Οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» έχουν πάντα σύντομο τέλος

Εάν ζούσε σήμερα ο Λένιν και παρακολουθούσε τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές , ίσως χρησιμοποιούσε τη φράση «χρήσιμοι ηλίθιοι» για άλλους και όχι για τα κομμάτια του λαού, για τα οποία τη χρησιμοποίησε.

Η ψήφιση του ασφαλιστικού-φορολογικού από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έδωσε την ευκαιρία στον υπουργό Οικονομικών κ. Τσακαλώτο προχτές στη Βουλή να πει όλη την αλήθεια για τη δήθεν διαπραγμάτευση, διαψεύδοντας έτσι τον πρωθυπουργό και όσους από τους υπουργούς παριστάνουν ακόμα τους επαναστάτες.

«Η Ευρώπη ξέρει πολύ καλά, ότι ο λόγος της ελληνική κυβέρνησης είναι συμβόλαιο και πως ό,τι συμφωνούμε το τηρούμε», είπε στην ομιλία του για τα μέτρα ο υπουργός, ομολογώντας έτσι ότι όσα ήρθαν και έρχονται στη Βουλή είναι συμφωνημένα και κάθε άλλη κουβέντα από κυβερνητικά χείλη είναι απλώς για να πουλιέται αντίσταση στους ψηφοφόρους.

Είναι ευρέως γνωστό στους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους και έχει γραφτεί κατ επανάληψη στο γερμανικό Τύπο κυρίως, ότι ο λόγος που οι πιο συντηρητικοί πολιτικοί της Ευρώπης και της Αμερικής στηρίζουν την κυβέρνηση Τσίπρα είναι γιατί μόνο μ αυτήν μπορούν να περάσουν τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας με τη μικρότερη λαϊκή αντίδραση.

Η φράση, που λεγόταν στο παρασκήνιο των εκλογών του Ιανουαρίου και του Σεπτεμβρίου από κυβερνητικούς παράγοντες, κυρίως της Γερμανίας ήταν «καλύτερα να τους έχουμε στην κυβέρνηση παρά στο δρόμο να πετάνε πέτρες».

Έτσι, δεν θα πρέπει να παραξενεύει, που οι ευρωσοσιαλιστές έχουν ανοίξει την αγκαλιά τους στον Αλέξη Τσίπρα, ενώ την περασμένη εβδομάδα επιφύλαξαν τόσο εχθρική στάση στην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, που εναντιώνεται οψίμως στα μνημόνια.

Όπως ξέρουν οι αναγνώστες, οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλιστών έχουν σχεδόν μηδενιστεί υπέρ της φιλελεύθερης συντηρητικής πολιτικής οικονομίας και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος, που οι σοσιαλιστές έχουν χάσει τόσο μεγάλα ποσοστά ψηφοφόρων τα τελευταία χρόνια.

Η συντηρητική πολιτική της Ευρώπης και της Αμερικής (ας θυμηθούμε τα παινέματα του Ομπάμα) στηρίζει, λοιπόν, τον Τσίπρα με την εμπιστοσύνη της ακόμα και με τις τελευταίες τέτοιες ευθείες δηλώσεις Σόιμπλε της περασμένης βδομάδας. Τι προσδοκά; Την εφαρμογή όλων των μέτρων, που επιθυμεί, όπως τα επιθυμεί, και με το μικρότερο ρίσκο.

Εδώ, όπως μόνο οι Έλληνες πολίτες ξέρουν από πρώτο χέρι, οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί είτε κάνουν ένα τραγικό λάθος, είτε έχουν ένα απλό πλάνο. Γιατί, πραγματικά η μόνη πολιτική δύναμη στη χώρα, που μπορεί να πάρει τα πιο σκληρά μέτρα με τη λιγότερη λαϊκή αντίδραση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή είναι η μόνη που ξέρει να εξεγείρει, απευθυνόμενη στα πιο θυμικά ένστικτα του λαού όταν είναι αντιπολίτευση. Το κέντρο και η δεξιά δεν το χουν το ταλέντο. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και η πολιτική δύναμη- με εξαίρεση το ΚΚΕ, τη Χρυσή Αυγή και τον Λεβέντη-που δεν μπορεί να τα εφαρμόσει τα μέτρα! Δεν ξέρει να κυβερνήσει ούτε μαγκάλι στη Σταδίου!

Και εδώ είναι το παράδοξο. Μπορεί η πολιτική σκέψη των δανειστών, και λεγόμενων «εταίρων» στην Ευρώπη, να μη μπορεί να δει αυτό που βλέπουν εδώ και 16 μήνες οι Έλληνες πολίτες και αυτό που έβλεπαν όσοι είχαν κοινό νου στις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ το Φθινόπωρο του 2014; Ότι δηλαδή αυτοί, που παίζουν τους κυβερνήτες της χώρας είναι ανίκανοι να κυβερνήσουν και να εφαρμόσουν οποιαδήποτε μέτρα γιατί έχουν πλήρη άγνοια διοίκησης, θεμάτων, αντικειμένων και εργασίας, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις;

Για να το πω μπακάλικα, η διαφορά μεταξύ της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων είναι, ότι οι προηγούμενοι ήξεραν και δεν έκαναν, ενώ ετούτοι ούτε ξέρουν ούτε μπορούν να κάνουν Το μόνο που θα κάνουν είναι να καταστρέψουν τη χώρα, που οι προηγούμενοι ημικατέστρεψαν.

Οι δανειστές, όμως, και κυρίως οι Γερμανοί, θέλουν τη χώρα για δικούς τους λόγους. Για να την εκμεταλλευτούν, όχι για να καταστρέψουν κάτι που θα τους αποδώσει πλούτο. Κι εδώ θα είναι το σημείο σύγκρουσης με την κυβέρνηση, στην πλάτη του ελληνικού λαού. Η ανικανότητά της και όχι η απροθυμία της να την παραδώσει σε ξένους. Γιατί, μ αυτά που υπογράφει αποδείχτηκε υπερπρόθυμη. Η τρόικα δεν θα αφήσει κανέναν να ξεστρατίσει από το πρόγραμμα που έχει βάλει. Και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ικανή πολιτική δύναμη στη χώρα που να τη σταματήσει. Υπάρχουν μόνο ανίκανοι να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του λαού προς κάθε κατεύθυνση.

Το Σάββατο το βράδυ, σε μια ταβέρνα στα Καμίνια, άκουσα έναν αγανακτισμένο πολίτη, πολέμιο των μνημονίων, από διπλανό τραπέζι να απαντάει στην παρέα του: «τα έχουν αποφασίσει όλα και έχουν βρει τον… να τα περάσει, δεν το καταλαβαίνετε;»

Αυτή την απλή αλήθεια ήρθε να μας επιβεβαιώσει ο κ Τσακαλώτος στη Βουλή το Σάββατο το βράδυ με τη δήλωσή του, ότι ο λόγος της ελληνικής κυβέρνησης είναι συμβόλαιο.

Αυτό που δεν είπε ο κ Τσακαλώτος, και που αμφιβάλω αν έχει υποψιαστεί καν και αυτός και ο πρωθυπουργός του, είναι ότι οι δανειστές χρησιμοποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Λένιν αυτούς που ονόμαζε χρήσιμους ηλίθιους.

Τον στηρίζουν για όσο διάστημα χρειάζεται να ψηφιστούν και να περάσουν τα μέτρα και μόλις αρχίσει η αντίστροφη λαϊκή αντίδραση με την εφαρμογή τους σε λίγο καιρό, θα τον αδειάσουν, όπως άδειασαν και τον Σαμαρά και θα στηρίξουν τις πολιτικές δυνάμεις, που θα είναι και πρόθυμες και θα ξέρουν πώς να τα εφαρμόσουν. Και θα τα εφαρμόσουν, επιχειρηματολογώντας ότι είναι ψηφισμένα από αριστερή κυβέρνηση! Χωρίς να φοβούνται πια τον ΣΥΡΙΖΑ στους δρόμους, έτσι όπως θα έχει απαξιωθεί η εξεγερτική του φρασεολογία, έχοντας ψηφίσει και υπερασπιστεί στην πράξη όλα όσα πριν καταδίκαζε με πάθος!

Αυτό το καταλαβαίνει κι ένα παιδάκι, αλλά δεν το υποψιάζονται οι δήθεν αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ, που νομίζουν ότι ήρθαν σε έναν απολύτως ελεγχόμενο από τις τράπεζες παγκόσμιο σύστημα για να κάνουν το τουρλουμπούκι, που στη φαντασία τους λέγεται κυβερνητική πολιτική!

Αν δεν ξέρεις ότι σ' αυτές τις συνθήκες ήσουν πιο χρήσιμος, πετώντας πέτρες στο δρόμο, είσαι ή ανόητος ή συνειδητά χρήσιμος στο σύστημα, που πριν αντιπάλευες. Δηλαδή, ένας κατά Λένιν χρήσιμος ηλίθιος. Με ημερομηνία λήξης μόλις πάψεις να είσαι χρήσιμος.

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης
Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση