Η Γερμανία και οι πρόσφυγες

Tης Judy Dempsey

Το Carnegie Europe βρίσκεται επί τόπου στον χώρο διεξαγωγής της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου το 2016, προσφέροντας στους αναγνώστες αποκλειστική πρόσβαση στις συζητήσεις καθώς αυτές ξεδιπλώνονται και παρέχουν σε βάθος ενημέρωση για τα πιο επείγοντα διεθνή ζητήματα του σήμερα.

Ο Peter Altmaier, είναι μια εντυπωσιακή φιγούρα. Ως επικεφαλής του προσωπικού της Angela Merkel -σα να μην είχε αρκετά στο κεφάλι του- ο Altmaier είναι υπεύθυνος για τον συντονισμό της μεγαλύτερης πρόκλησης που αντιμετωπίζει το αφεντικό του, από το 2005 που έγινε Καγκελάριος της Γερμανίας: την προσφυγική κρίση

Πριν από ένα χρόνο, ήταν η Merkel και η Ουκρανία που βρισκόταν στο επίκεντρο της προσοχής στη Διάσκεψη Ασφάλειας του Μονάχου.

Η Merkel είχε μόλις ολοκληρώσει τις συνομιλίες με τον Ουκρανό πρόεδρο Petro Poroshenko στο Κίεβο, και ακολούθησε μια συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin στην Μόσχα, σε μια προσπάθεια να σφυρηλατηθεί μια συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός στην Ανατολική Ουκρανία. Στη συνέχεια μετέβη στο Μόναχο για να εξηγήσει την θέση της και να προβάλει μια ηγεσία που έχει διατηρήσει την Ευρώπη ενωμένη γύρω από την πολιτική της προς την Ρωσία.

Φέτος, ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Συρία και το τεράστιο αντίκτυπο που έχει η προσφυγική κρίση στην περιοχή -αλλά επίσης και στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Γερμανία- βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας. Και πάλι, η Γερμανία έχει αναλάβει τον ηγετικό ρόλο, αυτή την φορά χωρίς τους συμμάχους της στην ΕΕ.

Ο Altmaier, ο οποίος δήλωσε (ίσως προσποιούμενος μετριοφροσύνη) ότι δεν ήταν ο πιο σημαντικός αξιωματούχος στην κυβέρνηση αλλά (το αστείο) ότι είναι σίγουρα ο πιο μεγάλος, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό για να υπερασπιστεί την γερμανική προσφυγική πολιτική.

Το 2015, η Γερμανία ανέλαβε περισσότερους από 1,1 εκατ. πρόσφυγες που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τους πολέμους στη Συρία και στο Ιράκ. Πολλές άλλες χώρες της ΕΕ έχουν στην κυριολεξία κλείσει τα σύνορά τους, ενώ ορισμένοι ηγέτες, κυρίως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban, δήλωσε ότι η κρίση είναι γερμανικό πρόβλημα διότι η Merkel είχε καλωσορίσει μονομερώς τους μετανάστες από την αρχή. Κατά μήκος του μεγαλύτερου μέρους της Ευρώπης, η επανεθνικοποίηση αυτών που θα έπρεπε να αποτελούν τις ευρωπαϊκές πολιτικές, βρίσκεται σε άνοδο.

Όταν ρωτήθηκε για την γερμανική προσφυγική πολιτική και τις πρόσφατες προσπάθειες της Καγκελαρίας να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης εκατομμυρίων προσφύγων στο Λίβανο, στην Ιορδανία και την Τουρκία, ο Altmaier ήταν περισσότερο από ειλικρινής.

"Έχουμε δεχθεί τους πρόσφυγες για λόγους των ανθρωπιστικών ευρωπαϊκών αξιών μας”, δήλωσε στην αίθουσα δεξιώσεων που ήταν μισογεμάτη, παρά το μέγεθος της κρίσης που προκαλεί ανυπολόγιστη ζημιά στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

"Και τους έχουμε δεχθεί διότι είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι η σταθερότητα σε ολόκληρη την περιοχή, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην Μέση Ανατολή, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το εάν διαχειριζόμαστε την πρόκληση με προσοχή, ή θα υπάρξουν καταστροφικά αποτελέσματα”, πρόσθεσε. Η προσφυγική κρίση είναι μια γεωστρατηγική κρίση.

Η Γερμανία στρέφεται προς την Τουρκία για να προσπαθήσει να σταματήσει τους λαθρέμπορους από το να μεταφέρουν πρόσφυγες διαμέσου του Αιγαίου στην Ελλάδα. Και η Τουρκία, η οποία έχει ήδη ξοδέψει 10 δισ. δολάρια στην παροχή τροφίμων, καταφυγίου και ιατρικής περίθαλψης σε περισσότερους από 2,5 εκατ. πρόσφυγες, βρίσκεται τώρα υπό αυξημένη πίεση για να ανοίξει τα σύνορά της σε πολλούς περισσότερους χιλιάδες που προσπαθούν να ξεφύγουν από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς του Χαλεπίου.

Ο Mevlut Cavusoglu, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, υπερασπίστηκε την πολιτική της χώρας του. "Δεν έχουμε κλείσει τα σύνορα”, δήλωσε. "Αλλά έχουμε επίσης ανησυχίες για την ασφάλεια”, πρόσθεσε. Επέμεινε ότι η Τουρκία καθιστά πιο εύκολο για τους πρόσφυγες το να εργαστούν στην χώρα.

Αλλά όσο περισσότερο μιλούσε, τόσο περισσότερο έδωσε την εντύπωση ότι η Γερμανία -επειδή η υπόλοιπη Ευρώπη δεν πρόκειται να βοηθήσει τους πρόσφυγες- αναθέτει αλλού το πρόβλημα, κάτι που θα ταίριαζε και στο Βερολίνο και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Πραγματικά, το ΝΑΤΟ είναι τώρα έτοιμο να στείλει περιπολίες που θα στέλνουν πίσω τους πρόσφυγες που επιχειρούν να διασχίζουν το Αιγαίο από την Τουρκία.

Την ίδια στιγμή, υπάρχει μια καθυστερημένη κίνηση από τους Ευρωπαίους να αυξήσουν την συμβολή τους στην υπηρεσία για τους πρόσφυγες των Ηνωμένων Εθνών και στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων του ΟΗΕ- έχοντας παταγωδώς αποτύχει να ανταποκριθούν στις επανειλημμένες εκκλήσεις και από τις δύο υπηρεσίες του ΟΗΕ για την χρηματοδότηση της στέγασης, της εκπαίδευσης, των τροφίμων και της υγείας για τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα του Λιβάνου και της Ιορδανίας.

"Ναι, έχουμε αργήσει πολύ”, δήλωσε ο Bert Koenders, ο Ολλανδός υπουργός Εξωτερικών. "Έχουμε δει μια πλήρη έλλειψη ενδιαφέροντος για την προστασία των αμάχων και του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες”, πρόσθεσε.

Κατά κάποιον τρόπο, η προσέγγιση του Koenders σε αυτή την ατελείωτη κρίση ήταν τόσο τεχνική που δεν είχε την αίσθηση του πώς καταστρέφει την ΕΕ. Ο Ιταλός ομόλογός του, Paolo Gentiloni, απέφυγε βολικά το ερώτημα για τον ρωσικό ρόλο στην Συρία. Αφέθηκε στον William Lacy Swing, τον γενικό διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης να υπενθυμίσει στους ομιλητές τις ηθικές και ανθρωπιστικές τους υποχρεώσεις.

Αυτό δεν πρόκειται να βοηθήσει τον Altmaier ή το αφεντικό του. Η Γερμανία κάνει ό,τι μπορεί για να παράσχει ασφάλεια σε εκείνους που πραγματικά την χρειάζονται. Ο Altmaier, όπως και η Merkel, γνωρίζει ότι η προσφυγική κρίση θα λήξη μόλις τελειώσει ο πόλεμος στη Συρία. Σε αυτό, ο Altmaier ακούστηκε κάθε άλλο παρά αισιόδοξος, σχετικά με τις τελευταίες προσπάθειες να υπάρξει μια συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός μεταξύ όλων των πλευρών στην Συρία. "Θα το πιστέψω όταν το δω”, πρόσθεσε.

Carnegieeurope
Πηγή Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση