Ετοιμάζει νέα επέμβαση στη Συρία η Άγκυρα;

Ακριβώς πριν από ένα χρόνο αυτή την εβδομάδα, τα τουρκικά στρατεύματα διέσχισαν τα σύνορα στη Συρία και ξεκίνησαν την επιχείρηση «Ασπίδα της Ερήμου», μια στρατιωτική εκστρατεία που αρχικά προοριζόταν να φτάσει στο Χαλέπι και το Μανμπί, αλλά κατέληξε να περιορίζει τις δυνάμεις της σε μόλις 1.620 τετραγωνικά χιλιόμετρα κοντά στα σύνορά της.

Για τους τελευταίους έξι μήνες, υπήρξαν περιοδικές φήμες ότι η Άγκυρα σχεδιάζει μια δεύτερη επιχείρηση, η οποία μάλιστα έλαβε ένα όνομα, «Επιχείρηση Ξίφος του Ευφράτη.

Την εβδομάδα που πέρασε, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έφερε την προοπτική μιας δεύτερης παρέμβασης λίγο πιο κοντά, στην ενημέρωση των δημοσιογράφων κατά την επιστροφή του από την Ιορδανία. Ο πρόεδρος προειδοποίησε ότι η Τουρκία δεν θα επιτρέψει τον έλεγχο της απομονωμένης βορειοδυτικής συριακής περιοχής Afrin από το Δημοκρατικό Κόμμα (PYD), μια συριακή κουρδική ομάδα που ελέγχει μια γραμμή αυτοανακηρυγμένων καντονιών κατά μήκος των συνόρων της χώρας με την Τουρκία.

» Αναδεικνύονται ως ο κυρίαρχος παράγοντας στην Αφρίν» και στη συνέχεια ίσως να προσπαθήσουν να σχηματίσουν ένα «κουρδικό διάδρομο» από το Ιράκ στη Μεσόγειο, υποστηρίζουν ορισμένοι στην Τουρκία.

Στην πραγματικότητα, το PYD έχει ήδη βάλει ισχυρές ρίζες στην Aφρίν. Ένας κουρδικός διάδρομος από την Αφρίν προς τη θάλασσα φαίνεται απίθανος, καθώς θα σήμαινε ότι πρέπει να περάσει είτε από το τουρκικό έδαφος. είτε να ταξιδέψει νότια πάνω από την περιοχή της Idlib που ελέγχεται από την αντιπολίτευση της Συρίας. Από τον Ιανουάριο του 2014, η πόλη κυβερνήθηκε από τον Χέβι Ιμπραχίμ Μουσταφά, μέλος του PYD που χαρακτηρίστηκε ως «πρωθυπουργός».

«Η Αφρίν ξεχωρίζει απλά, ως το χαμένο κομμάτι του παζλ, στο αίνιγμα της ασφάλειας της Τουρκίας σχετικά με τον αγώνα της συριακής αντιπολίτευσης», έγραφε η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα Daily Sabah τον Ιούλιο.

Μαντέψτε ποιος έρχεται στην Άγκυρα

Περιορισμένες ενέργειες κατά της Αφρίν συμβαίνουν ήδη. Από τη νύχτα της 18ης Αυγούστου, έρχονται από την πόλη αναφορές για τουρκικό βομβαρδισμό.

Ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί μόνο να μαντέψει τι χτυπήθηκε και αν η Τουρκία μπορεί να εκμεταλλευτεί τις αντιπαλότητες μεταξύ των ΗΠΑ, του Ιράν και της Ρωσίας

Για να γίνει κάτι περισσότερο από αυτό, η Τουρκία θα πρέπει να τετραπλασιάσει ό, τι κάνει με τις άλλες δυνάμεις που διαθέτει στο έδαφος στη Συρία. Αυτές είναι οι ΗΠΑ, η οποία είναι στενός στρατιωτικός σύμμαχος του PYD και αγωνίζεται δίπλα τους να πάρουν την Ράκα από την ομάδα του Ισλαμικού Κράτους (IS). Οι Ρώσοι, σύμμαχοι του Συριακού Προέδρου Μπασάρ αλ- Άσαντ, που θα ήθελαν να ξεκαθαρίσουν τη ριζοσπαστική Συριακή αντιπολίτευση από την Idlib. Και οι Ιρανοί, επίσης σύμμαχοι του Άσαντ.

Έτσι, μια σειρά στρατιωτικών επισκεπτών υψηλού επιπέδου περνάει από την Άγκυρα και μιλάει στον Ερντογάν. Ο Ιρανός αρχηγός του γενικού επιτελείου, Μοχάμαντ Μπαγέρι, ήταν στην Άγκυρα για τρεις ημέρες την περασμένη εβδομάδα. Στη συνέχεια, ήρθε ο Αμερικανός υπουργός άμυνας Τζέιμς Μάττις αύριο Τετάρτη. Τέλος, ο Ρώσος αρχηγός γενικού επιτελείου, Βαλερί Γερασίμοφ, αναμένεται επίσης στην τουρκική πρωτεύουσα αυτή την εβδομάδα.

Ο Αρχηγός των Ένοπλων Δυνάμεων του Ιράν, Μοχάμαντ Μπαγκερί και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Τούρκων Ενόπλων Δυνάμεων Χουλουσί Ακάρ, συναντήθηκαν την περασμένη εβδομάδα στην Άγκυρα (σχετική ανάλυση δημοσιεύσαμε στις 25/8)

Ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί μόνο να μαντέψει τι συζητήθηκε και εάν η Τουρκία μπορεί να εκμεταλλευτεί τις αντιπαλότητες μεταξύ των τριών δυνάμεων που πολεμούν στη Συρία. Το πρόβλημα είναι ότι ζητάι και οι τρεις τους να κάνουν παραχωρήσεις, ενισχύοντας τη δική θέση στη Συρία, ενώ προφανώς δεν τους προσφέρει τίποτα σε αντάλλαγμα.

Η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι πιθανόν απρόθυμες να αποκόψουν εντελώς τη «κουρδική ​​κάρτα» στη Συρία ή να επιτρέψουν στην Τουρκία να λάβει μια ευρύτερη περιοχή της συριακής επικράτειας, αλλά οι σχέσεις με την Τουρκία, είναι εξαιρετικά σημαντικές, με διαφορετικούς τρόπους, και για τους τρεις.

Προσφορές στο τραπέζι

Ως εκ τούτου, είναι πιθανό να θέλουν να δώσουν στην Τουρκία κάτι – αλλά λιγότερο από ό, τι ζητά. Σχετικά με το βασικό ζήτημα της στρατιωτικής δράσης, φαίνεται πως κανείς δεν θέλει μια νέα Τουρκική εισβολή στη Συρία. Το Ιράν μπορεί να είναι διατεθειμένο να βοηθήσει την Τουρκία να πολεμήσει το ΡΚΚ, γεγονός που αποτελεί κοινή απειλή και για τους δύο, αλλά η ιδέα να αντιμετωπίσει τους Κούρδους στη Συρία τη φέρνει αντιμέτωπη με τους εκεί συμμάχους της.

Παρά το αυξανόμενο κλίμα εχθρότητας με τις τουρκικές εφημερίδες που κατηγορούν τις ΗΠΑ ότι σκοτώνουν αμάχους στην περιοχή της Ράκα, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποδίδουν πολύ υψηλή σημασία στη «δύσκολη αλλά αναγκαία» σχέση τους με την Τουρκία, η οποία θα μπορούσε να είναι αρκετά υψηλή, για να σημάνει την εγκατάλειψη της συριακής κουρδικής συμμαχίας, μόλις επιτευχθεί ο ρόλος τους στην καταστροφή του ΙΚ.

Ενώ στην Άγκυρα, ο Μάττις έκανε σαφές ότι οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να δώσουν στην Τουρκία περισσότερη βοήθεια ενάντια στο ΡΚΚ, πιθανώς με τη μορφή πληροφοριών και εξοπλισμού δεν βρίσκει θετική ανταπόκριση δεδομένου ότι η Τουρκία έχει ολόκληρο το νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας σε κατάσταση πολιορκίας και η Αμερικανική προσφορά θεωρείται μικρότερη αυτής που επιθυμεί

Οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν επίσης να εξαναγκάσουν το PYD και το στρατιωτικό του σκέλος, τις YPG (Μονάδες Προστασίας του Λαού), να αποστασιοποιηθούν από το ΡΚΚ – αλλά δεδομένου ότι πολλοί μαχητές του YPG είναι στην πραγματικότητα Τούρκοι υπήκοοι της Τουρκίας, που είναι μέλη Το PKK, αυτό μάλλον δεν είναι ρεαλιστικό.

Καλώς ήρθατε στη Μέση Ανατολή

Όσον αφορά τη Ρωσία, η ανησυχία της Τουρκίας είναι ότι εάν οι δυνάμεις της μετακινηθούν στην Αφρίν, οι ρωσικές και ιρανικές δυνάμεις μπορούν να ανταποκριθούν καταλαμβάνοντας το Idlib και να αποβάλουν τις δυνάμεις Hayat Tahrir al-Sham (HTS) που ελέγχουν επί του παρόντος τη μαχητική ισλαμιστική αντιπολίτευση της Συρίας. Αυτό θα ήταν άλλο ένα εμπόδιο για την Συρία, καθώς πρόκειται για όσους υποστήριξε η Άγκυρα

Για να προλάβει κάτι παρόμοιο, η Άγκυρα απευθύνθηκε στους αντάρτες και φέρεται να πρότεινε στο HTS, πρώην θυγατρική της Αλ Κάιντα, όχι να διαλύσει – αλλά να καμουφλάρει την πολιτική της δημιουργώντας μια νέα περισσότερο ελαστικά πολιτική οντότητα Το HTS αντιμετωπίζει, σε κάθε περίπτωση, την τοπική αντιπολίτευση.

Όλα αυτά μοιάζουν με μια πολύ ασταθή βάση για οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ της Άγκυρας και του στρατηγού Γερασίμοφ, όταν φτάσει στην Άγκυρα.

«θα έρθουμε μια νύχτα»

Παρ’ όλα αυτά, όταν ο Ερντογάν λέει ότι η Τουρκία θα κάνει κάτι, συμβαίνει συνήθως. Μερικούς μήνες πριν, προειδοποίησε τους σύρους Κούρδους με τα λόγια ενός παλιού τραγουδιού ότι οι δυνάμεις της Τουρκίας «θα έρθουν ξαφνικά μια νύχτα».

Εάν μια εισβολή πλήρους κλίμακας δεν μπορεί να πάρει ένα πράσινο φως από τις άλλες δυνάμεις της Συρίας, τότε η εναλλακτική λύση είναι ίσως να επιταχύνουμε τη σταδιακή κλιμάκωση των διασυνοριακών επιθέσεων, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι κανείς δεν θα μπορεί να έρθει να βοηθήσει τους Κούρδους στην Αφρίν.

Ωστόσο, αυτό είναι μόνο ένα μέρος ενός τεράστιου παζλ των κουρδικών συγκρούσεων που αντιμετωπίζει η Τουρκία, που εκτείνεται 1153 χιλιόμετρα (717 μίλια) κατά μήκος των συνόρων της Τουρκίας με τη Συρία και το Ιράκ.

Εκτός από τους άλλους θύλακες Rojava στη Συρία, στο Ιράκ, η Τουρκία αντιμετωπίζει μια πρόκληση από την κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση του Μασούντ Μπαρζανί, η οποία σκοπεύει να διεξαγάγει δημοψήφισμα ανεξαρτησίας στις 25 Σεπτεμβρίου, που καταδικάζει τόσο η αντιπολίτευση της Τουρκίας όσο και η υπόλοιπη διεθνής κοινότητα. Παρόλα αυτά, ένας Τούρκος ηγέτης, ο εθνικιστής Ντεβλέτ Μπαχτσελί, προειδοποίησε για πιθανό πόλεμο.

Πιθανότατα, είναι η στενή οικονομική συνεργασία της Τουρκίας με την περιοχή KRG που θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο, που δημιουργεί κάποιες αντιστάσεις.

Το ένα μέρος που η Άγκυρα μπορεί να αποκομίσει λίγη άνεση στον αγώνα κατά του ΡΚΚ είναι στις δικές της προβληματικές νοτιοανατολικές επαρχίες. Με τεράστιες προσπάθειες και κόστος, μια σειρά σκληρών μαχών φαίνεται αργά αλλά σίγουρα, να φέρνει ολόκληρη την περιοχή υπό πλήρη έλεγχο, εξαλείφοντας τους μαχητές του PKK και τις αποθήκες όπλων σε μια σειρά μαζικών επιχειρήσεων.

Ο αριθμός των νεκρών εξακολουθεί να είναι υψηλός – περίπου 20 στρατιώτες , ή αστυνομικοί και άλλοι κάθε μήνα – και δεν υπάρχει πολιτική διευθέτηση αλλά, όπως έδειξε έκθεση της Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων αυτή την εβδομάδα, η βία έχει μειωθεί από πέρυσι και η άμεση πρόκληση μειώνεται. Η Άγκυρα είναι πιθανό να πάρει αυτό ως ένδειξη ότι αν εμμένει σε μη πολιτικές λύσεις, θα πάρει αυτό που θέλει.

Πηγή "Σημειώσεις"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση