Πολιτικός βόθρος

Λίγη, την ελάχιστη αξιοπρέπεια να είχε ο Δρίτσας, σήμερα θα έπρεπε να τον έκλαιγαν οι δικοί του επειδή χτες θα είχε κρεμαστεί από ντροπή. Όμως δεν έχει ούτε καν την ιδέα της αξιοπρέπειας μέσα του. Δήλωσε, μάλιστα, ότι δεν του πέρασε από το μυαλό η ιδέα να παραιτηθεί. Αυτό έλειπε, να του περνούσε. Αφού το μυαλό του το έκτισε μέσα στους τοίχους τους βολέματος, είναι δυνατόν να περάσει έστω και ίχνος αξιοπρέπειας;

Τώρα βέβαια ο Δρίτσας έχει καταντήσει «ο γνωστός Δρίτσας», αλλά κυρίως αποτελεί μια ανθυπολεπτομέρεια του γενικότερου βόθρου που βουλιάζουμε. Σκατά παντού κι απ’ όλους. Σβήνουν οι όποιες εξαιρέσεις. Λερώθηκαν κι αυτές, καθώς απλώς προσπαθούν να αποκομίσουν πολιτικά κέρδη από τους βάρβαρους ελπίζοντας ότι τα φρούτα θα σαπίσουν μόνα τους και οι πολίτες θα ξεσηκωθούν αυτόματα λόγω αντανακλαστικών. Βολεύονται κι αυτοί στη διατήρηση της περιρρέουσας σκατίλας κι αρνούνται να αντιδράσουν. Μόνο κριτική ασκούν για να δείξουν ότι αυτοί είναι καλύτεροι. Καταγραφείς προβλημάτων. Ως εκεί. Σκέφτονται με τη λογική του «θα έρθει η ώρα μας». Βόθρος.

Βγαίνει ο λειψόμυαλος Κούλης κι αναφωνεί: «Χωρίς ξένες επενδύσεις δεν βγαίνουμε από το φαύλο κύκλο». Εννοεί ότι από τον φαύλο κύκλο θα βγούμε αν συνεχίσουμε να δεχόμαστε COSCO που νομοθετούν αυτό που γουστάρουν, αν συνεχίσουμε να δεχόμαστε ELDORADO GOLD που γαμούν και δέρνουν ανθρώπους, δάση και θάλασσες, αν συνεχίσουμε να δεχόμαστε γερμανικές εταιρείες που δημιουργούν ανεπίσημες θυγατρικές τους, στη συνέχεια τις «εξαγοράζουν», τις καθιστούν ζημιογόνες, τις κλείνουν και τις εντάσσουν στις «ζημίες» των απολογισμών τους κερδίζοντας εκατομμύρια φόρων, αν συνεχίσουμε να δεχόμαστε Siemens που ξέρει πολύ καλά τον τρόπο να επενδύει στην Ελλάδα.

Βγαίνει ο θλιβερός Alexis και στο γνωστό μαλακιώδες τουί του όπου μπέρδεψε την ανεργία με την απασχόληση, γράφει: «Χωρίς ιδιωτικές επενδύσεις, η αύξηση της απασχόλησης δεν θα μειωθεί με το ρυθμό που επιθυμούμε. Προϋπόθεση, είναι η αύξηση των εγχώριων επενδύσεων», δείχνοντας την προτίμησή του στις επενδύσεις από εγχώριους επενδυτές, οι οποίοι ως γνωστόν είναι τυπικότατοι σε όλα τους.

Τουτέστιν, να έχουμε κι άλλους Λάτσηδες για ν’ αγοράζουν φιλέτα κοψοχρονιά, να έχουμε κι άλλους Βγενόπουλους κι άλλους Λιακουνάκους κι άλλους Μαρινάκηδες κι άλλους Μελισσανίδηδες κι άλλους Μαρινόπουλους και Σκλαβενίτηδες για να εκβιάζουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο, να έχουμε κι άλλους Ιβάν Σαβίδηδες που απειλεί ωμά για τα χρωστούμενα στο Δημόσιο «τα μισά ή τίποτα» και εκβιάζει ότι θα πάρει τις επενδύσεις του από την Ελλάδα όποτε δε δίνει ο διαιτητής πέναλτυ στον ΠΑΟΚ, να έχουμε κι άλλους Ψυχάρηδες, Μπόμπολες και καναλάρχες θαλασσοδανείων, να έχουμε κι άλλους μεγαλοεργολάβους που πληρώνονται με υπερκοστολογήσεις χωρίς να παραδίδουν έργο, να έχουμε κι άλλους τραπεζίτες «μαύρες τρύπες».

Ποια ανεργία θα μειωθεί ρε καραγκιόζηδες και ποια ανάπτυξη θα έρθει; Έχουν μάθει για τους εκβιασμούς Λαυρεντιάδη στους εργαζόμενους των Λιπασμάτων Καβάλας; Ας διαβάσουν να ξεγκαβωθούν. Δεν ξέρουν μήπως ότι ο Μαρινόπουλος με τους … επενδυτές του εκβιάζουν χρησιμοποιώντας τους εργαζόμενούς τους; Όλοι τα ξέρουμε, εκτός από τον Alexis, τον λειψόμυαλο Κούλη, τον μαλακολεβέντη, τον γυρίνο που τρέφεται από το βάλτο του Μπόμπολα και τα ΜΜΕ τους που κάνουν μούγκα για όλα αυτά. Πίσω από κάθε τέτοια ιστορία, πάντα μια κυβέρνηση που δεν κατάλαβε, ένας πρωθυπουργός που δεν γνώριζε, κάποιοι βουλευτές που ξεχνούν να δηλώσουν off shore και εκατομμύρια στα πόθεν έσχες τους.

Και βγαίνουν όλα αυτά τα άθλια των αθλιοτέρων να μας πουλήσουν για ένεση αισιοδοξίας το γαμήσι που τρώμε. Βγαίνει ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός και δηλώνει το εξής πρωτότυπο: «Το μεγάλο στοίχημα είναι να εμπνεύσουμε τους στεναχωρημένους ανθρώπους ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα και αξιοπιστία». Μαλάκα μου οι τύποι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Ρε Ξανθέ, ο μόνος στεναχωρημένος στο βόθρο μας είσαι εσύ, επειδή δεν σε ξέρει κανείς κι όλοι νομίζουν ότι υπουργός Υγείας είναι ο Πολάκης. Όλοι οι υπόλοιποι δεν είμαστε στεναχωρημένοι, απεγνωσμένοι είμαστε.

Παντού σκατά. Όποιον και ν’ ακούσεις από αυτούς, όποιον και να δεις, σ’ όποιον και να ελπίσεις, απλώς βουτάς περισσότερο στο βόθρο τους. Σαρκοβόρα βακτήρια κολλημένα επάνω μας, στις στιγμές μας, στις ζωές μας, τις κατατρώνε. Αχόρταγοι παθογόνοι μικροοργανισμοί αμολάνε τις τοξίνες τους στο αύριο και το σκοτώνουν από σηψαιμία. Το μόνο φάρμακό μας είμαστε εμείς. ΕΜΕΙΣ! Απέναντι σε αυτούς. Αν το καταλάβουμε ίσως προλάβουμε να μη γίνουμε ζόμπι.

Πηγή "Καρτέσιος"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση