Μια μόνο ευχή τους δίνω: «Να βλέπουν ήλιο απ' τα κελιά τους»

Ανοιχτή επιστολή για το Κυπριακό προς τον κ. Τσίπρα

Κύριε πρωθυπουργέ,
είσθε μήπως έτοιμος να προσθέσετε άλλη μία προδοσία όσον αφορά την Κύπρο, εναντίον των Ελλήνων και του Ελληνισμού, στο ενεργητικό σας; Δεν θα απαριθμήσω τις ως τώρα προδοσίες σας με βάση τα όσα υποσχεθήκατε προεκλογικά στον ελληνικό λαό. Τις γνωρίζετε πολύ καλά και ακόμα πιο καλά τις γνωρίζει ο ελληνικός λαός, επειδή βιώνει στην τσέπη, την υγεία και την ψυχή του τα τραγικά τους αποτελέσματα.

Για το εθνικό μας θέμα της Κύπρου, τουλάχιστον στην Ελλάδα, “βοούν και κραυγάζουν” οι πλέον αρμόδιοι Έλληνες να φέρουν δημόσια και τεκμηριωμένη γνώμη επί αυτού, οι οποίοι ως εκ της επιστημονικής τους ιδιότητας ή της θέσεώς τους το γνωρίζουν σε βάθος, ίσως σε πλήρη αντίθεση με τους συμβούλους σας. (Μάλιστα έξι-επτά εξ αυτών θα μιλήσουν σε ημερίδα που οργανώνεται στο Πολεμικό Μουσείο, την Δευτέρα 9.1.2017). Όλοι οι κορυφαίοι επαΐοντες χαρακτηρίζουν εκτρωματική και παράνομη την συμφωνία που κυοφορείται και ίσως υπογραφεί στη Γενεύη στις 12.1.2017, ένα “καθαρό” πολιτικό πραξικόπημα!

Και δεν θα αποτανθώ στη συναισθηματική σας πλευρά, επειδή αμφιβάλλω αν υπάρχει, διαφορετικά δεν θα πέθαιναν τόσοι και τόσοι Έλληνες από εγκεφαλικά, καρδιά και αυτοκτονίες, από έλλειψη επαρκούς περίθαλψης στην όποια αρρώστια τους ή από το “άστεγο κρύο”. Θα αποτανθώ στη λογική σας, που φαίνεται ότι είναι κυρίαρχη στην προσωπικότητά σας και υπηρετεί ψυχρά το πολιτικό σας συμφέρον.

Νομίζετε, λοιπόν, ότι θα περάσετε “αβρόχοις ποσίν” από μια τέτοια προδοσία του κορυφαίου εθνικού θέματος; Νομίζετε ότι οι Έλληνες θα το προσπεράσουν, θα το ξεχάσουν, θα το συγχωρήσουν και μάλιστα αν έχει πικρά αποτελέσματα και για την μητροπολιτική πατρίδα; Κάνετε μέγα λάθος αν σκέφτεστε έτσι. Θα είναι η σταγόνα (και τι σταγόνα; Πέλαγος!) που θα ξεχειλίσει την οργή και την περιφρόνηση προς το πρόσωπό σας, που έχετε ο ίδιος με τις πράξεις σας γεννήσει μέσα στην ψυχή των Ελλήνων.

Νομίζετε ότι δεν θα εκμεταλλευτούν οι πολιτικοί σας αντίπαλοι (όχι ότι αυτοί είναι καλύτεροι, απλά θα το εκμεταλλευτούν) ένα τέτοιου μεγέθους “ολίσθημα” στο κυρίαρχο και πλέον ζωτικό για την επιβίωση του Ελληνισμού εθνικό θέμα, για να σας στήσουν “στον τοίχο με τους προδότες”;

Σκέφτεστε μήπως ότι αν αποδειχτείτε και στο θέμα αυτό “υπάκουος” στους επικυρίαρχους όπως και σε όλα τα άλλα, θα έχετε την μακροπρόθεσμη εύνοιά τους; Δε νομίζω ότι είστε τόσον αφελής. Ποτέ δεν ήσασταν. Απλά προσποιηθήκατε επί μακρόν “αφελή σύγχυση”, γιατί αυτό επέτασσε το σχέδιο που υπηρετούσατε προς πλήρη παράδοση της Ελλάδος.

Γνωρίζετε καλά ότι οι “αλλαγές” κατόπιν “εκλογών” (τρομάρα μας εξ' αιτίας όλων των πραγματικά αφελών Ελλήνων! -οι καθαρά συμφεροντολόγοι είναι πιο λίγοι) είναι αναγκαίες στους επικυρίαρχους επειδή, ελπίζοντας οι Έλληνες σε κάποια “αλλαγή” προς βελτίωση των συνθηκών στις οποίες ζουν, εκτονώνεται η συσσωρευμένη οργή τους.

Ωστόσο, μόνον αν υπάρξει ένα κόμμα με γνησίως ανιδιοτελή θέληση να υπηρετήσει τα συμφέροντα και τις αξίες του Ελληνισμού, (με τις οποίες τα ακροδεξιά κόμματα δεν έχουν καμία σχέση) ξεκινώντας από το να θρέψει τις ρίζες του, τις οποίες εσείς και όλο το εξουσιαστικό σύστημα δολίως και συνεχώς αποξηραίνετε, (εσείς αυτοί τολμήσατε ακόμα και να αφαιρέσετε τον Επιτάφιο του Περικλή από την ύλη του Λυκείου, ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς!), τότε και μόνον τότε θα έχει νόημα αυτή η ελπίδα και συνεπώς η συμμετοχή στις εκλογές.

Κύριε πρωθυπουργέ, ας έχετε επίγνωση ότι βαδίζετε σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς. Μια μικρή σπίθα ν' ανάψει κάπου, με την οργή που έχει συσσωρευτεί και ίσως ξεχειλίσει, όλη η Ελλάδα θα πάρει φωτιά κι εσένα θα ζητάει να κάψει πρώτον (εγκατέλειψα και τον πληθυντικό, για την αμεσότητα του λόγου). Πού θα σταθείς και πού θα πας; Θ' αλλάξεις χώρα, τόπο, ιθαγένεια; Όμως ο μεγάλος Αλεξανδρινός σου δίνει την απάντηση:
Για τα αλλού -μη ελπίζεις- /δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό. /Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ /στην κώχη τούτη τη μικρή, σ' όλη τη γη την χάλασες.

Δεν είναι απειλές ούτε στείροι συναισθηματισμοί όλα αυτά. Είναι συμπεράσματα της κάθε “κοινής λογικής” που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα που προδικάζουν τα μελλούμενα, τα οποία έρχονται με ποδοβολητό και αναπόδραστη βεβαιότητα.

Πηγαίνετε λοιπόν στη Γενεύη με τον υπουργό Εξωτερικών, αν και αυτός επιθυμεί μια ελάχιστη θετική υστεροφημία και όχι την “κατάρα” της Ιστορίας, για να φέρετε τα πάνω κάτω (Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα χειρότερο για ανθρώπους από το να περάσουν στην Ιστορία σαν “καταραμένοι” για τη δύστηνο μοίρα που επέφεραν στους λαούς τους -και ήδη πολλοί Έλληνες πολιτικοί έχουν περάσει στη χορεία των “καταρωμένων” σχεδόν από το σύνολο του λαού).

Αναδείξτε, εις επίγνωσιν της παγκόσμιας κοινής γνώμης και σε βάθος, ποιο ήταν και είναι το πρόβλημα της Κύπρου. Ένας λαός ζει χρόνια τώρα, εξόριστος από την ίδια τη γη του, που κατέχεται παράνομα από ξένη Δύναμη, κατόπιν πολεμικής και πολύνεκρης εισβολής. Και ποιο αίσθημα εθνικού δικαίου τοπικό και παγκόσμιο ικανοποιείται, όταν η κατέχουσα Δύναμη μέρους της Κύπρου, τυχόν και με δική σας υπογραφή, προάγεται σε κατέχουσα Δύναμη ολόκληρης της Κύπρου, όπως κεκαλυμμένα προβλέπει το εκτρωματικό σχέδιο της συζητούμενης “συμφωνίας”;

Τόσα ψηφίσματα κατά καιρούς από τον ΟΗΕ δηλώνουν καθαρά το πρόβλημα. Τα αγνοείτε; Όχι βέβαια. Απλά προσποιείστε και φέρεσθε σαν να μην υπάρχουν. Αρκετά πια με τις “προσποιήσεις” πως ότι πράττετε είναι το πολιτικά ορθό και το εθνικά δίκαιο ή το μονοδρομικό! Όλο και λιγότεροι Έλληνες είναι έτοιμοι να πειστούν ή ακόμα και να σας ακούσουν. Η απαξίωσή σας έχει πάρει ρυθμούς γεωμετρικής προόδου.

Σταματήστε , ως αποτέλεσμα “ψυχρής” λογικής, την κατηφόρα σας και περιορίστε την στα μέχρι τώρα πεπραγμένα, χωρίς νέες προκλήσεις προς τον ελληνικό λαό στο σύνολό του, Ελλάδος και Κύπρου. Ένα λιθαράκι προδοτικής πρόκλησης να προσθέσετε ακόμα στο τεράστιο εθνικό θέμα της Κύπρου, θα μεταβληθεί σε πέτρα δεμένη στο λαιμό σας που θα σας παρασύρει στο βυθό της πολιτικής επικαιρότητας. Και το πιο οδυνηρό, στο βυθό των “καταραμένων” της Ιστορίας.

Μετ' επιγνώσεως των λόγων μου...
Κατερίνα Χατζηθεοδώρου

Υ.Γ. Θα μπορούσα να στείλω ένα παρόμοιο γράμμα στον Πρόεδρο της Κύπρου. Αλλά τον θεωρώ τόσο αθεράπευτα δωσίλογο για τη δημοκρατία και την ανεξαρτησία του ελληνοκυπριακού λαού -και ελπίζω αυτός να τον καλέσει σύντομα να δώσει τον “προσήκοντα λόγο”- , που είναι άνευ ουσίας ένα τέτοιο γράμμα. Ωστόσο φρονώ ότι ο ελληνοκυπριακός λαός θα πρέπει να αναλάβει έγκαιρα και επειγόντως να τον “συνετίσει”, πριν παραδώσει σε διάλυση την Κυπριακή Δημοκρατία, οπότε ο αγώνας να ανακτηθεί θα είναι τεράστιος, αιματηρός και ίσως άκαρπος, με μεγάλη κινητοποίηση όλων των υγιών δυνάμεών του, λαϊκών, εκκλησιαστικών, διανόησης και πολιτικής.

Πηγή Destopan



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση