Δεν σέβονται τους νόμους, δεν σέβονται τους θεσμούς

Του Σάκη Μουμτζή

Αυτό που είναι ανησυχητικό στην συμπεριφορά υπουργών και της συγκυβέρνησης γενικότερα, είναι η περιφρόνηση των νόμων και των θεσμών του πολιτεύματος. Και το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι, πως δεν επιζητούν καμία δικαιολογία, δεν αναζητούν καμία πρόφαση, έτσι για τους τύπους.

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις στις ελάχιστες φορές που παρανομούσαν, με συστολή κάτι είχαν να πουν, μιαν εξήγηση να δώσουν, να απολογηθούν. Οι σημερινοί κυβερνώντες με περισσό θράσος παρακάμπτουν την εισαγγελική εντολή, συγκεκριμένος τηλεοπτικός σταθμός να παρακολουθήσει το βίντεο με τις διαδικασίες του διαγωνισμού, όπως ζήτησε, παραβλέπουν το εκπρόθεσμο της καταβολής της εγγύησης του εκλεκτού τους, παράνομα και δόλια, δεν συγκροτούν το ΕΣΡ, ενώ έχουν συγκροτήσει όλες τις άλλες ανεξάρτητες αρχές και βέβαια πάντα υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο της καταστρατήγησης του άρθρου 110 του Συντάγματος που με σαφήνεια καθορίζει τις διαδικασίες αναθεώρησης του.

Να μην λησμονούμε πως δείγματα περιφρόνησης των θεσμών και των νόμων έδειξαν και όταν ήταν στην αντιπολίτευση, όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ηγούντο του κινήματος «δεν πληρώνω». Κάποιοι τότε το θεώρησαν μια αντιπολιτευτική τακτική και δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία.

Σήμερα που είναι κυβέρνηση εξακολουθούν και πολιτεύονται με αυτόν τον τρόπο. Ξεδιάντροπα , δεν τηρούν τους νόμους όταν αυτοί δεν τους βολεύουν.Πού οφείλεται όμως αυτή η συμπεριφορά που τείνει να λάβει μόνιμα χαρακτηριστικά; Είναι απλός καιροσκοπισμός ; ή υπάρχει κάτι βαθύτερο και πιο ανησυχητικό;

Νομίζω πως η πηγή όλων αυτών βρίσκεται στον πυρήνα της ιδεολογίας τους, τον μαρξισμό-λενινισμό, που αναγορεύει την πολιτική βούληση της φωτισμένης πρωτοπορίας σε ανώτατη αρχή, που σαρώνει τα πάντα.Βρίσκεται πάνω από νόμους και θεσμούς, που εξάλλου είναι δημιουργήματα των αστικών κομμάτων. Χρησιμοποιούν όσους δεν τους δημιουργούν προβλήματα στην στερέωση της εξουσίας τους και τους υπόλοιπους τους αγνοούν.Τους παραβαίνουν μέχρι να τους αλλάξουν.

Η πολιτική επικράτηση του κόμματος, δεν αρκεί. Απαιτείται και η καθυποταγή των πολιτικών αντιπάλων του και το τσάκισμα των θεσμών του «παλαιού καθεστώτος». Δεν είναι τυχαία η χρήση της λέξης «παλινόρθωση» από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αναφέρονται στο ενδεχόμενο επιστροφής στην εξουσία του μπλοκ των αστικών δυνάμεων. Ούτε βέβαια η πρωθυπουργική ρήση « θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν.» Στις δημοκρατίες δεν εξοντώνονται οι αντίπαλοι.

Αυτή η αντιθεσμική συμπεριφορά είναι σύμφυτη με την φυσιογνωμία των κομμάτων της Αριστεράς, σε όλες τις εκδοχές της. Εκφράζει τον ολοκληρωτισμό τους που ορίζεται από την περιφρόνηση της διάκρισης των εξουσιών, την επιλεκτική υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την κοινωνική εξίσωση στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο. Εκμεταλλεύονται δε, σε αυτήν την πορεία τους, κάποιους αφελείς αστούς πολιτικούς που δεν έχουν αντιληφθεί το τέλος της διαδρομής στην οποία συμμετέχουν. Όταν το καταλαβαίνουν, η Ιστορία έχει δείξει πως είναι αργά.

Σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό διαδραματίζει η αφασία της Δικαιοσύνης. Βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, η συγκυβέρνηση τοποθέτησε στην ηγεσία του Ανώτατου Δικαστηρίου μια δικαστική λειτουργό, που την εξόπλισε με πειθαρχικές αρμοδιότητες για την κατατρομοκράτηση των δικαστών και τον έλεγχο τους. Στην συνέχεια η ίδια έδωσε το στίγμα των προθέσεων της, όταν προέβαλε μονομερώς τις κυβερνητικές απόψεις σε Ευρωπαίους συναδέλφους της. Το μήνυμα εστάλη και όπως φαίνεται ελήφθη.

Θέλω να πιστεύω πως συνταγματολόγοι, επιστήμονες, πολιτικοί και απλοί πολίτες θα βρουν τρόπο να αντιδράσουν στην παρατεταμένη κυβερνητική παραβατικότητα. Στο κάτω-κάτω αυτό επιτάσσει η ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος μας, το άρθρο 120, στα εδάφια 2, 3, 4.

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση