Ο αφελληνισμός και ο απύθμενος εξευτελισμός του Έλληνα

Του Δαμιανού Βασιλειάδη

Από μικρό και από «τρελό» θα μάθεις την αλήθεια.

Λαϊκή θυμοσοφία

Πράγματι στην καθολική παρακμή που βιώνει η Ελλάδα, έχουν διαστραφεί και αλλοιωθεί και οι έννοιες, με τις οποίες λειτουργεί και τις οποίες χρησιμοποιεί ένας κατά τα άλλα «λογικός» άνθρωπος. Στο θέατρο όμως του παραλόγου που ζούμε, μόνο ένας τρελός που διακινδυνεύει τα πάντα (την ιδεολογική τρομοκρατία προ πάντων), μπορεί να μιλήσει λογικά και να εκφράσει την αλήθεια. Ούτως ή άλλως ποτέ δεν είχα δεσμά, είτε ιδεολογικά είτε υλικά, με αποτέλεσμα να διατηρώ την ανεξάρτητη κριτική μου σκέψη, διατηρώντας την φιλοσοφική μου παιδεία που κρατεί από τον φιλόσοφο Σωκράτη.

Έως τώρα θεωρούσα τους κυβερνήτες μας, αρχής γενομένης από την μεταπολίτευση, λίγο ως πολύ μαθητευόμενους μάγους και χρήσιμους ηλίθιους ή υπαλλήλους της αστικής ιδεολογίας, όπως τους αποκαλεί ο Νίκος Πουλαντζάς, υπαλλήλους των εγχώριων και ξένων συμφερόντων.
Όμως τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, γιατί όλοι η κυβερνήτες μας, με την συναίνεση του λαού κατά το του Ισοκράτους «το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν», υλοποιούν κατά το μάλλον ή ήττον όλα τα καταστροφικά στρατηγικά σχέδια των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας».
Τελικά ο ιμπεριαλισμός αυτών των «φίλων», στην νέα αποικία που λέγεται Ελλάδα, ταυτίζεται απόλυτα με τον «ιμπεριαλιστικό ιδεοληπτικό διεθνισμό τους» που τον εφαρμόζουν οι πλείστοι τουλάχιστον συνειδητά.

Προσπαθούν να καταστρέψουν το τελευταίο ανάχωμα του Ελληνισμού που είναι ο πολιτισμός των Ελλήνων. Δεν είναι λοιπόν χρήσιμοι ηλίθιοι. Καθόλου ηλίθιοι, (αν και υπάρχει ασφαλώς κι αυτή η κατηγορία), γιατί ξέρουν τι κάνουν. Οπότε ηλιθίως μεν πράττουν, αλλά ξέρουν τι πράττουν και το κάνουν , πάλι κατά το μάλλον ή ήττον, συνειδητά. «Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο», όπως λέει μεταφορικά ο πάντα εύστοχος Κ. Καβάφης στο ποίημα του «Ας φρόντιζαν». Ιδίως μετά την εκλογή στις πρώτες θέσεις του «αριστερού» με τα εκατομμύρια Τσακαλώτου και του ιδεοληπτικού Ανθέλληνα Νίκου Φίλη, που εκπροσωπεί ωστόσο την κυβερνητική πολιτική στο σύνολό της.
Οι ψευδαισθήσεις, για την πρώτη φορά αριστερά με το ηθικό πλεονέκτημα τελείωσε οριστικά, αν και κατά την δική μου ανάλυση είχε τελειώσει ήδη πολύ πιο πριν (δεκαετία του 80), όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου την ενσωμάτωσε με μία πανέξυπνη και εφυέστατη πολιτική απάτης στο αστικό, δηλαδή καπιταλιστικό δικομματικό σύστημα. Από τότε η αριστερά πούλησε την ψυχή της στον Μαμωνά και στα θέλγητρα της κατάκτησης και νομής της εξουσίας. Αυτά φυσικά δεν θέλουν να τα ακούσουν όσοι θέλουν να διατηρούν τις ψευδαισθήσεις ή να ζουν με ψευδαισθήσεις, για πολλούς και διάφορους λόγους που έχω αναλύσει σε άλλα άρθρα και βιβλία μου.

Ανέκαθεν διατύπωνα την άποψη ότι βιώνουμε την μεγαλύτερη και πρωτοφανή παρακμιακή πορεία από συστάσεως του ελληνικού κράτους σε όλα τα επίπεδα: Ηθικά, πνευματικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και κυρίως πολιτισμικά, αλλά αυτό που συμβαίνει πια στον πολιτισμό μας, ο οποίος είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, ξεπερνά κάθε φαντασία απαξίωσης, κατάπτωσης και σήψης. Τα χτυπήματα στην θρησκευτική ευαισθησία του Έλληνα, την γλώσσα και την ιστορική μνήμη σηματοδοτούν την αποδόμηση της κοινωνικής συνοχής και αντίστασης του Έλληνα στα ανοιχτά εθνικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας, υπηρετώντας αντικειμενικά, αν όχι υποκειμενικά τα σχέδια των συμμάχων μας πέραν του Ατλαντικού, αλλά και εν Ευρώπη.

Και δυστυχώς όλα αυτά γίνονται σταδιακά και προγραμματισμένα για την μετάλλαξη του Έλληνα, σε Ανθέλληνα με την ενεργητική συναίνεσή του, όπως λέει ο Αντόνιο Γκράμσι, βορά στην αναθεωρητικές βλέψεις των γειτόνων μας. Και όλα αυτά πάλι γίνονται μέσω του παγκοσμιοποιημένου πολυπολιτισμού της αριστεροδεξιάς τύπου Αντώνη Λιάκου και Νίκου Φίλη, για να αναφέρω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Γι’ αυτό τόνιζα μετ’ επιτάσεως και παρρησίας ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ιδιαίτερα ήρθε σε διατεταγμένη αμερικανική υπηρεσία για να δημιουργήσει και μέσω του μνημονίου ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ μία ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ, πολυεθνική, πολυφυλετική, πολυθρησκευτική χώρα με ανοιχτά σύνορα, μια πολιτική που εφαρμόζει στην συνέχεια η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝ.ΕΛ., ακολουθώντας τα βήματα που χάραξε για την ανοιχτή κοινωνία, το ιδεολογικό μανιφέστο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ο Ιουδαίος φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμονας Καρλ Πόππερ και ο εκπρόσωπος του κοινωνικού Δαρβινισμού Χέρμπερτ Σπένσερ.
 Αυτό όμως που πράττει αυτή η κυβέρνηση συνειδητά και μετ’ επιτάσεως για την καταστροφή του Ελληνισμού, προς μέγιστη ικανοποίηση όσων ορέγονται την καταστροφή μας και τον εδαφικό ακρωτηριασμό μας με τις ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που επιδιώκει ο Ερντογάν, ούτε ο Κώστας Σημίτης ούτε ο Γιώργος (Τζέφρυ) Παπανδρέου θα το φανταζόταν ποτέ σε τέτοια έκταση και με τέτοια επιτυχία. Και λέμε επιτυχία γιατί στην λεγόμενη αριστερά έπεσε ο κλήρος να εκτελέσει όλα τα προαπαιτούμενα, ώστε να έρθει ο θριαμβευτής και σωτήρας ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα πλαίσια του λειτουργούντος δικομματικού κοινοβουλευτικού αστικού συστήματος.

Την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝ.Ελ. ανέδειξαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ για να υλοποιήσουν τον οικονομικό, εθνικό και πολιτιστικό εξευτελισμό και στραγγαλισμό της Ελλάδας. Τόσο ο ιμπεριαλισμός και οι στόχοι του όσο και η πολιτική της κυβέρνησης αυτής ταυτίζονται σε όλα τα οικονομικά, εθνικά και πολιτιστικά θέματα με τους «άσπονδους φίλους και συμμάχους μας», κυρίως βέβαια των συμμάχων μας πέραν του Ατλαντικού, που έχει τον καθοριστικό λόγο μετά τον εμφύλιο, αντικαθιστώντας τους Άγγλους επικυρίαρχους.

Το πιο καθοριστικό ωστόσο είναι ο πολιτισμικός ιμπεριαλισμός, που εφαρμόζουν με τον ψευτοδιεθνισμό που προσπαθούν να υλοποιήσουν, αλλοιώνοντας την συνείδηση των Ελλήνων και το αντιστασιακακό τους φρόνημα, όσο απέμεινε από την κληρονομιά του εθνικοαπελευθερωτικού ΕΑΜ.
Έστω κι αν παραδεχτούμε την ετερογονία των σκοπών, που διακήρυττε ο Παναγιώτης Κονδύλης, τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Είναι όλα σχεδιασμένα στο παρασκήνιο. Το πρόγραμμα του ιμπεριαλισμού των εγχώριων και εξωχώριων κέντρων στόχο έχουν να μεταλλάξουν αυτό το έθνος σε ένα παγκοσμιοποιημένο πολυπολιτισμικό αχταρμά, έρμαιο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. χρησιμοποιούνται ως χρήσιμοι ηλίθιοι για την εφαρμογή αυτού του σχεδίου.

Τέλος ας θυμηθούμε τι είχε πει ή δεν είχε πει ο πολύς Χένρυ Κίσινγκερ για την Ελλάδα, που ισχύει στην πολιτική πραγματικότητα που βιώνει η Ελλάδα εξελικτικά καθ’ όλην την διάρκεια της μεταπολίτευσης:

«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ». 

Τι σημαίνει η αποδυναμωμένη εθνική συνείδηση, που επιδιώκει ο Νίκος Φίλης, υλοποιώντας την πολιτική αυτής της κυβέρνησης, μας το λέει ο μέντορας του Ερντογάν Αχμέτ Νταβούτογλου:

«Κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση, δεν έχουν πεδίο στρατηγικής λογικής., θέτουν σε κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη, περιθωριοποιούνται στην διεθνή σκακέρα».

Και μία ετυμηγορία του Πορτογάλου κομουνιστή νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου που αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και όσους διαπνέονται από την ιδεολογία του (διάβαζε: ιδεοληψία):

"Η Αριστερά «πίστευε ότι θα κερδίσει τη μάχη στο παρόν με τα όπλα του παρελθόντος. Καθώς η θεωρία δεν ανανεώθηκε, η πρακτική έγινε ένα μπερδεμένο κουβάρι. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο ρεαλισμός και η ουτοπία αποτελειώθηκε από τον οππορτουνισμό".

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση