Η κρίσιμη διετία 2017 - 2019 για το μέλλον της χώρας

Η Νέα Δημοκρατία είτε αυταπατάται είτε έχει στρατηγικά αυτοπαγιδευτεί. Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί ποιοι λόγοι την οδηγούν στο να διεκδικεί άμεσα εκλογές ή να πολώνει το κλίμα με μεσσιανικούς όρους. Μπορεί να υπάρχει μια σύγχυσις που οδηγεί το ηγετικό επιτελείο της στη χάραξη της συγκεκριμένης στρατηγικής ρήξης. Οτι, για παράδειγμα, το πρόγραμμα των Μνημονίων θα οδηγήσει σε «επανεκκίνηση» την οικονομία και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει κερδισμένος από τις εξελίξεις ή έστω πιο ωφελημένος εκλογικά από ό,τι σήμερα.

Προφανώς, το ζήτημα που θα πρέπει να αναλυθεί από την αρχή είναι κατά πόσο η Ελλάδα ως δομή και ως οικονομία είναι βιώσιμη εντός του ευρώ. Επίσης, κατά πόσο οι επονομαζόμενες «μεταρρυθμίσεις» λειτουργούν ως πολλαπλασιαστής θετικής ανασυγκρότησης της χώρας ή ως επιπρόσθετο καθεστώς εγγυήσεων και αποπληρωμής για τους πιστωτές.

Η Νέα Δημοκρατία και γενικώς οι πολιτικές δυνάμεις που εμπιστεύονται την Ευρώπη ως μονόδρομο επιβίωσης για την Ελλάδα δεν δείχνουν να κατανοούν μια πραγματικότητα: Ο,τι καλύτερο μπορούσαν να κάνουν το έκαναν κατά τη διακυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου τη διετία 2012-2014. Τι παραπάνω θα κάνουν σήμερα; Γιατί, δηλαδή, θα περάσουν αυτοί πιο άνετα από την κυβέρνηση συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. την αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας του 1982 με τα επαίσχυντα προνόμια των συνδικαλιστών; Γιατί θα προωθήσουν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά τις κρίσιμες, κατά τη γνώμη τους, ιδιωτικοποιήσεις, απεθνικοποιήσεις στην ουσία; Πόσο σημαντικές θα είναι οι ελαφρύνσεις στους φόρους και η ενίσχυση των συντάξεων για να ανυπομονούν τόσο να αναλάβουν τη «σωτηρία της πατρίδας»; Καταρχάς, είναι ζήτημα αρμοδιοτήτων, και οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν πλέον αρμοδιότητες ούτε επί της δημόσιας περιουσίας ούτε επί των στόχων του Προϋπολογισμού ούτε ως προς την εκτέλεση των Προϋπολογισμών ούτε σε σχέση με τη νομοθεσία περί επιχειρηματικότητας και ελέγχων στη διακίνηση κεφαλαίων ούτε επί του τραπεζικού συστήματος ούτε στη διαχείριση του Προσφυγικού.

Μα, θα μπορούσε να πει κάποιος από τα δεξιά και εύλογα, θα αφήσουμε τη διαχείριση της χώρας στους άθεους, απαίδευτους και διεθνιστές «κομμουνιστές»; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Σωστά, καλύτερα η Κεντροδεξιά και οι αστικές δυνάμεις. Αλλά ποιοι πίεζαν όλα αυτά τα χρόνια για τον διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας; Οι «εκσυγχρονιστές» του Σημίτη. Επί ποίων κυβερνήσεων άρχισε ο αναθεωρητισμός της Ιστορίας, οι ελληνοτουρκικές φιλίες που κατέληξαν στον γνωστό «συνωστισμό» της Ρεπούση, η εθνομηδενιστική αντίληψη για την Παιδεία, το περίφημο ευρωπαϊκό και όχι ελληνικό κεκτημένο στη γλώσσα και στον πολιτισμό; Οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή όρισαν και προώθησαν τη συγκεκριμένη ατζέντα. Οι «κομμουνιστές» τότε χειροκροτούσαν και έλεγαν «κι άλλες μεταρρυθμίσεις»...

Ας υπάρξει, λοιπόν, σοβαρότητα στα κλαμπ και στις φατρίες των νεοφιλελεύθερων - οικονομιστών και των εκσυγχρονιστών - μεταρρυθμιστών. Οι κυβερνήσεις, τα φερέφωνα, τα δομημένα συμφέροντα, οι διεθνείς σκοπιμότητες, η ατολμία και η εμμονή για ευκαιριακό πλουτισμό που τους χαρακτηρίζει έφεραν την Ελλάδα εδώ. Καμία εθνική Δεξιά και λαϊκή Αριστερά δεν έχει κυβερνήσει την επίμαχη περίοδο 1990 (στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου) μέχρι και το 2010 (η Ελλάδα σε κατάσταση χρεοκοπίας εντός ευρώ). Πέραν τούτων, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους «ευρωπαϊστές», κατ' επάγγελμα σωτήρες των Ελλήνων ότι η επερχόμενη διετία 2017-2019 είναι κρίσιμη για τη διαμόρφωση του νέου διεθνούς status quo όπως και των όρων επιβίωσης της χώρας.

Το δημοσίευμα-άρθρο γνώμης της γερμανικής «Die Welt» υπό το εύγλωττο «"κούρεμα" χρέους και μετά αντίο» ας ληφθεί υπόψη και από τους πλέον παραδομένους στις φαντασιώσεις τους. Η Ελλάδα θα χρειαστεί τους καλύτερους από όλους τους πολιτικούς χώρους και έμπειρους με ειδικές γνώσεις για να φτάσει με επιτυχία στο 2020. Ενα γρήγορο πέρασμα από την εξουσία μιας κυβέρνησης συνασπισμού υπό τη Ν.Δ. για να «καεί» και ο Κ. Μητσοτάκης σίγουρα δεν είναι λύση ούτε θα βοηθήσει τη χώρα...

Μενέλαος Τασιόπουλος
Πηγή "Δημοκρατία"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση