Τα όπλα της Ελλάδας στη μεγάλη σκακιέρα

Πράματα και θάματα συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή μας αυτές τις μέρες, ωστόσο η επικέντρωσή μας στο ζήτημα του χρέους μάς περιόρισε το οπτικό πεδίο, μας μίκρυνε τον ορίζοντα και μας αποπροσανατόλισε.

Το μείζον γεγονός που σφραγίστηκε από διαδοχικές επισκέψεις Γερμανών και Αμερικανών αξιωματούχων των ενόπλων δυνάμεων είναι η μείωση της σημασίας του ρόλου της Τουρκίας στη Δυτική Συμμαχία και η δυνητική αύξηση της δικής μας σημασίας. Γράφω «δυνητική» γιατί ακόμη δεν έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις για εμάς. Ας κοιτάξουμε για λίγο τη μεγάλη σκακιέρα!

Ας δούμε πού τοποθετείται η Ελλάς από τους συμμάχους στα δυτικά Βαλκάνια, στην ανατολική Μεσόγειο (ενεργειακός σχεδιασμός), στη στρατιωτική συμμαχία, στον οικονομικό καταμερισμό. Η παρατήρηση του χάρτη μάς δείχνει ότι η Δύση συγκρούεται με τη Ρωσία και την Τουρκία κατά μήκος των βαλκανικών συνόρων μας, κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων, στην Κύπρο έως και τη Μέση Ανατολή.

Η ρήξη είναι πλήρης. Τόσο πλήρης ώστε την προηγούμενη εβδομάδα ανώτατα στελέχη των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων επισκέφθηκαν το Πεντάγωνο συνοδεία του πρέσβη Τζέφρι Πάιατ προκειμένου να διερευνήσουν τις πιθανότητες μεταστάθμευσης και εγκατάστασης αμερικανικών μαχητικών αεροπλάνων από τη βάση του Ιντσιρλίκ στην 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα. Τόσο πλήρης που ο αρχηγός των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων Βόλκερ Βίκερ επισκέφθηκε την Αθήνα, συναντήθηκε με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ευάγγελο Αποστολάκη και διερεύνησε και εκείνος τις δυνατότητες μετεγκατάστασης γερμανικών μαχητικών αεροπλάνων από το Ιντσιρλίκ στην Ελλάδα.

Τόσο πλήρης ώστε η αμερικανική διπλωματία επιχειρηματολογεί δημόσια υπέρ της επείγουσας ολοκλήρωσης της εκκρεμότητας για την ονομασία των Σκοπίων, με τον ισχυρισμό ότι έρχονται οι Ρώσοι στα Βαλκάνια (χαρακτηριστική η τοποθέτηση του αναπληρωτή βοηθού υπουργού Εξωτερικών Μπράιαν Γι σε υποεπιτροπή του Κογκρέσου). Τόσο πλήρης ώστε το Ισραήλ εξαίρεσε την Τουρκία ως χώρα διέλευσης του αγωγού φυσικού αερίου για τα κοιτάσματα που εντοπίζονται στην ΑΟΖ του και την αντικαθιστά μέσω του παλαιού αγωγού East Med (επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά είχαν αρχίσει οι συζητήσεις για τη χάραξή του) με την Ελλάδα.

Αν προσθέσουμε στο παζλ τις πιέσεις για την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, η σημασία της οποίας είναι στρατηγική για τη Δύση, και τις παρατηρούμενες εσχάτως εξαγορές επιχειρήσεων από αμερικανικά συμφέροντα («Ledra Marriott», Εθνική Ασφαλιστική), τότε καταλήγουμε σε δύο ενδιαφέροντα συμπεράσματα: Πρώτον, καταρρέει η δυτική αρχιτεκτονική στην περιοχή και γι’ αυτό Γερμανία - Αμερική αναζητούν αγωνιωδώς στηρίγματα στη μοναδική χώρα της περιοχής που γνωρίζει σταθερότητα.

Πανάκριβο asset η σταθερότητα. Ειδικώς αν την παρέχει μία χώρα που έχει άριστες σχέσεις με τον αραβικό κόσμο (προχθές η σημαία της χριστιανικής Ελλάδος υψώθηκε στην πρεσβεία της μουσουλμανικής Αιγύπτου στην Ντόχα του Κατάρ - αναλάβαμε τη διπλωματική της εκπροσώπηση). Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάς έχει χαρτιά να παίξει, αρκεί να μπορεί να διαβάσει καλά τους συσχετισμούς και τα όρια της παρέμβασής της. Τολμώ μία διατύπωση. Μικράν αξίαν έχουν οι συμφωνίες και τα Μνημόνια που έχουμε υπογράψει με τους πιστωτές μας τα τελευταία τρία χρόνια εν όψει της γενικότερης αναδιάταξης.

Υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι έχουμε ηγεσία που μπορεί να διαβάσει τον συσχετισμό, ξέρει έως πού φθάνει ο ίσκιος της και, βεβαίως, έχει το έρεισμα και την αξιοπιστία για να επιβάλλει λύσεις συμβιβαστικές, πλην επωφελείς για το συμφέρον του έθνους.

Μανώλης Κοττάκης
Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση