Η Ρωσία δεν πουλάει τους S-400

Με σκακιστικές κινήσεις επιχειρείται η αλλαγή του χάρτη της Μέσης Ανατολής και ένας νέος συσχετισμός δυνάμεων για την κυριαρχία στην περιοχή

Της Μαρίνας Χατζηκώστα

Με τυμπανοκρουσίες και στόμφο ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας ανακοίνωσε πως έπεσαν οι υπογραφές μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας για τον εξοπλισμό της χώρας του με τα προηγμένα αμυντικά συστήματα S-400. Εδώ και μήνες ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας, Φικρί Ισίκ, ανακοινώνει πως η συμφωνία είναι σε τελικό στάδιο. Σε καμιά περίπτωση η Μόσχα δεν επιβεβαίωσε τα λεγόμενα. Ούτε καν στην κοινή συνέντευξη Τύπου, στο πλαίσιο της συνάντησης του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Ταγίπ Ερντογάν. Αυτήν τη φορά, ωστόσο, υπήρξε μια σημαντική διαφοροποίηση.

Αρχικά ο επικεφαλής του ρωσικού αμυντικού κολοσσού είχε επιβεβαιώσει την υπογραφή της συμφωνίας, μιλώντας στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti. Λίγο αργότερα οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν την εσπευσμένη επίσκεψη του Υπουργού Άμυνας στην Τουρκία, την επόμενη κιόλας μέρα (23/8/17), για επαφές υψηλού επιπέδου. Εξέλιξη που οδήγησε τον Γενικό Διευθυντή του ρωσικού κολοσσού, Aleksey Mikheev, να ανασκευάσει τις δηλώσεις του, να διαψεύσει ότι έπεσαν οι υπογραφές και επιπρόσθετα να τονίσει πως «ο διάλογος είναι ακόμη σε εξέλιξη, καθώς εξακολουθούν να εκκρεμούν τεχνικά ζητήματα».

Ευθύς αμέσως άρχισαν οι αναλύσεις ειδικών επί αμυντικών και διπλωματικών θεμάτων στα ρωσικά τηλεοπτικά δίκτυα, με μπροστάρη το φιλικά προσκείμενο στη ρωσική κυβέρνηση RT και την πλειοψηφία των αναλυτών να υπογραμμίζουν πως η Μόσχα δεν θα επιτρέψει τον εξοπλισμό της Τουρκίας με το προηγμένο αυτό αμυντικό σύστημα. «Η Ρωσία δεν θα βγάλει εκτός της εδαφικής της ακεραιότητας τέτοια προηγμένα συστήματα υψηλής τεχνολογίας». «Η Ρωσία δεν θα εξοπλίσει και δεν θα οχυρώσει με τέτοιο τρόπο τον αστάθμητο Ερντογάν». «Το διπλό παιχνίδι της Τουρκίας θα έχει επιπτώσεις». Αυτά είναι μερικά απ' όσα ελέχθησαν.

Σημαντικός ο ρόλος των ΗΠΑ

Για διαφορετικούς λόγους οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε αυτό το θέμα του εξοπλισμού της Τουρκίας με S-400, βρίσκονται στην ίδια σελίδα με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Σταθερά και έντονα το Πεντάγωνο αποδοκιμάζει την αγορά των αμυντικών αντιπυραυλικών συστημάτων και συμβουλεύει την Άγκυρα να περιοριστεί στην τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Βεβαίως ο Ταγίπ Ερντογάν, με τον πιο έντονο τρόπο έχει σημειώσει πως όχι μόνο θα αγοράσει το σύστημα αεράμυνας, αλλά δεν θα επιτρέψει στο ΝΑΤΟ να έχει πρόσβαση. Γεγονός που προκάλεσε τόσο την αντίδραση του ΝΑΤΟ, όσο και την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι σχέσεις της οποίας με την Τουρκία βρίσκονται σε ιστορικό ναδίρ.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατηγό Τζόζεφ Ντάνφορντ, η Τουρκία θα χρειαστεί δάνειο προκειμένου να προχωρήσει στην αγορά των S-400 και, ως εκ τούτου, οι συζητήσεις θα παραμείνουν συζητήσεις. Επιπρόσθετα, σημειώνει ο στρατηγός, με την ανάπτυξη S-400 η ρωσική πλευρά θα αποκτούσε πληροφορίες για το σύστημα αεράμυνας του ΝΑΤΟ, κάτι που σαφώς αποτελεί κόκκινο πανί για το σύνολο των μελών της συμμαχίας. Σημειώνεται πως στο παρελθόν η Τουρκία είχε κάνει κινήσεις προς την κατεύθυνση της απόκτησης κινεζικών συστημάτων αεράμυνας FD-2000 (HQ-9), οι οποίες όμως δεν προχώρησαν και η συμφωνία τελικά ματαιώθηκε, μετά την αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών, αφού κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι το σύστημα αυτό θα έπρεπε να «συνδεθεί» με το σύστημα αεράμυνας του ΝΑΤΟ, αποκαλύπτοντας πολλά στους Κινέζους.

Το Κουρδικό

Το δημοψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου για ανεξαρτησία των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ αποτέλεσε τον άσο στο μανίκι της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Πριν από την επίσκεψή του στην Άγκυρα, ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας, Τζέιμς Μάτις, επικοινώνησε με την κουρδική ηγεσία και ζήτησε την αναβολή του δημοψηφίσματος.

Οι Κούρδοι απάντησαν πως θέλουν γραπτές εγγυήσεις για διεξαγωγή του σε άλλη συγκεκριμένη ημερομηνία και προειδοποίησαν πως διαφορετικά θα προχωρήσουν κανονικά. Σαφώς η διεξαγωγή δημοψηφίσματος δεν αποτελεί αυτόματα και αναγνώριση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, αφού αυτό εξαρτάται από τις αποφάσεις των υπερδυνάμεων. Οι Κούρδοι χρειάζονται την αμερικανική στήριξη και είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν. Ως εκ τούτου, γίνονται αυτόματα ο μοχλός πίεσης που χρειάζεται η Ουάσιγκτον.

Απειλούν οι Τούρκοι

«Αυτό που αναμένουμε από το Ερμπίλ (αυτόνομη κουρδική περιοχή του Ιράκ) είναι σαφές και είναι η ακύρωση του δημοψηφίσματος, καθώς τα συμφέροντα και το μέλλον των Κούρδων βρίσκονται σε ένα ενωμένο Ιράκ». Αυτά ακριβώς δήλωσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, από το Ιράκ, επαναλαμβάνοντας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αντίθεση της Άγκυρας στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στα σύνορα της Τουρκίας και του Ιράκ. Βεβαίως αυτό που φοβάται η Τουρκία είναι ότι, στην περίπτωση που συγκροτηθεί ένα τέτοιο μόρφωμα στην περιοχή, τότε αργά ή γρήγορα θα διεκδικήσουν κάτι ανάλογο και τα εκατομμύρια των Κούρδων που ζουν στην Τουρκία.

Το ίδιο βεβαίως φοβάται και η Συρία, που δεν είναι σε θέση να αντιδράσει, αλλά και το Ιράν που είχε επαφές την προηγούμενη εβδομάδα με την τουρκική κυβέρνηση. Στη σκακιέρα έρχονται να προστεθούν βεβαίως και οι νέες απειλές του Ταγίπ Ερντογάν για κουρδικό κράτος στη Συρία. Ο Τούρκος Πρόεδρος διεμήνυσε με τον πιο έντονο τρόπο πως η Άγκυρα δεν θα επιτρέψει ποτέ τη δημιουργία ενός λεγόμενου Κουρδιστάν. Η Τουρκία, είπε, θεωρεί το κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης και την ένοπλη πτέρυγά του, τις Μονάδες Προστασίας του Κουρδικού Λαού, ως τον συριακό βραχίονα του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν, μιας οργάνωσης που η Άγκυρα χαρακτηρίζει "τρομοκρατική".

Απείλησε εκ νέου ότι η Τουρκία, σε τέτοια περίπτωση θα προχωρήσει σε στρατιωτική επέμβαση. Τα τανκς είναι έξω από το Αφρίν της Συρίας και περιμένουν εδώ και μήνες. Ερωτηθείς περί μιας ενδεχόμενης κοινής επιχείρησης της Τουρκίας και του Ιράν εναντίον των Κούρδων ανταρτών στο βόρειο Ιράκ, ο Ερντογάν διαβεβαίωσε ότι αυτό το ενδεχόμενο είναι πάντα στην ημερησία διάταξη.

Ο παράγοντας Νετανιάχου

Η ύπαρξη ενός κουρδικού κράτους μόνο να ευνοήσει μπορεί το Ισραήλ, καθότι θα αποδυνάμωνε σχετικά την Τουρκία, αλλά και το Ιράν. Οι Κούρδοι είναι μια κοινότητα έτοιμη να συνεργαστεί με το Ισραήλ. Πίσω από την Ισραηλινή συμπάθεια προς τους Κούρδους, ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι οικονομικοί, στρατιωτικοί και ενεργειακοί παράγοντες. Το Ισραήλ περιβάλλεται από χώρες που δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξή του. Θέλει δεσμούς με χώρες στην περιοχή που να μην είναι Άραβες, Τούρκοι ή Πέρσες. Για την ισραηλινή κυβέρνηση, που οριοθετεί ως πρώτο εχθρό της το Ιράν, σε ενδεχόμενη επίθεση εναντίον της η κουρδική περιοχή φαντάζει ως ένας σύμμαχος κατά του κοινού εχθρού.

Πηγή "H Σημερινή"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση