Αλήθειες και μύθοι για την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ

Η ανέξοδη αναφορά του Ομπάμα στο χρέος (όπου τον τελευταίο λόγο θα έχει η Μέρκελ), η πίστη στη σκληρή γραμμή του ΔΝΤ και τα καυτά γεωπολιτικά και ενεργειακά θέματα! Η ύποπτη (;) δήλωση του Αλ. Τσίπρα για το Κυπριακό

Από τον Σπύρο Κάραλη

Ανθρακες ο θησαυρός; Με τη ΝΑ. Μεσόγειο σε αναβρασμό, ο βασικός λόγος της επίσκεψης του προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα, όπως φάνηκε, δεν ήταν να υποστηρίξει το ελληνικό αίτημα για διευθέτηση του χρέους, αλλά τα γεωπολιτικά ζητήματα και την υστεροφημία του, εν μέσω ταραχής κυρίως στη Γερμανία από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Η ουσία της ομιλίας του Αμερικανού προέδρου -που ήταν πράγματι ένας ύμνος του δημοκρατικού πολιτεύματος, παραλλαγμένου όμως κατά τα αμερικανικά πρότυπα με ισχυρές αποχρώσεις προτεσταντικής αντίληψης, σε συνάρτηση με τη μυθιστορηματική, μοναχική επίσκεψή του στην Ακρόπολη, η οποία ευθύς έγινε βιντεοκλίπ από τον Λευκό Οίκο- δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών ούτε πανηγυρισμών από την ελληνική κυβέρνηση, προϊδεάζοντας -πιθανότατα- για επώδυνη συνέχεια για τη διακυβέρνηση Τσίπρα και τη χώρα.

Η λιτότητα

Χωρίς να μετακινηθεί σπιθαμή από τη γραμμή του ΔΝΤ, ο κ. Ομπάμα δεν κόμισε κάτι καινούργιο, προχωρώντας στην ανέξοδη για τον ίδιο αναφορά στην ελάφρυνση του χρέους «πακέτο» με τη λιτότητα, καθώς φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι η Γερμανία θα λάβει την τελική απόφαση για την Ελλάδα, παραδίδοντας την πρωτοκαθεδρία του ελληνικού προβλήματος στην καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, της οποίας, 24 ώρες αργότερα, έπλεξε το εγκώμιο.

Η σημασία της επίσκεψης Ομπάμα, συνεπώς, περιορίζεται αυστηρά στα γεωπολιτικά ενδιαφέροντα των ΗΠΑ, ενώ προκύπτουν ενδείξεις ανησυχητικών εξελίξεων στο Κυπριακό. Επισήμως, η κυβέρνηση διά του εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου διαψεύδει ότι ασκήθηκαν πιέσεις από τον Αμερικανό πρόεδρο στον Αλέξη Τσίπρα όσον αφορά τα χρονοδιαγράμματα επίλυσης του Κυπριακού, ωστόσο η βιαστική επίσκεψη του Νίκου Αναστασιάδη στην Αθήνα, αμέσως μετά την αναχώρηση Ομπάμα για το Βερολίνο, υποδηλώνει το αντίθετο. Επιπλέον, η δήλωση Τσίπρα στην κοινή συνέντευξη με τον πρόεδρο των ΗΠΑ ότι «δίκαιη λύση σημαίνει λύση χωρίς τη μόνιμη παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο» προκαλεί εύλογα μεγάλα ερωτήματα, καθώς πάγια ελληνική θέση, ως προϋπόθεση για λύση, είναι η άμεση αποχώρηση των Τούρκων από το νησί...
ΝΑΤΟ, Ρωσία και η εμπορική συμφωνία ΤΤΙΡ συμπλήρωσαν την «ατζέντα» Ομπάμα, μαζί με τη γεωπολιτική των ενεργειακών αγωγών. Διόλου τυχαία ήταν, άλλωστε, τα εύσημα που έδωσε στην Ελλάδα επειδή δαπανάμε το 2% του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς, ακόμα και εν μέσω κρίσης. Επομένως, κατέληξε, μπορούν και οι άλλες χώρες του ΝΑΤΟ -εννοώντας τις ευρωπαϊκές- να αυξήσουν τις δαπάνες τους για πολεμικούς εξοπλισμούς, ώστε να μειωθεί η οικονομική συμβολή των ΗΠΑ στην Ατλαντική Συμμαχία.

Οι αγωγοί

Οσον αφορά το ενεργειακό σκέλος, δεν περνά απαρατήρητο ότι τον Αμερικανό πρόεδρο συνόδευε η βοηθός υπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για Ευρωπαϊκά και Ευρασιατικά Θέματα, Βικτόρια Νούλαντ, η διπλωμάτης που στη θητεία της είχε πολλαπλό ρόλο, έχοντας επισκεφθεί τη χώρα μας αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια.

Το ενδιαφέρον της διοίκησης Ομπάμα για τις ενεργειακές ισορροπίες της περιοχής ήταν πάντοτε ισχυρό, και σε αυτές ο ρόλος της Αθήνας κρίνεται κρίσιμος για τα αμερικανικά συμφέροντα, καθώς οι δύο αγωγοί TAP και IGB σχετίζονται με τη στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ να αποδυναμώσουν τον ρόλο της Ρωσίας στην ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης: ο TAP κατασκευάζεται για να μεταφέρει, μέσω Ελλάδας, αζερικό αέριο στις χώρες της κεντρικής και της νότιας Ευρώπης, δίνοντας εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας, ενώ ο IGB έχει σχεδιαστεί ως το πρώτο βήμα ενός μεγάλου άξονα μεταφοράς αερίου, που εκτείνεται από τη βόρεια Ελλάδα και θα συνδέει τα δίκτυα των χωρών της Βαλκανικής και της νοτιοανατολικής Ευρώπης, φτάνοντας μέχρι την Ουκρανία - αποδεσμεύοντας τις χώρες αυτές από το ρωσικό μονοπώλιο και από την εξάρτησή τους από τις γεωπολιτικές επιδιώξεις της Μόσχας.

Η σπανακόπιτα και η βολική μετάφραση για να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις!

Aρκετά ήταν τα ευτράπελα της επίσκεψης Ομπάμα. Περισσότερο από όλα, πάντως, συζητήθηκε (και μάλιστα με ιδιαίτερα αρνητικά σχόλια) η ομολογουμένως κακή εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα.
Εδειχνε αρκετά πιεσμένος, μάλλον κουρασμένος και σίγουρα χωρίς συγκέντρωση, πράγμα που φάνηκε σε δύο περιπτώσεις. Στην πρώτη, όταν μίλησε ελληνικά με... αμερικανική προφορά και στη δεύτερη στο τέλος της κοινής συνέντευξης στο Μέγαρο Μαξίμου, όταν ο Ομπάμα, σε ρόλο οικοδεσπότη, του υπέδειξε πού είναι η έξοδος, καθώς ο κ. Τσίπρας έδειχνε... χαμένος. Πολύς ντόρος έγινε και με την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να απευθυνθεί στον Αμερικανό πρόεδρο στον ενικό, κατά τον σύντομο διάλογό τους μπροστά στις κάμερες.

Σημειώθηκαν και μερικές άλλες γκάφες. Οπως λ.χ. στην έλευση του Αμερικανού προέδρου, καθώς το προεδρικό αεροσκάφος σταμάτησε λίγα μέτρα από τη θέση που είχε προβλεφθεί, αλλά και αρκετά μέτρα πιο πίσω, με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι να τρέχουν να κολλήσουν πρόσθετα κομμάτια κόκκινου χαλιού, που κατέληξε σε τεθλασμένη γραμμή. Λόγω της αλλαγής θέσης του χαλιού, άλλαξε και η θέση του αγήματος, με αποτέλεσμα να σταθεί στην αριστερή πλευρά και όχι στη δεξιά, όπως συνηθίζεται. Ενα χιουμοριστικό στιγμιότυπο ήταν η ερώτηση του Αμερικανού προέδρου στον Προκόπη Παυλόπουλου αν μένει στο Προεδρικό Μέγαρο, με τον ΠτΔ να απαντά «μένω σπίτι μου» και τον κ. Ομπάμα να δείχνει απορημένος για το πού τελικά είναι η κατοικία του Ελληνα ομολόγου.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ πιάστηκε απροετοίμαστος ως προς το εθιμοτυπικό της επίσημης τελετής. Αφού περπάτησε κατά μήκος της Ηρώδου Αττικού δίπλα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στο άγημα των Ευζώνων, στη συνέχεια πήγε να φύγει τη στιγμή που άρχισε ο εθνικός ύμνος των ΗΠΑ. Κατάλαβε γρήγορα το λάθος του και επανήλθε στην αρχική θέση του. Οσοι γνωρίζουν αγγλικά και έβλεπαν τις δηλώσεις Μπ. Ομπάμα με Προκόπη Παυλόπουλο και Αλέξη Τσίπρα αντιλήφθηκαν ότι η διερμηνεία ήταν πολύ… ελεύθερη. Περιέκοψε και άμβλυνε λόγια του Αμερικανού προέδρου για τις μεταρρυθμίσεις και ανακάλυψε τον όρο «βιώσιμη ανάπτυξη», που δεν ειπώθηκε ποτέ από τον Ομπάμα, ο οποίος πάντως στα ελληνικά του τα πήγε πολύ καλά, με εξαίρεση τη spanakopita, που την έκανε... σαλάτα. Ομως το όνομα του Αντετοκούνμπο, αν και δυσκολεύτηκε, το είπε τελικά σωστά.

Πηγή "Δημοκρατία"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση