Στον δρόμο για τη Δαμασκό
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Στον δρόμο για τη Δαμασκό ο Εβραίος επιπλοποιός από την Τύρο της Συρίας Σαούλ, φανατικός διώκτης των Χριστιανών άκουσε την φωνή του Κυρίου «Σαούλ, Σαούλ τι με διώκεις;» και έγινε ο Απόστολος Παύλος.
Στον δρόμο για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017 οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες δεν άλλαξαν μόνον ηγεσία αλλά και μια πολιτική διαχείρισης της Κρίσης στην Ευρωζώνη, την οποία ακολουθούσαν σταθερά από τον Σεπτέμβριο του 2008 την επαύριο της χρεοκοπίας της Lehman Brοthers στις ΗΠΑ και κυρίως από την άνοιξη του 2010, όταν η Ελλάδα έχασε την πρόσβαση στις αγορές.
Στην περίοδο 2008-2009 στην αρχή της κρίσης όταν η κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών υπό τη Μέρκελ υιοθέτησε τη γραμμή ο καθένας για τον εαυτό του, όχι αλληλεγγύη μέσω διασώσεων, όχι κοινός δανεισμός, όχι μεταφορά πόρων από τον Βορρά στον Νότο της Ευρωζώνης, υπουργός Οικονομικών δεν ήταν ο κακός Σόιμπλε, αλλά ο Σοσιαλδημοκράτης Στάινμπρουκ υποψήφιος καγκελάριος και αντίπαλος της Μέρκελ στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2013.
Με το χθεσινό του άρθρο στη Frankfurter Allgemeine ο αντικαγκελάριος και υπουργός Εξωτερικών, Γκάμπριελ, κάνει ένα βήμα πιο πέρα και από τον διάδοχό του στην ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών και υποψήφιο καγκελάριο Σουλτς: Δεν ψέγει τις υπερβολές της πολιτικής δημοσιονομικής λιτότητας και την άκαμπτη εφαρμογή τους, αλλά αμφισβητεί μετωπικά την ίδια την πολιτική που με την ανοχή του SPD ο Σόιμπλε ανήγαγε σε θρησκεία και προσπαθεί σήμερα στη Γερμανία και στην Ευρωζωνη να διασφαλίσει τη συνέχισή της ή στη χειρότερη περίπτωση να επιβραδύνει το ξήλωμα της με κύριο μοχλό τη μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ESM σε ευρωπαϊκό ΔΝΤ.
Είναι προφανές ότι οι Σουλτς και Γκάμπριελ δεν άκουσαν όπως ο Σαούλ τη φωνή του Κυρίου, αλλά τη φωνή του ενστίκτου πολιτικής επιβίωσης: Το SPD σήκωνε από το 2002 όταν ψηφίσθηκε το πρόγραμμα Ατζέντα 2010 του Σρέντερ με κύρια σημεία αναφοράς την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και τη συρρίκνωση της κοινωνικής προστασίας, το μεγαλύτερο κόστος συνεχούς φθοράς και εκλογικής συρρίκνωσης, σε σημείο που να απειλείται και η θέση του ως δεύτερου κόμματος.
Ο Γκάμπριελ στο άρθρο του λέει τα αυτονόητα ότι συνεισφορά της Γερμανίας στον Κοινοτικό Προϋπολογισμό αποδεικνύεται επικερδής για τη χώρα όσο αυξάνεται, καθώς οι εταίροι του Βερολίνου αυξάνουν τις εισαγωγές γερμανικών προϊόντων! Επί της ουσίας ο Γκάμπριελ λέει χωρίς πολλές περιστροφές ότι αν το SPD κερδίσει τις εκλογές θα απομακρυνθεί από την επιλογή των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, την οποία κατοχύρωσε με κάθε δυνατό νομοθετικό δεσμευτικό τρόπο ο Σόιμπλε.
Τούτων λεχθέντων ακόμη και με το καλύτερο δυνατό σενάριο για την Ευρωζώνη νίκη του Μακρόν στη Γαλλία, Συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνω, Αριστεράς στο Βερολίνο και ματαίωση των πρόωρων εκλογών στην Ιταλία συν κυβερνητική αλλαγή στη Γερμανία δεν αρκεί απλά και μόνον εγκατάλειψη της δημοσιονομικής λιτότητας από το Βερολίνο, αλλά θα απαιτηθούν προγράμματα έκτακτης ανάγκης για τον Νότο. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να υπάρξουν μέτρα που να παραπέμπουν στις δράσεις του Ρούζβελτ μετά την είσοδό του στον Λευκό Οίκο τον Μάρτιο του 1933, όταν πλην του τερματισμού της καταστροφικής πολιτικής αποπληθωρισμού του προκατόχου του Χούβερ πήρε έκτακτα μέτρα αποκατάστασης των κοινωνικοοικονομικών ισορροπιών που είχαν διαταραχθεί.
Ο Μπραντ όταν ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών το 1966 βρήκε μια Δυτική Γερμανία εγκλωβισμένη στο δόγμα Χαλστάιν, που οδηγούσε στην αυτόματη διακοπή διπλωματικών σχέσεων με όποια χώρα αναγνώριζε την Ανατολική Γερμανία, και μέσα σε τρία χρόνια η Οστπολιτίκ, η ακριβώς αντίστροφη δηλαδή προσέγγιση ήταν χειροπιαστή πραγματικότητα.
Η ίδια ανατροπή σε επίπεδο δημοσιονομικής διαχείρισης είναι εξ ορισμού πολλαπλάσιας δυσκολίας πρόκληση.
Σαφές μήνυμα
Ο Γκάμπριελ λέει χωρίς πολλές περιστροφές ότι αν το SPD κερδίσει τις εκλογές θα απομακρυνθεί από την επιλογή των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, την οποία κατοχύρωσε με κάθε δυνατό νομοθετικό δεσμευτικό τρόπο ο Σόιμπλε.
Πηγή "Ημερησία"
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...