομουφτή Χράλογλου, τον αρχιφασίστα και ιμάμη στα Βαφέικα Χατζησαλή κ.α. Εντοπίσαμε όμως και κάτι που χρήζει της προσοχής μας. Μεταξύ των ασμάτων που ακούστηκαν ήταν και το “Μέσα στο Τσανάκκαλε” (Çanakkale içinde), γνωστό τόπο όπου εξυμνείται η γενναιότητα των Τούρκων αλλά και το γνωστό εθνικιστικό τραγούδι “Πεθαίνω για σένα Τουρκία μου”, που έχει τους εξής στίχους:
Τουρκία μου, πεθαίνω για σένα
αφιέρωσα το κεφάλι μου για σένα
Αφιέρωσα το κεφάλι μου στο δρόμο της Τουρκίας μου,
πεθαίνω για τις πεδιάδες και τις ανηφοριές σου,
εδώ και αιώνες πότισα το γκρι άλογο μου,
Πεθαίνω για την ροή των ποταμιών σου
Είμαι ερωτευμένος (μαζί σου) έχω φωτιά στην ψυχή μου,
Η επί 90 χρόνια συνεχώς βασανισμένη γιαγιά μου η Εμινέ
γεμίζει νερά από τις πηγές της
Πεθαίνω για το φόρεμα σου με τις μπλε χάντρες Τουρκία μου
Είμαι ο γάμος, είμαι η χαρά, είμαι ο χορός,
είμαι η κληρονομιά, είμαι το χώμα, είμαι το ψωμί,
είμαι η τιμή, είμαι η θλίψη στα μοτίβα των χαλιών,
πεθαίνω για τα σχήματα που υπάρχουν στις σέλες σου!
Άραγε αυτός που έχει αφιερώσει το κεφάλι του στην Τουρκία, τι θα μπορούσε να κάνει για τον έρωτά του; Μήπως μας αφορά, μια που τυγχάνει και συντοπίτης μας;

Στις δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει, μέσα στις οποίες υπήρξε μια καταγεγραμμένη υποχωρητικότητα του «κράτους των Αθηνών» για τα όσα συμβαίνουν στην Θράκη, είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις αδράνειας και λαθών. Είναι πάρα πολλά τα σημεία των «συμπτώσεων» κοινής πολιτικής γραμμής (διαφορετικών κυβερνήσεων) που έδινε τροφή στην ανάπτυξη ενός «συστήματος» (λειτουργούντος και ως άτυπου παράλληλου κράτους) ενάντιου επί των ελληνικών συμφερόντων, του ελληνισμού και της ελληνικότητας της περιοχής.

Η τελευταία κυβέρνηση (των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) εν μέσω ιδεοληψιών, ισχυρών εθνομηδενιστικών πολιτικών γραμμών, αλλά και με ισχυρότατη την ανάγκη διατήρησης των υπαρχόντων δεσμών με την δεξαμενή ψήφων που επηρεάζει το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, αποφασισμένη να νομιμοποιήσει και να υλοποιήσει δράσεις ενάντιες στις επιταγές του ίδιου του Συντάγματος, έχει καταστεί το αποδοτικότερο εργαλείο της τουρκικής επιθετικής πολιτικής.

Τόσο οι «εθνοπατέρες» όσο και οι κυβερνήτες (αλλά όχι κυβερνώντες), θα πρέπει να κατανοήσουν πως σε αυτό το επίπεδο κινήσεων και αποφάσεων δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Οποιαδήποτε ενέργεια βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα, εκθέτει τους κατοίκους και την χώρα σε παλαιούς κινδύνους ή εισάγει νέες απειλές, δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί ως «πολιτική ευθύνη» και, φυσικά, δεν μπορεί επ’ ουδενί να παραγραφεί μέσω της πλειάδας νόμων που έχουν δημιουργηθεί επ’ αυτού.

ΥΓ: Στην Θράκη τοποθετήθηκε ένα "φίδι", για την ύπαρξη του οποίου υπεύθυνη είναι η Άγκυρα και, δυστυχώς, συνυπεύθυνο το "κράτος των Αθηνών" και το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κομμάτων και πολιτικών προσώπων που έχουν περάσει από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι "εθνοπατέρες" θα πρέπει να κατανοήσουν πως είναι δική τους ευθύνη, δική τους υποχρέωση να αντιμετωπίσουν το "φαινόμενο" αυτό και όχι να το σιτίζουν και να το ενδυναμώνουν. Με απλά λόγια, ή θα κόψουν το κεφάλι του φιδιού τερματίζοντας στο διηνεκές τις δραστηριότητές του ή θα πέσουν τα δικά τους κεφάλια τοποθετώντας τους ίδιους οριστικά και αμετάκλητα όχι μόνο στις μαύρες σελίδες της ιστορίας, αλλά και σε κάποιο σκοτεινό κελί για διαβίωση σε αυτό εφ' όρου ζωής. Φυσικά, για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να επιστρέψει η Δημοκρατία στη χώρα, να λειτουργήσουν ελεύθερα - ανεμπόδιστα οι θεσμοί και να λειτουργεί το Σύνταγμα, όπως πρέπει σε ένα ανεξάρτητο κράτος που σέβεται τους πολίτες του και που το σέβονται όλοι εντός ή εκτός των συνόρων του. Και ο χρόνος για να συμβεί κάτι τέτοιο κυλάει πλέον πολύ γρήγορα, δίνοντας πολύ μικρά χρονικά περιθώρια στους "εθνοπατέρες" να εγκαταλείψουν τα "ανόητα" και να πράξουν τα αυτονόητα, έως τις επόμενες εκλογές...
ΥΓ2: Ζητώ συγνώμη από όλους για το αυστηρό ύφος και τον θυμό που έχει καταγραφεί μέσα από το κείμενο αυτό. Είναι όμως τέτοιου μεγέθους η αδιαφορία (των πολλών), αλλά και η επικίνδυνη ιδεοληψία (των λίγων), που γίνεται αφόρητη η πίεση για την υπενθύμιση των ευθυνών όλων μας. Τόσο εκείνων που εγκληματούν εις βάρος της πατρίδας μας, όσο και όλων των υπολοίπων που γινόμαστε μάρτυρες ενός εθνικού εγκλήματος και επιλέγουμε να σωπαίνουμε φοβούμενοι άτομα δειλά, χωρίς προσωπικότητα, πολιτικά ανδρείκελα και μαριονέτες, που αντιμετωπίζουν την Θράκη σαν ένα κομμάτι σε έναν οποιονδήποτε χάρτη και όχι ένα τμήμα ελληνικής γης στον χάρτη της Ελλάδας.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση