Ο Ερντογάν βρίσκεται σε πανικό από την πλήρη απομόνωσή του

Όταν ο λαός συναισθάνεται κίνδυνο δεν θα αποδώσει ευθύνες εκείνη την ώρα, αλλά θα συσπειρωθεί γύρω από τον υπάρχοντα ηγέτη

Στα όσα παρανοϊκά συμβαίνουν στην τουρκική πολιτική ζωή, ίσως υπάρχει ενδεχόμενο να μας λησμονήσει ο νέο-σουλτάνος μέχρι το δημοψήφισμα, λόγω του ότι ανεφύη σημαντικότερος εχθρός για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους. Η ίδια η Ευρώπη - πλην Ουγγαρίας.

Οι ευρωπαϊκές χώρες, κατά τον Ερντογάν, επιβουλεύονται την Τουρκία και το Ισλάμ, και ως εκ τούτου καλεί τους Τούρκους να υπερψηφίσουν την πρότασή του κατά το δημοψήφισμα, ώστε να του δώσουν την δυνατότητα να αντιμετωπίσει τόσο ισχυρούς εχθρούς. Θα υπενθυμίσω εδώ το κοινωνικο-πολιτικό στερεότυπο στο οποίο έχω αναφερθεί κι άλλες φορές: Την «συσπείρωση γύρω από τη σημαία».

Όταν ο λαός συναισθάνεται κίνδυνο -αδιάφορο αν είναι υπαρκτός ή όχι- δεν θα αποδώσει ευθύνες εκείνη την ώρα, αλλά θα συσπειρωθεί γύρω από τον υπάρχοντα ηγέτη, ώστε να διατηρηθεί σταθερή η κατάσταση και να μη υπάρχουν αναταραχές την ώρα αντιμετώπισης του εχθρού. Ο λαός πείθεται ότι είναι θύμα, όπως και ο ηγέτης του, επειδή είναι σύνηθες να φταίνε πάντα οι άλλοι. Και αν δεν υπάρχουν… εφευρίσκονται.

Ο Ερντογάν το ξέρει καλά αυτό, και χειρίζεται εύκολα τους Τούρκους. Πάντα σε δύσκολες καταστάσεις, κάποια περίεργα γεγονότα θα συμβούν στην Τουρκία, ορισμένα δε να δίνουν την υπόνοια ότι είναι προβοκάτσιες από τις ίδιες τις μυστικές υπηρεσίες του τουρκικού κράτους, και οι οποίες καταστάσεις δίνουν το δικαίωμα στον Ερντογάν να εμφανίζεται ως υπέρμαχος της ειρήνης και ευημερίας του λαού του.

Ασφαλώς, αυτό το παιχνίδι δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον, ιδίως όταν υπερβαίνει τα όρια (το έχει αντιληφθεί ο Α. Τσίπρας;), όπως στην περίπτωση του Ερντογάν, ο οποίος εχθές έριξε λάδι στη φωτιά, στην κυριολεξία μάλιστα, επειδή προέβη σε διαπίστωση -όπως θα υποστηρίξει- αλλά μάλλον ως υλοποίηση απειλής μπορεί να εκληφθεί.

Είπε μεταξύ άλλων: «Αν η Ευρώπη συνεχίσει με αυτόν τον τρόπο, κανένας Ευρωπαίος, σε κανένα μέρος του κόσμου δεν θα μπορεί να περπατήσει με ασφάλεια στο δρόμο». Και πριν αποσώσει τον λόγο του, συνέβη η τρομοκρατική ενέργεια στην Βρετανία. Προφανώς και δεν θα αποδοθεί σε δική του προτροπή, αλλά η σύμπτωση δεν θα περάσει απαρατήρητη.

Εξίσου σημαντική είναι και η διαστροφή της πραγματικότητας, όταν ο ίδιος κυβερνά με αυταρχικότητα, μακριά από κάθε έννοια δημοκρατίας, αλλά δίνει μαθήματα γι’ αυτήν σε δημοκρατικούς λαούς: «Εμείς, σαν Τουρκία, καλούμε την Ευρώπη να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και την Δημοκρατία», είπε ο Τούρκος Πρόεδρος. Και προέβη στη συνηθισμένη του απειλή, ότι «Η συμφωνία της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανακοπή της μεγαλύτερης ροής προσφύγων από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο βρίσκεται κοντά σε κατάρρευση».

Απάντηση σε όλα αυτά, πήρε αρχικώς από τον Έλληνα ΥΠΕΞ, Ν. Κοτζιά, ο οποίος αποφάσισε να αποφύγει τον «κατευνασμό του θηρίου», όπως επί χρόνια συμβαίνει με αποτέλεσμα να αποθρασυνθεί πλήρως η Τουρκία, και απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή, είπε -για το καθεστώς της Ίμβρου και της Τενέδου-, ότι «η Τουρκία σαφώς και οφείλει, βάσει των διεθνών δεσμεύσεων της, να πράξει πολλά ακόμη, σε όλους τους τομείς», ενώ τα βήματα που έκανε «είναι ανεπαρκή και αποτελούν απλώς την αρχή για την εκπλήρωση από τη γειτονική χώρα των σχετικών διεθνών υποχρεώσεών της, συμπεριλαμβανομένου του πλήρους σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Την ίδια μέρα πληροφορηθήκαμε, και ενώ Τουρκία και Ισραήλ προχωρούν ταχέως στην ολοκλήρωση συμφωνίας για αγωγό που θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Τουρκία, ότι η υπηρεσία εσωτερικής ασφαλείας και αντικατασκοπείας του Ισραήλ, η Shin Bet, προχώρησε στη σύλληψη του μάνατζερ της Τουρκικής Υπηρεσίας Συνεργασίας και Ανάπτυξης (TIKA) στη Γάζα, του 40χρονου Μουχάμαντ Μουρτάγια και αναζητεί τον Μεχμέτ Καγιά, επικεφαλής της γνωστής ισλαμικής τουρκικής «ανθρωπιστικής» IHH, γνωστής από την υπόθεση του «Μαβί Μαρμαρά», με την οποία συνέπραξαν και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι’ αυτές τις δύο οργανώσεις, παραρτήματα της ΜΙΤ, έχω γράψει παλαιότερα. Κυριαρχούν στα Βαλκάνια με το δήθεν ανθρωπιστικό τους έργο εκτουρκίζοντας συνειδήσεις.
Για κατακλείδα, να εξηγήσω την διαφοροποίηση της Ουγγαρίας, με τον Ερντογάν να αποκτά έναν Ευρωπαίο σύμμαχο, τον πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν, ο οποίος δήλωσε: «Είναι απαραίτητο να τα πάμε καλά με την Τουρκία. Παραδώσαμε την ασφάλειά μας και τώρα τους επικρίνουμε, τους κάνουμε επίθεση και τους καταδικάζουμε σε άσχετα θέματα. Αυτό δεν είναι μια έξυπνη πολιτική», ανέφερε.

Μακεδών
Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση